All Chapters of เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ: Chapter 781 - Chapter 790

ประตูเมืองเหล็กที่หนักและแน่นหนา ค่อยๆเปิดออก“แปร๊ด~~~~”เสียงสัตว์ที่แปลกประหลาดดังขึ้น“นั้น นั้นคืออะไรกัน?”“ไยจมูกถึงยาวเพียงนี้? รูปร่างใหญ่โตมโหฬาร พยัคฆ์สิบตัวก็ยังเทียบมิได้”“เป็นสัตว์ประหลาดหรือกระไร?”“อ๋องเจิ้งหนานสู้รบมิไหว จึงใช้สัตว์ประหลาดมาจัดการพวกเรางั้นหรือ?”สิ่งของที่มิรู้จัก ผู้คนมักจะเกิดความหวาดกลัวในใจเสมอทหารแนวหน้าหวาดผวา ตื่นตกใจเฉินฝานรีบร้อนเปิดผ้าม่านขึ้นเดินออกไปเสียงร้องของสัตว์ประหลาดนั้น เฉินฝานจำได้คือช้างเมืองเตียนตูตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ในเขตแดนมีป่าเขตร้อนจำนวนมาก มีช้างโคลงใหญ่อาศัยอยู่ในตอนแรก เฉินฝานกังวลว่าในกองกำลังเตียนตูจะมีฝูงช้าง อ๋องเจิ้งหนานจะใช้ฝูงช้างต่อกรกับพวกเขาหากช้างที่รวมตัวเป็นกลุ่มบุกเข้าโจมตีกองกำลังลาดตระเวน คงจะรับมือได้ยากจริงๆเดินออกมาจากรถม้า เห็นว่าในประตูเมืองมีช้างเพียงหนึ่งตัว หัวใจที่สั่นไหวไปมาของเฉินฝานในที่สุดก็สงบลงเขายืนอยู่ที่คนขับรถม้า ยกมือสองข้างขึ้น ตะโกนเสียงดัง “ทุกคนมิต้องตื่นตระหนก นั่นมิใช่สัตว์ประหลาด นั่นคือช้าง ช้างไม่กินมนุษย์ เพียงแค่พวกเราไม่ทำให้มันตกใจ มันก

ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือ บนศีรษะนางมีเครื่องหัวรูปร่างเจดีย์สีทองแวววับ และใบหูสองข้างยังใส่ต่างหูบุปผาสีทองแวววับเหมือนกันดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนที่น่าหลงใหล สันจมูกที่โด่งและเรียวเล็ก ริมฝีปากที่อวบอิ่มแวววับบนไหล่ผ้าคลุมไว้เพียงหนึ่งข้าง ผ้าคุลมไหล่ลายปักบุปผา ล้วนใช้ไหมสีทองในการถักทอผ้าคาดอกบนเรือนร่าง ยังคงทองประกายแวววับบนสะดือที่งดงาม มีอัญมณีที่เปล่งประกายฝังอยู่แสงตะวันสาดส่องไปที่เรือนร่างของนาง เปล่งประกายแสงสีทองออกมา“ว้าว!”“สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นจริงๆ”“งาม ช่างงามเหลือเกิน”กองกำลังลาดตระเวนพากันชื่นชม ถึงขั้นมีคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์อ๋องเจิ้งหนาน“มีภรรยาที่สูงสง่างดงามเพียงนั้น ไยต้องก่อกบฏ?”“ช่างเป็นการโลภมากลาภหายเสียจริง!”การวิพากษ์วิจารณ์ของกองกำลังลาดตระเวน สาวใช้ของพระชายาเหล่านั้นมิได้สนใจ พวกนางเริ่มปูพรมตั้งแต่ข้างช้างจนไปถึงด้านข้างรถม้าของเฉินฝาน พระชายาเดินตามแนวพรมไปหาเฉินฝานทีละก้าวเอวเรียวเล็กอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง เคลื่อนย้ายไปมา ยอดประทุมถันที่ตั้งตระหง่านบนเรือนร่าง ส่ายไปมาเล็กน้อย นางมิได้สวมรองเท้า กระดิ่งบนกำไลเท้า ดั

ระหว่างที่ปะทะกับกองกำลังเมืองเตียนตูอย่างดุเดือด ถึงแม้เฉินฝานได้รับชัยชนะมาอย่างขาดลอย ทว่าก็สูญเสียกำลังคนไปมิน้อยตอนนี้กองกำลังลาดตระเวนและกองกำลังรักษาเมือง จำนวนคนรวมกันแล้วมีสองหมื่นห้าพันกว่าคนเหอจื่อหลินนำกองกำลังหนึ่งหมื่นคนเข้าเมืองไปพร้อมกับเฉินฝาน ที่เหลืออีกหนึ่งหมื่นห้าพันคน ตั้งค่ายไว้ด้านนอกเมืองป้องกันมิให้อ๋องเจิ้งหนานหลบหนีหลังที่เข้าเมืองไปแล้ว เหอจื่อหลินพาคนไปตรวจค้นทุกครัวเรือนทันทีป้องกันมิให้อ๋องเจิ้งหนานใช้เส้นทางลับหลบหนีออกเมืองเฉินฝานนั่งอยู่หลังช้าง เข้าจวนอ๋องเจิ้งหนานไปพร้อมกับพระชายาจวนของอ๋องเจิ้งหนานแตกต่างจากจวนอ๋องที่เฉินฝานเคยที่เคยเห็นที่เมืองหลวงเหล่านั้นอย่างสิ้นเชิงเหลืองอร่ามแวววาว เปล่งประกายวิบวับกำแพงตกแต่งด้วยผงทองคำ ทางเดินใช้อิฐสีทองในการปูพื้น เครื่องเรือนล้วนเคลือบทองทั้งหมดแม้กระทั่งเชือกจูงสุนัขก็ยังทำมาจากทองคำเฉินฝานอดมิได้ที่จะลอบตกตะลึงอยู่ในใจมิแปลกที่อ๋องเจิ้งหนานจะเอาเงินสองแสนตำลึงทางมาเป็นรางวัลอย่างมิกังวลอันใดและมิแปลกที่ต้าชิ่งที่มีจำนวนผู้ชายน้อย ทว่าอ๋องเจิ้งหนานมีกองกำลังหนึ่งแสนสามหมื่นคนได้

มิรู้ว่าเพราะความเขินอายหรืออันใด พระชายาอ๋องเจิ้งหนานเพิ่งลงไปในน้ำ ก็ดำดิ่งลงไปใต้น้ำทันทีพระชายาที่อยู่ใต้น้ำ ไร้ซึ่งความขวยเขินเมื่อครู่ นางแหวกว่ายไปมารอบเฉินฝานราวกับมัจฉา และมียังลูกไม้หลากหลายรูปแบบ เอาอกเอาใจให้เฉินฝานมีความสุขเห็นว่าเฉินฝานยิ้มออกมาแล้ว นางยิ่งหาญกล้ามากขึ้น ว่ายใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ท่วงท่าก็ทวีความเย้ายวนเช่นกันม้วนตัวไปมา เป่าฟองอากาศ เอนกายไปมาเฉินฝานมองดูอย่างชอบใจ หัวเราะเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆระหว่างที่เฉินฝานหัวเราะเสียงดัง พระชายาใต้น้ำถีบทั้งสองข้างทันที แหวกว่ายมาด้านหน้าเขาราวกับปลากระโทงดาบเฉินฝานรู้สึกเพียงตรงขาน่องมีความรู้สึกเจ็บแสบเล็กน้อย“ท่านหญิง ต้องการเอาใจข้า ก็เอาใจตรงๆสิ มิต้องเสแสร้งเล่นกลอันใด”เฉินฝานลากคอพระชายาขึ้นมาจากในน้ำ“อื้อ~”ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนที่ทำให้คนหลงใหลคู่นั้น น้ำตาคลอเบ้า ขนตาที่เรียวยาวสั่นเทาเล็กน้อยแสดงถึงความเจ็บปวดดูแล้วช่าง...น่าสงสารจับใจนางอ้าริมฝีปากสีชาดเล็กน้อย ตรงกลางระหว่างฟันกัด——ขนหน้าแข้งเส้นหนึ่งไว้เฉินฝานปราดตามองก็รู้ทันทีว่านั้นคือขนของเขา เฉินฝานปล่อยนางลง “นี่หมายความว่าเยี่ย

ใช้ริมฝีปากประกบกับริมฝีสีชาดนั้น บดขยี้จุมพิตซ้ำแล้วซ้ำเล่า จุมพิตอย่างหนักหน่วง มิปล่อยให้นางได้มีโอกาสหายใจแม้แต่น้อยเฉินฝานรู้สึกได้ชัดเจนว่าสตรีอยู่ในอ้อมอกของเขา จากที่เรือนร่างเกร็งจนแข็งทื่อค่อยๆเอนอ่อนผ่อนคลายมากขึ้น“ใต้...ใต้เท้า... ”พวงแก้มทั้งสองของพระชายาแดงก่ำ แววตาล่อกแล่กไปมา“ข้าน้อยหายใจมิสะดวก...”“หืม?” เฉินฝานหยุดการจุมพิตชั่วครู่“ข้าน้อยอยากขยับร่างกายเสียหน่อย อย่างเช่น...” นางใช้ฟันขบเม้มริมฝีปากเบาๆ “การขยับให้อยู่สูงกว่าใต้เท้า”เฉินฝานหรี่ตาลงเล็กน้อย คลายมือที่กอดรัดพระชายาไว้ “พระชายาแพรวพราวขนาดนั้นเชียวหรือ?”พระชายาที่รับอิสระจากการควบคุมของเฉินฝาน กล่าวอย่างออดอ้อนว่า “ใต้เท้า เช่นนั้นท่านสามารถยกข้าให้สูงขึ้นอีกนิดได้หรือไม่? เช่นนี้ใต้เท้าจึงสามารถมองข้าน้อยได้อย่างชัดเจนมากขึ้น”“ไยจะมิได้...”ศีรษะของเฉินฝาน โน้มเข้าใส่สิ่งที่นุ่มนิ่ม ระหว่างที่กำลังเคลิบเคลิ้ม มือสองข้างของพระชายาสัมผัสมวยผมที่รวบสูง“......พระชายา ใช้ปิ่นปักผมเช่นนี้ มิกลัวว่าจะทิ่มแทงตนเองหรือกระไร?”เฉินฝานนำมีดเล็กที่เรียวยาวออกมาเล่น กล่าวถามพระชายาอย่างมิได้ใ