Iba sila magselos… hahahaha.
Hindi maalis ang ngiti sa labi dulot ng labis na tuwa, ang kaligayan sa dibdib ni Charlotte ay walang pagsidlan, umaapaw sa ligaya ang kanyang puso. Ngayong araw ay kasal nila ni Johnson. Pinahid niya ang luha ng kusa itong tumulo. Hindi niya mapigil, gustong kumawala ng mga ito sa pisngi ni Charlotte dahil sa umaapaw na emosyon. ‘Charlotte, I love you!’ Mahinang natawa ang dalaga ng maalala ang malakas na sigaw ni Johnson para sa kanya sampong taon na ang nakakaraan. Sa isip niya noon ay hinding-hindi niya ito magugustuhan. Para sa kanya, mayabang, hambog, at makapal ang mukha ng binata. Walang pakundangan kung magsalita, hindi marunong mahiya at makapal ang mukha, iyon ang kanyang tingin sa binata. Kaya sa tuwing dumidikit ito ay agad siyang lumalayo, naiinis sa kadaldalan nito. Nang huminto ang bridal car sa labas ng simbahan ay parang batang umiiyak siya. Sa wakas, ang pagmamahal nila sa isa’t isa na tumagal ng taon ay mauuwi lahat sa masayang pagtatapos. “Charlotte
Katulad ni Charlotte, pareho silang lumuluha habang sinasabi ang vows nila para sa isa’t isa. “I do, father.” Kumikinang ang matang sagot ni Johnson, pigil ang kanyang emosyon subalit hindi ito mapigil. Minahal niya si Charlotte ng matagal na panahon, ni minsan ay hindi naalis ito sa kanyang puso. Natabunan man ang galit, hinanakit, ang kanyang pagmamahal, nanatili lamang iyon at hindi nawala. “You may kiss the bride!” Masigabong pumalakpak ang mga bisita. Ngunit bago itaas ni Johnson ang belo ni Charlotte, na ngayon ay kanya nang asawa, dinukot ng lalaki ang nasa kanyang bulsa. “J-Johnson,” lalo lamang bumalong ang luha ni Charlotte ng makita ang pamilyar na kwintas na hawak ni Johnson. Sinuot ng kanyang asawa ang kwintas sa kanyang leeg. “"I hid this, hoping that someday I can give it back to you." Tinaas ni Johnson ang belo, ang mata ay kumikislap sa kaligayahan. “Finally, it has been returned to its rightful owner, at ikaw iyon, baby.” Bumaba ang mukha ni Johnson at s
"This meeting is adjourned! Thank you everyone for the participation!" Tumayo si Johnson at agad na lumabas ng boards room, " Hernan, cancel all my appointments tomorrow and the next day. Aalis ako mamayang gabi, ikaw na ang bahalang magbigay ng alibi sa asawa ko." "Yes, boss!" Nakasaludo pang wika nito sa amo. "Wag kang mag alala, Mr. Darmilton, magaling ako pagdating sa pagdadahilan, maasahan mo ako ri'yan—" napaatras ito ng tingnan ni Johnson ng masama. Napalunok pa si Hernan sa takot. "Siguraduhin mo na hindi ako mapapahamak sa idadahilan mo sa asawa ko, kung ayaw mong balatan kita ng buhay!" Nang huling beses na utusan ito ni Johnson na magbigay ng alibi kay Charlotte, dahil pupunta siya ng Paris para bilhan ito ng mga alahas ay napahamak siya. Ang alibi ni Hernan ay nakipagkita siya sa isang babae. Oo, totoo iyon, pero hindi nilinaw ni Hernan na ang babaeng kinatagpo niya ay isang Jewelry owner, at matanda na ang babaeng iyon. Gusto lamang niyang kausapin ito upang ibenta
“HAPPY ANNIVERSARY, BABY!” Nakangiting tinanggap ni Charlotte ang bulaklak na inabot ng asawang si Johnson. “Baby?” Napatawa siya na may halong kilig, “matanda na tayo, Johnson, hindi na ako baby, noh,” aniya na kinikilig. Hinawakan ni Johnson ang kamay ng asawa at hinila sa gitna, kasabay ng pagtugtog ng sweet music ay sumayaw sila sa gitna. “Tsk. Kahit umabot ka pa ng isangdaang edad, ikaw pa rin ang nag iisang baby ko, Charlotte. Saka hindi tumatanda ang puso pagdating sa pag ibig… para sa akin, araw-araw kang maganda.” Hindi mapigilan ni Charlotte ang maging emosyonal. Matanda na silang dalawa ni Johnson, mga binata na ang kanilang triplets, pero hindi pa rin nagbabago ang kanyang asawa. “Shh, bakit ka umiiyak? Baka mamaya isipin ng mga anak natin na pinapaiyak kita.” Pinahid ni Johnson ang luha niya. Puno ng emosyon na tumitig ito sa kanyang mukha. “Napakaganda mo pa rin, Charlotte, wala kang kupas.” “Ayan, kaya ako naiiyak dahil hanggang ngayon ay binobola mo pa r
Dear mga readers! Maraming salamat nga po pala sa mga sumuporta sa mga stories nina… Xerxes & Apol🖤 Kairo & Alena🖤 Johnson & Charlotte🖤 Nagulat po ako dahil ang dami po palang naka-abang sa stories na ‘to. Dahil di’yan ay hindi ako magsasawa na dugtungan ito at magbigay ng iba’t ibang klase ng “Love Story” sa susunod pang chapters. Maraming salamat sa mga GEMS 💎 givers, dumarami na pala kayo! Marami din salamat sa mga “RATES” ninyo! Talagang nakakataba ng puso! Wag po kayo magulat kung paminsan-minsan ay isisingit ko sina Apol, Alena at Charlotte. Na-mimiss ko kasi ang ating nakaraang bida🥰 Salamat sa suporta✨♥️ Up next‼️ Abangan ang ‘Love Story’ nila Axel Helger at Serena Torres. Ating subaybayan kung paano nila matututunan na mahalin ang isa’t isa.
“SERENA, b-bakit mo kami iniwan, anak? B-Bakit?” Ang mata ng lahat ay nakapako kay Mrs. Torres, humahagulhol ito, katabi ang baldadong asawa na si Mr. Torres at ang anak na si Stacey. Nagluluksa sa pagkamatay ni Serena, gano’n din ang mga kamag anakan na naro’n, nagluluksa sa biglaang pagkamatay ng dalaga. “S-S-Serena… k-kung nasaan ka man, gabayan mo kaming lahat, lalong-lalo na si daddy, hinding-hindi ka namin makakalimutan, h-hindi mabubura ang mga masayang alala namin kasama ka.” Baldado man at hindi nakakagalaw, hindi naman mapigil ang pagdaloy ng luha sa mata ng ama ni Serene, sobra ang kanyang lungkot, pangungulila sa anak. “A-a-nak,” hirap na hirap na bigkas ni Mr. Torres na tanging labi lamang ang naigagalaw, hirap pa dahil na-stroke ito. Sa paggising ay wala nang maglalambing at yayakap sa kanya. Wala nang gigising sa kanya at maghahatid sa hardin para masikatan ng araw ang katawan upang siya ay sumigla. Wala na ang kanyang anak! At isipin lamang iyon ng matanda ay
Tahimik na sumisimsim si Apol ng tea sa kanilang hardin. Palaisipan sa ginang kung bakit may tama ng baril ang kanyang natagpuan na babae. Napahawak siya sa babae habang napapaisip. “Hmm, ang ganda niya… morena, makinis, batang-bata. Naalala ko tuloy bigla ng kabataan ko.” Naiwika ni Apol. Kinuha niya ang cellphone at sinagot ang tawag ng asawa. “Hello, hubby!” “Wife, I’m going home, hindi ako mapakali dahil sa ginawa mo!” Napabungisngis si Apol. “Hubby, natural na minsan ay magligtas, o tumulong tayo sa iba. Saka bakit ka naman sobra kung mag alala gayong nasa bahay lang naman ako dito sa isla. Bukod sa marami akong bantay ay napakataas ng security alert rito hindi katulad noon.” “You can’t blame me, wife. Hindi disgrasya ang nangyari sa babaeng niligtas mo. Malinaw na siya ay pinagtangkaan, kaya inaalala kita dahil baka mapano ka kapag wala ako sa tabi mo!” Muling napabungisngis si Apol sa tinuran ng asawa. Matanda na sila subalit grabe pa rin ito mag alala at magpakita
Pinahid ng dalaga ang luha at tumingin sa boses na pinanggalingan niyon. Napakurap siya ng ilang beses. Sa kanyang harapan ay mayro’ng napakatangkad na lalaki, mas matangkad pa ito sa fiance niyang si Joem, palagay niya ay sana 6’2 ang taas nito, napakagwapo din ng lalaki, malaki at matipuno din ang katawan. “S-Sir, w-wag kang magalit kay Ma’am Serena, ang mommy niyo po ang nagsabi na ipagamit ang kwarto ninyo sa kanya!” Humahangos na paliwanag ni Nimfa, kasunod nito ang among si Apol. “Axel, anak, bakit hindi ka nag abiso na darating ka, eh di sana ay napaghandaan kita ng makakain.” Kung alam lamang ni Apol na darating ang anak ay inilipat sana niya ng ibang kwarto ang dalaga. Ngayon ay uminit pa ang ulo ng anak. Hindi kasi gusto ni Axel na mayro’ng ibang tao sa kwarto nito, lalo na kung babae. “Alisin niyo ang babaeng iyan sa kwarto ko, gusto ko magpahinga.” ‘Gwapo nga pero masama naman pala ang ugali ng lalaking ‘to.’ Isip-isip ng dalaga. Katulad ng gusto ng lalaki ay nil
Kanina pa nila pinapatahan si Queenie. Ibang klase pala umiyak ang batang yon, hindi tumitigil. Nagsalit-salitan pa sila ni Aimee para patahanin ito. Tumayo siya at sinalubong si Adius ng dumating ito. Yumakap ito sa bewang niya at humalik sa kanya ng makalapit siya. “Where’s Queenie?” Kunot-noo na tanong nito. Nakanguso na tinuro niya ang second floor. Hindi pa kasi umuuwi sila Aimee. Ayaw pa ni Queenie, gusto daw nito hintayin ang tito Adius nito. “Nasa taas siya, hinihintay ka.” Mukhang gusto nito makasiguro na tutupad siya sa sinabi kanina. “Ibang klase pala umiyak ang batang ‘yon, hindi na tumitigil.” Kumunot ang noo ni Adius sa sinabi niya. “Really?” Parang hindi ito naniwala sa sinabi niya. “Oo nga, babe. Hinahanapan niya ako ng pinsan. Loko kasi si Xian eh, kung ano-ano ang sinasabi sa bata.” Sa lahat talaga ng pinsan ni Adius ito ang pilyo. Mabuti nalang at napatahan nila ni Aimee si Queeni. Kawawa naman kasi, paos na dahil sa kakaiyak. Pagdating nila sa second floor,
Kinabukasan ay umalis din sila ni Adius. Kailangan na nilang bumalik dahil maraming trabaho na naiwan ang binata. Gusto pa sana niyang makabonding si Serena ng medyo matagal pa pero si Adius masyadong nagmamadali. Akala nga niya ay marami talagang gagawin pero gusto lang pala siyang masolo ng loko. Imbes kasi na bumalik ay nasa yate lang sila. Dalawang araw na rin sila dito. Pero ayos lang din naman sa kanya. Kahit saan basta kasama niya si Adius ay ayos lang. “Babe! Dalian mo! May nahuli akong isda!” Tuwang-tuwa na sabi niya kay Adius ng makahuli siya ng isda. Napasimangot siya ng makita kung paano siya nito tawanan ng makita ang huli niya. “Isda pa rin naman ‘to ah. Anong nakakatawa.” Mahinang bulong niya. “Throw it back into the sea, babe,” anito na nakatawa pa. “Ayoko nga.” Kahit kasing liit ito ng dilis ay isda pa rin ito. “Hmp. Mayabang ka lang kasi malaki ang nahuhuli mo. Hintayin mo lang na makahuli ako ng malaki,” parang batang bulong niya habang nakanguso. Sinunod nam
Hindi maalis ang ngiti sa labi ni Skye habang kumakaway sa kuya niya na lulan ng sasakyan. Pabalik na kasi ito sa hospital kasama ang mga personal nurse at bantay nito. Lumapit siya kay Adius at umabrasiyete sa braso nito. “Salamat, babe ha. Di ko alam na may sandamakmak na sweet side ka pala.” Ang swerte ko talaga. Kilig na dugtong ng isip niya. Malayong-malayo ito sa unang lalaki na nakikala niya noon. Akala niya ay wala na itong alam kundi ang manakot at mam-blackmail ng tao, hindi naman pala. Hindi lang ito magaling sa kama, sweet at maalaga din pala. Napahagilhik siya sa naisip niya. Pagkasakay nila ng kotse ay muli siyang kumapit sa braso nito. Linta na kung linta, eh ano naman. Gustong-gusto niya kasi na nahahawakan si Adius. Ang tigas kasi ng mga muscles, ang sarap pisil-pisilin. “Hindi tayo babalik sa office?” Nakakunot ang noo na tanong niya ng mapansin na iba ang tinatahak nilang daan. “Pupunta tayo sa bahay ng pinsan ko. Kukunin ko ang mga kaibigan ko.” Sagot
Habang lulan sila ng sasakyan habang tinatahak ang daan patungo sa restaurant, narinig ni Skye na may tinawagan si Adius. “Good. Take care of him,” utos nito bago binaba ang tawag. Nang makita nitong nakatingin siya ay ngumiti ito, “Why?” Sumikdo ang dibdib niya. Ngumiti lang naman si Adius pero daig pa niya ang aatakihin sa puso sa sobrang lakas at bilis ng kabog nito. ‘Grabe ang epekto ng lalaking ito sa akin. Ang tindi!’ “Uhm, ina-appreciate ko lang ang ganda ng likha ng diyos.” He chuckled, “So, are you telling me now that I’m handsome to you?” Nang makita ng binata kung paano namula ang dalaga ay muli itong mahinang natawa. “Don’t worry, babe. I think the same.” Kunwari ay umirap si Skye at nag-tse dito. Pinigilan lang niya na huwag magpapadyak sa kilig. Pagdating nila sa restaurant ay inalalayan siya nitong bumaba ng sasakyan hanggang sa makapasok sila sa loob. Agad na umagaw ng pansin ang presensya ni Adius sa paligid. Ang lahat ng babae mapabata man o matanda a
Ngayong araw ang balik nila ni Adius sa trabaho. Malaki na ang pinagbago ng set-up nila ngayon. Kung noon ay umiiwas siyang malaman ng lahat ang pagiging fiancee ni Adius, ngayon ay hindi na. Taas-noo pa nga siyang naglalakad papasok. Mukhang kumalat na sa lahat kung sino siya, gumalang kasi ang lahat ng empleyado na nakakasalubong niya. “Rachel! Maecel!” Tawag niya sa dalawa ng makita ito. Pero imbes na lapitan siya ng dalawa ay magalang na yumuko sila na parang takot. “M-ma’am Malason, ikaw pala. M-may kailangan po kayo?” Utal na tanong ni Rachel. “P-pasensya na po pala sa mga sinabi namin noong nakaraan,” sabi naman ni Maecel. Bumuntong-hininga siya. Alam niyang nagulat ang dalawa pero hindi niya akalain na kikilos sila nang ganito. Daig pa niya ang nakakatakot ba boss at hindi nila kaibigan. “Ano ba kayong dalawa. Ako pa rin ito, si Skye, okay? Kung makareact naman kayo diyan parang hindi tayo magkakaibigan,” may tampong sabi niya. Umakbay siya sa dalawa na ikinaiktad n
Para silang bagong kasal ni Adius, palagi silang nagtata-lik kung may pagkakataon. Nakarating pa nga sila ng ibang bansa para lang magbakasyon. Pero duda si Skye doon. Tingin nya kasi ay gusto lang siyang masolo ni Adius. Hihihi. “Ahhh, sige pa, Adius! Ahhh ganyan nga!” Ung0l niya habang binabay0 siya ni Adius mula sa likuran habang nakatuwad siya dito sa kama. Bawat ul0s nito ay halos tumirik ang kanyang mata… medyo mahapdi pa rin kasi ang laki pero mas lamang na ang sarap. “Ughh! Ughh! Ughh! Fvck, Skye, you’re squeezing my c0ck… ang sarap mo—ughh!” Nahihibang na ung0l ng binata habang bumabayo ng sagad at walang hinto. Kumibot ang perlas niya at napahiyaw siya ng tamaan ni Adius ng paulit-ulit ang gspot niya, halos mamaluktot ang mag daliri niya sa sarap, “Ahhh sige pa, Adius… shit ma talaga ang sarap ng batu-ta mo ahhh… ahhh sige pa… ahhh…” Adius spanked her ass. Noon ay hindi gusto ni Adius ang babaenh maingay kata-lik, pero pagdating kay Skye ay lalo siyang nabubuhayan… pa
Napasinghap siya ng sip-sipin ni Adius ang dila niya. Oo ilang beses na silang naghalikan pero ngayon lang ginawa ito ng binata. Imbes mandiri siya dahil naghahalo ang mga laway nila ay lalo siyang nasabik… parang may gayuma ang lasa ni Adius, nakakatakam, parang ayaw niyang tigilan. Hinawakan niya ang mukha ni Adius, pinagdiinan ang labi nito sa kanya, nakuha naman nito ang gusto niya dahil mas pumusok ang halik nito, kapwa sila naghahabol ng kanilang hininga ng maglayo sila. “This is your fault, Skye…” hingal na sambit nito, “matigas kasi ang ulo mo—“ he groaned when her hand touched his length down there. Kailangan lang pala niyang tigasan palagi ang ulo niya para mapansin ng binata. Kung alam lang niya ay noon pa sana niya ito ginawa. “S-skye…” umalon ang lalamunan nito ng igalaw niya ang kamay, mahinang humihinas sa kahabaan nito na ngayon ay buhay na buhay. Pareho silang lasing ang mga mata sa pagnanasa, kahit walang salita na mamutawi sa labi nila ay makikita na pareho
Buong biyahe ay halos mangisay si Skye sa sobrang kilig. Malinaw naman kasi na nagseselos si Adius dahil ayaw nito na may umaaligid sa kanya na iba. Siguro hindi lang nito maamin kasi bago palang sila, o kaya nahihiya ito. Pero magandang sign iyon ng magandang simula ng relasyon na bubuohin nila. Akala niya ay nagbibiro lang ito ng sabihin nito na dumating na ang wedding gown na susuotin niya para sa kasal nila pero hindi pala. Naabutan niya sila ttia Alena at Aimee na abala sa pagcheck ng 4 gown na pinagawa para sa kanya. Oo, apat ang pinagawang gown para sa kanya. Isa para sa simbahan, isa para sa reception, isa para kapag sumayaw na sila at isa para sa kanilang pag-alis papunta sa honeymoon. Napanganga siya ng makita niya ang apat na gown na susuotin niya. Kulang ang salitang “wow” para ilarawan kung gaano kagaganda ang mga ito. “Skye, mabuti at dumating ka na, iha,” nilapitan ni Alena ang magiging manugang at iginiya palapit sa apat na mannequin na nakasuot ang gown, “Tingnan m
Pagkatapos nilang kumain ni Adius ay bumalik sila sa kani-kanilang trabaho. Habang pareho silang abala, hindi niya mapigilan ang sarili na magnakaw ng sulyap dito. Hindi maalis ang ngiti sa labi niya sa sobrang kilig. Nitong nakaraan lang ay masama ang loob niya, pero ngayon ay abot hanggang langit ang saya niya. Sobrang laki na kasi ng improvement ng relasyon nila ngayon. 'This is it, Skye... kaunting kembot nalang ay makukuha mo din si Adius!' Cheer ng utak niya. Pagkatapos ng trabaho ay nagligpit na siya ng mga gamit. "Bye, Sir. Mag-iingat ka," Paalam niya sa binata ng mauna na itong lumabas. Oras na kasi ng uwian. Pagkalabas niya ng opisina ay nadatnan niya sina Maecel at Rachel na naghihintay sa kanya kasama si Argus. "Tara na, Skye," "Ha? Saan?" kunot ang noo na tanong niya. "Nakalimutan mo na ba? Birthday ko ngayon kaya lalabas tayo nila Sir Argus. Treat ko!" sabi ni Maecel. Hinawakan siya ng dalawang kaibigan sa braso at saka mahinang bumulong, "Chance mo na ito, Sky