บททั้งหมดของ โคตรคนยอดปรมาจารย์: บทที่ 71 - บทที่ 80

“พี่คะ พี่มีเงินพอไหม ถ้าไม่พอฉันยังมีอยู่หลายสิบล้าน พี่เอาไปใช้ก่อนได้นะคะ”“ไม่ต้อง ฉันจะเอาเงินของเธอมาใช้ได้ยังไง?” หูเม่ยเอ๋อร์ส่ายหัวแล้วลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก “มันก็แค่เพิ่มมาสองร้อยล้านหยวนเท่านั้น จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ขาดทุนอะไร แค่กำไรในอนาคตลดลงเล็กน้อยเท่านั้น”หรูฮว่ายื่นแก้วน้ำอุ่นให้เธอเม่ยเอ๋อร์รับมันไปจิบ แล้วพูดต่อ“ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา เกรงว่าวรยุทธ์ของเขาจะสูงกว่าฉันด้วยซ้ำ”หรูฮว่าพยักหน้า เรื่องนี้เธอก็พึ่งคิดได้เมื่อครู่นี้ การที่สามารถดื่มเหล้าขาวได้หลายสิบขวดแต่ยังคงไม่เป็นอะไร ก็น่าจะมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น“พี่คะ พี่ว่าเขาเป็นจอมยุทธระดับหกหรือเปล่าคะ? สูงกว่าพี่หนึ่งระดับ!”หูเม่ยเอ๋อร์คิดอย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า “ไม่น่าจะเป็นไปได้ เขาน่าจะเป็นจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับห้าเหมือนกัน เพียงแต่ทักษะที่เขาฝึกฝนนั้นอาจสูงกว่า ดังนั้นกำลังภายในของเขาจึงแข็งแกร่งกว่าฉันมาก”พอคิดดูแล้วหรูฮว่าคิดว่าก็จริง “ที่พี่พูดก็มีเหตุผล เขายังเด็กมาก ถ้าเป็นจอมยุทธระดับหกก็เท่ากับเป็นปรมาจารย์ระดับตำนานแล้ว มันคงจะน่ากลัวน่าดู”หูเม่

พวกเธอทุกคนสวมกระโปรงสั้นจิ๋ว แต่งหน้าจัดและทำสีผมแสบตา มองแวบแรกก็รู้ว่าเป็นพวกสาวอันธพาลพวกเธอดึงดูดผู้ชายที่เดินผ่านไปมาให้หยุดมองแม้ว่าพวกเธอจะดูแหวกแนวไปบ้าง แต่ก็ยังดูอ่อนเยาว์และสวยงาม ขาเรียวยาว และผิวขาวราวกับหิมะ ดูแล้วน่าหลงใหลชายคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะก้าวเข้าไปจีบ แต่ก็ถูกหญิงสาวตบ“ไสหัวไป คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้กล้ามาจีบเพื่อน ๆ ของฉัน!”ชายคนที่ถูกตบหน้ารู้สึกอับอายขายขี้หน้าอย่างยิ่ง เขาตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ “นางเด็กนี่ รนหาที่ตายเองนะ เชื่อไหมว่าฉันสั่งให้คนมาฆ่าเธอได้!”“ก็มาสิ ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายต้องกลัว ฉันเซี่ยชิงชิง หลานสาวประธานต้าเซี่ยกรุ๊ป มาแก้แค้นฉันได้ทุกเมื่อ!”ประโยคนี้ทำให้ชายคนนั้นกลัวจนถอยไปทันที และมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความตกใจ“อะไรนะ? เธอเป็นหลานสาวของประธานเซี่ยกรุ๊ปอย่างงั้นเหรอ?!”ใบหน้าของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความตกใจ“ใช่!” เซี่ยชิงชิงยืดอกตอบ “ถ้าไม่พอใจ ก็มาดวลกับฉันสิ ดูว่าฉันจะกลัวนายไหม?!”กลุ่มเด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหลังส่งเสียงเชียร์“พี่ชิงชิงเท่สุด ๆ ไปเลย!”“พี่ชิงชิงทรงพลังที่สุด!”“ฮ่าฮ่า ดูตาลุงนั่นสิ กลัวไปแล้ว แค

มีรถมอเตอร์ไซต์ทั้งหมดห้าสิบหรือหกสิบคันการรวมตัวครั้งนี้ยิ่งใหญ่มาก มีคนทั้งหมดราว ๆ หนึ่งร้อยหกสิบเจ็ดสิบคนเมื่อเห็นพวกของตัวเองมาถึง เซี่ยชิงชิงและคนอื่น ๆ ก็ยืดหลังเยาะเย้ยเย่ซิว“นายเสร็จแน่!”“วันนี้อย่างน้อยขาทั้งสองข้างของนายก็ต้องเป็นอัมพาต!”“ไอ้โง่เอ๊ย กล้าที่จะไม่โทรเรียกพวกมา คิดว่าตัวเองเป็นจอมยุทธในสมัยโบราณรึไง!”…… “พี่ชิงชิง พวกเรามาแล้ว!”“หมอนี่เหรอที่กล้ารังแกพวกพี่?”เหล่าอันธพาลลงจากรถทีละคน หยิบท่อเหล็ก ประแจและสิ่งอื่น ๆ ออกมา เอียงหัวพลางคีบบุหรี่ไว้ในปาก และมองเย่ซิวอย่างเย็นชาเซี่ยชิงชิงพูดอย่างดุเดือด “จัดการซะ ตีมันให้หนักๆ!”อันธพาลผมสีเขียวคนหนึ่งควงท่อเหล็กในมือ ท่าทางโหดเหี้ยม ก่อนจะฟาดไปที่ศีรษะของเย่ซิวไม่มีทีท่าว่าจะออมแรงแม้แต่น้อยคนปกติทั่วไปหากถูกทุบแบบนี้ หากไม่ตายก็พิการแสงเย็นวาบในดวงตาเย่ซิวคนพวกนี้หยิ่งผยองมากดูจากท่าทางนี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้แน่นอนผู้คนที่อยู่ใกล้ ๆ ต่างส่งเสียงเชียร์อย่างชอบใจ ราวกับว่ากำลังดูละครสนุก ๆแต่ครู่ต่อมา ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงเย่ซิวจับท่อเหล็กไว้อย่างมั่นคง

เซี่ยซิ่วซิ่วและคนในครอบครัวต่างก็แพ้ลูกไม้นี้ของเธอเซี่ยซิ่วซิ่วมองไปที่เย่ซิว “เพื่อนนักศึกษาเย่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”เธอมาที่นี่เพื่อเอาสัญญากรรมสิทธิ์ที่อยู่อาศัยมาให้เย่ซิวตระกูลเซี่ยมีอำนาจไม่น้อย โดยทั่วไปอาจต้องใช้เวลาหลายวันในการดำเนินการ แต่ตระกูลเซี่ยสามารถทำให้เสร็จได้ภายในไม่กี่ชั่วโมงเย่ซิวไม่ได้พูดเกินจริง เพียงแค่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เธอฟัง หลังจากเซี่ยซิ่วซิ่วได้ยินสิ่งนี้ เหงื่อเย็นก็เริ่มผุดออกมา เธอต้องทำงานหนักและความพยายามอย่างมาก กว่าจะได้กระชับความสัมพันธ์กับเย่ซิวได้หากไม่ใช่เพราะว่าเธอต้องการรีบนำเอกสารมาให้เย่ซิว ก็คงไม่ได้มาเห็นฉากนี้และมันก็เป็นไปได้สูงที่ความพยายามทั้งหมดที่เธอทำมาตลอดช่วงนี้จะสูญเปล่าเธอเคยเห็นความน่ากลัวของเย่ซิวมาแล้วด้วยตาของตัวเอง ใครก็ตามที่ทำให้เขาขุ่นเคืองไม่มีทางลงเอยด้วยดีสิ่งที่เซี่ยชิงชิงทำลงไปมันจะทำลายตระกูล!นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกรังเกียจนิสัยดื้อรั้นและเอาแต่ใจของน้องสาวตัวเอง เธออดไม่ได้ที่จะตบหน้าเซี่ยชิงชิงอย่างแรงท่ามกลางเสียงตบที่ดังชัดเจน เซี่ยชิงชิงกุมแก้มตัวเอง และมองเซี่ยซิ่วซิ่วด้วย

หากเย่ซิวต้องการจัดการตระกูลเซี่ย ก็ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้เซี่ยซิ่วซิ่วกล่าวอย่างใจเย็น “ต้องสั่งสอนชิงชิงอย่างเคร่งครัด ไม่อย่างนั้นจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นไม่ช้าก็เร็วแน่ค่ะ”เซี่ยเจี๋ยที่อยู่ปลายสายพยักหน้าหนักแน่น “ปู่มีแผนสำหรับเรื่องนี้แล้ว”หลังจากวางสาย เซี่ยเจี๋ยก็โทรหาหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยไม่นาน ปลายสายก็กดรับเสียงแหบห้าวดังขึ้น “ในที่สุดก็โทรมาหาฉันสักทีนะ ว่าไง คิดได้หรือยังว่าจะส่งหลานสาวคนไหนมาให้ฉัน?”สีหน้าของเซี่ยเจี๋ยดูเคร่งขรึม “ผมจะส่งชิงชิงไปเรียนรู้กับคุณ แต่จำไว้ว่าเธอจะสืบทอดวิชาจากคุณเท่านั้น ส่วนองค์กรและกลุ่มอิทธิพลอื่นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ห้ามยัดเยียดให้เธอเด็ดขาด”ปลายสายหัวเราะเยาะ“เข้าใจแล้ว รีบส่งเธอมาเร็ว ๆ ล่ะ”เซี่ยเจี๋ยเตือนขึ้นอีกครั้ง “จำไว้ว่าห้ามทำร้ายชิงชิง ยังไงเธอก็เป็นหลานของคุณ!”“พูดมาก!”ปลายสายกดวางสายทันทีเซี่ยเจี๋ยโทรออกอีกครั้ง “ไปจับตัวชิงชิงกลับมา”…… เย่ซิวมองโทรศัพท์ครบเวลาหนึ่งชั่วโมงแล้วเขาลุกขึ้นเดินไปที่ห้องของลู่เสวี่ยเอ๋อร์และเคาะประตู“เอาล่ะ ขึ้นมาได้แล้ว ใช้น้ำร้อนชำระล้างสิ่งตกค้างในร่างกาย”