Semua Bab คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง: Bab 241 - Bab 250

862 Bab

บทที่ 241

หลังจากที่รถแล่นออกจากอาณาเขตของตระกูลฉิน ความรู้สึกน่าขยะแขยงของเสิ่นหยินอู้เมื่อครู่นี้ถึงได้จางหายไปแต่แม้จะเป็นเช่นนั้น ความรู้สึกเมื่อครู่นี้ก็ทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกอึดอัดมากหลังจากที่รถแล่นออกไป เธอก็ยังอดไม่ได้เบือนหน้ามองไปยังป่าทึบข้างนอกเป็นเพราะที่ตรงนั้นมีคนอยู่ หรือเพราะช่วงนี้เธออ่อนไหวมากเกินไปเพราะช่วงนี้เธอมักจะติดรถฉินเย่เข้างานเลิกงาน ไปไหนก็อยู่กับเขาตลอด ก็ไม่เห็นเกิดเรื่องแปลกๆ ขึ้นเลยแต่ทว่าเมื่อครู่นี้แปลกมาก“เป็นอะไรไป?”เสียงของฉินเย่แว่วเข้ามา ทำให้ดึงสติของเสิ่นหยินอู้กลับมาเธอรวบรวมสติได้ทันใด แล้วส่ายศีรษะ“ไม่มีอะไร”เสิ่นหยินอู้เม้มริมฝีปากแดงของตน คิดในใจว่าคงเป็นเพราะคุณย่าต้องเข้ารับการผ่าตัด เธอก็เลยจิตใจไม่แน่วแน่ ส่งผลให้เธอคิดมากล่ะมั้ง?ฉินเย่มองเธอแวบหนึ่ง เมื่อเห็นสีหน้าของเธอยิ่งแย่ลงกว่าเดิม จึงได้มองไปยังสถานที่ที่เสิ่นหยินอู้มองผ่านทางกระจกมองหลังเธอเอาแต่มองที่ตรงนั้นตลอด ฉินเย่สอดส่องอยู่หลายที ก็ไม่พบว่าจะพิเศษตรงไหนสุดท้ายฉินเย่เพียงแค่คิดว่าเธอเป็นห่วงคุณย่ามากเกินไปถึงได้เป็นเช่นนี้สงสัยจะเป็นเพราะเรื่องในอดีต
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-15
Baca selengkapnya

บทที่ 242

แต่เธอจะตอบตกลงเร็วไปไม่ได้ เดี๋ยวจะถูกซูเชี่ยวจับได้เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงฉูฉู่เพียงแค่เผยสีหน้ายิ้มแย้มออกมา และไม่ได้ตอบตกลงในทันทีเมื่อเห็นท่าทีของเธอแล้ว ซูเชี่ยวก็พยายามกล่าวว่า “ฉูฉู่ การผ่าตัดเป็นเรื่องใหญ่ เธอเพียงแค่วิ่งออกไปเพราะความเป็นห่วงเท่านั้น ยังไงฉินเย่ก็จะหย่าแล้วมาคบกับเธออยู่แล้ว ต่อไปหากคุณนายฉินรู้ว่าเธอป่วย แต่ก็แอบไปเยี่ยมท่าน ท่านต้องซาบซึ้งใจมากแน่นอน”เจียงฉูฉู่ลังเลเล็กน้อย “เธอพูดแบบนี้ก็ฟังดูมีเหตุผลเหมือนกันนะ”“ใช่ไหมล่ะ?”“ถ้างั้น…ฉันคิดดูก่อนแล้วกัน”“อืม ยังไงซะคุณนายฉินเข้าผ่าตัดตอนเย็นนู้น เธอค่อยๆ คิดก็ได้”เมื่อมาถึงช่วงเย็น เจียงฉูฉู่ถึงบอกซูเชี่ยวว่า “ฉันคิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าเธอพูดถูก ทำตามที่เธอพูดแล้วกัน”เมื่อพูดถึงตรงนี้ ริมฝีปากของเจียงฉูฉู่พลางเผยรอยยิ้มเขินอายออกมา “ฉันว่าเดี๋ยวก็ไปเลย แต่คนที่โรงพยาบาลน่าจะไม่อนุญาต เธอช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”“ได้อยู่แล้ว”ซูเชี่ยวยกมุมปากขึ้นอย่างได้ใจ เธอต้องการผลลัพธ์นี้แหละ ดีมากที่เจียงฉูฉู่ยอมเล่นตามน้ำด้วยดังนั้นเธอจึงออกไปโทรศัพท์หาต้วนจื่อเหย่บอกว่าจัดการเรียบร้อยแล้ว ให้เขาหาโอกา
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-15
Baca selengkapnya

บทที่ 243

ไฟในห้องผ่าตัดสว่างขึ้นอย่างรวดเร็ว ญาติผู้ป่วยได้แต่รอคอยอยู่ข้างนอกเสิ่นหยินอู้ถูกฉินเย่พาไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างๆแม้จะนั่งลงแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม เสิ่นหยินอู้ถึงได้รู้สึกไม่ชอบมาพากลคิ้วงามของเธอขมวดมุ่นอยู่ตลอดเวลาด้วยความไม่สบายใจไม่รู้เพราะอะไร ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ เธอถึงรู้สึกแปลกๆแต่เพราะเธอมุ่งความสนใจไปที่คุณย่าทั้งหมด ก็เลยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นอีกอย่างคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอ…ฉินเย่ ก็คอยจับมือเธอไว้ไม่ปล่อยตั้งแต่ตอนนั้นแรงบีบในมือของเขาหนักมาก อีกอย่างอุณหภูมิในฝ่ามือของเขาก็อบอุ่นมากด้วย ไออุ่นนั้นคอยถ่ายทอดสู่เธอไม่หยุด ทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกสบายใจมากไม่น้อยหากไม่ใช่ฉินเย่ล่ะก็ เธอคงกังวลมากกว่านี้ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของฉินเย่ก็สั่นขึ้นมาตั้งแต่ที่คุณย่าเข้าห้องผ่าตัดไป ฉินเย่ก็ปรับโทรศัพท์ให้อยู่ในโหมดสั่นทันที อีกอย่างคนในบริษัทต่างก็รู้ว่าคุณนายฉินต้องเข้ารับการผ่าตัด ไม่มีใครโทรหาเขาในช่วงนี้แน่นอนคนที่จะโทรหาเขาได้ในตอนนี้…เสิ่นหยินอู้มองไปยังฉินเย่โดยสัญชาตญาณฉินเย่เม้มริมฝีปาก สบตากับเธอครู่หนึ่ง แล้วหยิบโทรศัพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 244

“โทรศัพท์คุณสั่นอีกแล้ว ไม่รับสายเหรอ?”ได้ยินดังนั้น ฉินเย่พลันเม้มริมฝีปาก แล้วกล่าวว่า “ตอนนี้มันอยู่ในมือเธอ”หมายความว่ายังไง?เขากำลังจะบอกว่ามอบอำนาจในการรับสายให้กับตนงั้นเหรอ?แรกเริ่มเดิมที เสิ่นหยินอู้ยังแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้ ให้ก็ให้สิ คิดว่าเธอจะใจอ่อนหรือไง?แต่ทว่าพอตอนหลัง โทรศัพท์เอาแต่สั่นอยู่ในกระเป๋า ทำให้เธอรู้สึกรำคาญขึ้นมาเธอมองฉินเย่ “ถ้าฉันปิดเครื่องโทรศัพท์นาย แล้วนายพลาดบางอย่างไป นายจะโทษฉันไหม?”สายตาฉินเย่จ้องไปที่ใบหน้าของเธอตรงๆ“ตั้งแต่เด็กจนโต ฉันเคยโทษอะไรเธอบ้าง?”พอพูดเช่นนี้กลับทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกชะงัก“โอเค นายพูดเองนะ ถ้างั้นฉันจะปิดเครื่องแล้ว รำคาญชะมัด”กล่าวจบ เสิ่นหยินอู้ก็หยิบโทรศัพท์ของเขาออกจากกระเป๋า เพราะว่าอยู่ในโหมดสั่น ทำให้สามารถเห็นสายที่ไม่ได้รับจำนวนสี่ห้าสายจากเจียงฉูฉู่ได้จากหน้าจอโทรศัพท์โทรมาในเวลานี้…สงสัยเธอคงจะถามฉินเย่เกี่ยวกับการผ่าตัดของคุณย่าสินะ?ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น โทรศัพท์พลันสั่นขึ้นอีกครั้งแต่ทว่าครั้งนี้กลับไม่ใช่สายเรียกเข้า แต่เป็นข้อความ ซึ่งถูกเสิ่นหยินอู้เห็นเข้าพอดี“คุณชายฉิ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 245

ขณะที่เธอยื่นโทรศัพท์ออกไป ฉินเย่ก็ได้เห็นรายละเอียดทั้งหมดแล้วเสิ่นหยินอู้เห็นว่าดวงตาของเขาหรี่ลงอย่างชัดเจน คงเป็นเพราะเป็นห่วงเรื่องที่เจียงฉูฉู่หายตัวไปเธอเบือนหน้าหนี กำลังจะถอดเสื้อคลุมบนตัวออก แต่ทว่ากลับได้ยินฉินเย่พูดว่า “ฉันออกไปแป๊บหนึ่งนะ”แม้จะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ทว่าตอนที่ได้ยินเขาพูดเองกลับให้ความรู้สึกต่างกันเสิ่นหยินอู้ตอบเบาๆ ว่า​โอเค จากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมคืนให้กับเขาแววตาของฉินเย่เปลี่ยนไป แล้วจับมือเธอไว้ “ไม่ต้อง เธอใส่ไว้เลย”ได้ยินดังนั้น เสิ่นหยินอู้พลันชะงัก “แต่ว่าข้างนอกหนาวนะ”“ฉันเป็นผู้ชาย” น้ำเสียงของฉินเย่หนักแน่น “เธอใส่ไว้เถอะ ฉันไปแป๊บเดียวก็กลับ”กล่าวจบ เขาก็หันหลังมองไฟห้องผ่าตัดแวบหนึ่ง“ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง ฉันจะกลับมาภายในหนึ่งชั่วโมง มีเรื่องอะไรก็โทรหาฉันนะ”เสิ่นหยินอู้เม้มริมฝีปาก แล้วตอบเบาๆ ว่า “โอเค นายไปบอกพ่อกับแม่ด้วย”“อืม”ฉินเย่พยักหน้าจากนั้นเขาปล่อยมือออก แล้วไปหาพ่อฉินแม่ฉินทันทีที่แม่ฉินได้ยินว่าเขาจะออกไป ก็จ้องเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“นี่มันเวลาไหนแล้ว แกยังจะออกไปอีก? แกเห็นย่าเป็นอะไรกัน?”ฉินเย่เม้
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 246

เมื่อได้ยินดังนั้น แม่ฉินก็จ้องเขาเขม็ง “พูดอะไรของคุณ!”พ่อฉินเพียงแค่ยิ้มไม่พูดจาแม่ฉินกลับนึกบางอย่างออก แล้วเอ่ยกับพ่อฉินว่า “คุณนั่งรอที่นี่ไปก่อนนะ ฉันจะไปหาหยินอู้”“อืม”เสิ่นหยินอู้พาดเสื้อคลุมของฉินเย่เอาไว้นั่งอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นแม่ฉินเดินเข้ามาหาตน ก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูกเป็นไปตามคาด หลังจากที่แม่ฉินนั่งลงข้างๆ เธอ ก็ถามเธอทันทีว่า “เห็นเขาออกไปหาผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ ไม่รู้สึกเจ็บใจ หรือเสียใจเลยเหรอ?”เสิ่นหยินอู้ทำได้เพียงตอบเบาๆ ว่า “เขาไปตามหาคน ไม่ได้ทำอย่างอื่นสักหน่อย”“แค่นี้จริงๆ เหรอ?”เสิ่นหยินอู้ไม่ตอบ“พวกเธอเป็นสามีภรรยากัน บางทีไม่จำเป็นต้องใจกว้างขนาดนั้นก็ได้ อะไรควรงอนก็งอน เป็นคนเห็นใจคนอื่นแบบนี้ตลอด จะทำให้เขาคิดว่าเธอไม่รักเขาได้นะ”นั่นน่ะสิ เหตุผลนี้ เสิ่นหยินอู้จะไม่เข้าใจได้อย่างไร?แต่ทว่า…เธอกับฉินเย่แค่แต่งงานกันปลอมๆ ตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรไปงอนเขาล่ะ?เมื่อเห็นเธอไม่พูดจา แม่ฉินที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่พลันมีความรู้สึกไม่แก่ดัดยากอย่างไรอย่างนั้น“ช่างเถอะๆ พวกเธอสองคนไม่มีเรื่องอะไรกันก็ดีแล้ว ฉันที่เป็นผู้ใหญ่ก็ไม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 247

เมื่อเธอฟื้นขึ้น ก็พบว่าอยู่ในโกดังซอมซ่อแห่งหนึ่งเสิ่นหยินอู้รู้สึกว่าหนักอึ้งที่ศีรษะ ร่างกายอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงเสิ่นหยินอู้กวาดสายตามองไปรอบๆ พบว่าที่แห่งนี้เป็นโกดังซอมซ่อแห่งหนึ่ง ขณะสูดหายใจยังได้กลิ่นชื้นๆ เย็นๆ และเหม็นสาบมือและเท้าของเธอก็ถูกมัดไว้เช่นกัน สถานที่ที่เธออยู่ในตอนนี้มีกล่องกระดาษเก่าๆ วางเต็มไปหมดแท้จริงแวเธอพอจะเดาได้แล้วว่าเป็นฝีมือของใครเสิ่นหยินอู้เม้มปาก สูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดบริเวณหน้าท้อง เธอถึงได้โล่งใจเธอกลัวว่าตนจะถูกทำร้าย แต่ทว่านอกจากถูกมัดด้วยเชือกแล้ว ก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ เลยขณะที่ครุ่นคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงดังมาจากนอกโกดังประตูเหล็กถูกเปิดออก ตามด้วยเสียงอันหนักอึ้ง บรรยากาศมึดสลัวในโกดังถูกแสงสว่างครอบคลุมอีกครั้งเสิ่นหยินอู้เห็นต้วนจื่อเหย่มาพร้อมกับถึงใบหนึ่งปัง!ประตูเหล็กถูกปิดลงอีกครั้ง ในโกดังค่อยๆ มืดลงต้วนจื่อเหย่ค่อยๆ เดินเข้าไปหาเธอ แล้วโยนถุงไว้ข้างๆ เธอ จากนั้นย่อตัวลงตรงหน้าเธอเสิ่นหยินอู้มองเขาอย่างเรียบนิ่งหลังจากนั้น ต้วนจื่อเหย่ก็เอ่ยขึ้น “ฉันจะเอาเทปปิดปากออกให้ แต่ถ้าเธอกล้าส่ง
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 248

“ใช่แล้วยังไง? ถ้าฉันไม่ชอบหล่อน แล้วทำไมฉันต้องจับตัวเธอเพราะหล่อนด้วย?”“แสดงว่า นายอยากเสียสละตัวเองเพื่อแก้แค้นฉันแทนหล่อนสินะ?”“เธอว่าอะไรนะ?”เสิ่นหยินอู้ไม่มองหน้าเขา เพียงแค่มองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งว่า “ฉันจำได้ว่าคราวก่อนนายเคยบอกกับฉันว่า นายรู้สึกว่านายไม่มีมูลค่าต่อสังคมในสายตาพวกเราเลย”ได้ยินดังนั้น ต้วนจื่อเหย่พลันหรี่ตาลง“นายจำได้ไหมว่าตอนนั้นฉันถามนายว่าอะไร? นายคิดว่าคนแบบไหนถึงจะสามารถช่วยเหลือสังคมได้? นี่คือคำตอบของนายเหรอ?”ต้วนจื่อเหย่อ้ำอึ้งอยู่กับที่เมื่อเห็นเขาเช่นนี้ เสิ่นหยินอู้พลันยกมุมปากขึ้น “หรือว่า นายสร้างมูลค่าอะไรให้กับตนเอง? หลังจากได้ยินเพื่อนเจียงฉูฉู่บอกว่าฉันทำร้ายหล่อนแล้ว นายเคยสืบหาความจริงแม้แต่เรื่องเดียวไหม?”“สืบหาความจริง?” ต้วนจื่อเหย่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน ยิ่งไม่คิดว่าเสิ่นหยินอู้จะแนะแนวทางใหม่ให้กับเขาด้วยเสิ่นหยินอู้มองเขาอย่างน่าขัน“หมายความว่า นายไม่เคยสืบหาความจริงเลย จากนั้นก็มาลักพาตัวฉันเลยใช่ไหม? ถ้างั้นฉันขอถามนาย หลังจากที่ลักพาตัวแล้วล่ะ? นายคิดเหรอว่าตำรวจจะไม่สามารถตามตัวนายเจ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 249

คุณนายฉินกำลังเข้ารับการผ่าตัดอยู่ ดังนั้นพ่อฉินแม่ฉินไม่สามารถรู้ว่าเธอหายตัวไปในระยะเวลาอันสั้นแน่นอนถึงแม้จะรู้ เกรงว่าพวกเขาก็คงปลีกตัวออกไปไม่ได้ส่วนฉินเย่ก็ถูกเจียงฉูฉู่เรียกตัวไป สถานการณ์ในตอนนี้ยังไม่ชัดเจน เธอจึงทำได้เพียงช่วยเหลือตัวเองเท่านั้นตั้งแต่พบกันคราวก่อน เสิ่นหยินอู้ก็จำคำพูดเยาะเย้ยของต้วนจื่อเหย่นั่นได้ฝังใจ บวกกับคำพูดของเขาในวันนี้ เธอสามารถสังเกตได้ว่า ต้วนจื่อเหย่ดูคิดมากกับสายตาคนอื่นที่มองเขามากดังนั้น บางทีเธออาจสามารถใช้วิธีนี้หาโอกาสให้กับตนได้รอให้เธอพูดจบ ต้วนจื่อเหย่ก็เข้าสู่ภวังค์ความคิด เห็นได้ชัดว่ากำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับคำถามนั้นอยู่ก่อนหน้านี้ เขาอารมณ์ร้อนมาก คิดเพียงแต่จะแก้แค้นเท่านั้น แต่เมื่อเสิ่นหยินอู้วิเคราะห์ความเป็นจริงให้เขาฟังแล้ว ต้วนจื่อเหย่ถึงพบว่าตัวเองตามหลังอยู่มากถึงแม้เขาไม่อยากยอมรับ แต่สิ่งที่เสิ่นหยินอู้พูดล้วนเป็นความจริงทั้งนั้นเรื่องเกิดขึ้นไปแล้วย่อมต้องมีคนรับบาปอยู่แล้วและเขาต้องเป็นแพะรับบาปคนนั้นแน่นอนเมื่อเห็นว่าเขาคล้อยตาม เสิ่นหยินอู้ก็รู้ทันทีว่าวิธีช่วยเหลือตัวเองของตนนั้นมาถูกทางแล้วดูท่าแ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya

บทที่ 250

ซูเชี่ยวมองเขาด้วยความไม่พอใจแวบหนึ่ง“ถ้าฉันไม่มา นายคงปล่อยตัวคนร้ายที่ทำร้ายฉูฉู่ไปแล้วมั้ง?”ต้วนจื่อเหย่ที่ถูกซูเชี่ยวอ่านใจออก เห็นได้ขัดว่าทนต่อไปไม่ได้ เขากัดฟันกล่าวว่า “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหรอ?”“จะไม่เกี่ยวกับฉันได้ยังไง? ฉันเป็นเพื่อนสนิทของฉูฉู่เชียวนะ แกออกหน้าแทนฉูฉู่ได้ แล้วฉันจะออกหน้าแทนฉูฉู่ไม่ได้เลยหรือไง?”ต้วนจื่อเหย่อดไม่ได้หัวเราะแห้งออกมา“เธออยากออกหน้าแทนหล่อน ก็อย่ามายืมมือฉัน ไสหัวไป”“ไสหัวไป? เป็นไปไม่ได้หรอก”สิ้นเสียง ซูเชี่ยวก็เตะเสิ่นหยินอู้ไปทีหนึ่งทันทีที่เธอเตะ สีหน้าของเสิ่นหยินอู้ก็เปลี่ยนไปในบัดดล ทำได้เพียงหดตัวเป็นก้อนเท่านั้นปัง!ซูเชี่ยวเตะโดนท่อนขาของเธอพอดีความเจ็บพวยพุ่งขึ้นมาในทันใดเสิ่นหยินอู้เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาตามธรรมชาติ“เธอทำอะไรน่ะ?”ต้วนจื่อเหย่สีหน้าเปลี่ยน แล้วดึงตัวซูเชี่ยวที่คิดจะเตะอีกครั้งออก “เธอเป็นบ้าหรือไง?”ถึงแม้ซูเชี่ยวจะเป็นบ้า แต่แรงของเธอก็สู้ชายหนุ่มที่บรรลุนิติภาวะไม่ได้ ไม่นานก็ถูกต้วนจื่อเหย่ดึงตัวออกไป“นายน่ะสิบ้า ลักพาตัวมาแล้วยังจะมาเสแสร้งทำไมอีก? ทำไม นายคงไม่ได้เห็นว่าเสิ่นห
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-07-16
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
2324252627
...
87
DMCA.com Protection Status