เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 271
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-23 17:00:01บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 272
"งั้นก็ถือว่าเป็นเกียรติแล้ว!" อาจารย์คงกล่าวพลางยิ้มรับ หลังจากนั้น เฉาเหนียนสั่งให้พ่อครัวในคฤหาสน์จัดเตรียมอาหารมื้อดึกอย่างประณีต พร้อมนั่งร่วมโต๊ะกับเฉาเริ่นและอาจารย์คงเพื่อดื่มกินกันอย่างเพลิดเพลิน บรรยากาศในห้องอาหารเป็นไปอย่างรื่นรมย์ แต่แล้ว เสียงดังแปลกๆ ก็ดังขึ้นจากชั้นบน จากนั้นก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของหญิงสาวเสียงร้องไห้ครั้งนี้ฟังดูเจ็บปวดและหวาดเสียวกว่าเดิม ทำให้ผู้คนขนลุกซู่ทั้งสามคนที่อยู่ในห้องอาหารต่างหน้าซีดเผือด รีบพากันขึ้นไปชั้นบน คุณนายเฉาในสภาพผมยุ่งเหยิง ดวงตาแดงก่ำและมีน้ำตาเป็นสีเลือดไหลรินออกมาไม่หยุดขณะนี้ เธอนำผ้าปูเตียงที่ตัดเป็นเส้นๆ มาเชื่อมต่อกันจนกลายเป็นเชือกยาว แล้วแขวนไว้กับโคมไฟกลางห้อง "ฮือ... ฮือๆ..." ในขณะที่ร้องไห้ เธอก็ปีนขึ้นไปบนขอบเตียง ตั้งท่าจะนำคอเข้าไปในบ่วงเชือกนั้นเห็นได้ชัดว่าเธอกำลังพยายามปลิดชีวิตตัวเอง! "ที่รัก!" เฉาเหนียนร้องเสียงหลง สีหน้าซีดเผือด รีบพุ่งเข้าไปห้ามเธอ แต่แรงของคุณนายเฉาในตอนนั้นเหมือนไม่ใช่ของมนุษย์ธรรมดา เธอถีบเฉาเหนียนกระเด็นไปกระแทกกำแพง แล้วทิ้งตัวแขวนคออยู่กับเชือก ท่อนขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 273
เย่เฟิงกำลังนอนหลับฝันดี จู่ๆ ก็ได้รับสายจากเบอร์แปลกหน้า“ใครครับ?”เย่เฟิงถามสะลึมสะลือ เมื่อมองเวลาถึงจะรู้ว่ามันดึกแล้ว“คุณเย่ คุณช่วยแม่ผมได้จริงเหรอ?”ในโทรศัพท์ น้ำเสียงที่รีบร้อนพลันดังขึ้นเย่เฟิงตอบ ‘หืม?’ ไปเบาๆ แล้วรู้ทันที “เฉาเริ่น?”“ใช่! ฉันเอง!”“ถือว่านายทำนายแม่น! แม่ฉันเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ นายช่วยแม่ฉันได้จริงๆ ใช่ไหม?”เฉาเริ่นลังเลเล็กน้อย แล้วถามเสียงขรึมเขาได้รับเบอร์ติดต่อของเย่เฟิงมาจากถงซวี่เย่“ได้สิ! แต่ฉันบอกแล้วว่าถ้ามาหาผมอีกราคาเพิ่มเป็น 1.5 พันล้าน!”เย่เฟิงตอบนิ่งๆ“ได้! ได้ๆ!”เฉาเริ่นกัดฟัน แล้วตอบตกลงถึงแม้จะโกรธที่เย่เฟิงเรียกร้องเงินแบบไม่มีเหตุผล แต่ตอนนี้เรื่องความปลอดภัยของแม่สำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น ถ้าจำเป็นก็ต้องยอมไปก่อน! หนึ่งชั่วโมงให้หลัง เย่เฟิงถูกเฉาเริ่นพาตัวมายังคฤหาสน์ของตระกูลเฉา สมกับเป็นตระกูลที่ทำธุรกิจก่อสร้าง ตัวคฤหาสน์ส่วนตัวกินพื้นที่กว้างขวางมาก การจัดตกแต่งภายในสวนก็ดูพิถีพิถันสุดๆ ทั้งบ่อน้ำ สวนหิน สระว่ายน้ำ มีครบทุกอย่าง! “คนนี้คือคุณเย่ใช่ไหม?” เฉาเหนียนออกมาต้อนรับ แต่เมื่อเห็นเย่เฟิงที่เด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-24มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 274
"ไม่ใช่ว่าคุณจะเอา 1.5 พันล้านหรือไง? ผมกับพ่อให้คุณ รีบช่วยแม่ฉันสิ!""นี่แกทำได้จริงไหมเนี่ย?"เฉาเริ่นที่ยืนอยู่ข้างๆ เร่งเย่เฟิงด้วยความร้อนรนจนแทบจะเสียสติ เย่เฟิงแค่นเสียงเย็น ๆ ก่อนจะกระทืบเท้ากระโดดออกจากหน้าต่างชั้นสองเมื่อถึงพื้น เขากระโดดอีกครั้ง และต่อยหมัดตรงไปยังกระจกแปดเหลี่ยมที่แขวนอยู่หน้าประตู เพล้ง!กระจกแปดเหลี่ยมทองเหลืองแตกละเอียดด้วยหมัดของเย่เฟิง!"คุณทำบ้าอะไรน่ะ? นั่นมันเอาไว้ปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายนะ!"เฉาเริ่นที่มองลงมาจากหน้าต่างชั้นสองถามด้วยความตกใจและสงสัย "เรียบร้อยแล้ว!" "คุณนายปลอดภัยแล้ว!" ทันใดนั้น มีเสียงร้องตะโกนดังขึ้น เพียงเห็นคุณนายเฉาที่ก่อนหน้านี้ยังคลุ้มคลั่งพยายามผูกคอตาย พอหลังจากกระจกแตก เธอก็ร่างอ่อนลงและหมดสติไปทันที เฉาเหนียนรีบเข้าไปตรวจดูอาการภรรยา และถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอก เธอในตอนนี้หายใจได้ปกติ เพียงแค่หมดสติเท่านั้น ไม่นานหลังจากที่แน่ใจว่าอาการของคุณนายเฉาไม่มีอะไรแล้ว ทุกคนก็ออกมาพูดคุยกันที่สวน "คุณเย่ ขอบคุณมาก! ขอบคุณจริง ๆ!" เฉาเหนียนกล่าวขอบคุณด้วยน้ำเสียงจริงใจ "ไม่ต้องขอบคุณหรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 275
อาจารย์คงในตอนนี้เริ่มเข้าใจสถานการณ์ จึงอธิบายให้สองพ่อลูกตระกูลเฉาฟังว่า "ก็เหมือนอาหารบางชนิดที่ไม่มีอันตรายเมื่ออยู่ลำพัง แต่ถ้ากินพร้อมกันอาจทำให้เกิดพิษได้!บ่อน้ำ ปลาที่ว่ายในน้ำ และกระจกแปดเหลี่ยม เมื่อแยกกันนั้นถือว่าเป็นของมงคล และบางครั้งยังช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายได้ด้วยซ้ำ แต่เมื่อนำมาจัดวางรวมกันในรูปแบบนี้ กลับกลายเป็น ค่ายกลฮวงจุ้ยสังหาร! ไม่รู้ว่าใครกันที่มีฝีมือสูงส่ง แต่จิตใจกลับโหดเหี้ยมถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเย่ที่มองออก เชื่อเถอะว่าบ้านของประธานเฉาอาจไม่มีวันสงบสุขอีกต่อไป! พูดตรง ๆ นะครับ ถึงจะล้มละลาสยก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย!”คำพูดนี้ทำให้สองพ่อลูกตระกูลเฉาถึงกับตัวสั่น และแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว "หรือจะเป็นนักออกแบบสวนคนนั้น?" เฉาเหนียนสีหน้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แต่ยังคิดไม่ตกว่าทำไมอีกฝ่ายถึงต้องการทำร้ายครอบครัวเขา ในใจเขาตั้งมั่นว่าจะตามหานักออกแบบสวนคนนั้นให้พบ และทำให้เรื่องนี้กระจ่าง แต่ในขณะเดียวกัน เฉาเริ่นกลับมองเย่เฟิงด้วยสายตาสงสัยเต็มเปี่ยม "คนแซ่เย่! แม้แต่อาจารย์คงยังดูไม่ออกเลย แล้วนายมาถึงก็จับได้ทันทีส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-25มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 276
...หลายวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว!ในวันนี้ เย่เฟิงเดินทางมายังงานประมูลที่จัดขึ้นโดยตระกูลกู่พร้อมกับหลีหย่วนณ คฤหาสน์ส่วนตัวขนาดใหญ่กว่า 100 ไร่ ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองทางตะวันตกของหยุนเฉิงซึ่งเป็นที่อยู่ของตระกูลกู่ และเป็นสถานที่จัดงานประมูลที่แห่งนี้ปกติจะไม่เปิดรับแขกทั่วไป ยกเว้นในวันจัดงานประมูลเท่านั้นตั้งแต่เช้าเวลา 8 โมง รถหรูหลากหลายรุ่นก็จอดเรียงรายอยู่ทั้งภายในและภายนอกพื้นที่ เย่เฟิงและหลีหย่วนจอดรถไว้ด้านนอก และเดินเข้ามาหลังจากผ่านการตรวจสอบ "อาหย่วน ช่วงนี้เจอปัญหาอะไรหรือเปล่า?"ระหว่างเดิน เย่เฟิงเหลือบมองหลีหย่วนก่อนจะเอ่ยถามตอนที่เย่เฟิงเห็นอีกฝ่ายวันนี้ ก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายมีเรื่องหนักใจบางอย่าง และขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลา“ครับ?”หลีหย่วนชะงัก แล้วส่ายศีรษะ “ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็แค่มีปัญหาเล็ก ๆ ผมจัดการเองได้""ถ้ามีอะไรก็บอกฉันได้นะ บางทีฉันอาจช่วยได้!" เย่เฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "รู้แล้วครับ ถ้าผมมีปัญหาจริงๆ จะมาหาพี่แน่นอน ฮ่าๆ..."หลีหย่วนตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆ สิ่งที่หลีหย่วนไม่ได้บอกเย่เฟิง คือช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ผู้คนที่ตระกูลหลี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 277
“ยันต์สังหาร! หลังจากใช้งาน มันจะปลดปล่อยการโจมตีหนึ่งครั้งที่สามารถสังหารผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในทันที...” เย่เฟิงอธิบายคุณสมบัติและวิธีใช้ยันต์นี้อย่างละเอียด!ยันต์นี้เป็นสิ่งที่เย่เฟิงสร้างขึ้นด้วยตัวเอง!โดยใช้วิชาวาดยันต์จากวิชาการแอบมองนภามังกร เขาได้ผนึกพลังปราณมังกรไว้ในยันต์นี้ ทำให้มันสามารถปลดปล่อยพลังเทียบเท่ากับแปดส่วนของพลังเต็มที่ของเย่เฟิงได้ ชายวัยกลางคนที่ฟังอยู่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย “อืม... ฉันไม่สามารถตัดสินได้ด้วยตัวเอง คงต้องให้คนมาช่วยตรวจสอบก่อน” ไม่นานนัก ชายวัยกลางคนก็กลับมาพร้อมยันต์ในมือ เขายิ้มแห้งๆ พร้อมกล่าวว่า “คุณครับ ยันต์ของคุณ ไม่มีใครในทีมของเราสามารถระบุได้แน่ชัดว่าเป็นของแท้หรือไม่แต่สิ่งที่ยืนยันได้คือ มันมีคลื่นพลังงานอยู่จริง ดังนั้นเราจะอนุญาตให้นำไปประมูลได้” “คุณต้องการตั้งราคาขั้นต่ำเท่าไหร่ครับ?”ชายวัยกลางคนถาม “เริ่มต้นที่ 250 ล้านแล้วกัน”เย่เฟิงตอบหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง “250 ล้าน? ราคาสูงขนาดนี้เลยเหรอ?” ชายวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะเบะปาก “มีปัญหาอะไรรึเปล่า? ถ้าประสิทธิภาพของยันต์นี้เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 278
“หยกชิ้นนี้ ราคาเริ่มต้นที่ 1,100 ล้าน! ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่า 25 ล้าน ประมูลได้เลย!” สิ้นเสียง ผู้ดำเนินการประมูลก็เปิดผ้าคลุมสีแดงออกเผยให้เห็นหยกขนาดเท่าฝ่ามือที่วางอยู่บนโต๊ะ มันใสแจ๋ว สีเขียวสดใสเหมือนหยดน้ำ!และยังเปล่งแสงสีรุ้งจางๆ ออกมาอีกด้วย!เย่เฟิงมองหยกชิ้นนั้นด้วยแววตาเป็นประกาย บนใบหน้ามีความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่เข้มข้นในหยกนั้น นี่แหละ “หยกสวรรค์” ที่เขาตามหา! แต่เย่เฟิงยังไม่ได้ยกป้าย เขารอดูสถานการณ์ก่อน หลังจากคำบรรยายจบลง บรรยากาศในห้องประมูลเริ่มวุ่นวายเล็กน้อย แต่ไม่นานก็กลับเข้าสู่ความเงียบ “1,100 ล้าน เพื่อหินหยกก้อนเดียว?”“ถึงจะเป็นหยกจักรพรรดิระดับสูงสุดก็ยังไม่แพงขนาดนี้!” “หยกช่วยให้พลังทะลุขีดจำกัด? มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะเชื่อ!” มีเสียงวิจารณ์จากหลายคนในห้อง ไม่สนใจในหยกพลังวิญญาณนี้เพราะแม้จะมีนักสู้บางคนอยู่ในห้อง แต่พวกเขาก็ยังไม่เก่งพอที่จะดึงพลังจากหยกได้ เย่เฟิงถอนหายใจเบาๆ พลางคิดในใจว่า “ถ้าไม่มีใครอยากได้ งั้นฉันก็จะเป็น ‘คนโง่’ เองแล้วกัน!” “ถ้าทุกคนไม่สนใจ งั้นฉันขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 279
“ต่อไปเป็นของประมูลที่ค่อนข้างพิเศษ! เป็นยันต์ที่ลูกค้าท่านหนึ่งฝากไว้ให้เราประมูล จากคำบอกเล่าของลูกค้า ทันทีที่ฉีกยันต์นี้ ‘ยันต์สังหาร’ จะปลดปล่อยพลังโจมตีที่สามารถจัดการผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้ในพริบตา! ตระกูลกู่ของเราไม่สามารถยืนยันความจริงของคำกล่าวนี้ได้ แต่ที่แน่ๆ ภายในยันต์นี้มีพลังงานที่รุนแรงมาก ถ้าจะประมูลหรือไม่ ก็แล้วแต่การพิจารณาของทุกท่าน ราคาเริ่มต้นที่ 250 ล้าน ทุกครั้งที่เพิ่มราคา ต้องไม่น้อยกว่าห้าล้าน เริ่มประมูลได้!” เมื่อผู้ดำเนินการประมูลพูดจบ ก็เปิดผ้าคลุม เผยให้เห็นยันต์ที่อยู่ในกล่องแก้วโปร่งใส มันคือตัว “ยันต์สังหาร” ที่เย่เฟิงส่งเข้ามาประมูลตัวอักษร ‘เมือง’ บนยันต์นั้นเปล่งออร่าออกมาราวกับจะดึงดูดสายตาทุกคน “นี่มันของอะไรเนี่ย? ของจริงรึเปล่า?” “ฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับพลังแปรสภาพช่วงท้ายได้จริงเหรอ?” “ตลกแล้ว! ผู้แข็งแกร่งระดับนั้นมันโหดมากนะ จะให้แค่ฉีกกระดาษใบเดียวแล้วชนะได้?” “…”เสียงวิจารณ์ดังทั่วห้อง ทุกคนล้วนสงสัยในความจริงของยันต์นี้หลังจากเหตุการณ์ “หยกพลังวิญญาณ” ดูเหมือนว่าการประมูลจะเงียบเหงาอีกครั้ง ไม่มีใครยก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 341
เย่เฟิงมีสีหน้าเคร่งขรึม มองดูนั่วนั่ววิ่งไปหาโจวชิ้ง เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ขัดขวางตอนนี้การห้ามนั่วนั่วไม่ให้ติดต่อกับโจวชิ้ง จะมีแต่ทำให้เกิดผลลบ"นั่วนั่ว เด็กดี! คิดถึงแม่ไหม?"โจวชิ้งยื่นแขนออกมา ถามนั่วนั่วฟิ้ว!ในขณะนั้นเอง ก็มีกระถางต้นไม้หล่นลงมาจากฟ้า!จากความเร็วและวิถีการตก ดูเหมือนว่าจะหล่นใส่นั่วนั่วเย่เฟิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบจะปกป้องลูกสาวแต่ปฏิกิริยาของโจวชิ้งกลับเร็วกว่าเย่เฟิง เธอพุ่งไปหานั่วนั่วอย่างรวดเร็ว อุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขนป้องกันเอาไว้ฟิ้ว!ผ่านไปครู่หนึ่ง กระถางต้นไม้ตกลงมาใกล้จะกระแทกหัวโจวชิ้งโจวชิ้งหลับตา ในใจต่อสู้กับความลังเล แต่สุดท้ายก็กัดฟันไม่ขยับเธอรู้ว่านี่เป็นเพียงกระถางเปล่า!หากโดนตกใส่ อย่างมากก็แค่หัวแตกเย็บไม่กี่เข็ม ร้ายแรงสุดกฌคงกระทบกระเทือนทางสมองเล็กน้อย แต่ไม่ถึงตายเย่เฟิงมองดูการกระทำของโจวชิ้งในตอนนี้ ดวงตาของเขาหดแคบลงเล็กน้อยปัง!ในที่สุด ก่อนที่กระถางต้นไม้จะกระแทกหัวโจวชิ้ง เย่เฟิงก็ลงมือ!เขาตบกระถางต้นไม้จนแตกเป็นผุยผง กระจายไปทั่วตัวของโจวชิ้งแต่สุดท้ายก็ไม่มีภาพเหตุการณ์ที่เธอต้อ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 340
"ได้! ผมอยากรู้เหมือนกันว่าคุณอยากจะพูดอะไร"โจวชิ้งมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ซับซ้อน ก่อนจะเดินนำไปก่อนเย่เฟิงกระตุกยิ้มเย็นพร้อมกับจูงมือนั่วนั่วตามไปเขาอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไร?หลังจากเดินมาได้สักพัก!โจวชิ้งหยุดอยู่ในย่านที่เต็มไปด้วยอะพาร์ตเมนต์เก่า 6 ชั้นใกล้กับโรงเรียนอนุบาลเหวินเฟิงไม่รู้ว่าเธอเดินมาไกลเพราะไม่อยากถูกมอง หรือมีเหตุผลอื่น"อยากพูดอะไรก็ว่ามา"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์เขาจูงมือนั่วนั่วไว้แน่น ยืนอยู่ใต้อะพาร์ตเมนต์เก่าพร้อมกับโจวชิ้ง"อาเฟิง…ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม?""ช่วงที่ผ่านมาฉันเพิ่งเข้าใจว่าชีวิตฉันที่ไม่มีคุณกับลูก ฉันอยู่ต่อไปไม่ได้เลย""ฉันคิดถึงพวกคุณทั้งกลางวันและกลางคืน ในฝันฉันก็ยังเห็นหน้าคุณกับนั่วนั่ว…"โจวชิ้งพูดพลางสะอื้น น้ำตาคลอเบ้าเธอย่อตัวลงไปหานั่วนั่ว พยายามจะจับมือลูก "นั่วนั่ว หนูคิดถึงแม่บ้างไหม?"ทันใดนั้น เย่เฟิงดึงนั่วนั่วมาอยู่ข้างหลังเขาทันที น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือก "อย่ามาแตะต้องลูก!"โจวชิ้งมองเย่เฟิงด้วยสีหน้าทุกข์ใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ครั้งที่แล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายลูกเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 339
บ่ายวันนั้น!ขณะที่เย่เฟิงไปรับนั่วนั่วจากโรงเรียนอนุบาล เขาพบว่าคุณครูซู ซึ่งเป็นครูประจำชั้นที่มีนิสัยประจบสอพลอ ถูกแทนที่ด้วยครูสาวคนใหม่ที่ดูอ่อนเยาว์และสดใสดูเหมือนว่าคุณครูซูจะถูกไล่ออกแล้วแต่ในขณะที่เย่เฟิงจูงมือนั่วนั่วเดินออกจากโรงเรียน เขากลับเจอคนที่เขาไม่อยากพบที่สุดในตอนนี้"เย่เฟิง…"เสียงที่เจือความรู้สึกซับซ้อนดังขึ้น"ลูกเขย หลานสาวสุดที่รัก!""หลานสาวคนดี มาให้คุณตาอุ้มหน่อยเร็ว!"โจวชิ้งพร้อมกับจ้าวเหม่ยฟ่ง และโจวเพ่ยหยิน เดินตรงเข้ามาหาด้วยท่าทีที่ดูอบอุ่นโจวเพ่ยหยินถึงกับนั่งยองๆ ตบมือเรียกนั่วนั่วเหมือนกำลังแสดงความรักอันล้นหลามแต่นั่วนั่วกลับจับมือเย่เฟิงแน่น แล้วถอยหลังไปหลบหลังเขาเล็กน้อยโดยเฉพาะตอนที่มองไปที่โจวชิ้ง เด็กน้อยดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอไม่ลืมเหตุการณ์ครั้งก่อนที่โจวชิ้งพาเธอไปยังที่ลับตา และเกือบส่งตัวเธอให้คนแปลกหน้า"นั่วนั่ว เป็นอะไรไปลูก? นี่หนูจำแม่กับคุณตาคุณยายไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ?"จ้าวเหม่ยฟ่งพูดพร้อมรอยยิ้ม "ใจดี"เย่เฟิงมองคนทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "โจวชิ้ง เธอคิดจะทำอะไรอีก?"ผู้ห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 338
"ติดต่อกันบ่อยๆ นะ ครั้งหน้าฉันจะพาภรรยามาแนะนำให้รู้จัก เธอสองคนต้องได้เป็นเพื่อนสนิทกันแน่ๆ!"เย่เฟิงพูดด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น แต่คำพูดกลับแฝงไปด้วยนัยบางอย่างเจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ก่อนถามด้วยความสงสัย "ภรรยาของนาย? นาย…ไม่ได้หย่าหรอกเหรอ?""แต่งงานใหม่น่ะ…"เย่เฟิงตอบพร้อมหัวเราะเจียงหว่าน "อ๋อ" ออกมาเบาๆ ดวงตาเธอฉายแววหม่นหมองหมอนี่แต่งงานใหม่แล้วสินะ…เหอะๆ นี่ฉันคิดไปเองอีกแล้ว!ก็จริง ตอนนี้เย่เฟิงประสบความสำเร็จขนาดนี้ จะขาดผู้หญิงได้ยังไง?"ได้สิ ติดต่อกันบ่อยๆ นะ!"เจียงหว่านพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูฝืนเล็กน้อยเย่เฟิงมองเจียงหว่าน ผู้หญิงที่เขาเคยแอบชอบในอดีต ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงและความอ่อนล้า"ติดต่อกันนะ! ถ้าเธอมีปัญหาอะไร สามารถมาหาฉันได้เสมอบางที…ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง"เจียงหว่านพยักหน้า "อืม" ก่อนจะบอกลาและเดินจากไปแต่ไม่รู้ว่าเธอจะเก็บคำพูดของเย่เฟิงไว้ในใจจริงๆ หรือเปล่าสองชั่วโมงต่อมา…เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ เดินออกมาจากโรงแรมโกลด์เดนรอยัล ในสภาพย่ำแย่ปากของพวกเขาบวมเป่งจนแทบมองไม่ได้ พวกเขารีบโทรเรียกรถพยาบาลทันทีที่ออกมา
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 337
ทันทีที่ทั้งสามคนคิดว่าจะหนีรอดได้ ก็ต้องชะงักเมื่อเย่เฟิงเรียกพวกเขาไว้!เหอปิง หลี่เวย และเจี่ยอี้ ตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าซีดเผือด"เย่… เย่เฟิง…คุณเย่ ฉัน…ฉันแค่พูดเล่นน่ะ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน คุณ…คงไม่คิดจริงจังใช่ไหม?"หลี่เวยพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว"เย่เฟิง ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องมีอนาคตที่สดใส! และดูเหมือนฉันจะคิดถูกฉัน… ยังไงฉันก็เคยเป็นครูของนาย…"เหอปิงพยายามฝืนยิ้มและพูดอ้อนวอนด้วยเสียงต่ำคนอย่างพวกเธอที่ชอบดูถูกคนจนและประจบคนรวย ย่อมเปลี่ยนท่าทีได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!แต่การที่เย่เฟิงเรียกพวกเธอให้หยุด กลับทำให้ทั้งสองคนกลัวแทบหัวใจวาย"พวกเธอ…ช่วยพูดอะไรแทนครูหน่อยสิ!"เหอปิงร้องขอเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ด้วยเสียงสะอื้นแต่ไม่มีใครกล้าออกหน้า ทุกคนรีบหนีออกไปจากห้องราวกับกลัวว่าจะเดือดร้อนเมื่อเห็นว่าไม่มีใครช่วย สีหน้าของเหอปิงเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เธอมองเย่เฟิงด้วยความหวาดกลัวอย่างลึกซึ้ง"เย่เฟิง…คุณเย่! ฉันเป็นครูของนาย นายทำแบบนี้กับฉันไม่…”"อุ๊บ…"คำพูดยังไม่ทันจบ เย่เฟิงก็คว้าเก้าไม้ออกมา หักที่พักแขนจนขาด จากนั้นใช้มือเปล่าบีบมันจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 336
เจี่ยอี้อึ้งจนพูดไม่ออก!เหอปิง ครูประจำชั้นเก่ามองด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ!หลี่เวยอ้าปากค้างจนสามารถใส่กล้วยได้สองลูก…เย่เฟิงที่พูดว่าโรงแรมนี้เป็นของเขา เป็น…เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?ลูกพี่ลูกน้องของหวงเจี้ยน ผู้ที่ว่ากันว่าเป็นคนใหญ่คนโตในโลกใต้ดิน กลับทำงานอยู่ใต้คำสั่งของเย่เฟิง?นี่มัน…เหลือเชื่อเกินไปแล้ว!ในตอนนั้น เฮียเฉวียนหันไปยิ้มแหยๆ ให้เย่เฟิง "คุณเย่ครับ สรุปแล้วเจ้าเด็กหวงเจี้ยนมันล่วงเกินคุณยังไงเหรอครับ? บอกผมเถอะ ไม่ต้องลงมือเอง ผมจะจัดการมันให้เอง!""เหอะๆ น้องชายนายเป็นมิตรเกินไปน่ะ มันอยากให้ฉันลองชิมรสชาติไวน์บนรองเท้าของมัน!"เย่เฟิงปล่อยมือจากหัวหวงเจี้ยน พร้อมหัวเราะเย็นๆ"ไวน์บนรองเท้า?"เฮียเฉวียนขมวดคิ้ว ก่อนจะเข้าใจและใบหน้ากระตุกด้วยความโกรธทันทีที่คิดได้ เขาเดินอย่างรวดเร็วไปหาหวงเจี้ยน หยิบขวดไวน์บนโต๊ะแล้วฟาดเข้าที่หัวหวงเจี้ยนเต็มแรง"ไอ้เวรนี่! อยากตายรึไง?!"เพล้ง!"หวงเจี้ยน คิดว่าบ้านมีเงินหน่อย แล้วจะครอบงำทั้งหยุนเฉิงได้รึไง?"เพล้ง!"โรงงานกระจอกๆ สองสามโรงของพ่อแก จะทำให้นายลอยฟ้าได้เลยเหรอ?"เพล้ง!"ไอ้เวรตะไล! กล้าลามปามคุณเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 335
"ไอ้บ้า เย่เฟิงมันเสียสติไปแล้ว!""นึกว่ามีเงินนิดหน่อยจะยุ่งกับใครก็ได้เหรอ? กล้าตบหวงเจี้ยน นายจบเห่แน่!"เจี่ยอี้ยกมือกุมหน้าตัวเอง พลางกัดฟันพูดในใจคนอื่นๆ ในห้องก็คิดเหมือนกัน ว่าเย่เฟิงคงจะทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมา และครั้งนี้เขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตัวเองแล้ว"ไอ้ขยะ! โมโหไร้เหตุผล! ทำอะไรก็ไม่คิดถึงผลลัพธ์!"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่า ด่าขึ้นด้วยความโมโห"ตบซะสะใจแบบนี้ เดี๋ยวครอบครัวคุณชายหวงคงจัดการนายให้ตายแน่!"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ไม่ต้องรอถึงครอบครัว คุณชายหวงโทรหาเฮียเฉวียนแล้ว หมอนี่ต้องตายเร็วๆ นี้แน่นอน!"ผู้หญิงอีกคนพูดพลางหัวเราะเยาะถึงจะพูดแบบนั้น แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดเย่เฟิง เพราะพลังอันดุดันของเขาทำให้ทุกคนหวาดกลัวเย่เฟิงในขณะนี้ น่ากลัวมาก!มีเพียงเจียงหว่านที่พยายามดึงแขนเย่เฟิง พลางพูดด้วยความร้อนใจ "เย่เฟิง พอได้แล้ว! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อไป เดี๋ยวจะถึงขั้นฆ่ากันตายนะ! ครอบครัวหวงเจี้ยน นายสู้พวกเขาไม่ได้หรอก รีบไปเถอะ ก่อนจะสายเกินไป!""ไม่เป็นไร"เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆ จากนั้นก็ยกตัวหวงเจี้ยนขึ้นมาอีกครั้งเจียงหว่านเห็นท่าทีไม่แยแ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 334
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หวงเจี้ยนชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ปาแก้วไวน์ในมือลงพื้นจนแตกละเอียด"แกล้งทำตัวใหญ่โตไปได้! ถ้านายไม่อยากไสหัวไป ก็เลียรองเท้าฉันให้สะอาดซะสิ! ฉันอาจเห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วให้นายอยู่กินข้าวได้!""เอาสิ! ตอนเรียน นายก็เก่งเรื่องซักถุงเท้ากับขัดรองเท้าอยู่แล้ว นี่มันงานถนัดของนายไม่ใช่หรือ? ฮ่าๆๆ…""เลียให้สะอาด ฉันอาจพิจารณาหางานให้ทำก็ได้นะ!"เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นอีกครั้งทั่วทั้งห้องเจียงหว่านทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอพูดขึ้นอย่างโกรธจัด "หวงเจี้ยน! นายอย่าทำตัวเกินไปนักนะ!"เธอจับมือเย่เฟิงแล้วพูด "เย่เฟิง เราไปกันเถอะ งานเลี้ยงรุ่นนี่ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว"เมื่อเห็นแบบนี้ หวงเจี้ยนมองทั้งสองคนด้วยสายตาเย็นชา เต็มไปด้วยความอิจฉาดูเหมือนที่หลี่เวยบอกเขาเมื่อกี้จะเป็นความจริง เจียงหว่านยังมีใจให้เย่เฟิงอยู่!"จะไปไหน?""พวกแก ช่วยจับไอ้จนคนนี้ไว้ที! ฉันจะใช้หน้ามันเช็ดรองเท้าฉัน!"หวงเจี้ยนตั้งใจจะทำให้เย่เฟิงอับอายต่อหน้าเจียงหว่านเมื่อเขาพูดจบ เพื่อนชายบางคนที่เคยเป็นลูกน้องของหวงเจี้ยนในสมัยเรียนก็กระโดดเข้ามาทันทีพวกนี้เคยเป็นพวกเดียวกับหว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 333
เย่เฟิงหันไปมองเจี่ยอี้ด้วยสายตาเย็นชา ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยคิดว่าเขาเป็น "พี่น้อง" ถูกลบล้างจนหมดสิ้นเสียงหัวเราะเยาะที่ดังรอบตัวไม่ได้กระทบจิตใจเขาแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ตรงนั้นนิ่งเฉย ราวกับทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา"พวกนายทำแบบนี้ได้ยังไง? เอาความเจ็บปวดของคนอื่นมาล้อเลียน?"มีเพียงเจียงหว่านเท่านั้นที่ยืนขึ้นปกป้องเย่เฟิงเย่เฟิงดึงแขนเธอเบาๆ พร้อมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรให้มากความสำหรับเขาในตอนนี้ สายตาและมุมมองต่อโลกของเขาต่างจากคนเหล่านี้ไปไกลแล้วมังกรที่บินอยู่บนฟ้าย่อมไม่สนใจคำดูถูกจากมดปลวกบนดิน"หัวเราะพอแล้วใช่ไหม? ถ้าพอแล้ว ก็เชิญไสหัวไปได้เลย!"เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเสียงของเขาไม่ได้ดังนัก แต่ทุกคนในห้องได้ยินชัดเจนคำพูดนี้ทำให้เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง"ไสหัวไป? ฉันได้ยินถูกไหม ไอ้คนว่างงานมาบอกให้พวกเราหัวไป?"หลี่เวยพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันก่อนกระซิบอะไรบางอย่างกับหวงเจี้ยน"อาหารมื้อนี้คุณชายหวงเลี้ยง นายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้คนอื่นออกไป?"เหอปิง ครูประจำชั้นเก่าเอ่ยขึ้นด้วยความดูถูกหวงเจี้ยนที่ได้ยินหลี่เวยกระซิบแล้วหันไปมอ
