LOGINShare
บทที่ 276
Last Updated:
2024-11-26 17:00:01Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 277
“ยันต์สังหาร! หลังจากใช้งาน มันจะปลดปล่อยการโจมตีหนึ่งครั้งที่สามารถสังหารผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในทันที...” เย่เฟิงอธิบายคุณสมบัติและวิธีใช้ยันต์นี้อย่างละเอียด!ยันต์นี้เป็นสิ่งที่เย่เฟิงสร้างขึ้นด้วยตัวเอง!โดยใช้วิชาวาดยันต์จากวิชาการแอบมองนภามังกร เขาได้ผนึกพลังปราณมังกรไว้ในยันต์นี้ ทำให้มันสามารถปลดปล่อยพลังเทียบเท่ากับแปดส่วนของพลังเต็มที่ของเย่เฟิงได้ ชายวัยกลางคนที่ฟังอยู่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย “อืม... ฉันไม่สามารถตัดสินได้ด้วยตัวเอง คงต้องให้คนมาช่วยตรวจสอบก่อน” ไม่นานนัก ชายวัยกลางคนก็กลับมาพร้อมยันต์ในมือ เขายิ้มแห้งๆ พร้อมกล่าวว่า “คุณครับ ยันต์ของคุณ ไม่มีใครในทีมของเราสามารถระบุได้แน่ชัดว่าเป็นของแท้หรือไม่แต่สิ่งที่ยืนยันได้คือ มันมีคลื่นพลังงานอยู่จริง ดังนั้นเราจะอนุญาตให้นำไปประมูลได้” “คุณต้องการตั้งราคาขั้นต่ำเท่าไหร่ครับ?”ชายวัยกลางคนถาม “เริ่มต้นที่ 250 ล้านแล้วกัน”เย่เฟิงตอบหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง “250 ล้าน? ราคาสูงขนาดนี้เลยเหรอ?” ชายวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะเบะปาก “มีปัญหาอะไรรึเปล่า? ถ้าประสิทธิภาพของยันต์นี้เ
Last Updated : 2024-11-26มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 278
“หยกชิ้นนี้ ราคาเริ่มต้นที่ 1,100 ล้าน! ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่า 25 ล้าน ประมูลได้เลย!” สิ้นเสียง ผู้ดำเนินการประมูลก็เปิดผ้าคลุมสีแดงออกเผยให้เห็นหยกขนาดเท่าฝ่ามือที่วางอยู่บนโต๊ะ มันใสแจ๋ว สีเขียวสดใสเหมือนหยดน้ำ!และยังเปล่งแสงสีรุ้งจางๆ ออกมาอีกด้วย!เย่เฟิงมองหยกชิ้นนั้นด้วยแววตาเป็นประกาย บนใบหน้ามีความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่เข้มข้นในหยกนั้น นี่แหละ “หยกสวรรค์” ที่เขาตามหา! แต่เย่เฟิงยังไม่ได้ยกป้าย เขารอดูสถานการณ์ก่อน หลังจากคำบรรยายจบลง บรรยากาศในห้องประมูลเริ่มวุ่นวายเล็กน้อย แต่ไม่นานก็กลับเข้าสู่ความเงียบ “1,100 ล้าน เพื่อหินหยกก้อนเดียว?”“ถึงจะเป็นหยกจักรพรรดิระดับสูงสุดก็ยังไม่แพงขนาดนี้!” “หยกช่วยให้พลังทะลุขีดจำกัด? มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะเชื่อ!” มีเสียงวิจารณ์จากหลายคนในห้อง ไม่สนใจในหยกพลังวิญญาณนี้เพราะแม้จะมีนักสู้บางคนอยู่ในห้อง แต่พวกเขาก็ยังไม่เก่งพอที่จะดึงพลังจากหยกได้ เย่เฟิงถอนหายใจเบาๆ พลางคิดในใจว่า “ถ้าไม่มีใครอยากได้ งั้นฉันก็จะเป็น ‘คนโง่’ เองแล้วกัน!” “ถ้าทุกคนไม่สนใจ งั้นฉันขอ
Last Updated : 2024-11-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 279
“ต่อไปเป็นของประมูลที่ค่อนข้างพิเศษ! เป็นยันต์ที่ลูกค้าท่านหนึ่งฝากไว้ให้เราประมูล จากคำบอกเล่าของลูกค้า ทันทีที่ฉีกยันต์นี้ ‘ยันต์สังหาร’ จะปลดปล่อยพลังโจมตีที่สามารถจัดการผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในพริบตา! ตระกูลกู่ของเราไม่สามารถยืนยันความจริงของคำกล่าวนี้ได้ แต่ที่แน่ๆ ภายในยันต์นี้มีพลังงานที่รุนแรงมาก ถ้าจะประมูลหรือไม่ ก็แล้วแต่การพิจารณาของทุกท่าน ราคาเริ่มต้นที่ 250 ล้าน ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่าห้าล้าน เริ่มประมูลได้!” เมื่อผู้ดำเนินการประมูลพูดจบ ก็เปิดผ้าคลุม เผยให้เห็นยันต์ที่อยู่ในกล่องแก้วโปร่งใส มันคือตัว “ยันต์สังหาร” ที่เย่เฟิงส่งเข้ามาประมูลตัวอักษร ‘เมือง’ บนยันต์นั้นเปล่งออร่าออกมาราวกับจะดึงดูดสายตาทุกคน “นี่มันของอะไรเนี่ย? ของจริงรึเปล่า?” “ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้จริงเหรอ?” “ตลกแล้ว! ผู้แข็งแกร่งระดับนั้นมันโหดมากนะ จะให้แค่ฉีกกระดาษใบเดียวแล้วชนะได้?” “…”เสียงวิจารณ์ดังทั่วห้อง ทุกคนล้วนสงสัยในความจริงของยันต์นี้หลังจากเหตุการณ์ “หยกพลังวิญญาณ” ดูเหมือนว่าการประมูลจะเงียบเหงาอีกครั้ง ไม่มีใครยก
Last Updated : 2024-11-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 280
หลังจากเห็นว่าทนายลวียกป้าย เย่อินเสวียนก็ยอมถอยไปตามที่คาดไว้ “หืม? ไอ้บ้านี่ก็อยากได้งั้นเหรอ? น่าสนใจแล้วสิ”เย่เฟิงยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าเป็นทนายลวีที่ร่วมประมูล เขาเผยสีหน้าที่แฝงความหมายลุ่มลึกออกมาอยากได้ยันต์ของฉันเหรอ?ได้สิ!แต่ต้องจ่ายให้ไหวนะ!“1,750 ล้าน!”วินาทีต่อมา เย่เฟิงที่เพิ่งนั่งลง ลุกขึ้นอีกครั้งและตะโกนเสนอราคา “อะไรวะ!”ทนายลวีที่คิดว่าชนะแล้วถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเย่เฟิงกลับมาเสนอราคาอีก “1,800 ล้าน!” ไม่ทันไร เย่อินเสวียนที่นั่งเงียบก็โผล่มาแข่งราคาอีก ทนายลวีเริ่มไม่มั่นใจ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉู่เทียนหลงทันที “คุณฉู่ ผมอยู่ในงานประมูลของตระกูลกู่ ที่นี่มียันต์ที่ว่ากันว่าใช้ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้” “ใช่ครับ ผมอยากประมูลมันไว้!”บริเวณปลายสาย มีเสียงทุ้มต่ำขอบงฉู่เทียนหลงดังขึ้น “ยันต์แบบนี้มีอยู่จริงเหรอ?” ทนายลวีกล่าว “น่าจะจริงครับ! ดูเย่เฟิงกับผู้หญิงอีกคนสิ แข่งกันเหมือนจะบ้าไปแล้ว ราคาพุ่งถึง 1,800 ล้านแล้วเย่เฟิงไม่ธรรมดา เคยฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังมืดทมิฬมาแล้วในบ้านตระกูลหลี ถ้าเขาอยากได้ยันต์นี้
Last Updated : 2024-11-28มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 281
เมื่อมองไปที่ท่าทีตัดสินใจอย่างหนักแน่นก่อนจะกล้าเสนอราคานั้นของเย่เฟิง หลีหย่วนถึงกับอดไม่ได้ที่จะกระตุกหน้าเล็กน้อยคนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่หลีหย่วนรู้ดียันต์สังหารที่กำลังประมูลอยู่นี่ มันเป็นของที่เย่เฟิงนำมาฝากขายเองแท้ๆ!แสบ! แสบจริงๆ!พี่เขยนี่มันเจ้าเล่ห์เหลือเกิน ไม่หลอกเย่อินเสวียนเข้า ก็ต้องหลอกทนายลวีได้!“2,100 ล้าน!”และแล้ว เมื่อเย่อินเสวียนเห็นเย่เฟิงเสนอราคา ก็ยกป้ายขึ้นเสนอราคาใหม่ทันที“2,150 ล้าน! คุณเย่ อย่าให้มันมากเกินไปนะ!”เย่เฟิงกัดฟันพูด“2,200 ล้าน!”“ไม่มีปัญญาจ่ายก็หุบปากไปเถอะ!”เย่อินเสวียนยิ้มเยาะตอบกลับ“โอเค ถือว่าคุณแน่!”เย่เฟิง ‘โมโห’ จนริมฝีปากกระตุก พูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ โกรธ และข่มขื่นในขณะนั้นเอง ทนายลวีที่นั่งอยู่กลืนน้ำลายด้วยสีหน้าที่ทั้งแดงทั้งดำมองดูเย่เฟิงที่นั่งลงอีกครั้ง แล้วมองไปที่เย่อินเสวียน...เย่เฟิง ไอ้หน้าขาวนี่ไม่เสนอราคาแล้วเหรอ?ไม่เสนอราคาแล้วจริงๆ เหรอ?“2…2,250 ล้าน!”ในที่สุด ทนายลวีก็ยอมกัดฟันเสนอราคาใหม่ขึ้นด้วยความยากลำบากเงิน 2,500 ล้านที่ฉู่เทียนหลงให้เขามา เกรงว่าจะไม่พอ...ถ้าเย
Last Updated : 2024-11-28มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 282
ทนายลวีหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยความสะใจในขณะนั้น หลีหย่วนที่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความได้ใจของทนายลวี ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ไอ้โง่! ขำจนฉันจะตายอยู่แล้ว!” ทนายลวีได้ยินก็หุบยิ้ม สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที “คุณชายหลี ช่วยรักษาความสุภาพหน่อย!” แต่หลีหย่วนกลับหัวเราะหนักกว่าเดิมไอ้นี่เอาแต่พล่ามไม่หยุด ยังกล้ามาสอนคนอื่นให้สุภาพอีก…ในจังหวะนั้นเอง เจ้าหน้าที่ของตระกูลกู่รีบวิ่งออกมาจากห้องด้านใน!“คุณเย่ รอเดี๋ยวครับ!” เจ้าหน้าที่วิ่งตามมาทัน ก่อนจะหยิบการ์ดทองคำที่มีอักษร “กู่” ขนาดใหญ่สลักอยู่ แล้วยื่นให้เย่เฟิงด้วยมือทั้งสองข้าง“คุณเย่ นี่คือบัตรสมาชิกระดับทองของงานประมูลตระกูลกู่ของเรา! การประมูลครั้งต่อไป หากคุณเข้าร่วม จะได้รับส่วนลดค่าธรรมเนียม 3%!นี่เป็นสิทธิพิเศษสำหรับลูกค้าที่มียอดซื้อขายรวมเกิน 2,000 ล้านเท่านั้นครับ” เจ้าหน้าที่พูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ การจัดงานประมูลของตระกูลกู่ไม่ได้ให้ความสำคัญเฉพาะผู้ซื้อที่ใช้เงินมากเท่านั้นแต่ยังเห็นคุณค่าของผู้ที่นำของมาฝากขายอีกด้วย นี่เป็นการสร้างผลประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย “ขอบคุ
Last Updated : 2024-11-29มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 283
“ทนายลวีช่างมีอารมณ์ขันนะครับ แค่ประมูลยังทำให้ถึงกับกระอักเลือดได้ นับถือจริงๆ!”หลีหย่วนมองเหตุการณ์นั้นด้วยความสะใจ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ แล้วเดินออกไปพร้อมหลีหย่วน ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังห้องรับรองที่ตระกูลกู่จัดเตรียมไว้ เพื่อหาอะไรกินก่อนเข้าสู่รอบการประมูลในช่วงบ่าย แม้เย่เฟิงจะไม่ได้หยกวิญญาณสวรรค์มา แต่เขาก็ยังอยากดูว่ามีสมบัติอะไรที่เหมาะสมสำหรับเขาอีกหรือไม่ “พี่ลวี! พี่ลวีไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”สาวหน้าเน็ตไอดอลที่ยืนอยู่ข้างๆ ทนายลวีถึงกับตกใจ เมื่อเห็นเขากระอักเลือดออกมา “ไปให้พ้น!”ทนายลวีผลักเธอออกไปอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห จ้องมองเย่เฟิงกับหลีหย่วนที่เดินจากไป “ไอ้เย่เฟิง ไอ้หน้าขาว! จำไว้ ฉันจะเล่นงานแกให้ได้! แกไม่มีทางตายดีแน่!” เขาตะโกนด้วยความโกรธ ก่อนจะหันไปถามเจ้าหน้าที่ตระกูลกู่ด้วยน้ำเสียงกร้าว “หมอนั่นไปได้ยันต์นั่นมาจากไหน? พวกคุณรู้ไหม?” เจ้าหน้าที่ลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบออกมาด้วยความสุภาพ เพราะอย่างไรคนคนนี้ก็สูญเงินไปเกือบ 2,500 ล้านในงานประมูล และเป็นลูกค้ารายใหญ่ของตระกูลกู่ด้วย“เขาบอกว่าได้มันมาจ
Last Updated : 2024-11-29มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 284
หลีหย่วนชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นแววตาเย็นเยียบของเย่เฟิง เขาสัมผัสได้ถึงความอันตรายบางอย่าง ... บนเส้นทางภูเขาสายหนึ่ง เย่อินเสวียนขับรถเอสยูวีของเธอมา เธอได้ออกมาจากเขตอิทธิพลของตระกูลกู่แล้ว จู่ๆ ดวงตาคู่สวยของเธอที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ก็เหลือบมองกระจกมองหลัง พลางยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอหักพวงมาลัยเข้าสู่เส้นทางลูกรังสายหนึ่งที่ดูเงียบสงบ ไม่นานนัก ด้านหน้าถนนก็มีร่างชายร่างสูงสง่าก้าวออกมาขวางทางรถ เย่อินเสวียนเปิดประตูรถลงมา ใบหน้าแสดงอาการประหลาดใจและสงสัย “คุณต้องการอะไร?” เย่เฟิงยืนนิ่ง สีหน้าราบเรียบ ก่อนจะเอ่ยคำสองคำ “ปล้น!” เย่อินเสวียนชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะเสียงใสออกมา “ปล้น? พี่เฟิงนี่ตลกจริงๆ แล้วคุณจะปล้นอะไรดีล่ะ ทรัพย์สินหรือหัวใจของฉัน?” ผู้หญิงคนนี้เหมือนเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์เย้ายวน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่ พร้อมกับหัวเราะอย่างมีเสน่ห์ แม้แต่เย่เฟิงที่ตั้งใจจะนิ่งเฉย ก็ยังรู้สึกเหมือนถูกเสน่ห์ของเธอกระตุ้น นี่มันศาสตร์เสน่ห์! ความคิดนั้นผุดขึ้นในใจของเย่เฟิง เขาจำได้ว่ามีศาสตร์ลึกลับที่ฝึกฝนเพื่อเสริมเสน่ห์เช่นนี้ “ผมต้อ
Last Updated : 2024-11-30
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 341
เย่เฟิงมีสีหน้าเคร่งขรึม มองดูนั่วนั่ววิ่งไปหาโจวชิ้ง เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ขัดขวางตอนนี้การห้ามนั่วนั่วไม่ให้ติดต่อกับโจวชิ้ง จะมีแต่ทำให้เกิดผลลบ"นั่วนั่ว เด็กดี! คิดถึงแม่ไหม?"โจวชิ้งยื่นแขนออกมา ถามนั่วนั่วฟิ้ว!ในขณะนั้นเอง ก็มีกระถางต้นไม้หล่นลงมาจากฟ้า!จากความเร็วและวิถีการตก ดูเหมือนว่าจะหล่นใส่นั่วนั่วเย่เฟิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบจะปกป้องลูกสาวแต่ปฏิกิริยาของโจวชิ้งกลับเร็วกว่าเย่เฟิง เธอพุ่งไปหานั่วนั่วอย่างรวดเร็ว อุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขนป้องกันเอาไว้ฟิ้ว!ผ่านไปครู่หนึ่ง กระถางต้นไม้ตกลงมาใกล้จะกระแทกหัวโจวชิ้งโจวชิ้งหลับตา ในใจต่อสู้กับความลังเล แต่สุดท้ายก็กัดฟันไม่ขยับเธอรู้ว่านี่เป็นเพียงกระถางเปล่า!หากโดนตกใส่ อย่างมากก็แค่หัวแตกเย็บไม่กี่เข็ม ร้ายแรงสุดกฌคงกระทบกระเทือนทางสมองเล็กน้อย แต่ไม่ถึงตายเย่เฟิงมองดูการกระทำของโจวชิ้งในตอนนี้ ดวงตาของเขาหดแคบลงเล็กน้อยปัง!ในที่สุด ก่อนที่กระถางต้นไม้จะกระแทกหัวโจวชิ้ง เย่เฟิงก็ลงมือ!เขาตบกระถางต้นไม้จนแตกเป็นผุยผง กระจายไปทั่วตัวของโจวชิ้งแต่สุดท้ายก็ไม่มีภาพเหตุการณ์ที่เธอต้อ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 340
"ได้! ผมอยากรู้เหมือนกันว่าคุณอยากจะพูดอะไร"โจวชิ้งมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ซับซ้อน ก่อนจะเดินนำไปก่อนเย่เฟิงกระตุกยิ้มเย็นพร้อมกับจูงมือนั่วนั่วตามไปเขาอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไร?หลังจากเดินมาได้สักพัก!โจวชิ้งหยุดอยู่ในย่านที่เต็มไปด้วยอะพาร์ตเมนต์เก่า 6 ชั้นใกล้กับโรงเรียนอนุบาลเหวินเฟิงไม่รู้ว่าเธอเดินมาไกลเพราะไม่อยากถูกมอง หรือมีเหตุผลอื่น"อยากพูดอะไรก็ว่ามา"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์เขาจูงมือนั่วนั่วไว้แน่น ยืนอยู่ใต้อะพาร์ตเมนต์เก่าพร้อมกับโจวชิ้ง"อาเฟิง…ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม?""ช่วงที่ผ่านมาฉันเพิ่งเข้าใจว่าชีวิตฉันที่ไม่มีคุณกับลูก ฉันอยู่ต่อไปไม่ได้เลย""ฉันคิดถึงพวกคุณทั้งกลางวันและกลางคืน ในฝันฉันก็ยังเห็นหน้าคุณกับนั่วนั่ว…"โจวชิ้งพูดพลางสะอื้น น้ำตาคลอเบ้าเธอย่อตัวลงไปหานั่วนั่ว พยายามจะจับมือลูก "นั่วนั่ว หนูคิดถึงแม่บ้างไหม?"ทันใดนั้น เย่เฟิงดึงนั่วนั่วมาอยู่ข้างหลังเขาทันที น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือก "อย่ามาแตะต้องลูก!"โจวชิ้งมองเย่เฟิงด้วยสีหน้าทุกข์ใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ครั้งที่แล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายลูกเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 339
บ่ายวันนั้น!ขณะที่เย่เฟิงไปรับนั่วนั่วจากโรงเรียนอนุบาล เขาพบว่าคุณครูซู ซึ่งเป็นครูประจำชั้นที่มีนิสัยประจบสอพลอ ถูกแทนที่ด้วยครูสาวคนใหม่ที่ดูอ่อนเยาว์และสดใสดูเหมือนว่าคุณครูซูจะถูกไล่ออกแล้วแต่ในขณะที่เย่เฟิงจูงมือนั่วนั่วเดินออกจากโรงเรียน เขากลับเจอคนที่เขาไม่อยากพบที่สุดในตอนนี้"เย่เฟิง…"เสียงที่เจือความรู้สึกซับซ้อนดังขึ้น"ลูกเขย หลานสาวสุดที่รัก!""หลานสาวคนดี มาให้คุณตาอุ้มหน่อยเร็ว!"โจวชิ้งพร้อมกับจ้าวเหม่ยฟ่ง และโจวเพ่ยหยิน เดินตรงเข้ามาหาด้วยท่าทีที่ดูอบอุ่นโจวเพ่ยหยินถึงกับนั่งยองๆ ตบมือเรียกนั่วนั่วเหมือนกำลังแสดงความรักอันล้นหลามแต่นั่วนั่วกลับจับมือเย่เฟิงแน่น แล้วถอยหลังไปหลบหลังเขาเล็กน้อยโดยเฉพาะตอนที่มองไปที่โจวชิ้ง เด็กน้อยดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอไม่ลืมเหตุการณ์ครั้งก่อนที่โจวชิ้งพาเธอไปยังที่ลับตา และเกือบส่งตัวเธอให้คนแปลกหน้า"นั่วนั่ว เป็นอะไรไปลูก? นี่หนูจำแม่กับคุณตาคุณยายไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ?"จ้าวเหม่ยฟ่งพูดพร้อมรอยยิ้ม "ใจดี"เย่เฟิงมองคนทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "โจวชิ้ง เธอคิดจะทำอะไรอีก?"ผู้ห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 338
"ติดต่อกันบ่อยๆ นะ ครั้งหน้าฉันจะพาภรรยามาแนะนำให้รู้จัก เธอสองคนต้องได้เป็นเพื่อนสนิทกันแน่ๆ!"เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น แต่คำพูดกลับแฝงไปด้วยนัยบางอย่างเจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ก่อนถามด้วยความสงสัย "ภรรยาของนาย? นาย…ไม่ได้หย่าหรอกเหรอ?""แต่งงานใหม่น่ะ…"เย่เฟิงตอบพร้อมหัวเราะเจียงหว่าน "อ๋อ" ออกมาเบาๆ ดวงตาเธอฉายแววหม่นหมองหมอนี่แต่งงานใหม่แล้วสินะ…เหอะๆ นี่ฉันคิดไปเองอีกแล้ว!ก็จริง ตอนนี้เย่เฟิงประสบความสำเร็จขนาดนี้ จะขาดผู้หญิงได้ยังไง?"ได้สิ ติดต่อกันบ่อยๆ นะ!"เจียงหว่านพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูฝืนเล็กน้อยเย่เฟิงมองเจียงหว่าน ผู้หญิงที่เขาเคยแอบชอบในอดีต ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงและความอ่อนล้า"ติดต่อกันนะ! ถ้าเธอมีปัญหาอะไร สามารถมาหาฉันได้เสมอบางที…ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง"เจียงหว่านพยักหน้า "อืม" ก่อนจะบอกลาและเดินจากไปแต่ไม่รู้ว่าเธอจะเก็บคำพูดของเย่เฟิงไว้ในใจจริงๆ หรือเปล่าสองชั่วโมงต่อมา…เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ เดินออกมาจากโรงแรมโกลด์เดนรอยัล ในสภาพย่ำแย่ปากของพวกเขาบวมเป่งจนแทบมองไม่ได้ พวกเขารีบโทรเรียกรถพยาบาลทันทีที่ออกมา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 337
ทันทีที่ทั้งสามคนคิดว่าจะหนีรอดได้ ก็ต้องชะงักเมื่อเย่เฟิงเรียกพวกเขาไว้!เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ ตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าซีดเผือด"เย่… เย่เฟิง…คุณเย่ ฉัน…ฉันแค่พูดเล่นน่ะ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน คุณ…คงไม่คิดจริงจังใช่ไหม?"หลี่เวยพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว"เย่เฟิง ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องมีอนาคตที่สดใส! และดูเหมือนฉันจะคิดถูกฉัน… ยังไงฉันก็เคยเป็นครูของนาย…"เหอปิงพยายามฝืนยิ้มและพูดอ้อนวอนด้วยเสียงต่ำคนอย่างพวกเธอที่ชอบดูถูกคนจนและประจบคนรวย ย่อมเปลี่ยนท่าทีได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!แต่การที่เย่เฟิงเรียกพวกเธอให้หยุด กลับทำให้ทั้งสองคนกลัวแทบหัวใจวาย"พวกเธอ…ช่วยพูดอะไรแทนครูหน่อยสิ!"เหอปิงร้องขอเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ด้วยเสียงสะอื้นแต่ไม่มีใครกล้าออกหน้า ทุกคนรีบหนีออกไปจากห้องราวกับกลัวว่าจะเดือดร้อนเมื่อเห็นว่าไม่มีใครช่วย สีหน้าของเหอปิงเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เธอมองเย่เฟิงด้วยความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้ง"เย่เฟิง…คุณเย่! ฉันเป็นครูของนาย นายทำแบบนี้กับฉันไม่…”"อุ๊บ…"คำพูดยังไม่ทันจบ เย่เฟิงก็คว้าเก้าไม้ออกมา หักที่พักแขนจนขาด จากนั้นใช้มือเปล่าบีบมันจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 336
เจี่ยอี้อึ้งจนพูดไม่ออก!เหอปิง ครูประจำชั้นเก่ามองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ!หลี่เวยอ้าปากค้างจนสามารถใส่กล้วยได้สองลูก…เย่เฟิงที่พูดว่าโรงแรมนี้เป็นของเขา เป็น…เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?ลูกพี่ลูกน้องของหวงเจี้ยน ผู้ที่ว่ากันว่าเป็นคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดิน กลับทำงานอยู่ใต้คำสั่งของเย่เฟิง?นี่มัน…เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!ในตอนนั้น เฮียเฉวียนหันไปยิ้มแหยๆ ให้เย่เฟิง "คุณเย่ครับ สรุปแล้วเจ้าเด็กหวงเจี้ยนมันล่วงเกินคุณยังไงเหรอครับ? บอกผมเถอะ ไม่ต้องลงมือเอง ผมจะจัดการมันให้เอง!""เหอะๆ น้องชายนายเป็นมิตรเกินไปน่ะ มันอยากให้ฉันลองชิมรสชาติไวน์บนรองเท้าของมัน!"เย่เฟิงปล่อยมือจากหัวหวงเจี้ยน พร้อมหัวเราะเย็นๆ"ไวน์บนรองเท้า?"เฮียเฉวียนขมวดคิ้ว ก่อนจะเข้าใจและใบหน้ากระตุกด้วยความโกรธทันทีที่คิดได้ เขาเดินอย่างรวดเร็วไปหาหวงเจี้ยน หยิบขวดไวน์บนโต๊ะแล้วฟาดเข้าที่หัวหวงเจี้ยนเต็มแรง"ไอ้เวรนี่! อยากตายรึไง?!"เพล้ง!"หวงเจี้ยน คิดว่าบ้านมีเงินหน่อย แล้วจะครอบงำทั้งหยุนเฉิงได้รึไง?"เพล้ง!"โรงงานกระจอกๆ สองสามโรงของพ่อแก จะทำให้นายลอยฟ้าได้เลยเหรอ?"เพล้ง!"ไอ้เวรตะไล! กล้าลามปามคุณเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 335
"ไอ้บ้า เย่เฟิงมันเสียสติไปแล้ว!""นึกว่ามีเงินนิดหน่อยจะยุ่งกับใครก็ได้เหรอ? กล้าตบหวงเจี้ยน นายจบเห่แน่!"เจี่ยอี้ยกมือกุมหน้าตัวเอง พลางกัดฟันพูดในใจคนอื่นๆ ในห้องก็คิดเหมือนกัน ว่าเย่เฟิงคงจะทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมา และครั้งนี้เขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองแล้ว"ไอ้ขยะ! โมโหไร้เหตุผล! ทำอะไรก็ไม่คิดถึงผลลัพธ์!"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่า ด่าขึ้นด้วยความโมโห"ตบซะสะใจแบบนี้ เดี๋ยวครอบครัวคุณชายหวงคงจัดการนายให้ตายแน่!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ไม่ต้องรอถึงครอบครัว คุณชายหวงโทรหาเฮียเฉวียนแล้ว หมอนี่ต้องตายเร็วๆ นี้แน่นอน!"ผู้หญิงอีกคนพูดพลางหัวเราะเยาะถึงจะพูดแบบนั้น แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดเย่เฟิง เพราะพลังอันดุดันของเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวเย่เฟิงในขณะนี้ น่ากลัวมาก!มีเพียงเจียงหว่านที่พยายามดึงแขนเย่เฟิง พลางพูดด้วยความร้อนใจ "เย่เฟิง พอได้แล้ว! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะถึงขั้นฆ่ากันตายนะ! ครอบครัวหวงเจี้ยน นายสู้พวกเขาไม่ได้หรอก รีบไปเถอะ ก่อนจะสายเกินไป!""ไม่เป็นไร"เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆ จากนั้นก็ยกตัวหวงเจี้ยนขึ้นมาอีกครั้งเจียงหว่านเห็นท่าทีไม่แยแ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 334
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หวงเจี้ยนชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ปาแก้วไวน์ในมือลงพื้นจนแตกละเอียด"แกล้งทำตัวใหญ่โตไปได้! ถ้านายไม่อยากไสหัวไป ก็เลียรองเท้าฉันให้สะอาดซะสิ! ฉันอาจเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วให้นายอยู่กินข้าวได้!""เอาสิ! ตอนเรียน นายก็เก่งเรื่องซักถุงเท้ากับขัดรองเท้าอยู่แล้ว นี่มันงานถนัดของนายไม่ใช่หรือ? ฮ่าๆๆ…""เลียให้สะอาด ฉันอาจพิจารณาหางานให้ทำก็ได้นะ!"เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นอีกครั้งทั่วทั้งห้องเจียงหว่านทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอพูดขึ้นอย่างโกรธจัด "หวงเจี้ยน! นายอย่าทำตัวเกินไปนักนะ!"เธอจับมือเย่เฟิงแล้วพูด "เย่เฟิง เราไปกันเถอะ งานเลี้ยงรุ่นนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว"เมื่อเห็นแบบนี้ หวงเจี้ยนมองทั้งสองคนด้วยสายตาเย็นชา เต็มไปด้วยความอิจฉาดูเหมือนที่หลี่เวยบอกเขาเมื่อกี้จะเป็นความจริง เจียงหว่านยังมีใจให้เย่เฟิงอยู่!"จะไปไหน?""พวกแก ช่วยจับไอ้จนคนนี้ไว้ที! ฉันจะใช้หน้ามันเช็ดรองเท้าฉัน!"หวงเจี้ยนตั้งใจจะทำให้เย่เฟิงอับอายต่อหน้าเจียงหว่านเมื่อเขาพูดจบ เพื่อนชายบางคนที่เคยเป็นลูกน้องของหวงเจี้ยนในสมัยเรียนก็กระโดดเข้ามาทันทีพวกนี้เคยเป็นพวกเดียวกับหว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 333
เย่เฟิงหันไปมองเจี่ยอี้ด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยคิดว่าเขาเป็น "พี่น้อง" ถูกลบล้างจนหมดสิ้นเสียงหัวเราะเยาะที่ดังรอบตัวไม่ได้กระทบจิตใจเขาแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งเฉย ราวกับทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา"พวกนายทำแบบนี้ได้ยังไง? เอาความเจ็บปวดของคนอื่นมาล้อเลียน?"มีเพียงเจียงหว่านเท่านั้นที่ยืนขึ้นปกป้องเย่เฟิงเย่เฟิงดึงแขนเธอเบาๆ พร้อมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรให้มากความสำหรับเขาในตอนนี้ สายตาและมุมมองต่อโลกของเขาต่างจากคนเหล่านี้ไปไกลแล้วมังกรที่บินอยู่บนฟ้าย่อมไม่สนใจคำดูถูกจากมดปลวกบนดิน"หัวเราะพอแล้วใช่ไหม? ถ้าพอแล้ว ก็เชิญไสหัวไปได้เลย!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเสียงของเขาไม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในห้องได้ยินชัดเจนคำพูดนี้ทำให้เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง"ไสหัวไป? ฉันได้ยินถูกไหม ไอ้คนว่างงานมาบอกให้พวกเราหัวไป?"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนกระซิบอะไรบางอย่างกับหวงเจี้ยน"อาหารมื้อนี้คุณชายหวงเลี้ยง นายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้คนอื่นออกไป?"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่าเอ่ยขึ้นด้วยความดูถูกหวงเจี้ยนที่ได้ยินหลี่เวยกระซิบแล้วหันไปมอ
