All Chapters of ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง: Chapter 461 - Chapter 470

จั๋วซือหรานกล่าวว่า "อย่าเล่นจนตายล่ะ ตอนนี้พวกมันห้ามตาย ต้องให้ข้าคิดวิธีแก้ปัญหาได้ก่อน แล้วเราจะดูว่าข้าต้องทำอะไร... "เดิมทีจั๋วซือหรานคิดอยู่ว่า นางจะคิดหาวิธีแก้ปัญหาที่หนอนนุ่ม ๆ เหล่านี้เชื่องนางคนเดียวแต่นางคิดออกได้ทันที จากนั้นนางหันไปมองสองคนนั้นสองคนนั้นถูกจั๋วซือหรานมอง พวกเขารู้สึกตัวเองถูกไฟเผา และร่างกายของพวกเขาก็เกร็งตึงม่านตาของพวกเขาหดตัวและพวกเขามองไปที่จั๋วซือหราน ด้วยความกลัวจั๋วซือหรานยิ้ม พวกเขาหวาดกลัวจนแทบจะฉี่รด พวกเขาอยากจะร้องไห้อย่างเดียว“แม่นาง... แม่นางจิ่ว แม่นางจั๋วจิ่ว...ได้โปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วยเถิด...”"ได้โปรด...ได้โปรด...ได้โปรด"จั๋วซือหรานจ้องมองพวกเขาอย่างจริงจังและพูดว่า "จุ่ ๆ ข้าก็คิดออก เมื่อครู่นี้พวกเจ้าบอกอะไรที่เกี่ยวกับหุบเขาหมื่นพิษ ไม่ได้ แต่เมื่อพูดถึงพิษกู่ร้อยไหม ดูเหมือนพวกเจ้าไม่กลัวเลย …”ชายสองคนนี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง“ข้าถามพวกเจ้า” จั๋วซือหรานมองพวกเขา “ข้าต้องทำอย่างไร ถึงจะให้หนอนกู่ร้อยไหมเหล่านี้ฟังคำสั่งของข้า”พวกเขาทั้งสองยิ่งตกตะลึงมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของจั๋วซือหราน“เจ้า... ไม่ทราบหรือ” ทั้ง

เวินป๋อยวนเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า "ไร้สาระ หากเจ้าใช้นำเลือดของตัวเองไปใช้กับแม่กู่ของผู้อื่นอย่างบุ่มบ่าม หากมันส่งผลกระทบแก่เจ้า ผลที่ตามมาจะร้ายแรงนะ แม่กู่อาจยึดร่างของเจ้ามาเป็นรัง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแม่กู่ของระดับนี้จั๋วซือหรานไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับชิชาการเช่นกู่มากนัก ดังนั้นนางจึงมองเวินป๋อยวนด้วยความกระหายความรู้ในขณะนี้ "ดูเหมือนท่านมีความรู้ที่เกี่ยวกับวิชาการเล่นกู่มากนะ โปรดให้คำแนะนำแก่ข้าบ้าง "“ไม่มากนัก” เวินป๋อยวนพูดเบา ๆ “แต่ด้วยที่ข้ามาจากดินแดนทางใต้ ดังนั้นข้าจึงทราบบ้าง ในดินแดนทางใต้ นี่เป็นความรู้พื้นฐาน เป็นความรู้ที่ทุกคนต้องทราบ”จั๋วซือหรานเต็มใจที่จะรอฟังรายละเอียดแน่นอน"พวกมันดูไม่เป็นอันตรายมาก"“นั่นเป็นเพียงการปลอมตัวเพื่อทำให้ผู้คนหลงตัว อาคมหนอนพิษกู่เป็นเช่นนั้น ยิ่งหนอนพิษกู่มีสีสันและมีลวดลาย หรือพวกหนอนพิษกู่ที่ยิ่งดูน่ากลัว ยิ่งดูอันตราย แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น แต่สำหรับพวกนี้.... …”เวินป๋อยวนยกคางของเขาไปทางหนอนพิษกู่ที่ดูเหมือนไม่เป็นอันตรายในมือของนาง และเขาก็เอามือประสานกับหน้าอกของเขาด้วยนี่แสดงให้เห็นว่าเขาระ

“หน่วยตระเวนรักษาความปลอดภัย หน่วยป้องกันเมือง และตลาดมืด”หลังจากได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด จั๋วซือหรานส่งเสียง'เชอะ'หนึ่งที "นี่คือคำสั่งของเจ้านายที่พวกเจ้าไม่กล้าเปิดเผยชื่อ หรือเป็นคำสั่งของนักปราชญ์หญิงของพวกเจ้า"“นี่ไม่ใช่คำสั่งของเจ้านายขอรับ” พวกเขาตอบ“ดูท่าทาง นักปราชญ์หญิงไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ …” จั๋วซือหรานส่งเสียง'เชอะ' “หน่วยตระเวนรักษาความปลอดภัย หน่วยป้องกันเมือง ตลาดมืด...ล้วนเป็นสถานที่สำคัญ”ในขณะนี้มีเสียงไอดังที่ประตูซือคงเซี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เขากังวลเล็กน้อย "ซือหราน..."จั๋วซือหรานมองไปที่เขา "หืม? เจ้ามาที่นี่ทำไม"“ข้าเป็นห่วง ข้าได้ยินเสียงของทางนี้ เลยเข้ามาดู” ซือคงเซี่ยนพูด จากนั้นเขาก็ทำความเคารพชิ่งหมิง “ขออภัยในการรบกวนขอรับจริง ๆ ”ชิ่งหมิงไม่ได้พูดอะไรและดูเหมือนเขาไม่สนใจแม้ว่าซือคงเซี่ยนไม่ได้ฟังรายละเอียดต่าง ๆ ทั้งหมด แต่เขาก็สามารถเดาคร่าว ๆ จากชื่อสถานที่สามแห่งนี้ได้“... ซือคงยวี่ลงมือแล้วหรือ” ซือคงเซี่ยนอธิบายทีละข้อ “หากหน่วยป้องกันเมืองอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ประตูป้องกันของเมืองหลวงที่เดิมมั่นคงมากก็จะพังทลายลงอย่างง่ายดาย”“และหาก

ตัวอย่างเช่น จั๋วซือหรานไจะไปสถานที่เหล่านี้เพียงลำพัง ปลอดภัยไหม“ช่างเอาแต่ใจจริง ๆ ”ทันใดนั้นเฟิงเหยียนก็ลุกขึ้นยืนจ้านหลูสามารถเข้าใจความกังวลที่เจ้านายของเขามีต่อแม่นางจิ่ว แต่เขาก็ยังไม่กล้าลืมหน้าที่ของเขาในฐานะที่เป็นผู้พิทักษ์เงาของเฟิงเหยียนเขาลดเสียงลงและพูดว่า "ท่าน...ท่านขอรับ อีกไม่นานก่อนรุ่งสาง ท่านออกไปเช่นนี้ ไม่ปลอดภัยนัก ท่านจะได้รับบาดเจ็บขอรับ"แต่ดูเหมือนเฟิงเหยียนไม่ได้ยินคำพูดของจ้านหลูเขาจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่ ดูเหมือนทันใดนั้น นั่นไม่ได้อยู่ในการพิจราณาของเขา แต่จั๋วเสียวจิ่วต้องได้รับบาดเจ็บแน่ ๆนางยุ่งมาทั้งวัน ไม่ได้พักผ่อนเลยจ้านหลูเห็นเจ้านายของเขาตัดสินใจแล้ว ดังนั้นเขาจึงได้แต่กัดฟันและพูดว่า "ท่านขอรับ หากท่านไปเช่นนี้ เมื่อฟ้าสาง ท่านต้องได้รับบาดเจ็บ และแม่นางจิ่วต้องเสียแรงมารักษาท่านอีกขอรับ”ทันใดนั้นเฟิงเหยียนจ้องมองมาที่จ้านหลู จ้านหลูรู้สึกตระหนกเล็กน้อย เขารีบพูด"ข้าพูดผิด ข้ายอมรับการลงโทษขอรับ""ตอนนี้ยังไม่ต้อง เมื่อเสร็จเรื่อง เจ้าไปรับการลงโทษได้"เฟิงเหยียนกล่าวแต่จ้านหลูฟังออก อย่างน้อยเจ้านายไม่มีความตั้งใจที่จะไปตามห

ทันทีที่ผู้อาวุโสพูดคำเหล่านี้ เขาก็ได้ยินเสียงบูดบึ้งของเฟิงยวี่ "นางเป็นผู้รักษาที่ห่วย นางดูดซับพลังของเหยียนเอ๋อร์ และบรรเทาอาการบาดเจ็บของเหยียนเอ๋อร์ได้ นางฉลาดแกมโกงมาก"“เฟิงยวี่ แม้ว่าเราจะรู้ว่าเจ้ากำลังทำเพื่อผลประโยชน์ของตระกูล แต่อย่าเพิ่งทะเลาะกับเหยียนเอ๋อร์ก่อน”“ใช่สิ เมื่อครอบครัวมีความสามัคคีเท่านั้น จึงเจริญรุ่งเรืองได้”เหล่าผู้อาวุโสชักชวนเฟิงยวี่เฟิงยวี่เหลือบมองผู้อาวุโสเหล่านี้อย่างเย็นชา เมื่อก่อนเขาเคยเป็นเหมือนกับเฟิงเหยียน ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าผู้อาวุโสเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่แสวงหาผลไร้ประโยชน์เท่านั้นเขาตะคอกอย่างเย็นชา "พวกเจ้ากลัวเขา แต่ข้าไม่กลัว"หลังจากเฟิงยวี่พูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เขาวิ่ง ไปในทิศทางที่เฟิงเหยียนจากไปในก่อนหน้านี้ในไม่ช้า เฟิงเหยียนสังเกตมีใครบางคนกำลังไล่ตามเขาดังนั้นเขาจึงหันกลับมาทันที และโจมตีด้วยพลังวิเศษอันทรงพลังต้องบอกเลยว่าแม้ไม่อยากยอมรับก็ตาม แต่อาจมีความเข้าใจโดยปริยายระหว่างพ่อลูกบ้างเพราะเฟิงยวี่พุ่งเข้ามาและโจมตีด้วยพลังวิเศษอันทรงพลังในการโจมตีระหว่างพ่อและลูกครั้งนี้ ไม่มีใครหยุดยั้งพล