All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 731 - Chapter 740

เนื่องจากไม่ได้ปิดซ่อนออร่าไว้ ดังนั้นเซี่ยซิ่วซิ่วจึงสัมผัสได้ในทันทีเธอหันหน้าไปมอง เมื่อเห็นเย่ซิวก็โยนแล็ปท็อปทิ้ง แล้วโผขึ้นไป กระโดดเบา ๆ ก็กระโดดขึ้นไปเกาะบนตัวเย่ซิวใช้ขายาวคู่นั้นพันรอบเอวของเย่ซิ่วไว้ แค่นเสียงฮึ่มที่แสนออดอ้อนออกมา "ฉันรอนายนานมาก สมควรถูกลงโทษ"เย่ซิวยิ้มอย่างรักใคร่ "ขอโทษที ทำให้คุณต้องรอนานแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะชดเชยให้คุณอย่างเต็มที่เลย"เซี่ยซิ่วซิ่วกัดริมฝีปากสีชมพูของเธอเบา ๆ และถามอย่างรู้อยู่แก่ใจว่า "นายจะชดเชยให้ฉันยังไง?"เย่ซิวใช้มือดึงหูของเธอ "คืนนี้ผมจะให้คุณก้าวเข้าสู่จอมยุทธ์ระดับเก้า"“อ้า...” เซี่ยซิ่วซิ่วร้องอุทานออกมา ชักจะตั้งตารอเล็กน้อยแล้ว แต่ก็กลัวอยู่บ้างเหมือนกัน "นั่นไม่เท่ากับฉันต้องบำเพ็ญตนตลอดทั้งสัปดาห์เลยเหรอ ฉันจะไหวได้ยังไง"ตอนนี้เธอเป็นจอมยุทธ์ระดับแปด ภายใต้สถานการณ์ปกติ จำเป็นต้องใช้เวลานานขนาดนั้นจริง ๆแต่ตอนนี้เย่ซิวมีทรัพยากรเหลือเฟือแล้ว บวกกับด้วยความช่วยเหลือจากน้ำพุวิญญาณ ในด้านของเวลาจึงสามารถย่นให้สั้นลงได้เขาอุ้มเซี่ยซิ่วซิ่วเดินไปที่ข้างเตียง ก้มตัวแล้ววางเธอลงไปเย่ซิวหยิบกาน้ำขนาดใหญ่มา และเติม

เฉินซิ่วน่าพยักหน้าและเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินออกไปข้างนอกการเดินทางไปยังเมืองข้าง ๆ ของเธอในครั้งนี้ ก็เพื่อไปทำเรื่องใหญ่และพบปะกับบุคคลที่สำคัญมากบุคคลหนึ่งถ้าเธอทำสำเร็จได้ เช่นนั้นส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนการใหญ่ในใจเธอก็จะเป็นจริงก่อนขึ้นรถ เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีครามและพูดด้วยเสียงที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยิน“คุณเย่ บุญคุณที่คุณมีต่อฉันฉันจดจำมันไว้ในใจตลอด รอครั้งหน้าเมื่อเราพบกัน ฉันจะมอบเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้กับคุณอย่างแน่นอน ”......เย่ซิวแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูจากนั้นเขาก็มาถึงอีกห้องหนึ่งที่เซี่ยชิงชิงพักอยู่ประตูปิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่เคาะประตู แต่ใช้วิชาทะลุกำแพงทะลุผ่านเข้าไปโดยตรงภายในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้ บรรยากาศจึงน่าขนลุกเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เห็นเซี่ยชิงชิงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างทำท่าประสานแปลก ๆข้างหน้าเธอ มีเตาทองแดงขนาดเท่ากาน้ำใบหนึ่งวางอยู่ในเตาทองแดง ตะขาบ งูพิษ คางคก และสิ่งที่มีพิษอื่น ๆ กำลังกัดกินกัน จากนั้นปลดปล่อยก๊าซสีดำออกมาซึ่งก็ถูกเธอดูดซับไว้ทันใดนั้นเซี่ยชิงชิงรู้สึกใจวูบโหวง เธอเงยหน้าขึ้นและเห

ใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดว่า "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เซี่ยชิงชิงพูดซ้ำในสิ่งที่เย่ซิวพูดกับเธอเมื่อครู่นี้ถ้ำโบราณอะไรนั่นได้กระตุ้นความสนใจของเซี่ยชิงชิงอย่างแท้จริงแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เธอสนใจเรื่องการฆ่าเย่ซิวมากกว่า ดังนั้นเธอจึงบอกข่าวนี้ให้เขาฟังโดยไม่ลังเลเลยเมื่อคุณลี่ซึ่งอยู่ปลายสายได้ยินข่าวนี้ เขาก็ถูกทำให้ตกใจอย่างหนักอีกครั้งจากนั้นก็พึมพำกับตัวเองว่า "มิน่าเล่าความแข็งแกร่งของเขาถึงได้ยกระดับขึ้นอย่างน่าสยดสยองเพียงนั้น แถมบนตัวยังมีของดีอยู่มากมาย ที่แท้ก็ได้มาจากถ้ำที่ผู้บำเพ็ญตนในสมัยโบราณทิ้งเอาไว้”ความคิดต่าง ๆ แล่นเข้ามาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ถามไปว่า "เธอแน่ใจใช่ไหมว่ามันเป็นเรื่องจริง"ด้วยความระมัดระวังตามธรรมชาติ เขาจึงไม่เชื่อสิ่งที่เซี่ยชิงชิงพูดอย่างเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ กระทั่งเกิดความคิดที่ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกเย่ซิวซื้อตัวไปแล้วหรือเปล่า ถึงได้จงใจมาล่อเขาให้ออกไป “แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้น เขาจะนำโอสถออกมาแล้วช่วยฉันให้ทะลวงระดับได้ยังไง”“เอาแบบนี้ ตอนนี้เธอหาโอกาสออกมา ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้เธอ พวกเรามาเจอแ

เย่ซิวมองเธอแล้วยิ้ม "มาที่ห้องทำงานของผม"มีคนอื่นอยู่ในห้องน้ำชานี้ด้วย ชูตงไม่กล้าชักสีหน้ากับเย่ซิวมาก ดังนั้นจึงระงับความโกรธลงไป แล้วเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินตามหลังเย่ซิวไประหว่างทางมีพนักงานหญิงจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกอิจฉาเมื่อได้เห็นฉากนี้ ชูตงดูเหมือนจะใกล้ชิดกับท่านประธานมากอันที่จริงมีข่าวลือเรื่องนี้แพร่สะพัดไปในบริษัทพักหนึ่งแล้ว เพียงแค่ว่าทุกคนยับยั้งชั่งใจกันได้ค่อนข้างดี จึงไม่มีใครกล้าพูดกันอย่างโต้ง ๆ แม้แต่เซี่ยซิ่วซิ่ว ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ เองก็ได้ยินข่าวลือนี้แล้วเช่นกันเพียงแต่พวกเธอไม่สนใจมากนักตอนนี้เย่ซิวทรงพลังมากเกินไป อาศัยพวกเธอพี่สาวน้องสาวไม่กี่คนร่วมออกรบพร้อมกัน ในด้านการบำเพ็ญตนก็ยังไม่อาจเอาชนะเย่ซิวซึ่งมีเพียงคนเดียวได้กระทั่งตั้งตารอด้วยซ้ำว่าจะมีน้องสาวมากขึ้น เพื่อมาช่วยกันแบ่งเบาภาระเย่ซิวมีลิฟต์พิเศษที่มุ่งตรงไปยังห้องทำงานของเขาโดยตรงหลังจากเข้าไปในลิฟต์ ชูตงก็แยกเขี้ยวใส่เขา "ไอ้คนสารเลว คนสารเลว คุณก็รู้แต่รังแกผู้หญิง!"เย่ซิวเหยียดสองนิ้วไปตรงหน้าเธอชูตงชะงักกึก "นี่หมายความว่าอะไร?"เย่ซิวยิ้มแล้วพูดว่า "ด่าเจ้าน

ผิวพรรณที่ปรากฏออกมานั้นขาวผุดผาดจนแทบจะเปล่งประกายได้ดวงตาคู่นั้นสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาวมีผ้าคลุมหน้าปิดหน้า ทำให้มองเห็นใบหน้าของเธอเพียงราง ๆ ทว่ามีบุคลิกที่โดดเด่น สง่างามและบริสุทธิ์เหมือนดอกกล้วยไม้ป่าที่บานในหุบเขาลึก ซึ่งหาได้ยากยิ่งในโลกคุณลี่ปรายหางตามองผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว นัยน์ตาฉายแววชื่นชมอย่างไม่อาจปกปิดได้“ศิษย์น้องหญิง เธอคิดว่ามีในถ้ำโบราณนั้น มีโอสถที่สามารถช่วยให้เราทะลวงระดับจินตานได้ไหม”ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนและไพเราะราวกับเสียงร้องของนกขมิ้น "ดูจากวรยุทธ์ของเย่ซิวที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เขาต้องได้รับโอสถตกทอดมาเป็นจำนวนมากแน่ ๆ และความเป็นไปได้ก็มีไม่น้อยแต่คิดว่าคงไม่ใช่ถ้ำโบราณเก่าแก่อะไร คงเป็นถ้ำเมื่อห้าหรือหกร้อยปีก่อน”คุณลี่หัวเราะเบา ๆ "ถ้ามันมีอยู่จริง เช่นนั้นจะให้ศิษย์น้องหญิงรับไปก่อน หลังจากที่เธอทะลวงระดับจินตานแล้วค่อยวางแผนขั้นต่อไป"หญิงสาวตอบรับเบา ๆ สายตามองตรงไปข้างหน้า ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่คุณลี่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว แต่ทัศนคติของอีกฝ่ายกลับเย็นชาและไม่แยแส ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจในส่วนใหญ่แต่