Share

บทที่ 250

ซูเชี่ยวมองเขาด้วยความไม่พอใจแวบหนึ่ง

“ถ้าฉันไม่มา นายคงปล่อยตัวคนร้ายที่ทำร้ายฉูฉู่ไปแล้วมั้ง?”

ต้วนจื่อเหย่ที่ถูกซูเชี่ยวอ่านใจออก เห็นได้ขัดว่าทนต่อไปไม่ได้ เขากัดฟันกล่าวว่า “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหรอ?”

“จะไม่เกี่ยวกับฉันได้ยังไง? ฉันเป็นเพื่อนสนิทของฉูฉู่เชียวนะ แกออกหน้าแทนฉูฉู่ได้ แล้วฉันจะออกหน้าแทนฉูฉู่ไม่ได้เลยหรือไง?”

ต้วนจื่อเหย่อดไม่ได้หัวเราะแห้งออกมา

“เธออยากออกหน้าแทนหล่อน ก็อย่ามายืมมือฉัน ไสหัวไป”

“ไสหัวไป? เป็นไปไม่ได้หรอก”

สิ้นเสียง ซูเชี่ยวก็เตะเสิ่นหยินอู้ไปทีหนึ่ง

ทันทีที่เธอเตะ สีหน้าของเสิ่นหยินอู้ก็เปลี่ยนไปในบัดดล ทำได้เพียงหดตัวเป็นก้อนเท่านั้น

ปัง!

ซูเชี่ยวเตะโดนท่อนขาของเธอพอดี

ความเจ็บพวยพุ่งขึ้นมาในทันใด

เสิ่นหยินอู้เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาตามธรรมชาติ

“เธอทำอะไรน่ะ?”

ต้วนจื่อเหย่สีหน้าเปลี่ยน แล้วดึงตัวซูเชี่ยวที่คิดจะเตะอีกครั้งออก “เธอเป็นบ้าหรือไง?”

ถึงแม้ซูเชี่ยวจะเป็นบ้า แต่แรงของเธอก็สู้ชายหนุ่มที่บรรลุนิติภาวะไม่ได้ ไม่นานก็ถูกต้วนจื่อเหย่ดึงตัวออกไป

“นายน่ะสิบ้า ลักพาตัวมาแล้วยังจะมาเสแสร้งทำไมอีก? ทำไม นายคงไม่ได้เห็นว่าเสิ่นห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status