LOGINShare
บทที่ 674
Related chapters
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 675
เพิ่งส่งสัญญาณโจมตี เหอเหวินเย่าก็เห็นความผิดปกติทันที เขาตัดสินใจเด็ดขาด ให้พวกผังซื่อเต๋อซึ่งเป็นยอดฝีมือในยุทธภพพยายามอย่างสุดความสามารถ คุ้มครองฉินอวิ๋นฮุยออกไปอย่างลับ ๆเพื่อให้ออกไปได้อย่างปลอดภัย เขาไม่ได้สั่งให้ถอย เพราะเมื่อสั่งให้ถอย ขวัญกำลังใจของกองทัพจะระส่ำระสาย ไม่มีใจต่อสู้ ชุลมุนวุ่นวายเป็นเม็ดทรายที่แตกระแหง และสิ่งที่รอพวกเขาจะมีแต่การถูกกวาดล้าง ถึงตอนนั้นจะวุ่นวายมากกว่าเดิม“พี่เหอ ร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ? ข้าว่าสถานการณ์ดูจะครึ่งต่อครึ่งนะ”ผังซื่อเต๋อเห็นเหอเหวินเย่าตื่นตระหนกเช่นนี้พลันขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกสับสนกับการกระทำของเขา ถ้าสู้สุดตัวอาจไม่แพ้ก็ได้ ทำไมต้องเริ่มหนีเอาตัวรอดเร็วขนาดนี้ด้วย?“ถูกต้อง ร้ายแรงมาก ต้องพาองค์ชายรองออกไปให้เร็วที่สุด!”เหอเหวินเย่ามันความรู้สึกไวเสมอ เขาเข้าใจแผนการร้ายเช่นนี้ดี อีกฝ่ายเตรียมพร้อมสรรพ ที่เห็นในตอนนี้คือสิ่งตรงหน้า ทว่าต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรยังมิอาจทราบได้ เขาเดิมพันไม่ไหวต่อให้ต้องสละชีวิตทหารห้าหมื่นคนเขาก็ยอม ขอเพียงรักษาชีวิตฉินอวิ๋นฮุยเอาไว้ได้ทุกอย่างก็คือคุ้มค่า คนอยู่ โอกาสมี คนตาย ทุกอย่างจบสิ้น!
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 676
หลัวเทียนเป้าถากถางอย่างเย็นชา “นี่ก็คือทำไมข้าถึงบอกให้ท่านว่าต้องกำจัดเขาเสีย แค่ท่านให้โอกาสฉินอวิ๋นฮุย เขาจะต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของฉินอวิ๋นคังแน่นอน เพราะเขาเหี้ยมพอ ชั่วพอ และร้ายพอ!”“ท่านต้องรู้นะ คนที่จะขึ้นตำแหน่งสูง ใครบ้างไม่อำมหิตเหี้ยมเกรียมมือเปื้อนเลือดบ้าง? ท่านคิดว่าทำดีได้ดีจริงหรือ? นั่นล้วนเป็นเรื่องที่พูดให้คนสติปัญญาบกพร่องฟังทั้งนั้น!”“บนโลกใบนี้ ถ้าท่านต้องการอำนาจเด็ดขาด จิตใจต้องเหี้ยมโหด จะให้คู่ต่อสู้ของตัวเองมีโอกาสรอดชีวิตไม่ได้เด็ดขาด”ฮั่วจื้อจวินยอมรับคำพูดนี้ของหลัวเทียนเป้า เขาอยู่ในราชสำนักต้าเฉียนหลายปีอย่างนี้ เขามั่นใจว่าพอมีตำแหน่งอยู่บ้าง ภาพการหลอกกันไปหลอกกันมา ประจบประแจงสรรเสริญเยินยอ ทำทุกวิถีทางเพื่อผลประโยชน์ก็เห็นมาไม่น้อย“ข้าไม่ปฏิเสธว่าคำพูดนี้ของท่านถูกต้อง แต่ท่านไม่เข้าใจสถานการณ์ในปัจจุบันของต้าเฉียน เอาชีวิตฉินอวิ๋นฮุยในตอนนี้เท่ากับจุดชนวนให้เกิดศึกภายใน!”ฮั่วจื้อจวินพูดด้วยสีหน้าอึมครึม “เกรงว่าจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของแม่ทัพใหญ่หลัวก็คือจุดจบเช่นนี้กระมัง?”ฮั่วจื้อจวินมิได้เขลา หลัวเทียนเป้าพยายามช่วยเขามากมายเช่นนี้ ห
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 677
“ถ้าข้าผังซื่อเต๋อจะไปเสียอย่าง เจ้าคิดว่าเจ้าจะขวางข้าได้หรือ?”ผังซื่อเต๋อท่วงทำนองน่าเกรงขาม ความกดดันไร้ลักษณ์ปะทุออกมาจากตัว ท่าทางแข็งแกร่ง ทำให้ฉินอวิ๋นฮุยที่อยู่ด้านข้างเริ่มหายใจลำบากเวลานี้คนที่อยู่ข้างหลังผังซื่อเต๋อก็ตั้งท่ารอรับมือแล้วเหมือนกัน เตรียมตัวรับศึกทุกเมื่อ!“ความสามารถไม่พอ ยังจะฝืนอีก?”จางหมาจื่อเหยียดยิ้มตรงมุมปาก เขาไม่หวั่นเกรงต่อความแข็งกร้าวของผังซื่อเต๋อสักนิด กระทั่งมีนัยว่ากุมชัยอยู่ในมือเขาพูดอย่างไม่ยี่หระ “ต่างเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ ใครแพ้ใครชนะยังไม่แน่ แต่ยังไงระดับเดียวกันก็แบ่งสูงต่ำ ท่านว่าอย่างไร? ท่านผู้นำตระกูลผัง?”“อ้อ? ความก็เป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์เหมือนกันหรือ?”ผังซื่อเต๋อรูม่านตาหดเล็ก ประหวั่นพรั่นพรึงที่สุด ลางร้ายผุดขึ้นมาในหัวใจ จางหมาจื่อกล้าพูดกับเขาแบบนี้ มันชี้ให้เห็นปัญหาหนึ่ง เขาต้องมั่นใจว่าจะชนะแน่ มิเช่นนั้นจะไม่กล้าพูดกับเขาเช่นนี้เด็ดขาดยอดฝีมือเขตปรมาจารย์คือตัวตนดังขนหงส์เขากิเลนของโลกใบนี้ แน่นอนว่าไม่ต้องเอ่ยถึงฝีมือ ไม่มีใครเอาชีวิตมาล้อเล่นในเวลานี้หรอก“ถูกต้อง!”จางหมาจื่อยิ้มมุมปาก “ถือโอกาสนี้ป
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 678
“เหอะ สมกับที่เป็นผู้นำตระกูลผัง ฝีมือร้ายกาจนัก!”จางหมาจื่อสะบัดแขนเสื้อเบา ๆ กล่าวด้วยสีหน้าสงบ “แต่ถ้าท่านมีฝีมือเพียงเท่านั้น จะเอาชนะข้า... เกรงว่าจะเป็นไปไม่ค่อยได้!”พูดจบ จางหมาจื่อเคลื่อนไหวบ้างแล้ว เขามีความเร็วเหนือกว่า กำลังมากกว่า ปรากฏอยู่ตรงหน้าผังซื่อเต๋อด้วยความไวเพียงเสี้ยวนาทีเหมือนกัน เขาส่งหมัดหนักออกไป คลื่นพลังที่มองไม่เห็นขุมหนึ่งกระแทกต้นไม้รอบด้านแหลกเดี๋ยวนั้น!ด้วยการโจมตีของพลังมหาศาล ผังซื่อเต๋อถูกกระแทกจนเลือดลมปั่นป่วน ถอยกรูดอย่างต่อเนื่องสิบกว่าก้าวจึงจะทรงตัวได้ ในทางกลับกัน จางหมาจื่อถอยเพียงสามเก้าเท่านั้นจากการตัดสินจากพลัง จางหมาจื่อเป็นฝ่ายนำเล็กน้อย!“จะเป็น จะเป็นไปได้ยังไง? เจ้ามีพลังแข็งแกร่งเช่นนี้เลยรึ?!”ในดวงตาของผังซื่อเต๋อคือความตื่นตระหนก เขาเป็นยอดฝีมือชั้นนำในขอบเขตปรมาจารย์นานแล้ว มั่นใจว่าตัวเองคือตัวตนยอดพีระมิดในด้านรากฐานและพรสวรรค์ ไม่นึกว่าจางหมาจื่อจะเก่งกว่าเขา?“ถ้าข้าไม่เก่งพอ จะกล้าขวางท่านได้ยังไง?”จางหมาจื่อยิ้มมุมปากเล็กน้อย พูดอย่างมั่นใจ “จุดประสงค์ของข้าคือชีวิตของฉินอวิ๋นฮุย ถ้าพวกท่านยินดีทิ้งเขาไว้ ข้า
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 679
จางหมาจื่อที่มั่นใจเต็มร้อยหัวใจว้าวุ่นในพริบตา ลูกน้องของเขาล้วนเป็นยอดฝีมือเขตยุทธ์แท้ ทั้งยังอยู่อันดับต้น ๆ ของระดับนั้นอีก กลับถูกฆ่าในกระบวนท่าเดียว?!“จางหมาจื่อ คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า!”ผังซื่อเต๋อไม่ออมมืออีก เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางหมาจื่อ แต่หากจางหมาจื่อต้องการเอาชนะเขาในช่วงเวลาสั้น ๆ จะไม่ใช่เรื่องง่ายเด็ดขาด!“บ้าเอ๊ย!”ยามนี้ จางหมาจื่อจึงรู้ว่าตัวเองตัดสินใจผิดไป ตระกูลผังกลับมียอดฝีมือเขตปรมาจารย์คนหนึ่ง? หากเป็นเช่นนี้ นั่นคือยุ่งใหญ่แล้ว!“เอาไงดี?”เวลานี้ชายชุดดำคนหนึ่งเริ่มใจสั่นแล้ว พวกเขาย่อมไม่หวั่นยอดฝีมือเขตยุทธ์แท้ แต่ชายตรงหน้ากลับเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ นั่นต้องคิดให้ดีแล้ว!ทว่าน้องรองของตระกูลผังไม่ให้โอกาสพวกเขาแม้แต่น้อย เขาเคลื่อนไหวแล้ว เงาร่างประหนึ่งผีร้ายพุ่งตัวออกไปในเสี้ยววินาที“ยะ แย่แล้ว!”ชายชุดดำเห็นสภาพการณ์พลังร้องอุทานเสียงดัง แต่ในตอนที่เขาเตรียมจะหนีมันก็สายไปแล้ว น้องรองของตระกูลผังหนึ่งหมัดชกไปที่ใบหน้า ศีรษะกระจุยเดี๋ยวนั้น!“ซี้ด...”พอชายชุดดำคนอื่น ๆ เห็นต่างพากันสูดลมเย็นเข้าปอด หน้าถอดสี แต่ในเวลานี้เอง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 680
ผังซื่อเต๋อตวาดออกไป“ได้!”น้องรองของตระกูลผังไม่ลังเลอีก ทุกคนรีบพาฉินอวิ๋นฮุยออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งจางหมาจื่อที่ทำหน้าสับสนอยู่!“บัดซบ! ผังซื่อเต๋อ ไม่นึกว่าเจ้าจะเหลือทางหนีเอาไว้? ข้าประมาทเจ้าไปแล้ว!”นาทีนี้จางหมาจื่อเดือดดาลถึงที่สุด แทบอยากสับผังซื่อเต๋อเป็นหมื่น ๆ ชิ้น สถานการณ์ที่อยู่ในกำมือกลับมีช่องโหว่ในช่วงเวลาสำคัญ?“หึ เราต่างมีนาย ถ้าไม่เผื่อทางหนีทีไล่เอาไว้ วันนี้มิต้องตายอยู่ที่นี่หรือ?”ครั้นฉินอวิ๋นฮุยจากไป ผังซื่อเต๋อตัดความกังวลด้านหลังโดยสิ้นเชิง เขาไม่สนความเป็นความตายแต่แรกแล้ว ไม่ว่าเวลาใด ขอเพียงฉินอวิ๋นฮุยยังอยู่ ตระกูลผังจะไม่ตกอับ!“เจ้านึกว่าเจ้าเผื่อทางหนีทีไล่แล้ว วันนี้จะรอดหรือ?!”จางหมาจื่อบันดาลโทสะ พลังปะทุอีกครั้ง วิธีการเหี้ยมโหดกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นความเร็วในการโจมตีหรือพลังล้วนแล้วแต่เพิ่มเป็นเท่าตัว ภายใต้การโจมตีอย่างหนัก ผังซื่อเต๋อลำบากมากขึ้น!ตั้งแต่วินาทีที่น้องชายพาตัวฉินอวิ๋นฮุยจากไป เขาก็รู้จุดจบของตัวเองแล้ว ตอนนี้เขาทำได้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือประวิงเวลา ถ่วงเวลาได้นานเท่าไร โอกาสที่ฉินอวิ๋นฮุยจะรอดก็ยิ่งสูงดังคาด ภ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 681
“ทะ ท่านว่าอะไรนะ? ท่านผู้นำตระกูลผังตายแล้ว?!”จังหวะที่ได้ยินฝันร้ายนี้ ฉินอวิ๋นฮุยตัวกระตุก เพิ่งเตรียมพักผ่อนถ่ายเบาสักหน่อยก็ต้องอั้นกลับไปอีก เขาเห็นฝีมือของผังซื่อเต๋อด้วยตาตัวเองมาแล้ว สุดยอดมาก กลับถูกจางหมาจื่อสังหารเร็วขนาดนี้เชียวหรือ?“พี่ชายข้าเก่งมาก แต่จางหมาจื่อเก่งกว่า ในตอนที่พี่ชายข้าให้ข้าพาท่านหนีไปให้เร็ว เขาก็เตรียมตัวตายแล้ว มีแต่อย่างนี้จึงจะประวิงเวลาหนีให้ท่านได้!”น้องรองของตระกูลผังเอ่ยอย่างเศร้าสลด“หา?! ท่านก็เป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์เหมือนกันมิใช่หรือ? พวกท่านพี่น้องร่วมมือกันจัดการไอ้จางหมาจื่อนั่นก็ได้แล้วนี่?!”เสียยอดฝีมือไปคนหนึ่ง ฉินอวิ๋นฮุยปวดใจนัก ซาบซึ้งใจกับการกระทำยิ่งใหญ่นี้ของผังซื่อเต๋อด้วย แต่เขาไม่เข้าใจเลย ในเมื่อพวกเขาสองคนต่างเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ ฝีมือน่ากลัวออกอย่างนั้น ร่วมมือกันยังจัดการจางหมาจื่อคนเดียวไม่ได้?“เหอะ องค์ชายรอง พี่ชายข้าเป็นยอดฝีมือเขตปรมาจารย์มาสิบปีแล้ว เรื่องความแข็งแกร่งของพลัง คงไม่ต้องให้ข้าอธิบายกระมัง? แต่ถึงจะอย่างนี้ เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางหมาจื่อ!”น้องรองของตระกูลผังดูหน้าขมขื่น “ข้าเป็นแค่
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 682
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราก็มาสู้ตายกันเถอะ!“สู้!”ในฐานะที่เป็นคนของตระกูลผัง ย่อมมีจิตใจห้าวหาญ บัดนี้พวกเขาจนมุมแล้ว ยังมีเหตุผลอะไรไม่สู้ตายอีก?“ไม่ประมาณตน! ข้าบอกว่าให้พวกเจ้าไปได้แล้วหรือ?!”ในดวงตาของจางหมาจื่อเต็มไปด้วยจิตสังหาร เขาไม่มีทางให้ฉินอวิ๋นฮุยหนีรอดออกจากป่าผืนนี้ ทันทีที่ออกไปได้ จะไม่สามารถไล่ฆ่าเขาได้อีก“จางหมาจื่อ เจ้าอย่างคิดจะโอหังนะ เอาชีวิตมา!”น้องรองของตระกูลผังไฟโกรธพุ่งขึ้นฟ้า เนื้อตัวบนล่างแผ่ความน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ เขาไวยิ่ง! พุ่งตัวตรงดิ่งไปตรงหน้าจางหมาจื่อทันที“หึ! พี่ชายเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า แล้วเจ้ายังคิดจะทำร้ายข้า? ฝันไปเถอะ!”แม้จางหมาจื่อจะบาดเจ็บหนัก แต่เขายังมีพื้นฐานน่ากลัวอยู่ เผชิญกับการโจมตีของน้องรองตระกูลผัง เขาไม่กริ่งเกรงแม้แต่น้อย แข็งแกร่งไร้เทียมทาน ผลักฝ่ามือออกไปรับทันทีตูม...คลื่นพลังแข็งแกร่งขุมหนึ่งปะทะกันในพริบตา ร่างจางหมาจื่อถอยกรูดอย่างเร็ว กระแทกต้นไม้หักหลายต้นจึงจะทรงตัวอยู่ ส่วนน้องรองของตระกูลผังก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน กระแทกจนเลือดสดทะลักออกมาจากมุมปาก บอบช้ำอย่างหนักคนอื่น ๆ ในตระกูลผังตะลุม
Latest chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
