Lahat ng Kabanata ng MAFIA BOSS SERIES: THE FIFTH WIFE [Mr. X]: Kabanata 201 - Kabanata 210

Hindi masukat ang ngiti ni Charlotte habang nakatingin sa daliri. Narito, nakasuot ang singsing na binigay ng kasintahan na si Johnson. Napangiti si Cherry habang napapailing na nakatingin sa kapatid. “Tama na ang katitingin sa singsing, baka malusaw ‘yan kakatitig mo ri’yan,” may panunudyo sa tono nito. Pagkaraa’y umiling ito. “Hindi ako makapaniwala sa bilis ng pangyayari. Sinong mag aakala na si Sonnie ay pipiliin na palayain ka sa engagement ninyong dalawa? I admire him for what he has done. On the other hand, I felt bad for him. Hindi madali ang magparaya. Sigurado ako na sobrang sakit nito para sa kanya.” Bumuntong hininga si Charlotte. Tama ang kanyang kapatid, hindi ito madali sa binata. Those difficult desicions needs a lot of courage, dahil hindi madal ang magpalaya ng taong mahal mo. ipagdarasal na lamang ng dalaga na balang araw ay makatagpo ng tunay na magmamahal ang binata. Aalis na sana si Cherry, subalit napahinto ng may maalala. “Sandali, hindi mo ba pupuntahan a

Hindi maalis ang ngiti sa labi dulot ng labis na tuwa, ang kaligayan sa dibdib ni Charlotte ay walang pagsidlan, umaapaw sa ligaya ang kanyang puso. Ngayong araw ay kasal nila ni Johnson. Pinahid niya ang luha ng kusa itong tumulo. Hindi niya mapigil, gustong kumawala ng mga ito sa pisngi ni Charlotte dahil sa umaapaw na emosyon. ‘Charlotte, I love you!’ Mahinang natawa ang dalaga ng maalala ang malakas na sigaw ni Johnson para sa kanya sampong taon na ang nakakaraan. Sa isip niya noon ay hinding-hindi niya ito magugustuhan. Para sa kanya, mayabang, hambog, at makapal ang mukha ng binata. Walang pakundangan kung magsalita, hindi marunong mahiya at makapal ang mukha, iyon ang kanyang tingin sa binata. Kaya sa tuwing dumidikit ito ay agad siyang lumalayo, naiinis sa kadaldalan nito. Nang huminto ang bridal car sa labas ng simbahan ay parang batang umiiyak siya. Sa wakas, ang pagmamahal nila sa isa’t isa na tumagal ng taon ay mauuwi lahat sa masayang pagtatapos. “Charlotte

"This meeting is adjourned! Thank you everyone for the participation!" Tumayo si Johnson at agad na lumabas ng boards room, " Hernan, cancel all my appointments tomorrow and the next day. Aalis ako mamayang gabi, ikaw na ang bahalang magbigay ng alibi sa asawa ko." "Yes, boss!" Nakasaludo pang wika nito sa amo. "Wag kang mag alala, Mr. Darmilton, magaling ako pagdating sa pagdadahilan, maasahan mo ako ri'yan—" napaatras ito ng tingnan ni Johnson ng masama. Napalunok pa si Hernan sa takot. "Siguraduhin mo na hindi ako mapapahamak sa idadahilan mo sa asawa ko, kung ayaw mong balatan kita ng buhay!" Nang huling beses na utusan ito ni Johnson na magbigay ng alibi kay Charlotte, dahil pupunta siya ng Paris para bilhan ito ng mga alahas ay napahamak siya. Ang alibi ni Hernan ay nakipagkita siya sa isang babae. Oo, totoo iyon, pero hindi nilinaw ni Hernan na ang babaeng kinatagpo niya ay isang Jewelry owner, at matanda na ang babaeng iyon. Gusto lamang niyang kausapin ito upang ibenta

Dear mga readers! Maraming salamat nga po pala sa mga sumuporta sa mga stories nina… Xerxes & Apol🖤 Kairo & Alena🖤 Johnson & Charlotte🖤 Nagulat po ako dahil ang dami po palang naka-abang sa stories na ‘to. Dahil di’yan ay hindi ako magsasawa na dugtungan ito at magbigay ng iba’t ibang klase ng “Love Story” sa susunod pang chapters. Maraming salamat sa mga GEMS 💎 givers, dumarami na pala kayo! Marami din salamat sa mga “RATES” ninyo! Talagang nakakataba ng puso! Wag po kayo magulat kung paminsan-minsan ay isisingit ko sina Apol, Alena at Charlotte. Na-mimiss ko kasi ang ating nakaraang bida🥰 Salamat sa suporta✨♥️ Up next‼️ Abangan ang ‘Love Story’ nila Axel Helger at Serena Torres. Ating subaybayan kung paano nila matututunan na mahalin ang isa’t isa.

Tahimik na sumisimsim si Apol ng tea sa kanilang hardin. Palaisipan sa ginang kung bakit may tama ng baril ang kanyang natagpuan na babae. Napahawak siya sa babae habang napapaisip. “Hmm, ang ganda niya… morena, makinis, batang-bata. Naalala ko tuloy bigla ng kabataan ko.” Naiwika ni Apol. Kinuha niya ang cellphone at sinagot ang tawag ng asawa. “Hello, hubby!” “Wife, I’m going home, hindi ako mapakali dahil sa ginawa mo!” Napabungisngis si Apol. “Hubby, natural na minsan ay magligtas, o tumulong tayo sa iba. Saka bakit ka naman sobra kung mag alala gayong nasa bahay lang naman ako dito sa isla. Bukod sa marami akong bantay ay napakataas ng security alert rito hindi katulad noon.” “You can’t blame me, wife. Hindi disgrasya ang nangyari sa babaeng niligtas mo. Malinaw na siya ay pinagtangkaan, kaya inaalala kita dahil baka mapano ka kapag wala ako sa tabi mo!” Muling napabungisngis si Apol sa tinuran ng asawa. Matanda na sila subalit grabe pa rin ito mag alala at magpakita