All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 761 - Chapter 770

ตอนที่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัวเธอไม่ร้องไห้ หลังจากที่ถูกขายเธอก็ยังไม่ร้องไห้ ตอนที่ถูกแม่ของต่งฟางใช้ไม้กวาดตีเธอก็ไม่ร้อง ทว่าในวินาทีที่เห็นฟู่เจิง ไม่รู้ทำไมน้ำตาของเธอก็อดไม่ได้ที่จะไหลออกมาทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอไม่ควรขอความช่วยเหลือจากเขา ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาไม่ได้มีหน้าที่รับผิดชอบจะต้องคอยช่วยเหลือเธอตลอดไปทว่าส่วนลึกในใจของเธอหวังว่าเขาจะมาได้ ช่วยเธอออกจากขุมนรก เป็นฮีโร่ของเธอ“ขอโทษนะ ฉันมาช้าเอง”เมื่อเห็นแก้มที่บวมแดง และรอยรัดบนคอของเวินเหลียง ลูกกระเดือกของฟู่เจิงก็ขยับขึ้นลง พร้อมกับกอดเวินเหลียงไว้แน่น มือข้างหนึ่งช่วยเช็ดคราบสกปรกมอมแมมบนหน้าของเธอออก “ไม่ต้องกลัวนะ”เวินเหลียงมุดศีรษะเข้าไปตรงหน้าอกของเขา น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ทำเอาเสื้อผ้าของเขาเปียกไปหมดแม้แม่ของต่งฟางจะเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ทว่าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ผู้ชายสารเลวนี่ตามมาเจอจนได้!ตอนนี้จบเห่แล้วแน่ ๆ เงินแสนสองแสนของเธอต้องเสียไปโดยเปล่าประโยชน์แล้ว!ฟู่เจิงช่วยถอดเสื้อโค้ตสกปรกกลิ่นเหม็นคละคลุ้งด้านนอกออก จากนั้นถอดเสื้อสูทด้านนอกของตนไปห่มบนตัวเธอ ก่อนจะช้อนเอวเธออุ้มขึ้นมาแล้วหมุน

“ไม่เป็นไร ฉันเข้าไปแล้วจะหลับตา ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เธอเปลี่ยนไปเองเลย” ฟู่เจิงเอ่ยเขามองออก เธอไม่มีความรู้สึกปลอดภัย อยากให้เขาไปเป็นเพื่อน ทว่าก็ไม่ยอมรับเวินเหลียงหลีกทางให้ จากนั้นถึงปิดประตูหลังจากเขาเข้าไป เธอหมุนตัวหันหน้าไปมองเขา “หันหลังไป หลับตาด้วย”ฟู่เจิงทำตามที่เธอบอกถ้าเป็นเวลาปกติบางทีเขาอาจจะโวยวายใส่เธอแล้ว ทว่าตอนนี้การตรวจร่างกายให้เธอต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญที่สุดหลังเปลี่ยนไปอยู่ในชุดผู้ป่วย พยาบาลก็พาเวินเหลียงไปทำการตรวจรายการต่าง ๆขณะรอผลตรวจภายในห้องพักผู้ป่วย ฟู่เจิงเอ่ยถามขึ้นเสียงเบาว่า “หิวแล้วใช่ไหม? อยากกินอะไรหรือเปล่า? ฉันจะไปซื้อให้เธอเอง”เวินเหลียงก้มหน้า มือน้อย ๆ เล่นนิ้วของเขา พร้อมเอ่ยขึ้นทั้งแสร้งไม่ได้ตั้งใจ “ให้คนขับรถไปซื้อได้ไหม? เอาแค่โจ๊กข้างฟ่างกับไข่ต้มใบชาก็พอ”“ได้ ฉันจะให้เขาไปแทน” ฟู่เจิงเห็นขวัญที่อยู่บนศีรษะของเวินเหลียง ในใจก็เกิดความขมขื่นขึ้นมาเธอไม่เคยพึ่งพาอาศัยเขาเหมือนอย่างในตอนนี้เลยเขาเคยจินตนาการถึงฉากนี้มาก่อน ทว่าสิ่งที่เขาหวังคือเธอชอบเขาด้วยใจจริง ไม่ใช่เหมือนอย่างตอนนี้ เธอกลายเป็นคนที่อยู่ห่างจา

หลังจากหัวหน้าทีมตำรวจซักถามหวังเสี่ยวลิ่วแล้ว พอจะเข้าใจนิสัยของหลิวจินหลงคร่าว ๆ ในหัวเกิดการคาดการณ์ว่า...หากตำรวจที่อยู่ด้านหลังไม่ได้บี้ตามติดประชิดตัว หลิวจินหลงต้องขายคนที่อยู่ในมือทำเงินก้อนหนึ่งก่อนแล้วค่อยหนีไปอย่างแน่นอนเขาค่อนข้างมั่นใจเป็นอย่างมาก จึงขอให้เบื้องบนเริ่มออกคำสั่งจัดวางกำลังคน ให้ทางตำรวจเจียงเฉิงไล่ตามต่อไป ทว่าจะประชิดเกินไปไม่ได้ จากนั้นค่อยยืนยันตำแหน่งของฝ่ายผู้ซื้อตามทิศทางการหลบหนีของหลิวจินหลง และติดต่อตำรวจในท้องที่ให้กระชับพื้นที่เล็กลงรอหลังหลิวจินหลงขายตัวประกันไป ก็มีคนตามไปช่วยตัวประกัน และยังมีคนคอยจับตาดูกล้องวงจรปิดโดยรอบ ขอแค่หลิวจินหลงเผยตัวออกมา ก็มุ่งหน้าไปจับกุมได้เลยเบื้องบนให้ความสำคัญกับเรื่องค้ามนุษย์เป็นอย่างมาก กว่าจะเจอปลาใหญ่ได้ไม่ง่ายเลย จะปล่อยให้เขาหนีรอดไปได้ยังไง?สุดท้ายหลิวจินหลงก็หนีไปไม่รอด ถูกทางตำรวจจับกุมตัวในที่สุดหลังการสอบสวน หลิวจินหลงสารภาพว่าตัวเองเกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ในหลายคดี และหนึ่งในนั้นก็รวมถึงคดีของเวินเหลียงด้วยในตอนนี้เองหัวหน้าทีมตำรวจถึงรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเมิ่งจินถังด้วยหลิวจ

ไม่คาดคิดเลยว่าคนที่รับสายจะเป็นเลขาหยาง เขาเอ่ยขึ้นว่า “ขอโทษนะคะคุณเวิน ประธานใหญ่ฟู่กำลังประชุมอยู่ค่ะ ถ้าคุณมีธุระอะไรบอกฉันมาเลยก็ได้นะคะ เดี๋ยวประชุมเสร็จฉันจะบอกประธานใหญ่ฟู่ให้ค่ะ”“ฉัน...ก็ไม่ได้มีธุระสำคัญอะไรหรอกค่ะ ให้เขาทำงานไปเถอะค่ะ ฉันวางแล้วนะคะ”หลังได้ยินเสียงตู๊ด ๆ ๆ แว่วดังมาจากปลายสาย เลขาหยางก็มองฟู่เจิงที่อยู่หลังโต๊ะทำงานทีหนึ่ง ก่อนจะวางโทรศัพท์กลับลงไปบนหน้าโต๊ะ“เธอว่ายังไงบ้าง?” ฟู่เจิงเอ่ยถามขึ้นทั้งก้มหน้า“คุณเวินไม่ได้พูดอะไรค่ะ บอกให้คุณทำงานไป” นัยน์ตาเลขาหยางประกายความทอดถอนใจออกมาสายหนึ่งฟู่เจิงเม้มริมฝีปาก เธออยู่บ้านคนเดียวต้องกลัวแน่ ๆเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรออกหาป้าหวังหลังวางสายเวินเหลียงกอดโทรศัพท์พลางถอนหายใจเธอเกือบลืมไปเสียสนิทเลย ฟู่เจิงยังเป็นประธานใหญ่ของฟู่ซื่อกรุ๊ปด้วย มีธุระรัดตัว หมุนรอบตัวเธออยู่ตลอดไม่ได้เมื่อพูดถึงเรื่องงาน เวินเหลียงก็นึกขึ้นได้ว่าตนยังมีรูปบางส่วนที่ยังแต่งไม่เสร็จ เธอหยิบโน้ตบุ๊กออกมาและเริ่มแต่งรูปภาพเซ็ตนี้ยังเป็นการนัดถ่ายภาพแบบส่วนตัวเช่นเดิม อีกฝ่ายชอบสไตล์การถ่ายภาพของเธอ จึงให้อิสระ

หลังทำการสืบสวน เมิ่งจินถังได้สารภาพซัดทอดคนที่บงการตนมาตามความจริง เป็นนักเลงคนหนึ่งที่ชื่อหลี่เพ่ย ทางตำรวจก็ไปสืบเค้นผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังตัวจริงจากนักเลงคนนั้นมาอีกทอด เป็นหลินอี้หน่วนขณะสืบสวนเรื่องราวจนชัดแจ้ง หลินอี้หน่วนและหลินเจียหมิ่นยังอยู่ที่เจียงเฉิง ทว่าฮั่วจวินซานกลับเมืองจิงไปแล้วตัวเขาไม่สามารถอยู่ที่เจียงเฉิงได้นาน จึงให้พวกเธอสองคนอยู่ต่อเพื่อหาโอกาสไปขอโทษกับเวินเหลียงและกระชับความสัมพันธ์ตำรวจสืบหาโรงแรมที่หลินอี้หน่วนอยู่จนแน่ชัด หลังซุ่มติดตามจนแน่ใจแล้วว่าเธออยู่ในโรงแรม ก็ขึ้นไปจับคนถึงห้องเลยคดีถูกปิดไม่มีความลับรั่วไหล แถมเวินเหลียงยังไม่ออกจากบ้านอีก หลินอี้หน่วนจึงคิดเองเออเองไปนานแล้วว่าแผนของตนสำเร็จ เธอกินดื่มเที่ยวเล่นที่เจียงเฉิงอย่างสบายอกสบายใจ เที่ยวเล่นจนเหนื่อยแล้วก็มาพักที่โรงแรมหลังได้ยินคนเคาะประตูนอกห้อง เธอก็เดินเข้าไปเปิดประตูอย่างไม่ได้ใส่ใจ ทว่าสิ่งที่เข้ามาในตาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจสีหน้าขึงขังสวมชุดเครื่องแบบสองนาย เบื้องหลังยังมีพนักงานโรงแรมยืนประกบอยู่ด้วยในวินาทีนั้น หัวใจหลินอี้หน่วนเต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกมา เธอปิดประต