บททั้งหมดของ คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง: บทที่ 441 - บทที่ 450

ประโยคหลังทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกประหลาดใจ"คุณรู้จักฉันเหรอคะ?"
คนคนนั้นยิ้มและพยักหน้า"แน่นอนครับ ถึงจะผ่านมาแล้วห้าปี แล้วคุณก็สวยขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ผมก็ยังจำคุณได้ตั้งแต่แรกเห็น ตอนที่คุณทำงานที่บริษัทฉินแล้วมาคุยงานที่บริษัทเรา ตอนนั้นผมยังเป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆอยู่เลย"
ได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็เข้าใจ"ก็หมายความว่าคุณใช้เวลาห้าปี เลื่อนขึ้นเป็นผู้บริหารหรอคะ?""ใช่ครับ""สุดยอดเลย"ความสามารถนี้ เสิ่นหยินอู้ค่อนข้างชอบ
แต่ตอนนี้ที่ต้องแก้ไขยังคงเป็นปัญหาของบริษัท
ผู้บริหารที่เสิ่นหยินอู้จ้างมาชื่ออู๋อี้ไห่ ในตอนนั้นเขาก็ให้คำแนะนำกับเธอทันที"จริงๆ แล้ว ถ้าคุณเสิ่นอยากจะแก้ปัญหานี้ มันง่ายมากครับ"ได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็เหลือบมองเขา "ลองพูดมาเลยค่ะ?""ดึงการลงทุน" อู๋อี้ไห่พูด "ถ้าเราสามารถดึงการลงทุนจากบริษัทใหญ่ได้ เราก็จะมีคนหนุนหลัง การดำเนินงานของบริษัทต่อไปก็ไม่ต้องกังวลแล้วครับ"
เรื่องดึงการลงทุน เสิ่นหยินอู้ไม่ใช่ว่าไม่เคยคิดมาก่อน
แต่ตอนนี้......"คุณหมายความว่า ให้ฉันดึงการลงทุนในสภาพที่บริษัทมีคนอยู่แค่ไม่กี่คนอย่างตอนนี้หรอคะ?"อู๋อี้ไห

รถจอดที่สนามม้าเขตตะวันออก เมื่อเสิ่นหยินอู้ลงจากรถ เธอก็เห็นฟู่ถิงสือยืนอยู่ที่ทางเข้าสนามม้า
เขาสวมชุดขี่ม้าที่ดูทะมัดทะแมง ทั้งตัวดูสูงและหล่อเหลา พอเห็นเธอเขาก็ยิ้มออกมา"คุณเสิ่น"
เสิ่นหยินอู้ไม่คิดว่าเขาจะออกมารอเธอด้วยซ้ำ เธอรีบวิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปหาพร้อมกระเป๋าของตัวเอง"ประธานฟู่ ทำไมคุณถึงออกมาล่ะคะ?""เฮ้อ คุณเสิ่น คุณนี่ก็เรียกผมทั้งประธานฟู่ ทั้งคุณ ๆ ผมดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ?"
ยังไม่ทันที่เสิ่นหยินอู้จะตอบ ฟู่ถิงสือก็ยกมือขึ้นขัดเธอก่อนจะพูดต่อ "ถ้าคุณไม่ถือสา เรียกผมว่าถิงสือก็พอ"เสิ่นหยินอู้: "......"
เธอจะกล้าเหรอ?
อีกอย่าง ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น เธอจะเรียกเขาแบบนั้นได้ยังไง?"ประธานฟู่ แบบนั้นคงไม่ดีเท่าไหร่นะคะ"ได้ยินแบบนี้ ฟู่ถิงสือก็ค่อย ๆ หรี่ตาลง จ้องมองเธออย่างมีนัยยะอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า "ก็ได้ งั้นก็เรียกผมว่าประธานฟู่ไปก่อน แล้วค่อยเปลี่ยนทีหลัง"
"......"
"แต่อย่าพูดคำว่าคุณ(您ที่ใช้เรียกแทนคนอายุมากกว่า)อีกนะ"
เสิ่นหยินอู้ได้แต่พยักหน้า"ได้ค่ะ ประธานฟู่""ไปเถอะ ผมจะพาคุณเข้าไป"
เมื่อพูดจบ ฟู่ถิงสือก

"ช่วยแชร์หน่อยได้ไหมคะว่าพี่จีบประธานฟู่ยังไง? สอนวิธีให้ฉันหน่อย ฉันจะได้เรียนรู้บ้าง"
ผู้หญิงคนนั้นชอบฉินเย่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รู้สึกเป็นศัตรูกับเสิ่นหยินอู้ที่เธอคิดไปเองว่าเป็นผู้หญิงของฟู่ถิงสือ และรีบพาเธอเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
พนักงานในสนามม้าได้ยินว่าฉินเย่และฟู่ถิงสือจะมาแข่งขันกัน จึงได้เตรียมพื้นที่ให้กับพวกเขาทั้งสองคน และดูแลคู่เดทของพวกเขาอย่างดี
พอทั้งสองเดินเข้าไป ก็มีพนักงานเข้ามาส่งชุดขี่ม้าให้ทันทีพนักงานคนหนึ่งนำชุดขี่ม้ามาให้เสิ่นหยินอู้ พร้อมชมว่า "คุณผู้หญิงหุ่นดีมาก ไซส์น่าจะเลือกได้ง่ายเลยค่ะ"
พูดจบก็ยัดชุดขี่ม้าใส่มือเธอเสิ่นหยินอู้: "......"เธออยากจะเดินหนีไปจากตรงนี้จริง ๆ
แต่ถ้าเธอเดินหนีไปตอนนี้ ก็คงจะทำให้ฟู่ถิงสือเสียหน้าอย่างมาก และไม่ต้องพูดถึงการหาเงินลงทุนเลย เธอคงจะทำให้เขาโกรธจนไม่มีทางร่วมงานกันได้อีก
ตอนที่เสิ่นหยินอู้เดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอยังคงรู้สึกหดหู่ใจ เอาแต่คิดว่าเป็นเพราะตอนออกจากบ้านวันนี้ไม่ได้ดูปฏิทินจีนก่อน ถึงได้เจอกับเหตุการณ์แบบนี้
พูดง่าย ๆ ก็คือเธอรู้สึกเสียใจมากในตอนนี้เสิ่นหยินอู้ถึงขั้

จู่ๆ ก็มีมือใหญ่ยื่นมาคว้าเอวของเธอจู่ๆก็มีอะไรมาสัมผัสกะทันหันทำให้เสิ่นหยินอู้ร้องออกมาด้วยความตกใจ"เป็นอะไรไป?"ผู้หญิงที่นอกห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ยินเสียงร้องของเธอ ไม่รู้ว่าเธอสงสัยหรือเป็นห่วง แต่เธอเริ่มบิดลูกบิดประตู พยายามจะเข้ามาแต่ประตูถูกฉินเย่ล็อคตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ดังนั้นไม่ว่าผู้หญิงจะบิดยังไงก็ไม่มีประโยชน์"พี่ประตูนี่ทำไมเปิดไม่ออกล่ะ? พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม? พูดอะไรหน่อยสิ""ฉันไม่เป็นไร."แม้จะยังตกใจ เสิ่นหยินอู้ก็พูดขณะพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเอง:"แค่เมื่อกี้นี้ฉันเกือบล้มน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว""จริงเหรอ?"ผู้หญิงดูเหมือนยังคงสงสัยอยู่บ้างเธอยืนอยู่หน้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า มองไปรอบๆ แล้วกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆที่จริงแล้วเธอได้ยินเสียงผู้ชายพูดมาจากทางเสิ่นหยินอู้ขณะที่เธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่เธอไม่แน่ใจว่านั้นคิดไปเธอเองหรือเปล่า อีกอย่างเสียงของผู้ชายคนนี้ยังคล้ายกับเสียงของประธานฉินมากดังนั้นเธอจึงเดินออกมา แต่หลังเธอออกมา ตรงนี่ก็ไม่มีเสียงอะไรแล้วดูเหมือนเมื่อกี้นี้ทั้งหมดจะเป็นเธอที่หูแว่วไปเองคิดมาถึงตรงนี้ ผู้หญิงอดไม่ได้ที่จ

ไม่ต้องพูดถึงเมิ่งอิ่งจือและฟู่ถิงสือหรอกพนักงานที่อยู่ข้างๆ ต่างตกใจกับบรรยากาศที่ฉินเย่ปล่อยออกมาโดยไม่ทันตั้งตัวเขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับกำลังประกาศถึงพายุที่กำลังจะมาและเขาก็เป็นคนที่ใหญ่ที่สุดในสนามม้าในวันนี้ ไม่มีใครกล้าทำให้เขาไม่พอใจหรอก ฉากนี้ไม่มีใครกล้าเข้าไปแตะเมื่อเทียบกับความตื่นตระหนกของคนอื่น ๆ ร่างผอมบางของเสิ่นหยินอู้ที่ยืนอยู่ตรงนั้น ดูสงบมาก ราวกับไม่มีผลกระทบอะไรจากความไม่พอใจของฉินเย่จนกระทั่งเธอขมวดคิ้วสวยและพูดต่อหน้าทุกคนว่า:"คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันมากับประธานฟู่ ไม่ใช่คู่ควงของคุณ"ความหมายก็คือปฏิเสธเขาทุกคนต่างตกใจจนตาโตกับคำตอบของเธอ คงไม่คิดว่าเธอจะปฏิเสธฉินเย่ด้วยวิธีนี้ และไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำให้เขาโกรธโต้งๆแบบนี้อย่างที่คิด ฉินเย่หรี่ตาลงเล็กน้อย มองไปที่เธออย่างอันตราย แล้วทันใดนั้นก็โยกตัวแรงบนหลังม้า พุ่งเข้ามาหาเธอเมิ่งอิ่งจือดูสถานการณ์อยู่นั้น เธอตกใจจนต้องปิดปากทุกคนตกใจมากเมื่อเห็นเขาพุ่งตรงไปที่เธอประธานฉินคงไม่คิดจะขี่ม้าชนเธอหรอกนะ?"ฉินเย่!"แม้แต่ฟู่ถิงสือก็ยังตกใจกับการกระทำของเขา เขาคิดว่าฉินเย่คิดจะทำร้ายเสิ่นหย