"งั้นก็ถือว่าเป็นเกียรติแล้ว!" อาจารย์คงกล่าวพลางยิ้มรับ หลังจากนั้น เฉาเหนียนสั่งให้พ่อครัวในคฤหาสน์จัดเตรียมอาหารมื้อดึกอย่างประณีต พร้อมนั่งร่วมโต๊ะกับเฉาเริ่นและอาจารย์คงเพื่อดื่มกินกันอย่างเพลิดเพลิน บรรยากาศในห้องอาหารเป็นไปอย่างรื่นรมย์ แต่แล้ว เสียงดังแปลกๆ ก็ดังขึ้นจากชั้นบน จากนั้นก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของหญิงสาวเสียงร้องไห้ครั้งนี้ฟังดูเจ็บปวดและหวาดเสียวกว่าเดิม ทำให้ผู้คนขนลุกซู่ทั้งสามคนที่อยู่ในห้องอาหารต่างหน้าซีดเผือด รีบพากันขึ้นไปชั้นบน คุณนายเฉาในสภาพผมยุ่งเหยิง ดวงตาแดงก่ำและมีน้ำตาเป็นสีเลือดไหลรินออกมาไม่หยุดขณะนี้ เธอนำผ้าปูเตียงที่ตัดเป็นเส้นๆ มาเชื่อมต่อกันจนกลายเป็นเชือกยาว แล้วแขวนไว้กับโคมไฟกลางห้อง "ฮือ... ฮือๆ..." ในขณะที่ร้องไห้ เธอก็ปีนขึ้นไปบนขอบเตียง ตั้งท่าจะนำคอเข้าไปในบ่วงเชือกนั้นเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังพยายามปลิดชีวิตตัวเอง! "ที่รัก!" เฉาเหนียนร้องเสียงหลง สีหน้าซีดเผือด รีบพุ่งเข้าไปห้ามเธอ แต่แรงของคุณนายเฉาในตอนนั้นเหมือนไม่ใช่ของมนุษย์ธรรมดา เธอถีบเฉาเหนียนกระเด็นไปกระแทกกำแพง แล้วทิ้งตัวแขวนคออยู่กับเชือก ท่อนขา
Read more