All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 1021 - Chapter 1030

"เมื่อกี้ผมได้โทรติดต่อคุณท่านหวางแล้ว เขารับปากว่าจะมาช่วยผมจัดการกับเรื่องนี้"เมื่อได้ยินหลินเฟยยอมรับกับตัวเองว่า เขามีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งจริงๆท่าทางของฉีฉงเหยาก็ดูแคลนอย่างเห็นได้ชัดแต่เมื่อจะพูดเหน็บแนมหลินเฟยและเจียงเฉินหยู่ขึ้นมาอีกครั้งทันใดนั้น เซียวจ้านขวางที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีจากนั้นก็บ่นพึมพำกับตัวเองอย่างกระสับกระส่ายอยู่แบบนั้น"คุณท่านหวาง...คุณท่านหวาง!""หรือว่าจะเป็นคุณปู่หวาง? ไม่ เป็นไปไม่ได้ คุณปู่หวางที่แม้แต่ฉันก็ยังไม่เคยพบหน้า แล้วจะมาคลุกคลีกับพวกมดไรแบบนี้ได้อย่างไร""ฉันคงคิดมากไปแล้วล่ะ""คุณชายเซียว คุณพูดอะไรอยู่น่ะ?" เมื่อเห็นสีหน้าของจ้านขวางผิดปกติ ฉีฉงเหยาก็ถามขึ้นมาทันที"ไม่มีอะไรหรอก ผมได้ยินมาว่าสหายของคุณปู่ท่านหนึ่ง คุณปู่หวางได้กลับมาที่ตี้ตูแล้ว และยังกลับมานั่งตำแหน่งเดิมด้วยนะ""ผมคิดว่า รอให้มีเวลา แล้วผมจะพาคุณไปพบคุณปู่หวางนะ"เซียวจ้านขวางข่มความไม่สบายใจเอาไว้ และยิ้มบางๆ ให้กับฉีฉงเหยา"คุณปู่หวาง หรือว่าจะเป็นคุณปู่หวางเทียนผิง หนึ่งในวีรบุรุษผู้ร่วมก่อตั้งประเทศที่มีชื่อเสียงที่สุด""ว้าว คุณชายเซีย

"ทำไมพ่อของแกถึงได้มีลูกชายที่ตาบอดอย่างแน่ด้วย!""แกรู้หรือเปล่า คุณปู่หวางได้พาคนไปจัดการแกแล้วนะ…"เดิมทีเซียวอวิ๋นอิงยังหวังที่จะรอดแต่หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เซียวจ้านขวางพูดออกมา เขาก็โกรธจัด พร้อมสาปแช่งเซียวจ้านขวางโดยไม่หยุดพัก!แม้ว่าเซียวจ้านขวางจะปิดสปีกเกอร์โฟนไปแล้วก็ตามแต่มีบางคนที่อยู่ใกล้ๆ กับเซียวจ้านขวางยังคงได้ยินคำพูดสาปแช่งอยู่ตลอดเวลา"อุ๊บ...คุณท่านเซียวไม่น่าจะพูดเล่นใช่ไหม?""ไอ้บ้านนอก…ถุยถุยถุย สหายหลินเฟยจะเป็นน้องร่วมสาบานของคุณท่านหวางจริงๆ!""หรือว่าเมื่อครู่ฉันจะได้ยินผิดไป?"ภายในอื้ออึงขึ้นมาทันที ทุกคนต่างก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันเสียยกใหญ่แม้แต่คำเรียกหลินเฟย ก็เปลี่ยนไปอย่างไม่รู้ตัว"เมื่อกี้ฉันได้ยินมาแล้ว น่าจะเป็นความจริงนะ!""ไม่อย่างนั้น สีหน้าของคุณชายเซียวจะแย่ขนาดนั้นได้อย่างไร!""มิน่าล่ะสหายหลินจึงดูไม่กลัวคุณชายเซียวเลย ที่แท้สิ่งที่รัฐมนตรีพูดก็เป็นความจริง สหายหลินนั้นมีภูมิหลังที่ดีกว่าคุณชายเซียวเสียอีก!""เขาเป็นสหายร่วมสาบานกับคุณท่านหวางเชียวนะ!""งั้นก็หมายความว่า หลินเฟยทัดเทียมกับคุณท่านหวางนะสิ!"หลังจากนั้

"คุณชายเซียวได้โค้งคำนับต่อหน้าผู้คนแบบนี้แล้ว ก็ถือว่าไว้หน้านายมากแล้วนะ!""ยังมีหน้ามาลังเล ไม่ยอมย้ายไปห้องโถงด้านหลังกับคุณชายเซียวอีก!""คิดว่าหลังจากที่ร่วมสาบานกับคุณท่านหวางแล้ว จะกลายคุณชายผู้สูงศักดิ์ไปได้อย่างนั้นเหรอ?""นายเป็นแค่ไอ้บ้านนอกตั้งแต่แรกแล้ว เป็นไอ้บ้านนอกกระจอกๆ เท่านั้น!"ฉีฉงเหยาที่คอยเฝ้าดูจากระยะไกลอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นสีหน้าลังเลใจของหลินเฟยเธอก็กัดฟันด้วยความโกรธ แอบกำหมัดเอาไว้แน่นและพูดออกมาเดิมทีเธอก็พุ่งเป้ามาที่สถานะไอ้บ้านนอกของหลินเฟยอยู่แล้ว โดยที่มันยังทำให้สถานะแฟนของเธอที่เป็นหลานชายแท้ๆ ของคุณท่านหยวนเหล่าสูงส่งมากยิ่งขึ้น!จากนั้นก็จะมาข่มเจียงเฉินหยู่ให้ดูด้อยลงไป!แต่ทว่าในตอนนี้ แฟนของเธอที่เป็นหลานชายของคุณท่านหยวนเหล่าคนนั้น กลับคุกเข่าขอโทษหลินเฟยไอ้บ้านนอกคนนั้นต่อหน้าผู้คนแบบนี้ใครๆ ก็สามารถจินตนาการได้ว่า เธอจะเจ็บปวดมากแค่ไหนในตอนนี้!แต่ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ เธอทำได้เพียงก่นด่าหลินเฟยในใจเท่านั้นในขณะที่หลินเฟยยังคงลังเลว่าจะคุยกับเซียวจ้านขวางเป็นการส่วนตัวหรือไม่นั้น"สหายหลิน ในเมื่อคุณชายเซียวอยากจะขอโทษอย่างจ

"การนับลำดับญาติจะสับสนไม่ได้!""เพียงแต่เมื่อครู่คนเยอะ หลานเขินอายเกินกว่าจะเรียกปู่หลินต่อหน้าทุกคนได้ คุณปู่หลินอย่าถือสาหลานเลยนะครับ!""หากท่านไม่ยกโทษให้กับหลาน หลานก็จะไม่ลุกขึ้น!"แม้ว่าเซียวจ้านขวางจะรู้สึกคับข้องใจอยู่บ้าง แต่หากเขาคิดในทางกลับกันต่อให้เขาจะไม่ทำให้หลินเฟยขุ่นเคือง หากยึดตามลำดับญาติ เมื่อเขาพบกับหลินเฟย เขาก็ยังต้องโขกศีรษะโค้งคำนับอยู่ดีโดยความขุ่นเคืองในใจได้หายไปมากกว่าครึ่งแล้วยิ่งไปกว่านั้นการคุกเข่าโขกศีรษะเพื่อขอโทษ คือสิ่งที่ปู่ของเขาเอ่ยออกมา เขาคงไม่กล้าที่จะไม่คุกเข่า!"คุณชายเซียว ผมเข้าใจดี คุณคุกเข่าขอโทษผมก็เพราะเห็นแก่หน้าของคุณท่านหวาง""จริงๆ แล้ว ผมไม่ได้มีความแค้นใดๆ กับคุณเลย""หากคุณไม่ซักไซ้ ผมก็จะไม่ถือสาเอาความเช่นกัน เพียงแต่ว่า คุณต้องอบรมแฟนของคุณให้ดีๆ""ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะนะ""ต่อไปเวลาเราพบกัน คุณเรียกผมว่าหลินเฟย หรือสหายหลินก็พอแล้ว"หลินเฟยหายใจเข้าลึกๆ พร้อมกับดึงเซียวจ้านขวางให้ลุกขึ้นจากพื้นพอพูดจบ หลินเฟยก็หันตัวกลับและเดินออกจากห้องโถงด้านหลังไป"คุณปู่หลิน คุณปู่หลิน เดี๋ยวก่อน!""ทางด้านคุณปู่และ

"ไม่มีปัญหาครับคุณหลิน หากพวกเขาไม่ยอมนำเงินออกมา ผมก็มีวิธีจัดการที่ดีอยู่"อู๋เจิ้นกั๋วรีบรับปากด้วยสีหน้าที่จริงจังทันที"แสนล้าน...แสนล้าน...""คุณหลินครับ ครอบครัวของเรามีเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นล้านเท่านั้น หากให้หนึ่งแสนล้านกับคุณแล้ว มันจะไม่เป็นการฆ่าครอบครัวเหวินเหรินเลยหรือครับ?""คุณหลินครับ ขอร้องคุณหลินเถอะนะคับ เราชดเชยห้าหมื่นล้านจะได้ไหม?"เมื่อตู้ซ่าวคังได้ยินตัวเลขแสนล้านแบบนั้นแล้ว เขาก็รู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมากซึ่งคงไม่ต้องพูดถึงเหวินเหรินอวี่ที่มาจากครอบครัวชั้นที่สองแต่อย่างใดพวกเขาคุกเข่าลงไปอีกครั้ง พร้อมกับโขกหัวเพื่อขอความเมตตาจากหลินเฟย"ฮึ่ม สหายหลินให้พวกคุณชดใช้เป็นเงินแสนล้าน พวกคุณก็ยังไม่ยอม?""ไม่สำนึกจริงๆ!""จะรอให้พวกเราบีบครอบครัวชั้นที่สองของพวกคุณจนล้มละลายก่อนใช่ไหม พวกคุณถึงจะยอมควักเงินให้สหายหลินได้?"ในเวลานี้ ก็มีลมหนาวได้พัดเข้ามาอย่างหนักและก็เป็นเซียวจ้านขวางที่เดินเข้ามาหลังจากคุยสายเสร็จจากนั้นก็พูดกับเหวินเหรินอวี่และคนอื่นๆ อย่างเย็นชา"ไม่...ไม่ ไม่ คุณชายเซียว ไม่ต้องให้คุณลงมือ เรายินดี เรายินดีจ่ายเงินแสนล้านให้!"