เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 278
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 279
“ต่อไปเป็นของประมูลที่ค่อนข้างพิเศษ! เป็นยันต์ที่ลูกค้าท่านหนึ่งฝากไว้ให้เราประมูล จากคำบอกเล่าของลูกค้า ทันทีที่ฉีกยันต์นี้ ‘ยันต์สังหาร’ จะปลดปล่อยพลังโจมตีที่สามารถจัดการผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในพริบตา! ตระกูลกู่ของเราไม่สามารถยืนยันความจริงของคำกล่าวนี้ได้ แต่ที่แน่ๆ ภายในยันต์นี้มีพลังงานที่รุนแรงมาก ถ้าจะประมูลหรือไม่ ก็แล้วแต่การพิจารณาของทุกท่าน ราคาเริ่มต้นที่ 250 ล้าน ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่าห้าล้าน เริ่มประมูลได้!” เมื่อผู้ดำเนินการประมูลพูดจบ ก็เปิดผ้าคลุม เผยให้เห็นยันต์ที่อยู่ในกล่องแก้วโปร่งใส มันคือตัว “ยันต์สังหาร” ที่เย่เฟิงส่งเข้ามาประมูลตัวอักษร ‘เมือง’ บนยันต์นั้นเปล่งออร่าออกมาราวกับจะดึงดูดสายตาทุกคน “นี่มันของอะไรเนี่ย? ของจริงรึเปล่า?” “ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้จริงเหรอ?” “ตลกแล้ว! ผู้แข็งแกร่งระดับนั้นมันโหดมากนะ จะให้แค่ฉีกกระดาษใบเดียวแล้วชนะได้?” “…”เสียงวิจารณ์ดังทั่วห้อง ทุกคนล้วนสงสัยในความจริงของยันต์นี้หลังจากเหตุการณ์ “หยกพลังวิญญาณ” ดูเหมือนว่าการประมูลจะเงียบเหงาอีกครั้ง ไม่มีใครยก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 280
หลังจากเห็นว่าทนายลวียกป้าย เย่อินเสวียนก็ยอมถอยไปตามที่คาดไว้ “หืม? ไอ้บ้านี่ก็อยากได้งั้นเหรอ? น่าสนใจแล้วสิ”เย่เฟิงยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าเป็นทนายลวีที่ร่วมประมูล เขาเผยสีหน้าที่แฝงความหมายลุ่มลึกออกมาอยากได้ยันต์ของฉันเหรอ?ได้สิ!แต่ต้องจ่ายให้ไหวนะ!“1,750 ล้าน!”วินาทีต่อมา เย่เฟิงที่เพิ่งนั่งลง ลุกขึ้นอีกครั้งและตะโกนเสนอราคา “อะไรวะ!”ทนายลวีที่คิดว่าชนะแล้วถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเย่เฟิงกลับมาเสนอราคาอีก “1,800 ล้าน!” ไม่ทันไร เย่อินเสวียนที่นั่งเงียบก็โผล่มาแข่งราคาอีก ทนายลวีเริ่มไม่มั่นใจ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉู่เทียนหลงทันที “คุณฉู่ ผมอยู่ในงานประมูลของตระกูลกู่ ที่นี่มียันต์ที่ว่ากันว่าใช้ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้” “ใช่ครับ ผมอยากประมูลมันไว้!”บริเวณปลายสาย มีเสียงทุ้มต่ำขอบงฉู่เทียนหลงดังขึ้น “ยันต์แบบนี้มีอยู่จริงเหรอ?” ทนายลวีกล่าว “น่าจะจริงครับ! ดูเย่เฟิงกับผู้หญิงอีกคนสิ แข่งกันเหมือนจะบ้าไปแล้ว ราคาพุ่งถึง 1,800 ล้านแล้วเย่เฟิงไม่ธรรมดา เคยฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังมืดทมิฬมาแล้วในบ้านตระกูลหลี ถ้าเขาอยากได้ยันต์นี้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 281
เมื่อมองไปที่ท่าทีตัดสินใจอย่างหนักแน่นก่อนจะกล้าเสนอราคานั้นของเย่เฟิง หลีหย่วนถึงกับอดไม่ได้ที่จะกระตุกหน้าเล็กน้อยคนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่หลีหย่วนรู้ดียันต์สังหารที่กำลังประมูลอยู่นี่ มันเป็นของที่เย่เฟิงนำมาฝากขายเองแท้ๆ!แสบ! แสบจริงๆ!พี่เขยนี่มันเจ้าเล่ห์เหลือเกิน ไม่หลอกเย่อินเสวียนเข้า ก็ต้องหลอกทนายลวีได้!“2,100 ล้าน!”และแล้ว เมื่อเย่อินเสวียนเห็นเย่เฟิงเสนอราคา ก็ยกป้ายขึ้นเสนอราคาใหม่ทันที“2,150 ล้าน! คุณเย่ อย่าให้มันมากเกินไปนะ!”เย่เฟิงกัดฟันพูด“2,200 ล้าน!”“ไม่มีปัญญาจ่ายก็หุบปากไปเถอะ!”เย่อินเสวียนยิ้มเยาะตอบกลับ“โอเค ถือว่าคุณแน่!”เย่เฟิง ‘โมโห’ จนริมฝีปากกระตุก พูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ โกรธ และข่มขื่นในขณะนั้นเอง ทนายลวีที่นั่งอยู่กลืนน้ำลายด้วยสีหน้าที่ทั้งแดงทั้งดำมองดูเย่เฟิงที่นั่งลงอีกครั้ง แล้วมองไปที่เย่อินเสวียน...เย่เฟิง ไอ้หน้าขาวนี่ไม่เสนอราคาแล้วเหรอ?ไม่เสนอราคาแล้วจริงๆ เหรอ?“2…2,250 ล้าน!”ในที่สุด ทนายลวีก็ยอมกัดฟันเสนอราคาใหม่ขึ้นด้วยความยากลำบากเงิน 2,500 ล้านที่ฉู่เทียนหลงให้เขามา เกรงว่าจะไม่พอ...ถ้าเย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 282
ทนายลวีหัวเราะออกมาเสียงดังด้วยความสะใจในขณะนั้น หลีหย่วนที่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูใบหน้าที่เต็มไปด้วยความได้ใจของทนายลวี ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ไอ้โง่! ขำจนฉันจะตายอยู่แล้ว!” ทนายลวีได้ยินก็หุบยิ้ม สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที “คุณชายหลี ช่วยรักษาความสุภาพหน่อย!” แต่หลีหย่วนกลับหัวเราะหนักกว่าเดิมไอ้นี่เอาแต่พล่ามไม่หยุด ยังกล้ามาสอนคนอื่นให้สุภาพอีก…ในจังหวะนั้นเอง เจ้าหน้าที่ของตระกูลกู่รีบวิ่งออกมาจากห้องด้านใน!“คุณเย่ รอเดี๋ยวครับ!” เจ้าหน้าที่วิ่งตามมาทัน ก่อนจะหยิบการ์ดทองคำที่มีอักษร “กู่” ขนาดใหญ่สลักอยู่ แล้วยื่นให้เย่เฟิงด้วยมือทั้งสองข้าง“คุณเย่ นี่คือบัตรสมาชิกระดับทองของงานประมูลตระกูลกู่ของเรา! การประมูลครั้งต่อไป หากคุณเข้าร่วม จะได้รับส่วนลดค่าธรรมเนียม 3%!นี่เป็นสิทธิพิเศษสำหรับลูกค้าที่มียอดซื้อขายรวมเกิน 2,000 ล้านเท่านั้นครับ” เจ้าหน้าที่พูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ การจัดงานประมูลของตระกูลกู่ไม่ได้ให้ความสำคัญเฉพาะผู้ซื้อที่ใช้เงินมากเท่านั้นแต่ยังเห็นคุณค่าของผู้ที่นำของมาฝากขายอีกด้วย นี่เป็นการสร้างผลประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย “ขอบคุ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 283
“ทนายลวีช่างมีอารมณ์ขันนะครับ แค่ประมูลยังทำให้ถึงกับกระอักเลือดได้ นับถือจริงๆ!”หลีหย่วนมองเหตุการณ์นั้นด้วยความสะใจ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ แล้วเดินออกไปพร้อมหลีหย่วน ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังห้องรับรองที่ตระกูลกู่จัดเตรียมไว้ เพื่อหาอะไรกินก่อนเข้าสู่รอบการประมูลในช่วงบ่าย แม้เย่เฟิงจะไม่ได้หยกวิญญาณสวรรค์มา แต่เขาก็ยังอยากดูว่ามีสมบัติอะไรที่เหมาะสมสำหรับเขาอีกหรือไม่ “พี่ลวี! พี่ลวีไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”สาวหน้าเน็ตไอดอลที่ยืนอยู่ข้างๆ ทนายลวีถึงกับตกใจ เมื่อเห็นเขากระอักเลือดออกมา “ไปให้พ้น!”ทนายลวีผลักเธอออกไปอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห จ้องมองเย่เฟิงกับหลีหย่วนที่เดินจากไป “ไอ้เย่เฟิง ไอ้หน้าขาว! จำไว้ ฉันจะเล่นงานแกให้ได้! แกไม่มีทางตายดีแน่!” เขาตะโกนด้วยความโกรธ ก่อนจะหันไปถามเจ้าหน้าที่ตระกูลกู่ด้วยน้ำเสียงกร้าว “หมอนั่นไปได้ยันต์นั่นมาจากไหน? พวกคุณรู้ไหม?” เจ้าหน้าที่ลังเลเล็กน้อย ก่อนตอบออกมาด้วยความสุภาพ เพราะอย่างไรคนคนนี้ก็สูญเงินไปเกือบ 2,500 ล้านในงานประมูล และเป็นลูกค้ารายใหญ่ของตระกูลกู่ด้วย“เขาบอกว่าได้มันมาจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 284
หลีหย่วนชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นแววตาเย็นเยียบของเย่เฟิง เขาสัมผัสได้ถึงความอันตรายบางอย่าง ... บนเส้นทางภูเขาสายหนึ่ง เย่อินเสวียนขับรถเอสยูวีของเธอมา เธอได้ออกมาจากเขตอิทธิพลของตระกูลกู่แล้ว จู่ๆ ดวงตาคู่สวยของเธอที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ก็เหลือบมองกระจกมองหลัง พลางยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอหักพวงมาลัยเข้าสู่เส้นทางลูกรังสายหนึ่งที่ดูเงียบสงบ ไม่นานนัก ด้านหน้าถนนก็มีร่างชายร่างสูงสง่าก้าวออกมาขวางทางรถ เย่อินเสวียนเปิดประตูรถลงมา ใบหน้าแสดงอาการประหลาดใจและสงสัย “คุณต้องการอะไร?” เย่เฟิงยืนนิ่ง สีหน้าราบเรียบ ก่อนจะเอ่ยคำสองคำ “ปล้น!” เย่อินเสวียนชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะเสียงใสออกมา “ปล้น? พี่เฟิงนี่ตลกจริงๆ แล้วคุณจะปล้นอะไรดีล่ะ ทรัพย์สินหรือหัวใจของฉัน?” ผู้หญิงคนนี้เหมือนเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์เย้ายวน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่ พร้อมกับหัวเราะอย่างมีเสน่ห์ แม้แต่เย่เฟิงที่ตั้งใจจะนิ่งเฉย ก็ยังรู้สึกเหมือนถูกเสน่ห์ของเธอกระตุ้น นี่มันศาสตร์เสน่ห์! ความคิดนั้นผุดขึ้นในใจของเย่เฟิง เขาจำได้ว่ามีศาสตร์ลึกลับที่ฝึกฝนเพื่อเสริมเสน่ห์เช่นนี้ “ผมต้อ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 285
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้ เซียวคุนจะหลงเย่อินเสวียนจนแทบสิ้นสติ ถึงขนาดไม่ฟังคำพูดของพ่อแม่ตัวเอง ในตอนนี้ เย่เฟิงที่กำลังมองเย่อินเสวียน ก็ดูเหมือนจะหลงใหลในตัวเธอเช่นกัน เขาพยักหน้าแบบเหม่อลอย พูดเหมือนคนโง่ไปว่า "สวย!" เย่อินเสวียนหัวเราะอย่างสดใส ใบหน้างดงามดั่งดอกท้อ แต่ในใจเธอแอบเย้ยหยันไอ้คนไร้ค่า กล้าดียังไงมาขัดขวางแผนการของฉันหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ต้องตกอยู่ในกำมือของฉัน!พิษปลิดวิญญาณที่ฉันใช้กับนายครั้งนี้ มันร้ายแรงกว่าพิษรักที่ใช้กับเซียวคุนเสียอีกถึงนายจะมีฝีมือแค่ไหน ก็ไม่มีทางหนีรอดจากฉันได้!"คุณชอบฉันไหม?"เธอโอบรอบคอเย่เฟิง พลางเอ่ยเสียงอ่อนหวาน"ชอบสิ ชอบอยู่แล้ว" เย่เฟิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงหลงใหลจนดูไร้สติ "ในเมื่อชอบฉัน งั้นฉันจะถามคุณสักสองสามคำ คุณต้องตอบฉันตรงๆ นะ ถ้าไม่ตอบ ฉันจะไม่สนใจคุณอีกเลย!"เย่อินเสวียนยิ้มเยาะเล็กๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงคาดคั้น "ไม่นะ อย่าไม่สนใจผม! คุณถามมาเถอะ ผมจะตอบทุกอย่าง!"เย่เฟิงดูเหมือนตกใจ รีบตอบกลับทันที เย่อินเสวียนมองดูเย่เฟิงที่ทำท่าทีอ่อนแอเช่นนี้ ในใจแอบหัวเราะเยาะ (ไร้ค่าเสียจริง!)"ฉัน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 286
เย่อินเสวียนปล่อยมือจากคอของเย่เฟิงอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นก็ขึ้นรถขับจากไป เย่เฟิงยืนอยู่ตรงนั้น มองตามรถของเธอที่ค่อยๆ หายลับไปจากสายตาเหมือนหลงใหลแต่ทันทีที่เขาหันหลังเดินจากไป สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที ในตอนนี้ เย่อินเสวียนคิดว่าเย่เฟิงตกอยู่ในอำนาจของเธอเรียบร้อยแล้ว แต่เธอไม่รู้เลยว่า พิษปลิดวิญญาณ ที่เธอส่งเข้าไปในตัวของเย่เฟิงนั้น ถูกพลังปราณมังกรที่อยู่ในร่างเขาปิดผนึกเอาไว้ตั้งแต่แรก เย่เฟิงลังเลเล็กน้อย แต่ไม่ได้ทำลายพิษนั้นในทันที!“แม่สาวน้อย หวังว่าเธอจะช่วยฉันตามหาพ่อแม่ได้จริงๆ ถึงตอนนั้น ฉันต้องขอบคุณเธออย่างสุดซึ้งแน่!” “เธอตามหาสร้อยหยกมังกร? หรือว่าเธอจะรู้ความลับของหยกเส้นนั้น...หรือบางทีอาจเกี่ยวข้องกับชาติกำเนิดของฉันก็ได้?” “อ้างว่าเป็นญาติฉัน? เชื่อก็บ้าแล้ว” ... ในคืนนั้น เย่เฟิงออกจากบ้านพัก เดินทางไปยังยอดเขาที่ไร้ผู้คน ก่อนจะนั่งลงในท่าขัดสมาธิ หินหยกศักดิ์สิทธิ์ลอยอยู่เบื้องหน้าเขา แสงสีเรืองรองที่ส่องประกายอย่างนุ่มนวลทำให้บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบ พลังปราณที่บริสุทธิ์ค่อยๆ ไหลออกมาจากหยกนั้น ตามจังหวะลมหายใจของเย่เ
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 447
ก่อนหน้านี้เป่ยเหล่าเคยบอกกับฉู่เทียนหลงว่า หมอเทวดาที่จะมารักษาเขานั้นไม่เพียงแค่เก่งเรื่องการแพทย์ แต่ยังมีฝีมือในวิชาต่อสู้ที่น่าทึ่งในสายโทรศัพท์เมื่อครู่ เป่ยเหล่าก็พูดถึงเรื่องนี้กับฉู่เทียนหลงอีกครั้งอย่าง “มีนัย”ทันใดนั้น ฉู่เทียนหลงก็รู้สึกถึงความหวังที่จะกำจัดเย่เฟิงอีกครั้ง!หมอเทวดาที่สามารถต่อกรกับมหาปรมาจารย์ทั้งสี่?คนระดับนี้ การฆ่าเย่เฟิงคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรดังนั้นตอนนี้ ฉู่เทียนหลงจึงกลับมามีท่าทีไร้ยางอายอีกครั้ง!เขาถึงขั้นวางแผนว่าหลังจากคุณปู่พาหมอเทวดามาแล้ว จะโทรเรียกเย่เฟิงมาเพื่อจัดการเขาให้ตายตรงนี้ท่าทีบ้าคลั่งและมั่นใจเกินเหตุของฉู่เทียนหลง ทำให้หลีเอียนมองเขาด้วยความไม่แน่ใจและตกใจอะไรนะ?ฉู่เทียนหลงยังมีทางหายอดฝีมือแบบนี้ได้อีกเหรอ?“ฉู่เทียนหลง ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ถ้าแกกล้าทำร้ายเย่เฟิง ฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่ ถึงจะเป็นผีก็ไม่เว้น!”หลีเอียนกัดฟันด่าออกมา“ฮ่าๆๆ รอให้ไอ้หน้าขาวตาย แล้วเธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธอจะเปลี่ยนใจเอง”ฉู่เทียนหลงยิ้มกว้างด้วยความลำพองใจทันใดนั้น เขากลืนน้ำลายอีกครั้ง มองหลีเอียนด้วยแววตาเร่าร้อนและกระหายคุณชาย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 446
เขาเพิ่งให้คนพาหลีเอียนไปที่ห้องนอน ก็ได้รับโทรศัพท์จากเป่ยเหล่า“คุณปู่ โทรมาหาผมเวลานี้มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เทียนหลงปรับลมหายใจแล้วรับสาย ถามด้วยความแปลกใจ“แกอยู่ไหน? ถึงหยุนเฉิงแล้วใช่ไหม? ฉันจะพาหมอเทวดาไปหาเดี๋ยวนี้เลย!”เป่ยเหล่าพูดเสียงต่ำ พยายามคุมโทนเสียงให้นิ่งที่สุด“ห๊ะ? นี่มันจะตีสี่แล้วนะครับ คุณปู่จะพาหมอเทวดามาตอนนี้?”ฉู่เทียนหลงชะงักไปครู่หนึ่ง ถามด้วยสีหน้าสงสัย“แกไม่เข้าใจหรอก! หมอเทวดาบอกแล้วว่า ข้อบกพร่องด้านนี้ของแก จำเป็นต้องอาศัยการปรับสมดุลหยินหยาง! ดังนั้นจึงต้องรักษาตอนพระอาทิตย์ขึ้น ช่วงเวลาที่กลางวันกับกลางคืนสลับกัน!ถ้าไม่มาช่วงนี้ แล้วจะมาช่วงไหน?แกอยู่หยุนเฉิงหรือยัง? ถ้ายัง ก็รีบออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย เผื่อจะทันเวลา!ไม่งั้นก็ต้องเลื่อนไปอีกวัน!”เป่ยเหล่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดต้องยอมรับว่าเป่ยเหล่าหาเหตุผลมาได้แนบเนียนจนฟังดูน่าเชื่อถือเมื่อฉู่เทียนหลงได้ยินเช่นนั้น ก็ไม่คิดจะสงสัยอะไร นอกจากรู้สึกคาดหวังและตื่นเต้น“ถึงแล้วครับ ถึงแล้ว!”“งั้นปู่รีบพาหมอเทวดามาเลยนะครับ ผมอยู่ที่…”เขารีบให้ที่อยู่กับคุณปู่ของเขาจากนั้นสอง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 445
เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เทียนหลง สีหน้าของเย่เฟิงก็เปลี่ยนไปทันทีหลีเอียน!เธอถูกจับตัวไปโดยฉู่เทียนหลงด้วยอย่างนั้นเหรอ?“ไอ้สารเลว! นายจะทำอะไรหลีเอียน?”“ฉันบอกไว้เลย ถ้านายแตะต้องเธอแม้แต่นิดเดียว ฉันจะทำให้นายไม่มีที่ฝังศพแน่!”ฉู่เทียนหลงหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง ความบิดเบี้ยวในจิตใจที่เกิดจากปมด้อยในวัยเด็กทำให้เขามีความต้องการแก้แค้นที่รุนแรงขึ้นแม้จะได้เห็นถึงพลังอันน่าสะพรึงของเย่เฟิงแล้ว แต่แทนที่ฉู่เทียนหลงจะหวาดกลัว เขากลับยิ่งมีความต้องการแก้แค้นที่รุนแรงขึ้นกว่าเดิม“ฮ่าๆๆ...งั้นเหรอ? มาสิ! มาฆ่าฉันเลย!”“นายอยู่ที่ไหน? บอกมา!”เย่เฟิงกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน“นายคิดว่าฉันจะบอกเหรอ? ลองหาเอาเองละกัน!ถ้าหาฉันไม่เจอก่อนที่ฉันจะเล่นสนุกกับหลีเอียน...ก็เสียใจด้วยนะ ฮ่าๆๆ!”ฉู่เทียนหลงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งพูดจบก็วางสายทันทีเย่เฟิงยืนนิ่ง สีหน้าเปลี่ยนไปมาหลายครั้งก่อนจะหันไปจ้องลูกน้องของฉู่เซียวคนหนึ่งที่กำลังร้องโอดครวญเพราะขาหักขาของชายคนนั้นถูกทำลายจนใช้การไม่ได้ เขากำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด แต่ทันทีที่สายตาเย็นยะเยือกของเย่เฟิงจ้องมาที
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 444
ยันต์สังหารผืนนั้น นายเป็นคนโง่ที่ขายออกไปเอง!นายคงคิดไม่ถึงใช่ไหม มันสามารถปลดปล่อยพลังระดับจอมยุทธ์ได้!นายจะต้องตายในมือของสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้น! นายจะต้องตายอย่างน่าสมเพช!”ฉู่เซียวพูดด้วยความมั่นใจ แต่เย่เฟิงแค่นเสียงเยาะ พร้อมกับส่ายหัว “ไอ้โง่! ในสายตานาย จอมยุทธ์คงเป็นที่สุดของพลังแล้วใช่ไหม?”ฉู่เซียวตะโกนลั่น “ตายซะ!”เขาฉีกยันต์ในมือออกทันทีตัวอักษร ‘ปราบ’ บนยันต์เรืองแสงขึ้นทันที พลังอันมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมา ตัวอักษรนั้นก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างชัดเจน ก่อนพุ่งเข้าใส่เย่เฟิง“ตายซะ!”ฉู่เทียนหลงที่ดูผ่านหน้าจอคำรามออกมาด้วยความตื่นเต้นทนายลวีมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาเหี้ยมเกรียมและคาดหวัง “ตายซะ เย่เฟิง!”แต่ในชั่วพริบตาถัดมา รอยยิ้มของพวกเขาก็แข็งค้างปัง!เย่เฟิงยื่นหมัดออกไปต้านรับตัวอักษร "ปราบ" ที่พุ่งเข้าใส่พลังที่สะสมไว้แปรเปลี่ยนเป็นละอองพลังงานและสลายหายไปในอากาศถูกเย่เฟิงจัดการในหมัดเดียว!ฉู่เซียวตาค้างมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความไม่เชื่อ ก่อนความตื่นตระหนกจะครอบงำจิตใจ“นาย…นายทำได้ยังไง…”เย่เฟิงแค่นเสียงหัวเราะ พร้อมเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“นายรู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 443
โครม! โครม! โครม…ภาพที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้ทุกคนต้องตกตะลึงเย่เฟิงใช้มือข้างหนึ่งอุ้มนั่วนั่วไว้อย่างมั่นคง ส่วนอีกมือหนึ่งจับแขนของฉู่สยง ก่อนจะเหวี่ยงร่างของเขาลงกับพื้นอย่างแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับกำลังเหวี่ยงถุงผ้าที่ไร้ค่าฉู่เซียวและลูกน้องที่ยืนมองอยู่ถึงกับอึ้งค้าง เช่นเดียวกับฉู่เทียนหลงและทนายลวีที่เฝ้าดูจากหน้าจอหลีเอียนซึ่งก่อนหน้านี้ยังมองหน้าจอด้วยความกังวล ตอนนี้ถอนหายใจโล่งอก และหันไปมองฉู่เทียนหลงด้วยสายตาเย้ยหยัน“นายให้ฉันดูอะไรล่ะ? วิธีที่คนของนายตายอย่างน่าสมเพชงั้นเหรอ?”“ฮึ! ตายได้อนาถจริงๆ!”หลีเอียนกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชันฉู่เทียนหลงหันมาจ้องหลีเอียนด้วยดวงตาแดงก่ำ พร้อมคำรามเสียงดัง “มันเป็นไปได้ยังไง! ทำไมถึงเป็นแบบนี้! ทำไม!”ทนายลวีที่เช็ดเหงื่อพลางพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “คุณชายอย่ากังวลไป! แม้ฉู่สยงจะแพ้ แต่เรายังมี ยันต์สังหาร ที่อยู่ในมือฉู่เซียว! ยันต์นี้สามารถปลดปล่อยพลังระดับจอมยุทธ์ได้ ต้องฆ่าเย่เฟิงได้แน่!”เมื่อได้ยิน ฉู่เทียนหลงตั้งสติและพยักหน้าอย่างดุดัน “ใช่! ยันต์สังหารจะจัดการไอ้เวรเย่เฟิงได้!”“หลีเอียน ดูไว้ให้ด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 442
เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้เย่เฟิงตระหนักว่า เขาไม่ควรปกป้องนั่วนั่วจากความโหดร้ายของโลกจนเกินไป ไม่ควรทำให้เธอใช้ชีวิตใน "ภาพลวงตา" ของสังคมที่งดงามลูกสาวของเขา อาจเกิดมาเพื่อเผชิญกับความยากลำบากมากมายคำสาปที่อยู่ในตัวเธอ อาจกลับมาสร้างปัญหาได้ในอนาคตในฐานะพ่อ เขาจะต้องต่อสู้เพื่อคลายคำสาปนั้นให้เธอ และเพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ของตัวเอง ไม่ช้าก็เร็ว เขาต้องเผชิญหน้ากับตระกูลเย่โบราณที่ยิ่งใหญ่แม้เย่เฟิงจะมุ่งมั่น แต่เขาก็ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจุดจบของตัวเองจะเป็นอย่างไรในท้ายที่สุด นั่วนั่วต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเอง บางทีอาจถึงขั้นต้องเผชิญกับความตายอีกครั้งดังนั้น แม้เขาจะรักและสงสารเธอมากแค่ไหน แต่เย่เฟิงก็ตัดสินใจว่า จากนี้ไป เขาต้องสอนให้ลูกสาวเข้าใจถึงความโหดร้ายของโลก และเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งขึ้น!นั่วนั่วปาดน้ำตาออกจากแก้ม และพยักหน้าด้วยความมุ่งมั่น “ค่ะ นั่วนั่วไม่กลัว! พ่อจ๋าสู้ๆ จัดการพวกคนเลวให้หมดเลย!”“โอเค! แต่ลูกต้องปิดตาไว้ก่อน โอเคไหม?”เย่เฟิงพูดพร้อมยิ้ม“ค่ะ!”นั่วนั่วตอบรับด้วยเสียงใส แล้วซบหน้าลงบนไหล่ของเย่เฟิงและปิดตาลง“โถๆ ช่างเป็นภาพที่อบอุ่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 441
หลังได้รับคำสั่งจากฉู่เทียนหลง ฉู่เซียวพูดกับเย่เฟิงด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เย่เฟิง อย่าเอาครอบครัวมาเกี่ยว! เราจะปล่อยลูกสาวของนาย แล้วนายก็ปล่อยตัวเซียงเซียงกลับมา ตกลงไหม?”เย่เฟิงยิ้มเยาะ “นายก็รู้นี่ว่าครอบครัวไม่ควรมาเกี่ยวข้อง! ดี งั้นก็แลกตัวประกันกัน พวกนายปล่อยลูกสาวของฉันก่อน!”“นายปล่อยคุณชายเซียงก่อน!”ฉู่เซียวขมวดคิ้วพูด“ฉันบอกแล้ว ปล่อยลูกสาวของฉันก่อน!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นขณะที่การสนทนาเต็มไปด้วยความตึงเครียด เด็กชายเซียงเซียงที่อยู่ในมือของเย่เฟิงเริ่มร้องไห้โวยวายด้วยความกลัวในขณะที่นั่วนั่วกลับเงียบสนิท ไม่พูดอะไรแต่ในแววตาของนั่วนั่วที่มองพ่อ มีประกายแห่งความหวังปรากฏขึ้นในความหวาดกลัวแม้นั่วนั่วจะอายุเพียงห้าขวบ แต่ด้วยประสบการณ์จากความเจ็บป่วยและการแยกทางของพ่อแม่ เธอเรียนรู้ที่จะเข้าใจโลกมากกว่าเด็กทั่วไปเธอรู้ดีว่าต้องเข้มแข็งในเวลานี้“ปล่อยเด็กคนนั้นซะ!”ฉู่เทียนหลงกัดฟันพูดผ่านโทรศัพท์ด้วยความไม่พอใจ“แต่ถ้าปล่อยลูกสาวเขาก่อน แล้วเย่เฟิงยังจับเซียงเซียงเป็นตัวประกัน เราจะไม่สามารถแตะต้องเขาได้”ฉู่เซียวลังเล“ฉันบอกให้ปล่อย ก็ปล่อย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 440
“หืม? ฉันบอกให้แกตัดเอ็นขาตัวเองก่อน แกได้ยินไหม?”“หรือว่าแกอยากให้ลูกสาวแกตาย?”ฉู่เซียวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเย่เฟิงแค่นเสียง ก่อนจะยกเด็กชายที่เขาถืออยู่ขึ้นมา และเผยให้ทุกคนเห็นใบหน้าของเด็กคนนั้นทันใดนั้น รอยยิ้มเย้ยหยันของฉู่เซียวก็แข็งค้างไป ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเต็มไปด้วยความตกใจและความสงสัย“นี่มัน…นี่มัน…”เขาจ้องเด็กชายคนนั้นด้วยสายตาไม่แน่ใจ“ไม่รู้จักเหรอ?”เย่เฟิงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะยกเด็กชายขึ้นเหนือศีรษะ พร้อมกับหันไปทางกล้องวงจรปิด “นายไม่รู้จัก คุณชายของนายที่อยู่เบื้องหลังก็ไม่รู้จักเหรอ? ฮึ?”จากคำว่า “คุณชาย” ที่ฉู่เซียวพูดก่อนหน้านี้ ทำให้เย่เฟิงมั่นใจว่าเขาคาดเดาไม่ผิด แม้จะไม่มีการเอ่ยชื่อฉู่เทียนหลงออกมาตรงๆในอีกด้านหนึ่ง ฉู่เทียนหลงที่กำลังจ้องหน้าจออยู่ เมื่อเห็นใบหน้าของเด็กชายคนนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีซีดทันที“เซียงเซียง!”“เย่เฟิง! ไอ้เวรเอ๊ย!”“แกกล้าจับตัวเซียงเซียงเหรอ!”ฉู่เทียนหลงตะโกนด่าด้วยความโกรธจัด และเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเย่เฟิงจ้องมองกล้องด้วยสายตาเยือกเย็น “ฉู่เทียนหลง ฉันรู้อยู่แ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 439
ในขณะเดียวกัน ฉู่เทียนหลงและทนายลวีกำลังนั่งอยู่ในบ้านพัก มองภาพในหน้าจอโน้ตบุ๊กด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมในภาพ หลีเอียนถูกมัดติดกับเตียงจนแทบขยับตัวไม่ได้ใบหน้าอันงดงามเต็มไปด้วยความโกรธและความเกลียดชัง“ฉู่เทียนหลง ไอ้สารเลว! นายต้องการอะไร? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”“ฉันรับรองว่าถ้านายกล้าแตะต้องฉันแค่ปลายเส้นผม เย่เฟิงจะกลับมาฆ่านายแน่!”หลีเอียนตวาดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเมื่อได้ยิน ฉู่เทียนหลงหัวเราะในลำคอ ส่วนทนายลวีก็ยิ้มเยาะจากนั้น ฉู่เทียนหลงก็เดินถือโน้ตบุ๊กมาวางไว้ข้างหัวของหลีเอียน“ยังคิดหวังพึ่งไอ้หน้าขาวนั่นอีกเหรอ? มาสิ ดูให้เต็มตา ฮ่าๆๆ…”“ดูมันสิ ไอ้หน้าขาวนั่นหมดทางสู้ขนาดไหน!”พูดจบ เขากระชากผมหลีเอียนอย่างแรง พร้อมกับแค่นเสียง “นังแพศยา ไอ้หน้าขาวนั่นจบเห่แล้ว! ลูกสาวของมันอยู่ในมือฉัน ฉันอยากให้มันตายยังไง มันก็ต้องตายแบบนั้น!”เมื่อหลีเอียนเห็นภาพในหน้าจอ เธอถึงกับตัวสั่นและเต็มไปด้วยความสิ้นหวังเพื่อสนองความบ้าคลั่งของฉู่เทียนหลง โรงงานเคมีร้างนั้นติดตั้งกล้องความละเอียดสูงพร้อมระบบส่งเสียง ทำให้หลีเอียนเห็นทุกอย่างได้ชัดเจนเธอเห็นนั่วนั่วถูกฉู่เซียวจับตัว
