Share
บทที่ 251
Related chapters
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 252
เสิ่นหยินอู้มองเธออย่างเย็นชา ดวงตาเต็มไปด้วยความเฉยเมย ราวกับไม่ต้องการยุ่งกับเธอ เมื่อเห็นเธอในสภาพนี้ ซูเชี่ยวอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างโกรธเคือง “จนถึงตอนนี้ เธอยังคิดว่าตัวเองเป็นเทพธิดาผู้บริสุทธิ์อยู่หรอ? เห็นอยู่ชัดๆว่าเธออยากเป็นภรรยาของฉินเย่ แต่แค่ทำเป็นไม่สนใจ เดี๋ยวก็รู้สึก” "ฉันอยากเป็นภรรยาของฉินเย่หรือไม่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ?" เสิ่นหยินอู้หัวเราะเบาๆ "หรือว่า เธอเองก็อยากเป็นภรรยาของเขาเหมือนกัน?" ซูเชี่ยวหน้าแดงทันทีเมื่อได้ยิน คำพูดที่เตรียมไว้ถึงกับพูดไม่ออก "เธอ พูดบ้าอะไร?""ก็แค่พูดไปงั้น แค่นี้ก็โกรธแล้วหรอ สงสัยจะแทงใจดำสินะ?" หน้าของซูเชี่ยวบิดเบี้ยวไปเพราะความโกรธ ใบหน้าของเธอดูเหมือนกับสัตว์เลื้อยคลาน "เสิ่นหยินอู้ เธออย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน!" พูดจบ ซูเชี่ยวก็โทรหาฉินเย่ทันที พร้อมกับยิ้มอย่างพอใจ “ตอนนี้ฉินเย่อยู่กับใคร ไม่ต้องเดาเธอก็คงรู้อยู่แล้วแหละ? ไม่รู้ว่าถ้าภรรยาของเขาโทรเรียกให้เขามาช่วยตอนนี้ เขาจะมามั้ยนะ?” พูดถึงตรงนี้ ซูเชี่ยวก็หยุด แล้วแกล้งทำเป็นประหลาดใจ เธอเอามือปิดปากแล้วพูด “อุ๊ย ฉันลืมบอกไป เขาอาจจะไม่รับสายเลยก็ไ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 253
คนในโกดังทั้งสามคนต่างก็หันไปมองที่ประตูพร้อมๆกัน ยังไม่ทันที่พวกเขาจะตอบสนองอะไร คนกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้ามา ซูเชี่ยวถูกจับข้อมือและกดลงกับพื้นทันทีต้วนจื่อเหย่ก็ถูกทำแบบเดียวกัน เนื่องจากคนจำนวนมากเข้ามา โกดังที่มีฝุ่นปกคลุมอยู่แล้วจึงกลายเป็นสถานที่อุดอู้ขึ้นมาทันทีเสิ่นหยินอู้ปิดตาลงโดยไม่รู้ตัว "จับพวกเขาไว้แล้วพาออกไป!" "กรี๊ด! พวกคุณจะทำอะไร? ปล่อยฉัน!" ในขณะที่ปิดตา เสิ่นหยินอู้ได้ยินเสียงซูเชี่ยวพยายามดิ้นหนีและกรีดร้องห่างออกไปเรื่อยๆรอดแล้วเหรอ? เสิ่นหยินอู้คิด แต่คนกลุ่มนั้นดูไม่เหมือนตำรวจเลย ใครเป็นคนช่วยเธอไว้กันนะ?ระหว่างที่คิด เสิ่นหยินอู้ก็รู้สึกเวียนหัว และคลื่นไส้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะการกระแทกเมื่อกี้นี้ หรือเพราะยาสลบก่อนหน้านี้กันแน่ต้วนจื่อเหย่เอามือปิดปากเธอไม่นาน เธอก็หมดสติไป ไม่รู้ว่ามันจะมีผลกระทบกับร่างกายของเธอหรือเปล่าระหว่างที่คิด เสิ่นหยินอู้ได้ยินเสียงฝีเท้าที่มั่นคงเดินเข้ามาใกล้เธอ เธอพยายามยกหัวขึ้นมาอย่างยากลำบาก พยายามดูว่าใครเข้ามา แต่แล้วเธอก็หมดสติไปในวินาทีต่อมาเสิ่นหยินอู้พิงอยู่กับกล่องกระดาษที่พังอยู่ ดั
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 254
"คุณโม่ เราจะไปไหนต่อครับ?"เมื่อได้ยินคำถาม โม่ไป๋ก็มองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เหมือนกำลังจะบอกว่า ต้องถามฉันด้วยเหรอว่าจะไปไหนต่อ? เมื่อคนขับรถเห็นสายตาของเขา เขาก็กลืนน้ำลายด้วยความตกใจ และในไม่ช้าก็ได้ยินโม่ไป๋ตอบกลับว่า "ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด" "ได้ครับ เข้าใจแล้วครับ" หลังจากรู้จุดหมายของตัวเองแล้ว คนขับก็ไม่กล้าชักช้าอีกต่อไป เขารีบออกรถทันที แต่เพราะมีเสิ่นหยินอู้อยู่ในรถ คนขับจึงไม่กล้าขับเร็วเกินไป ได้แต่ขับอย่างช้าๆ ไม่กี่นาทีต่อมา โม่ไป๋ก็ยกมือขึ้นดันแว่นตาบนใบหน้า และพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า "ถ้าคุณขับแบบนี้ไปเรื่อยๆ และทำให้การรักษาของเธอล่าช้า คุณจะรับผิดชอบได้ไหม?"เมื่อได้ยิน คนขับก็หน้าซีดและเหงื่อออกเต็มแผ่นหลัง "ได้ครับๆ ผมจะขับให้เร็วขึ้น" สิบนาทีต่อมา รถก็มาจอดที่หน้าประตูโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด โม่ไป๋อุ้มเธอลงจากรถหลังจากที่เขาเดินไป คนขับถึงจะยกมือขึ้นลูบหน้าผากของตัวเอง ไม่ลูบก็ยังไม่รู้ พอลูบแล้วก็เห็นว่ามีเหงื่อออกมาเต็มมือ วันนี้แม้ว่าโม่ไป๋จะไม่ได้พูดอะไรที่รุนแรง แต่ออร่าเย็นเฉียบรอบตัวเขากลับทำให้คนขับกลัวสุดๆ โชคดีที่ภารกิจของเขาเสร็จ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 255
มองลอดใต้กรอบแว่นตาสีทองไป เสิ่นหยินอู้เห็นดวงตาลึกล้ำที่เหมือนมีหมอกล้อมอยู่รอบๆ ทำให้ยากที่จะจับต้องได้ ในขณะที่ภายนอกนั้น โม่ไป๋ยังคงมีรอยยิ้มเหมือนเดิม หลังจากสบตากับเธออยู่สักพัก โม่ไป๋เลิกคิ้วเล็กน้อย "มีอะไรเหรอ?" เมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็มองตาลงต่ำ เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขา แต่เธอก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่จะไปเยี่ยมคุณย่าฉินอีก ปล่อยให้พยาบาลเปลี่ยนเข็มใหม่ให้เงียบๆ ความเจ็บปวดจากเข็มทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกตัวมากขึ้นหลังจากพยาบาลออกไปแล้ว ในห้องเหลือแค่พวกเราสองคน มีบางอย่างที่เธออยากจะพูดออกไปในตอนนี้ ขณะที่เสิ่นหยินอู้กำลังลังเลว่าจะพูดออกไปอย่างไร โม่ไป๋ก็ย่อตัวลงต่อหน้าเธอทันที มือของเขาถือผ้าเช็ดหน้าสีขาวสะอาด และกำลังเช็ดเลือดที่ไหลออกมาจากแผลเบาๆ พยาบาลได้จัดการทำความสะอาดแผลของเธอแล้ว เลือดที่เหลือซึมเข้าไปในแขนเสื้อของเธอ ทำให้เป็นจุดเล็กๆ ไม่สามารถเช็ดออกได้ แต่โม่ไป๋ดูเหมือนจะมีอาการย้ำคิดย้ำทำหรือรักความสะอาด เขาพยายามเช็ดจุดเลือดเล็กๆเหล่านั้นอย่างช้าๆประมาณสิบกว่าวินาทีผ่านไป เสิ่นหยินอู้ทนไม่ไหวและพูดว่า "ไม่ต้องเช็ดแล้ว เช็ดไม่ออกห
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 256
แต่ครั้งนี้เขากลับ......เสิ่นหยินอู้ลืมไปเลยว่าเธอจะพูดอะไร เธอรู้สึกว่าความคิดของเธอยุ่งเหยิงไปหมด"ไม่ต้องห่วง ผมจะช่วยเอง"เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสิ่นหยินอู้ยิ่งสับสนมากขึ้น เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองเขา "ช่วยฉัน?"โม่ไป๋ยิ้มเล็กๆ "ถือโอกาสช่วยฉินเย่และเจียงฉูฉู่คู่รักคู่นั้นด้วย" คำว่า "คู่รัก" สองคำนี้ทำให้หัวใจของเสิ่นหยินอู้เจ็บปวด เธอพยักหน้าช้าๆด้วยความรู้สึกชาๆ แม้ว่าความคิดของเธอจะยังคงยุ่งเหยิงอยู่ แต่เมื่อได้ยินว่าเขาจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ หัวใจของเสิ่นหยินอู้ก็สงบลงบ้าง"เรื่องระหว่างเธอกับเขามันเป็นยังไง?"หลังจากยืนยันว่าทั้งสองฝ่ายมีวัตถุประสงค์ร่วมกันแล้ว โม่ไป๋ก็หาจังหวะถามเธอ "เธออยู่กับเขาตลอดเวลา เขาไม่รู้ว่าเธอท้องเหรอ?" มือของเสิ่นหยินอู้ประสานเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว"เขารู้"เมื่อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของโม่ไป๋ที่ซ่อนอยู่หลังแว่นตาเป็นประกายขึ้นมา น้ำเสียงเปลี่ยนไปเล็กน้อย "รู้เหรอ?""อืม" เสิ่นหยินอู้พยักหน้า นึกถึงข้อความที่ส่งไปแต่ไม่ได้รับการตอบกลับ เธอยกมือขึ้นทัดผมไว้ข้างหูอย่างเป็นธรรมชาติ ยิ้มเบาๆ "เขาไม่ได้ต้องการเด็กคนนี้"เมื่อได้ยินแบบน
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 257
ฉินเย่ในตอนนี้มีผมที่ยุ่งเหยิง ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล และยังคงมีความเย็นจากภายนอกติดตัวเขาอยู่ดูเหมือนว่าเขามาที่นี่เพราะเธอ แต่เสิ่นหยินอู้รู้ดีว่าก่อนที่เขาจะมาหาเธอ เขาคงออกไปหาเจียงฉูฉู่นานแล้ว นอกจากนี้ เขายุ่งมากจนไม่มีเวลารับโทรศัพท์ของเธอเลย หรืออาจจะไม่สะดวก แต่เธอไม่อยากคาดเดาเหตุผลที่เขาไม่สะดวกนั้นมากเท่าไหร่ ดังนั้นเมื่อเขาวิ่งมาหาเธอ หัวใจของเสิ่นหยินอู้จึงไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษแต่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองไม่ว่าภายในจะเป็นยังไงแต่ภายก็ยังคงต้องรักษาความสงบเอาไว้ ดังนั้นเธอจึงส่ายหัวเบาๆ "ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นไร"น้ำเสียงของเธอสงบนิ่ง ดูเหมือนจะไม่ได้ตกใจเพราะเรื่องนี้ และก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังที่เขาไม่รับโทรศัพท์แต่ในขณะนี้ฉินเย่ไม่มีเวลามาคิดถึงเรื่องพวกนี้ เขาก้มลงอุ้มเสิ่นหยินอู้ขึ้นมาเสิ่นหยินอู้รู้สึกเสียสมดุลในทันที เธอยกมือขึ้นไปโอบคอเขาโดยสัญชาติญาณ แต่ทันทีที่ขยับเข็มที่มือก็ถูกกระตุก ความเจ็บปวดทำให้เธอตื่นตัวขึ้นและหยุดการเคลื่อนไหวยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร โม่ไป๋ก็พูดขึ้นก่อน "ฉินเย่ จะทำอะไร?"ฉินเย่ทำหน้าเย็นชาและพูดว่า "พาเธอไปตรวจ"
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 258
ฉินเย่อยากรู้เรื่องราวทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงเงียบเพื่อฟังเมื่อโม่ไป๋พูดจบ เขาก็ขมวดคิ้ว "แล้วคนร้ายล่ะ?""จับได้แล้ว""ใคร?" ฉินเย่ไม่เข้าใจ เสิ่นหยินอู้ก็ไม่มีศัตรูที่ไหน ใครจะทำร้ายเธอในเวลาแบบนี้? พอได้ยินเขาถามว่าใครคือคนร้าย โม่ไป๋กลับเงียบไปเมื่อเห็นแบบนั้น ฉินเย่ก็ขมวดคิ้ว "โม่ไป๋?"พอได้ยิน โม่ไป๋ก็เงยหน้าขึ้น และพูดอย่างครุ่นคิด "นายอยากรู้จริงๆเหรอ?" คำถามนี้ทำให้ฉินเย่งงขึ้นไปอีก แม้ว่าเสิ่นหยินอู้จะดูเหมือนไม่เป็นอะไรในตอนนี้ แต่การลักพาตัวเป็นเรื่องร้ายแรง และคนที่คิดร้ายต่อเธอ เขาจะปล่อยไปได้อย่างไรกัน?โม่ไป๋ใส่แว่นตากลับเข้าไป และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "คนที่ลักพาตัวเธอ อาจทำให้นายประหลาดใจ นายต้องเตรียมใจรับมือกับเรื่องนี้" เมื่อได้ยินคำว่า "รับมือ" ฉินเย่ก็รู้สึกไม่ดีขึ้นมาและแล้วโดยไม่ต้องรอให้เขาถามต่อ โม่ไป๋ก็พูดขึ้นมาว่า "เป็นคนของฉูฉู่" เมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาของฉินเย่เข้มขึ้นเล็กน้อย"ถ้าอยากรู้ชื่อ คนของฉันส่งมาแล้ว นายดูเองเถอะ"โม่ไป๋ยื่นโทรศัพท์ให้ฉินเย่ ฉินเย่รับโทรศัพท์มาดูรูปในนั้นทันที และจำได้ว่าเป็นคนที่เคยทะเลาะกับเสิ่นหยินอู้ใ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 259
ความคิดของฉินเย่ยุ่งเหยิงไปหมด ตั้งแต่ตอนเด็กๆ เขาก็รู้สึกว่าโม่ไป๋แปลกๆ ชอบทำตัวใกล้ชิดกับเสิ่นหยินอู้ตลอด ชอบลูบหัวเธอและเรียกเธอว่า "ยัยเด็กน้อย" แต่โม่ไป๋มักจะบอกว่า เสิ่นหยินอู้เป็นแค่ยัยเด็กน้อยที่ยังไม่โต ดังนั้น ฉินเย่จึงคิดมาตลอดว่า เขามองเธอเป็นน้องสาว แม้ว่าเขาจะคิดแบบนั้น แต่ลึก ๆ ในใจของฉินเย่ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ ความรู้สึกไม่สบายใจนี้หายไปหลังจากที่โม่ไป๋ไปต่างประเทศและขาดการติดต่อไป ไม่นึกเลยว่าวันนี้...... โม่ไป๋จะกล้ายอมรับ และยอมรับออกมาอย่างรวดเร็วอีกด้วย"แปลกใจเหรอ?" โม่ไป๋หัวเราะเบา ๆ "ฉันไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจนตั้งแต่เด็กเหรอว่าฉันชอบเธอ? ฉันคิดว่านายรู้มาตลอดซะอีก" ฉินเย่ไม่พูดอะไร ริมฝีปากของเขาเม้มแน่น"ดูเหมือนนายจะเพิ่งรู้ แต่รู้ตอนนี้รู้ก็ไม่สาย"พอนึกอะไรขึ้นมาได้ โม่ไป๋ก็พูดขึ้น "แล้วนายจะทำยังไงกับเจียงฉูฉู่?""อะไรนะ?" ฉินเย่คิดถึงแต่เรื่องที่โม่ไป๋ชอบเสิ่นหยินอู้ จนไม่ทันได้คิดถึงเรื่องอื่น โม่ไป๋พูดอย่างอ้อมค้อม"ฉันได้ยินมาว่านายออกมาจากโรงพยาบาลมากลางคันเพราะมีคนส่งข้อความบอกว่าเจียงฉูฉู่หายตัวไป?"ทั้งสองเป็นคนฉลาด โม่ไป๋พูดอ
Latest chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 594
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 593
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 592
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 591
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 590
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 589
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 588
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 587
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 586
