บททั้งหมดของ รัชทายาทชะตาฟ้า: บทที่ 671 - บทที่ 680

“แม่งเอ๊ย นี่ก็คือหมาป่าศึกที่ว่ากันหรือ?! จะเหี้ยมเกินไปแล้วกระมัง?!แค่ชั่ววูบเดียว ฝูงหมาป่าศึกกรูใส่กลุ่มคน เปิดโหมดฉีกทึ้งอย่างบ้าคลั่ง พวกมันทุกตัวต่างเล็งกัดตรงลำคอ ทั้งน่าสยดสยองและโหดเหี้ยมพวกทหารเคยเห็นสภาพการณ์อย่างนี้ที่ไหน? ตกใจขวัญกระเจิง ไม่นานกองทัพที่เป็นระเบียบเรียบร้อยอลหม่าน ทุกคนหลบหลีกวิ่งหัวซุกหัวซุน ไม่คิดจะสู้กับหมาป่าศึกแม้แต่น้อยร่างกำยำแข็งแรงนั้น ความไวดังเงาสวย กอปรกับพลังรบ ความกระหายเลือดและความโหดร้าย ทุกสิ่งนี้ล้วนทำให้คนนึกถึงสุนัขร้ายที่คลานขึ้นมาจากขุมนรกอเวจี พวกเขาไร้กำลังต่อต้าน!“เชี่ย สู้มันสิ! แม่งเอ๊ย วิ่งหนีอะไรกัน?!”ฉินอวิ๋นฮุยเห็นสารรูปขี้ขลาดตาขาวของบรรดาทหารพลันบันดาลโทสะปานอสนีบาต คนหลายหมื่นคนกลัวหมาป่าศึกจนขวัญหนีดีฝ่อ? ยามนี้เขาโมโหพลุ่งพล่าน แทบอยากสับคนพวกนี้ให้เป็นหมื่น ๆ ชิ้น“บ้าเอ๊ย! ไปรับศึกเดียวนี้นะ! ไม่อย่างนั้น ตาย!”เหอซินก็โมโหโกรธากับทหารที่ผ่านการฝึกฝนอย่างมีระเบียบแบบแผนเหล่านี้จนแทบกระอักเลือดเหมือนกัน เพิ่งลงสนามก็ขี้หดตดหายแล้ว ศึกหลังจากนี้ยังจะสู้อย่างไรได้อีก? ไฟโกรธปะทุโดยสิ้นเชิง ตวัดดาบศึกฟันหมาป่าศ

“เหอะ ข้าควรชื่นชมว่าท่านฉลาด หรือบอกว่าท่านขาดแคลนปัญญาดี?”หลัวเทียนเป้าพูดด้วยใบหน้าเย้ยหยัน “สถานการณ์ในราชสำนักของต้าเฉียนพวกท่านเละตุ้มเป๊ะอย่างนี้แล้ว ยังไม่รีบกำจัดฝ่ายอื่นเพื่อประกันให้ฉินอวิ๋นคังขึ้นครองราชย์อีก จะรอให้ฉินอวิ๋นฮุยแข็งแกร่งมากขึ้นหรือยังไง?”“ครั้งนี้คือโอกาสดีฟ้าประทาน พลาดไปจะไม่มีแล้วนะ แค่ฉินอวิ๋นฮุยกับฉินอวิ๋นฟานต่อสู้กับพวกโจรและตายอยู่บนเขา ใครจะสืบสาวเรื่องมาถึงเราได้?”“ท่านต้องรู้นะ ความร่วมมือของเราในครั้งนี้มีความเสี่ยงสูง แล้วเหตุใดจึงไม่ทำงานให้เด็ดขาด สำเร็จในคราวเดียว? คงไม่ต้องให้ข้าบอกผลของการปล่อยเสือเข้าป่ากระมัง?”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของหลัวเทียนเป้า ฮั่วจื้อจวินหวั่นไหวอย่างหนัก กระนั้นกลับฉายสีหน้าปั้นยาก แววตาสับสน ด้านหนึ่งคือสถานการณ์ตึงเครียด ต้องตัดสินใจเด็ดขาดทันที ด้านหนึ่งคือกลยุทธ์ที่กำหนดไว้แต่แรก“ข้า ข้าคิดว่ายังต้องสอบถามองค์ชายใหญ่สักหน่อยก่อนจะดีกว่า บุ่มบ่ามตัดสินใจเรื่องสำคัญเช่นนี้อาจต้องโทษประหารได้”หลังจากต่อสู้กับความคิดครู่หนึ่ง สุดท้ายฮั่วจื้อจวินจึงเลือกอย่างหลัง ใช่ว่าเขาไม่กล้าเดิมพันครั้งใหญ่ หากสิ่งที่ต้

เพิ่งส่งสัญญาณโจมตี เหอเหวินเย่าก็เห็นความผิดปกติทันที เขาตัดสินใจเด็ดขาด ให้พวกผังซื่อเต๋อซึ่งเป็นยอดฝีมือในยุทธภพพยายามอย่างสุดความสามารถ คุ้มครองฉินอวิ๋นฮุยออกไปอย่างลับ ๆเพื่อให้ออกไปได้อย่างปลอดภัย เขาไม่ได้สั่งให้ถอย เพราะเมื่อสั่งให้ถอย ขวัญกำลังใจของกองทัพจะระส่ำระสาย ไม่มีใจต่อสู้ ชุลมุนวุ่นวายเป็นเม็ดทรายที่แตกระแหง และสิ่งที่รอพวกเขาจะมีแต่การถูกกวาดล้าง ถึงตอนนั้นจะวุ่นวายมากกว่าเดิม“พี่เหอ ร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ? ข้าว่าสถานการณ์ดูจะครึ่งต่อครึ่งนะ”ผังซื่อเต๋อเห็นเหอเหวินเย่าตื่นตระหนกเช่นนี้พลันขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกสับสนกับการกระทำของเขา ถ้าสู้สุดตัวอาจไม่แพ้ก็ได้ ทำไมต้องเริ่มหนีเอาตัวรอดเร็วขนาดนี้ด้วย?“ถูกต้อง ร้ายแรงมาก ต้องพาองค์ชายรองออกไปให้เร็วที่สุด!”เหอเหวินเย่ามันความรู้สึกไวเสมอ เขาเข้าใจแผนการร้ายเช่นนี้ดี อีกฝ่ายเตรียมพร้อมสรรพ ที่เห็นในตอนนี้คือสิ่งตรงหน้า ทว่าต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรยังมิอาจทราบได้ เขาเดิมพันไม่ไหวต่อให้ต้องสละชีวิตทหารห้าหมื่นคนเขาก็ยอม ขอเพียงรักษาชีวิตฉินอวิ๋นฮุยเอาไว้ได้ทุกอย่างก็คือคุ้มค่า คนอยู่ โอกาสมี คนตาย ทุกอย่างจบสิ้น!

“ถ้าข้าผังซื่อเต๋อจะไปเสียอย่าง เจ้าคิดว่าเจ้าจะขวางข้าได้หรือ?”ผังซื่อเต๋อท่วงทำนองน่าเกรงขาม ความกดดันไร้ลักษณ์ปะทุออกมาจากตัว ท่าทางแข็งแกร่ง ทำให้ฉินอวิ๋นฮุยที่อยู่ด้านข้างเริ่มหายใจลำบากเวลานี้คนที่อยู่ข้างหลังผังซื่อเต๋อก็ตั้งท่ารอรับมือแล้วเหมือนกัน เตรียมตัวรับศึกทุกเมื่อ!“ความสามารถไม่พอ ยังจะฝืนอีก?”จางหมาจื่อเหยียดยิ้มตรงมุมปาก เขาไม่หวั่นเกรงต่อความแข็งกร้าวของผังซื่อเต๋อสักนิด กระทั่งมีนัยว่ากุมชัยอยู่ในมือเขาพูดอย่างไม่ยี่หระ “ต่างเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ ใครแพ้ใครชนะยังไม่แน่ แต่ยังไงระดับเดียวกันก็แบ่งสูงต่ำ ท่านว่าอย่างไร? ท่านผู้นำตระกูลผัง?”“อ้อ? ความก็เป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์เหมือนกันหรือ?”ผังซื่อเต๋อรูม่านตาหดเล็ก ประหวั่นพรั่นพรึงที่สุด ลางร้ายผุดขึ้นมาในหัวใจ จางหมาจื่อกล้าพูดกับเขาแบบนี้ มันชี้ให้เห็นปัญหาหนึ่ง เขาต้องมั่นใจว่าจะชนะแน่ มิเช่นนั้นจะไม่กล้าพูดกับเขาเช่นนี้เด็ดขาดยอดฝีมือเขตปรมาจารย์คือตัวตนดังขนหงส์เขากิเลนของโลกใบนี้ แน่นอนว่าไม่ต้องเอ่ยถึงฝีมือ ไม่มีใครเอาชีวิตมาล้อเล่นในเวลานี้หรอก“ถูกต้อง!”จางหมาจื่อยิ้มมุมปาก “ถือโอกาสนี้ป

จางหมาจื่อที่มั่นใจเต็มร้อยหัวใจว้าวุ่นในพริบตา ลูกน้องของเขาล้วนเป็นยอดฝีมือเขตยุทธ์แท้ ทั้งยังอยู่อันดับต้น ๆ ของระดับนั้นอีก กลับถูกฆ่าในกระบวนท่าเดียว?!“จางหมาจื่อ คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า!”ผังซื่อเต๋อไม่ออมมืออีก เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางหมาจื่อ แต่หากจางหมาจื่อต้องการเอาชนะเขาในช่วงเวลาสั้น ๆ จะไม่ใช่เรื่องง่ายเด็ดขาด!“บ้าเอ๊ย!”ยามนี้ จางหมาจื่อจึงรู้ว่าตัวเองตัดสินใจผิดไป ตระกูลผังกลับมียอดฝีมือเขตปรมาจารย์คนหนึ่ง? หากเป็นเช่นนี้ นั่นคือยุ่งใหญ่แล้ว!“เอาไงดี?”เวลานี้ชายชุดดำคนหนึ่งเริ่มใจสั่นแล้ว พวกเขาย่อมไม่หวั่นยอดฝีมือเขตยุทธ์แท้ แต่ชายตรงหน้ากลับเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ นั่นต้องคิดให้ดีแล้ว!ทว่าน้องรองของตระกูลผังไม่ให้โอกาสพวกเขาแม้แต่น้อย เขาเคลื่อนไหวแล้ว เงาร่างประหนึ่งผีร้ายพุ่งตัวออกไปในเสี้ยววินาที“ยะ แย่แล้ว!”ชายชุดดำเห็นสภาพการณ์พลังร้องอุทานเสียงดัง แต่ในตอนที่เขาเตรียมจะหนีมันก็สายไปแล้ว น้องรองของตระกูลผังหนึ่งหมัดชกไปที่ใบหน้า ศีรษะกระจุยเดี๋ยวนั้น!“ซี้ด...”พอชายชุดดำคนอื่น ๆ เห็นต่างพากันสูดลมเย็นเข้าปอด หน้าถอดสี แต่ในเวลานี้เอง