“ต่อไปเป็นของประมูลที่ค่อนข้างพิเศษ! เป็นยันต์ที่ลูกค้าท่านหนึ่งฝากไว้ให้เราประมูล จากคำบอกเล่าของลูกค้า ทันทีที่ฉีกยันต์นี้ ‘ยันต์สังหาร’ จะปลดปล่อยพลังโจมตีที่สามารถจัดการผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในพริบตา! ตระกูลกู่ของเราไม่สามารถยืนยันความจริงของคำกล่าวนี้ได้ แต่ที่แน่ๆ ภายในยันต์นี้มีพลังงานที่รุนแรงมาก ถ้าจะประมูลหรือไม่ ก็แล้วแต่การพิจารณาของทุกท่าน ราคาเริ่มต้นที่ 250 ล้าน ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่าห้าล้าน เริ่มประมูลได้!” เมื่อผู้ดำเนินการประมูลพูดจบ ก็เปิดผ้าคลุม เผยให้เห็นยันต์ที่อยู่ในกล่องแก้วโปร่งใส มันคือตัว “ยันต์สังหาร” ที่เย่เฟิงส่งเข้ามาประมูลตัวอักษร ‘เมือง’ บนยันต์นั้นเปล่งออร่าออกมาราวกับจะดึงดูดสายตาทุกคน “นี่มันของอะไรเนี่ย? ของจริงรึเปล่า?” “ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้จริงเหรอ?” “ตลกแล้ว! ผู้แข็งแกร่งระดับนั้นมันโหดมากนะ จะให้แค่ฉีกกระดาษใบเดียวแล้วชนะได้?” “…”เสียงวิจารณ์ดังทั่วห้อง ทุกคนล้วนสงสัยในความจริงของยันต์นี้หลังจากเหตุการณ์ “หยกพลังวิญญาณ” ดูเหมือนว่าการประมูลจะเงียบเหงาอีกครั้ง ไม่มีใครยก
หลังจากเห็นว่าทนายลวียกป้าย เย่อินเสวียนก็ยอมถอยไปตามที่คาดไว้ “หืม? ไอ้บ้านี่ก็อยากได้งั้นเหรอ? น่าสนใจแล้วสิ”เย่เฟิงยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าเป็นทนายลวีที่ร่วมประมูล เขาเผยสีหน้าที่แฝงความหมายลุ่มลึกออกมาอยากได้ยันต์ของฉันเหรอ?ได้สิ!แต่ต้องจ่ายให้ไหวนะ!“1,750 ล้าน!”วินาทีต่อมา เย่เฟิงที่เพิ่งนั่งลง ลุกขึ้นอีกครั้งและตะโกนเสนอราคา “อะไรวะ!”ทนายลวีที่คิดว่าชนะแล้วถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเย่เฟิงกลับมาเสนอราคาอีก “1,800 ล้าน!” ไม่ทันไร เย่อินเสวียนที่นั่งเงียบก็โผล่มาแข่งราคาอีก ทนายลวีเริ่มไม่มั่นใจ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉู่เทียนหลงทันที “คุณฉู่ ผมอยู่ในงานประมูลของตระกูลกู่ ที่นี่มียันต์ที่ว่ากันว่าใช้ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้” “ใช่ครับ ผมอยากประมูลมันไว้!”บริเวณปลายสาย มีเสียงทุ้มต่ำขอบงฉู่เทียนหลงดังขึ้น “ยันต์แบบนี้มีอยู่จริงเหรอ?” ทนายลวีกล่าว “น่าจะจริงครับ! ดูเย่เฟิงกับผู้หญิงอีกคนสิ แข่งกันเหมือนจะบ้าไปแล้ว ราคาพุ่งถึง 1,800 ล้านแล้วเย่เฟิงไม่ธรรมดา เคยฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังมืดทมิฬมาแล้วในบ้านตระกูลหลี ถ้าเขาอยากได้ยันต์นี้
เมื่อมองไปที่ท่าทีตัดสินใจอย่างหนักแน่นก่อนจะกล้าเสนอราคานั้นของเย่เฟิง หลีหย่วนถึงกับอดไม่ได้ที่จะกระตุกหน้าเล็กน้อยคนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่หลีหย่วนรู้ดียันต์สังหารที่กำลังประมูลอยู่นี่ มันเป็นของที่เย่เฟิงนำมาฝากขายเองแท้ๆ!แสบ! แสบจริงๆ!พี่เขยนี่มันเจ้าเล่ห์เหลือเกิน ไม่หลอกเย่อินเสวียนเข้า ก็ต้องหลอกทนายลวีได้!“2,100 ล้าน!”และแล้ว เมื่อเย่อินเสวียนเห็นเย่เฟิงเสนอราคา ก็ยกป้ายขึ้นเสนอราคาใหม่ทันที“2,150 ล้าน! คุณเย่ อย่าให้มันมากเกินไปนะ!”เย่เฟิงกัดฟันพูด“2,200 ล้าน!”“ไม่มีปัญญาจ่ายก็หุบปากไปเถอะ!”เย่อินเสวียนยิ้มเยาะตอบกลับ“โอเค ถือว่าคุณแน่!”เย่เฟิง ‘โมโห’ จนริมฝีปากกระตุก พูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ โกรธ และข่มขื่นในขณะนั้นเอง ทนายลวีที่นั่งอยู่กลืนน้ำลายด้วยสีหน้าที่ทั้งแดงทั้งดำมองดูเย่เฟิงที่นั่งลงอีกครั้ง แล้วมองไปที่เย่อินเสวียน...เย่เฟิง ไอ้หน้าขาวนี่ไม่เสนอราคาแล้วเหรอ?ไม่เสนอราคาแล้วจริงๆ เหรอ?“2…2,250 ล้าน!”ในที่สุด ทนายลวีก็ยอมกัดฟันเสนอราคาใหม่ขึ้นด้วยความยากลำบากเงิน 2,500 ล้านที่ฉู่เทียนหลงให้เขามา เกรงว่าจะไม่พอ...ถ้าเย
ทนายลวีหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยความสะใจในขณะนั้น หลีหย่วนที่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความได้ใจของทนายลวี ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ไอ้โง่! ขำจนฉันจะตายอยู่แล้ว!” ทนายลวีได้ยินก็หุบยิ้ม สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที “คุณชายหลี ช่วยรักษาความสุภาพหน่อย!” แต่หลีหย่วนกลับหัวเราะหนักกว่าเดิมไอ้นี่เอาแต่พล่ามไม่หยุด ยังกล้ามาสอนคนอื่นให้สุภาพอีก…ในจังหวะนั้นเอง เจ้าหน้าที่ของตระกูลกู่รีบวิ่งออกมาจากห้องด้านใน!“คุณเย่ รอเดี๋ยวครับ!” เจ้าหน้าที่วิ่งตามมาทัน ก่อนจะหยิบการ์ดทองคำที่มีอักษร “กู่” ขนาดใหญ่สลักอยู่ แล้วยื่นให้เย่เฟิงด้วยมือทั้งสองข้าง“คุณเย่ นี่คือบัตรสมาชิกระดับทองของงานประมูลตระกูลกู่ของเรา! การประมูลครั้งต่อไป หากคุณเข้าร่วม จะได้รับส่วนลดค่าธรรมเนียม 3%!นี่เป็นสิทธิพิเศษสำหรับลูกค้าที่มียอดซื้อขายรวมเกิน 2,000 ล้านเท่านั้นครับ” เจ้าหน้าที่พูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ การจัดงานประมูลของตระกูลกู่ไม่ได้ให้ความสำคัญเฉพาะผู้ซื้อที่ใช้เงินมากเท่านั้นแต่ยังเห็นคุณค่าของผู้ที่นำของมาฝากขายอีกด้วย นี่เป็นการสร้างผลประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย “ขอบคุ
“ทนายลวีช่างมีอารมณ์ขันนะครับ แค่ประมูลยังทำให้ถึงกับกระอักเลือดได้ นับถือจริงๆ!”หลีหย่วนมองเหตุการณ์นั้นด้วยความสะใจ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ แล้วเดินออกไปพร้อมหลีหย่วน ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังห้องรับรองที่ตระกูลกู่จัดเตรียมไว้ เพื่อหาอะไรกินก่อนเข้าสู่รอบการประมูลในช่วงบ่าย แม้เย่เฟิงจะไม่ได้หยกวิญญาณสวรรค์มา แต่เขาก็ยังอยากดูว่ามีสมบัติอะไรที่เหมาะสมสำหรับเขาอีกหรือไม่ “พี่ลวี! พี่ลวีไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”สาวหน้าเน็ตไอดอลที่ยืนอยู่ข้างๆ ทนายลวีถึงกับตกใจ เมื่อเห็นเขากระอักเลือดออกมา “ไปให้พ้น!”ทนายลวีผลักเธอออกไปอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห จ้องมองเย่เฟิงกับหลีหย่วนที่เดินจากไป “ไอ้เย่เฟิง ไอ้หน้าขาว! จำไว้ ฉันจะเล่นงานแกให้ได้! แกไม่มีทางตายดีแน่!” เขาตะโกนด้วยความโกรธ ก่อนจะหันไปถามเจ้าหน้าที่ตระกูลกู่ด้วยน้ำเสียงกร้าว “หมอนั่นไปได้ยันต์นั่นมาจากไหน? พวกคุณรู้ไหม?” เจ้าหน้าที่ลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบออกมาด้วยความสุภาพ เพราะอย่างไรคนคนนี้ก็สูญเงินไปเกือบ 2,500 ล้านในงานประมูล และเป็นลูกค้ารายใหญ่ของตระกูลกู่ด้วย“เขาบอกว่าได้มันมาจ
หลีหย่วนชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นแววตาเย็นเยียบของเย่เฟิง เขาสัมผัสได้ถึงความอันตรายบางอย่าง ... บนเส้นทางภูเขาสายหนึ่ง เย่อินเสวียนขับรถเอสยูวีของเธอมา เธอได้ออกมาจากเขตอิทธิพลของตระกูลกู่แล้ว จู่ๆ ดวงตาคู่สวยของเธอที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ก็เหลือบมองกระจกมองหลัง พลางยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอหักพวงมาลัยเข้าสู่เส้นทางลูกรังสายหนึ่งที่ดูเงียบสงบ ไม่นานนัก ด้านหน้าถนนก็มีร่างชายร่างสูงสง่าก้าวออกมาขวางทางรถ เย่อินเสวียนเปิดประตูรถลงมา ใบหน้าแสดงอาการประหลาดใจและสงสัย “คุณต้องการอะไร?” เย่เฟิงยืนนิ่ง สีหน้าราบเรียบ ก่อนจะเอ่ยคำสองคำ “ปล้น!” เย่อินเสวียนชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะเสียงใสออกมา “ปล้น? พี่เฟิงนี่ตลกจริงๆ แล้วคุณจะปล้นอะไรดีล่ะ ทรัพย์สินหรือหัวใจของฉัน?” ผู้หญิงคนนี้เหมือนเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์เย้ายวน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่ พร้อมกับหัวเราะอย่างมีเสน่ห์ แม้แต่เย่เฟิงที่ตั้งใจจะนิ่งเฉย ก็ยังรู้สึกเหมือนถูกเสน่ห์ของเธอกระตุ้น นี่มันศาสตร์เสน่ห์! ความคิดนั้นผุดขึ้นในใจของเย่เฟิง เขาจำได้ว่ามีศาสตร์ลึกลับที่ฝึกฝนเพื่อเสริมเสน่ห์เช่นนี้ “ผมต้อ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้ เซียวคุนจะหลงเย่อินเสวียนจนแทบสิ้นสติ ถึงขนาดไม่ฟังคำพูดของพ่อแม่ตัวเอง ในตอนนี้ เย่เฟิงที่กำลังมองเย่อินเสวียน ก็ดูเหมือนจะหลงใหลในตัวเธอเช่นกัน เขาพยักหน้าแบบเหม่อลอย พูดเหมือนคนโง่ไปว่า "สวย!" เย่อินเสวียนหัวเราะอย่างสดใส ใบหน้างดงามดั่งดอกท้อ แต่ในใจเธอแอบเย้ยหยันไอ้คนไร้ค่า กล้าดียังไงมาขัดขวางแผนการของฉันหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ต้องตกอยู่ในกำมือของฉัน!พิษปลิดวิญญาณที่ฉันใช้กับนายครั้งนี้ มันร้ายแรงกว่าพิษรักที่ใช้กับเซียวคุนเสียอีกถึงนายจะมีฝีมือแค่ไหน ก็ไม่มีทางหนีรอดจากฉันได้!"คุณชอบฉันไหม?"เธอโอบรอบคอเย่เฟิง พลางเอ่ยเสียงอ่อนหวาน"ชอบสิ ชอบอยู่แล้ว" เย่เฟิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงหลงใหลจนดูไร้สติ "ในเมื่อชอบฉัน งั้นฉันจะถามคุณสักสองสามคำ คุณต้องตอบฉันตรงๆ นะ ถ้าไม่ตอบ ฉันจะไม่สนใจคุณอีกเลย!"เย่อินเสวียนยิ้มเยาะเล็กๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงคาดคั้น "ไม่นะ อย่าไม่สนใจผม! คุณถามมาเถอะ ผมจะตอบทุกอย่าง!"เย่เฟิงดูเหมือนตกใจ รีบตอบกลับทันที เย่อินเสวียนมองดูเย่เฟิงที่ทำท่าทีอ่อนแอเช่นนี้ ในใจแอบหัวเราะเยาะ (ไร้ค่าเสียจริง!)"ฉัน
เย่อินเสวียนปล่อยมือจากคอของเย่เฟิงอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นก็ขึ้นรถขับจากไป เย่เฟิงยืนอยู่ตรงนั้น มองตามรถของเธอที่ค่อยๆ หายลับไปจากสายตาเหมือนหลงใหลแต่ทันทีที่เขาหันหลังเดินจากไป สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที ในตอนนี้ เย่อินเสวียนคิดว่าเย่เฟิงตกอยู่ในอำนาจของเธอเรียบร้อยแล้ว แต่เธอไม่รู้เลยว่า พิษปลิดวิญญาณ ที่เธอส่งเข้าไปในตัวของเย่เฟิงนั้น ถูกพลังปราณมังกรที่อยู่ในร่างเขาปิดผนึกเอาไว้ตั้งแต่แรก เย่เฟิงลังเลเล็กน้อย แต่ไม่ได้ทำลายพิษนั้นในทันที!“แม่สาวน้อย หวังว่าเธอจะช่วยฉันตามหาพ่อแม่ได้จริงๆ ถึงตอนนั้น ฉันต้องขอบคุณเธออย่างสุดซึ้งแน่!” “เธอตามหาสร้อยหยกมังกร? หรือว่าเธอจะรู้ความลับของหยกเส้นนั้น...หรือบางทีอาจเกี่ยวข้องกับชาติกำเนิดของฉันก็ได้?” “อ้างว่าเป็นญาติฉัน? เชื่อก็บ้าแล้ว” ... ในคืนนั้น เย่เฟิงออกจากบ้านพัก เดินทางไปยังยอดเขาที่ไร้ผู้คน ก่อนจะนั่งลงในท่าขัดสมาธิ หินหยกศักดิ์สิทธิ์ลอยอยู่เบื้องหน้าเขา แสงสีเรืองรองที่ส่องประกายอย่างนุ่มนวลทำให้บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบ พลังปราณที่บริสุทธิ์ค่อยๆ ไหลออกมาจากหยกนั้น ตามจังหวะลมหายใจของเย่เ
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ