All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 91 - Chapter 100

ถ้าหากว่ามันไม่ได้ผลก็มาเอาเงินคืนจากฉันได้ทุกเมื่อหลินเฟยกล่าวด้วยสีหน้าที่ไม่ใส่ใจถ้าหากใบสั่งยาของเขาสามารถรักษาความไร้น้ำยาของผู้ชายได้ เงินไม่กี่หมื่นบาทก็ไม่นับประสาอะไร"ได้ ที่รักเรากลับบ้านไปต้มยากันเถอะ!" ชายวัยกลางคนรีบดึงผู้หญิงออกไปอย่างรวดเร็ว"แม่เจ้า ออกรักษาเป็นครั้งแรกก็ได้หลายหมื่นบาทเลย เสี่ยวเฟยนายสุดยอดจริง ๆ!"พานเสี่ยวเหลียนตื่นเต้นและดีใจอย่างมาก"เจ้าหนุ่มคนนี้ตอนนี้มีความสามารถนิดหน่อยจริง ๆ ต่อไปเลี้ยงดูฉันไม่มีปัญหาแน่นอน"ในใจจ้าวลู่ลู่ก็รู้สึกภูมิใจขึ้นมามีเพียงแต่ถังรั่วเสวี่ยที่ยังกังวลว่ายาที่หลินเฟยจัดจะรักษาไม่หาย แต่หลังจากที่หลินเฟยปลอบใจเธอ เธอก็เชื่อเขาและรู้สึกวางใจอย่างมาก"พ่อหนุ่ม มียากอเอี๊ยะบรรเทาอาการปวดหลังไหม? "ชายชราที่อายุประมาณเจ็ดถึงแปดสิบปี เดินเข้ามาด้วยความสั่นไปมาและเอวที่โค้งงอ มือของเขาเต็มไปด้วยหนังด้าน เห็นได้ชัดว่าทำงานหนักเป็นประจำ"คุณตา ทางด้านผมไม่มียากอเอี๊ยะ แต่ผมสามารถรักษาอาการปวดเอวของคุณตาได้"หลินเฟยเห็นว่าคุณตาอายุเยอะมากแล้ว จึงรีบที่จะเอาเก้าอี้มาให้เขานั่ง"พ่อหนุ่ม ฉันน่ะไม่กลัวที่เอ็งจะหัวเร

“ฉันพูดว่านี่ไม่ใช่ลูกชายของนายด้วยซ้ำ ไอ้คนโง่!”“นายเลี้ยงลูกแทนคนอื่นมาสิบกว่าปี แถมยังให้นังร่านนี่ทารุณพ่อของนาย นายสมควรถูกตีจริง ๆ!”หลินเฟยตะโกนเสียงดัง!“ที่รัก พ่อหนุ่มคนนี้พูดจริงไหม?”จางซื่อเฉวียนร่างกายโซเซครู่หนึ่ง น้ำเสียงสั่นเทาถามหลิวชุ่ยหลานคนที่อยู่รอบด้านมองไปทางหลินเฟยอย่างสงสัย ไม่รู้ว่าเขามองออกได้อย่างไรกันแน่!“จางซื่อเฉวียนแกแม่งไม่มีสมองเหรอ? ฉันนอกจากมีอะไรกับแก คนอื่นไม่เคยแตะต้องปลายนิ้วของฉันเลยด้วยซ้ำ!”“นี่ไม่ใช่ลูกของแกแล้วเป็นลูกของใคร”“แกอย่าฟังมันพูดจาไร้สาระ!” หลิวชุ่ยหลานด่าขึ้นด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด!“หึหึ งั้นเธอกล้าให้พวกเขาไปตรวจดีเอ็นเอที่ในเมืองไหม?” หลินเฟยพูดยิ้มเยาะ“ตรวจกับผีแกสิ! แม่งเกี่ยวอะไรกับแกด้วยวะ!”“ที่รักพวกเราไปกัน! อย่าไปฟังมันพูดจาไร้สาระ!” หลิยชุ่ยหลานสีหน้าร้อนรนถึงที่สุด และก็ไม่พูดถึงเรื่องคิดบัญชีอีก จากนั้นหันหลังจะเดินออกไปอย่างรีบร้อน“ที่รักคุณอย่าเพิ่งไป คุณบอกความจริงผมมา นี่ใช่ลูกชายของผมหรือเปล่า?”จางซื่อเฉวียนเห็นสีหน้าของเธอ ต่อให้โง่แค่ไหนก็ควรรู้ว่าเธอมีเรื่องปิดบังตัวเองอยู่ เขาจึงจี้ถาม

หลินเฟยรีบดึงพวกเขาสองคนขึ้นมาแล้วพูดขึ้น “ฉันไม่เอาอะไรทั้งนั้น ฉันแค่ทนไม่ได้ที่คุณตาถูกรังแก”“ต่อไปนายกตัญญูต่อคุณตาก็พอแล้ว”“ได้ ได้ หมอเทวดาผมไปฟ้องร้องผู้หญิงคนนี้ก่อน รอผมกลับมาจะต้องมอบธงเกียรติยศขนาดใหญ่กับคุณแน่นอน!”จางซื่อเฉวียนให้ชายชรากลับบ้านไปก่อน ตัวเขาพาหลิวชุ่ยหลานและเด็กผู้ชายคนนั้นไปฟ้องร้องที่ในเมือง“เสี่ยวเฟย นายทำได้ดีมากจริง ๆ!”“หลินเฟยนายเป็นลูกผู้ชายตัวจริง!”พานเสี่ยวเหลียน จ้าวลู่ลู่ พวกเธอพากันชื่นชมหลินเฟยไม่ขาดสายส่วนชาวบ้านหลายสิบคนที่ล้อมรอบอยู่ ก็ชื่นชมหลินเฟยไม่หยุดเช่นกัน “เจ้าหนุ่มคนนี้อายุยังน้อย แต่กลับเป็นหมอมหัศจรรย์ที่มีพลังวิเศษเต็มไปหมด!”“ที่สำคัญคือเขาจิตใจดีงามด้วย!”“ต่อไปฉันหาหมอไม่ไปในเมืองแล้ว จะมารักษาแค่ที่คลินิกแห่งนี้เท่านั้น!”“หมอเทวดาฉันร่างกายไม่ค่อยสบาย คุณช่วยรีบดูให้หน่อย!”“ฉันก็ด้วย ฉันก็จะให้หมอเทวดาตรวจดูให้ฉัน!”คนจำนวนหลายสิบคนพากันล้อมเข้ามา พูดตะโกนว่าอยากจะให้หลินเฟยรักษาให้พวกเขา“ทุกคนต่อแถวให้ดีเข้ามาทีละคน ๆ!”ชั่วขณะหลินเฟยก็ยุ่งวุ่นวายเป็นอย่างมาก ทำได้แค่ให้พานเสี่ยวเหลียนกับจ้าวลู่ลู่ช่วย

“ผู้ใหญ่บ้าน มาหาพี่ลู่ลู่มีธุระอะไรเหรอครับ”หลินเฟยเก็บเงินหลายพันบาทเข้าไปในกระเป๋าลู่ลู่ พร้อมถามจ้าวฟู่กุ้ย“อ๋อ เปล่า ไม่มีอะไร ที่บ้านมีแขกมา ก็เลยอยากให้ลู่ลู่กลับบ้านไปดูน่ะ”“ที่แท้ลู่ลู่ก็ช่วยคุณทำงานอยู่นี่เอง ถ้าอย่างนั้นอีกหน่อยเดี๋ยวค่อยให้เธอกลับก็แล้วกัน”“พวกคุณยุ่ง ลุงเองก็มีงานที่ต้องทำ ลุงกลับก่อนล่ะ!”ทันทีที่จ้าวฟู่กุ้ยก้าวเท้าออกไป จ้าวลู่ลู่ก็นำเงินออกจากกระเป๋าแล้วคืนหลินเฟยไป“ผมเป็นผู้ชายของคุณ ตอนนี้ผมหาเงินได้แล้ว ผมให้ค่าขนมคุณนิดๆ หน่อยๆ จะเป็นไรไป?”หลินเฟยพูดพร้อมขยิบตา“น...นาย อย่ามาพูดจาบ้าๆ ป้าสะใภ้เสี่ยวเหลียนกับน้าของนายก็อยู่ที่นี่นะ!”จ้าวลู่ลู่หน้าแดงแจ๋ขึ้นมาทันที“เจ้าเด็กคนนี้ เงินที่ให้เธอเธอก็เก็บไว้เถอะ ไม่มีอะไรให้ต้องเขินอาย” ถังรั่วเสวี่ยพูดอย่างยิ้มแย้ม“ใช่แล้วล่ะลู่ลู่ เสี่ยวเฟยให้เงินเธอ ไม่ใช่เพราะรักเธอมากหรือยังไง!”พานเสี่ยวเหลียนพูดพลางหัวเราะชอบใจ“ถ้า...ถ้าอย่างนั้นเงินนี่ฉันขอรับไปก็แล้วกัน” จ้าวลู่ลู่พูดด้วยสีหน้าแดงก่ำในใจเอ่อล้นไปด้วยความสุข เธอวางแผนที่จะเก็บเงินไว้เรื่อยๆ เผื่อในอนาคตหลินเฟยมีเหตุให้จำเ

ในวิดีโอไม่เพียงแต่มีคลิปที่หูเหล่าซานที่ก่อปัญหาเท่านั้น ยังมีฉากที่ชาวบ้านในระแวกใกล้เคียงรวมตัวยืนหยัดปกป้องหลินเฟยอีกด้วย หลังจากลู่หลีและกลุ่มสารวัตรดูวิดีโอจบ จึงเชื่อคำพูดของหลินเฟยลู่หลีโบกมือ ทันใดนั้นสองสารวัตรร่างสูงใหญ่ก็เดินเข้าไปยังหูเหล่าซานและพูดกับเขาว่า“พลเมืองท่านนี้ คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าฝ่าฝืนกฎหมายและรบกวนความสงบเรียบร้อยของประชาชน ขณะนี้ทางเราต้องทำการกักตัวคุณเป็นเวลาเจ็ดวัน”“กรุณามากับพวกเราด้วยครับ!”เมื่อเหล่าป้าๆ เห็นว่าสารวัตรกำลังจะเข้าจับกุม ก็ตระหนกตกใจจนวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง เหลือเพียงหูเหล่าซานเท่านั้นที่ถูกทิ้งเอาไว้ให้ตะลึงงันอยู่กับที่หูเหล่าซานแค้นเคืองอยู่ในใจ แทนที่จะจัดการกับหลินเฟย กลับมาจับกุมเขาเสียนี่เขาตะโกนอย่างเดือดดาลไปยังหลินเฟย “ไอ้สารเลว แกรอฉันออกมาก่อนเถอะ ออกมาเมื่อไร ฉันจะคิดบัญชีกับแกแน่!”“พูดพล่ามอะไร? คิดบัญชีอะไร?”“แกคิดว่าแกมีอำนาจมากเหรอ คิดว่าพวกเราไม่มีหรือยังไง?” สารวัตรชายจำนวนหนึ่งขอให้หูเหล่าซานเข้าไปในรถตำรวจด้วยสีหน้าดุดันเฟยหลินกอดอกและยืนยิ้ม “หูเหล่าซาน ผมจะรอคุณออกมาคิดบัญชีกับผมนะ”“ถ้าไม่