บททั้งหมดของ แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: บทที่ 1031 - บทที่ 1040

ราวกับเดินออกมาจากแสงเจิดจำรัสอย่างไงอย่างงั้น!"คุณเจียง...นี่ผม ผมฝันไปหรือเปล่า?""เราสองคนจะหมั้นกันจริงๆ เหรอ?"ในชั่วขณะหนึ่ง หลินเฟยจ้องมองเธออย่างหลงใหล ราวกับตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝัน มีความรู้สึกไม่สมจริงสักเท่าไหร่หลังจากกลืนน้ำลายลงไป เขาก็พูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว"ต่างก็ร่ำลือกันว่าคุณเจียงเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองเจียงหนานที่หาได้ยาก ดูแล้ววันนี้จะสมคำร่ำลือจริงๆ!""ช่างงดงามจริงๆ ไร้ที่ติ เป็นผลงานโบแดงของพระเจ้า เทพธิดาชัดๆ!""ด้วยความงามแบบนี้ หากเป็นสมัยก่อนคงจะเป็นที่จับจองของเหล่าลูกขุนมูลนาย หรือคนใหญ่คนโตอย่างแน่นอนเลยล่ะ!"เจ้าสัวหลายคนที่อยู่ในงาน รวมไปถึงเหล่าบรรดาคุณชายน้อยใหญ่ต่างก็พูดพร่ำความในใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว!แม้กระทั่งถังรั่วเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ หลินเฟยก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกละอายใจขึ้นมาแต่อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเธอก็สามารถดึงสติออกมาจากความตกตะลึงนั้นได้ พร้อมผลักหลินเฟยและพูดขึ้นมาว่า"เสี่ยวเฟย นายอย่ามัวตกตะลึงอยู่ นี่คืองานหมั้นของนานและคุณเจียงจริงๆ!""รีบลุกขึ้นเร็วเข้า แล้วเดินไปบนเวทีพร้อมกับคุณเจียง อย่ามัวนั่งเซ่ออยู่อย่างนี้!"

เสียงของเขาไม่ได้ดังมากนัก แต่มันกลับกะทันหันและมีการคุกคามปะปนอยู่ ซึ่งดูไม่เข้ากับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยดังนั้น มันจึงดึงดูดให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขาเป็นอันดับแรกเมื่อมองเห็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยรังสีอำมหิตคนนั้นแล้วท่าทางของเจียงเจี้ยนเย่และเจียงเฉินหยู่ก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด!แกร็ก เจียงเจี้ยนเย่อดไม่ได้ที่จะกำหมัดจนเสียงดังแกร็กๆ ขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว!แม้แต่เจียงเฉินหยู่ที่กำลังจับมือของหลินเฟยก็อดไม่ได้ที่จะสั่นขึ้นมาเล็กน้อย"คุณเจียง เขาเป็นใครงั้นเหรอ?""คุณรู้จักเขาหรือเปล่า?"เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว หลินเฟยก็รู้สึกไม่ค่อยจะสบายใจ จึงกระซิบถามเจียงเฉินหยู่เบาๆแต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้หลินเฟยรู้สึกประหลาดใจก็คือว่า ดูเหมือนเจียงเฉินหยู่จะหวาดกลัวต่ออะไรบางอย่าง และไม่ได้ตอบคำถามหลินเฟยแต่อย่างใด!ซึ่งเมื่อมองสายตาที่ชั่วร้ายของชายหนุ่มคนนั้น มันยิ่งทำให้หลินเฟยรู้สึกสับสนยิ่งกว่าเดิมมาก!ในเวลาเดียวกัน เหล่าบรรดาเจ้าสัวและคุณชายน้อยใหญ่ต่างก็ได้มองสำรวจมาที่ชายหนุ่มชั่วร้ายนี้ด้วยเช่นกันแต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้จักใบหน้านี้ และดูไ

ในพิธีหมั้นแบบนี้ คนที่สามารถนั่งอยู่บนโพเดียมได้นั้นจะต้องเป็นญาติผู้ใหญ่ของหลินเฟยอย่างแน่นอน เรื่องนี้เขารู้ได้อยู่แล้วซึ่งเหตุผลที่เขาร้องขอขึ้นมาแบบนี้ ก็เพราะอยากจะเยาะเย้ยหลินเฟยที่กำลังจะหมั้นหมายกับเจียงเฉินหยู่ในเวลาเดียวกันก็สามารถทำให้เจียงเจี้ยนเย่เสียหน้า และเข้าใจผลที่ตามมาจากการฝ่าฝืนความตั้งใจของเขา!"อะไรนะ? ลุงอู๋เซี่ยว คุณถังคนนั้นเป็นญาติผู้ใหญ่ของคุณหลิน คุณชอบเธอได้ แต่แบบนี้มันไม่เหมาะสมหรอกนะ!"เมื่อได้ยินแบบนี้หัวใจของเจียงเจี้ยนเย่ที่กว่าจะสงบลงได้จู่ๆ เขาก็รู้สึกจุกอยู่ในลำคอ รีบส่ายหน้าและพูดปฏิเสธไปทันที"หัวหน้าเจียง อันนี้คุณก็ไม่ยอม อันนั้นคุณก็ไม่ยอม คุณจะเล่นตลกกับผมงั้นเหรอ?""ต่อให้เธอจะเป็นผู้ใหญ่ของไอ้หมอนั่น แต่มันเกี่ยวอะไรกับฉันหรือเปล่าล่ะ?""ถ้าคุณไม่ส่งเธอมาถึงเตียงฉันด้วยตัวเอง งั้นก็ส่งลูกสาวของคุณมาก็แล้วกัน มีแค่สองทางให้เลือก คุณเลือกเอาเองเถอะ!"ชายหนุ่มชั่วร้ายคิดเอาไว้ตั้งนานแล้วว่าเจียงเจี้ยนเย่คงปฏิเสธ เขาเหลือบมองหลินเฟยด้วยแววตาที่เหยียดหยาม พร้อมยื่นมือมาตบหน้าของเจียงเจี้ยนเย่เบาๆ แล้วพูดออกมา"แกร็ก!"ในเวลาเดี

หมัดของหลินเฟยก็ได้ฟาดไปที่คางของเจียงอู๋เซี่ยวอย่างเต็มแรง!"แม่งเอ๊ย แม่งเอ๊ย!!"ซึ่งเจียงอู๋เซี่ยวคนนี้ก็เป็นคนดุเดือดด้วยเช่นกัน หลังจากถูกต่อยไปที่คางอย่างเต็มแรงจนสายตาสั่นสะเทือนมองไม่ชัด แต่เขาก็กลับสามารถจู่โจมอย่างหนักหน่วงได้อีกครั้ง!ด้วยสัญชาตญาณการเตะที่หนักหน่วงราวกับแส้ของตัวเอง เขาก็ได้เตะไปห้าครั้งในรวดเดียว!ซึ่งได้สกัดกั้นทิศทางการเคลื่อนไหวด้านหน้าและด้านหลัง ด้านซ้ายและด้านขวา รวมถึงด้านบนของหลินเฟยเอาไว้อย่างแน่นหนา!"ตุบ ตุบ ตุบ!"หลินเฟยถูกเตะไปที่หัวไหล่ ต้นขาด้านข้าง และหัวใจ!หากเป็นคนธรรมดา เมื่อถูกเตะไปสามครั้งแบบนี้ อย่างเบาที่สุดก็สาหัส สูญเสียความเคลื่อนไหว ส่วนอย่างหนักก็อาจถึงขั้นกับเสียชีวิตได้!แต่ทว่าลำตัวของหลินเฟยแค่โอนเอนไปมา และไม่ได้รับผลกระทบใดๆ เลยแม้แต่น้อยแต่หลินเฟยรู้ดีว่า หากตัวเองขืนยังต่อสู้ต่อไป เขาคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงอู๋เซี่ยวอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงใช้กระบวนท่าที่เจ้าเล่ห์ออกมาแบบนี้อาศัยช่วงเวลาที่เจียงอู๋เซี่ยวชักเท้ากลับ หลินเฟยก็ยื่นมือทั้งสองข้างออกมากอดขาข้างหนึ่งของเจียงอู๋เซี่ยวเอาไว้แน่น!เจียงอู๋เซี่ยวคิดว่

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ ถังรั่วเสวี่ยและเจียงเฉินหยู่ก็เป็นคนแรกที่กระโจนเข้าหาหลินเฟยอย่างบ้าคลั่ง"อาเล็ก คุณเจียง ไม่ต้องสนใจผม ผม...ผมขยับตัวไม่ได้ ผมปกป้องพวกคุณไม่ได้อีกแล้ว พวกคุณรีบหลบไปเร็วเข้า เร็ว!"หลินเฟยพยายามอย่างเต็มที่ แต่กลับพบว่าเขายังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้กระทั่งความนึกคิดก็เริ่มที่จะพร่ามัวขึ้นมาแล้ว!จู่ๆ เขาก็ตะโกนพูดกับถังรั่วเสวี่ยและเจียงเฉินหยู่อย่างร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง"ไม่ เสี่ยวเฟย อาเล็กไม่ไป อาเล็กจะไม่ทิ้งนายแน่นอน!"เมื่อได้ยินแบบนี้ ถังรั่วเสวี่ยก็จับมือของหลินเฟยเอาไว้แน่น พูดด้วยความแน่วแน่พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมานี่เป็นครั้งแรกที่ถังรั่วเสวี่ยเห็นหลินเฟยบาดเจ็บ กระทั่งถูกผู้เฒ่าที่ผิดปกตินั้น 'ทุบตี' จนขยับไม่ได้แล้วทันใดนั้นเธอก็เข้าใจได้ทันทีว่า วันนี้หลินเฟยจะต้องเจอปัญหาอย่างแน่นอน!แต่เธอจะไม่ทิ้งหลินเฟยไว้เพียงลำพังอย่างแน่นอน!"ปู่ทวดใจเย็นๆ นะคะ ใจเย็นๆ!""เขาเป็นหมอที่จะมารักษาปู่ทวดนะคะ ท่านจะฆ่าเขาไม่ได้ โปรดไว้ชีวิตเขาสักครั้งเถอะนะคะ!"ส่วนเจียงเฉินหยู่ก็ไม่ได้จากไปเช่นกัน เธอกางแขนขวางหลินเฟยเอาไว้ พร้อมพูดขอร้องอ้อนว