เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 731
บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 732
เนื่องจากไม่ได้ปิดซ่อนออร่าไว้ ดังนั้นเซี่ยซิ่วซิ่วจึงสัมผัสได้ในทันทีเธอหันหน้าไปมอง เมื่อเห็นเย่ซิวก็โยนแล็ปท็อปทิ้ง แล้วโผขึ้นไป กระโดดเบา ๆ ก็กระโดดขึ้นไปเกาะบนตัวเย่ซิวใช้ขายาวคู่นั้นพันรอบเอวของเย่ซิ่วไว้ แค่นเสียงฮึ่มที่แสนออดอ้อนออกมา "ฉันรอนายนานมาก สมควรถูกลงโทษ"เย่ซิวยิ้มอย่างรักใคร่ "ขอโทษที ทำให้คุณต้องรอนานแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะชดเชยให้คุณอย่างเต็มที่เลย"เซี่ยซิ่วซิ่วกัดริมฝีปากสีชมพูของเธอเบา ๆ และถามอย่างรู้อยู่แก่ใจว่า "นายจะชดเชยให้ฉันยังไง?"เย่ซิวใช้มือดึงหูของเธอ "คืนนี้ผมจะให้คุณก้าวเข้าสู่จอมยุทธ์ระดับเก้า"“อ้า...” เซี่ยซิ่วซิ่วร้องอุทานออกมา ชักจะตั้งตารอเล็กน้อยแล้ว แต่ก็กลัวอยู่บ้างเหมือนกัน "นั่นไม่เท่ากับฉันต้องบำเพ็ญตนตลอดทั้งสัปดาห์เลยเหรอ ฉันจะไหวได้ยังไง"ตอนนี้เธอเป็นจอมยุทธ์ระดับแปด ภายใต้สถานการณ์ปกติ จำเป็นต้องใช้เวลานานขนาดนั้นจริง ๆแต่ตอนนี้เย่ซิวมีทรัพยากรเหลือเฟือแล้ว บวกกับด้วยความช่วยเหลือจากน้ำพุวิญญาณ ในด้านของเวลาจึงสามารถย่นให้สั้นลงได้เขาอุ้มเซี่ยซิ่วซิ่วเดินไปที่ข้างเตียง ก้มตัวแล้ววางเธอลงไปเย่ซิวหยิบกาน้ำขนาดใหญ่มา และเติม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 733
วันนี้เย่ซิวให้พวกเธอทั้งหมดลางาน ไม่สามารถไปทำงานได้เลย เพราะฝึกตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ แม้ร่างกายจะไม่ล้า แต่จิตใจรู้สึกเหนื่อยล้ามากเพื่อรักษาประสิทธิภาพของพลังต่อสู้และยกระดับความแข็งแกร่งให้พวกเธอไปในเวลาเดียวกัน เย่ซิวจึงได้นำน้ำพุวิญญาณจำนวนห้าสิบกิโลกรัมออกมาและเติมใส่เข้าไปไม่ขาดเวลาล่วงมาจนถึงตอนกลางคืน ความแข็งแกร่งของทุกคนเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดลู่เสวี่ยเอ๋อร์มาถึงจอมยุทธ์ขั้นต้นระดับเก้าแล้วหลิ่วเมิ่งอิ๋นมาถึงขั้นสูงระดับแปดไป๋อวี้เจี๋ยมาถึงขั้นต้นระดับแปดหลัวอีอีกลับมาถึงขั้นกลางระดับหกการเพิ่มขึ้นของความแข็งแกร่งนี้เรียกได้ว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง แถมยังไม่มีอันตรายแม้เพียงนิดด้วยหลังจากบำเพ็ญตนอย่างหนักยกหนึ่ง สาว ๆ ไม่กี่คนก็หลับสนิทเย่ซิวช่วยห่มผ้าห่มให้พวกเธอ จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเขาได้รับข้อความเยอะมาก ในบรรดาทั้งหมดนั้นมีข้อความซึ่งเกี่ยวกับที่หลิวคุนโอนทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อของเขามาด้วยเขาส่งข้อความถึงเวินหว่านเอ๋อร์ทันที เพื่อขอให้เธอขายทรัพย์สินเหล่านี้เงินที่แลกเปลี่ยนมาจะถูกโอนเข้าบัญชีของบริษัท......ทางตอนเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 734
เฉินซิ่วน่าพยักหน้าและเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินออกไปข้างนอกการเดินทางไปยังเมืองข้าง ๆ ของเธอในครั้งนี้ ก็เพื่อไปทำเรื่องใหญ่และพบปะกับบุคคลที่สำคัญมากบุคคลหนึ่งถ้าเธอทำสำเร็จได้ เช่นนั้นส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนการใหญ่ในใจเธอก็จะเป็นจริงก่อนขึ้นรถ เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีครามและพูดด้วยเสียงที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยิน“คุณเย่ บุญคุณที่คุณมีต่อฉันฉันจดจำมันไว้ในใจตลอด รอครั้งหน้าเมื่อเราพบกัน ฉันจะมอบเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้กับคุณอย่างแน่นอน ”......เย่ซิวแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูจากนั้นเขาก็มาถึงอีกห้องหนึ่งที่เซี่ยชิงชิงพักอยู่ประตูปิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่เคาะประตู แต่ใช้วิชาทะลุกำแพงทะลุผ่านเข้าไปโดยตรงภายในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้ บรรยากาศจึงน่าขนลุกเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เห็นเซี่ยชิงชิงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างทำท่าประสานแปลก ๆข้างหน้าเธอ มีเตาทองแดงขนาดเท่ากาน้ำใบหนึ่งวางอยู่ในเตาทองแดง ตะขาบ งูพิษ คางคก และสิ่งที่มีพิษอื่น ๆ กำลังกัดกินกัน จากนั้นปลดปล่อยก๊าซสีดำออกมาซึ่งก็ถูกเธอดูดซับไว้ทันใดนั้นเซี่ยชิงชิงรู้สึกใจวูบโหวง เธอเงยหน้าขึ้นและเห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 735
เซี่ยชิงชิงเดาได้ว่าเย่ซิวกำลังจะทำอะไร เธอก็รู้สึกรังเกียจ แต่ก็ทำได้เพียงอ้าปากอย่างเชื่อฟังแต่สิ่งที่คาดเดาไว้กลับไม่ได้เกิดขึ้นเย่ซิวโยนโอสถเม็ดหนึ่งเข้าไปในปากของเธอแทนเซี่ยชิงชิงเผยสีหน้าหวาดกลัว และอยากจะอาเจียนมันออกมาโดยไม่รู้ตัวแต่การเคลื่อนไหวของเธอไม่เร็วเท่าเย่ซิว ปากของเธอถูกปิดไว้ และวินาทีถัดมาโอสถก็ละลายโอสถที่เขาใส่เข้าไปในปากของเซี่ยชิงชิงนั้น มันคือสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในเตาเพลิงปฐพีหลังจากเปิดเตาแล้วจนถึงตอนนี้เย่ซิวยังไม่มีเวลาทำการทดสอบมัน พอดีเลย งั้นก็ใช้ผู้หญิงคนนี้ลองยาสักหน่อย ดูสิว่ายาจะมีผลอย่างไร“คุณให้ฉันกินอะไร? กรี๊ดดด!"เซี่ยชิงชิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไม่หยุด คนทั้งคนกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นไฟจำนวนมหาศาลระเบิดออกมาจากรูขุมขนของเธอเปลวไฟเป็นสีฟ้าอ่อนเหมือนสีไฟจากเตาแก๊สที่ใช้ในครัวเรือนเย่ซิวปลดปล่อยพลังจิตของเขา และสังเกตอาการของเซี่ยชิงชิงอย่างใกล้ชิดเขาพบว่าแม้เธอจะกรีดร้องอย่างน่าสมเพช แต่พลังชีวิตของเธอกลับเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากสัมผัสกับความเจ็บปวดแสนสาหัสในช่วงแรก เซี่ยชิงชิงพอจะปรับตัวได้บ้างแล้ว เสื้อผ้าทั้งร่างของเธ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 736
ใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดว่า "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เซี่ยชิงชิงพูดซ้ำในสิ่งที่เย่ซิวพูดกับเธอเมื่อครู่นี้ถ้ำโบราณอะไรนั่นได้กระตุ้นความสนใจของเซี่ยชิงชิงอย่างแท้จริงแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เธอสนใจเรื่องการฆ่าเย่ซิวมากกว่า ดังนั้นเธอจึงบอกข่าวนี้ให้เขาฟังโดยไม่ลังเลเลยเมื่อคุณลี่ซึ่งอยู่ปลายสายได้ยินข่าวนี้ เขาก็ถูกทำให้ตกใจอย่างหนักอีกครั้งจากนั้นก็พึมพำกับตัวเองว่า "มิน่าเล่าความแข็งแกร่งของเขาถึงได้ยกระดับขึ้นอย่างน่าสยดสยองเพียงนั้น แถมบนตัวยังมีของดีอยู่มากมาย ที่แท้ก็ได้มาจากถ้ำที่ผู้บำเพ็ญตนในสมัยโบราณทิ้งเอาไว้”ความคิดต่าง ๆ แล่นเข้ามาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ถามไปว่า "เธอแน่ใจใช่ไหมว่ามันเป็นเรื่องจริง"ด้วยความระมัดระวังตามธรรมชาติ เขาจึงไม่เชื่อสิ่งที่เซี่ยชิงชิงพูดอย่างเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ กระทั่งเกิดความคิดที่ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกเย่ซิวซื้อตัวไปแล้วหรือเปล่า ถึงได้จงใจมาล่อเขาให้ออกไป “แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้น เขาจะนำโอสถออกมาแล้วช่วยฉันให้ทะลวงระดับได้ยังไง”“เอาแบบนี้ ตอนนี้เธอหาโอกาสออกมา ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้เธอ พวกเรามาเจอแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 737
เย่ซิวติดตามหุ่นเชิดมายังสถานที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เห็นว่าหุ่นเชิดตัวนี้ลุกไหม้ ถูกเผาทำลายจนเหลือเพียงกองขี้เถ้าเย่ซิวได้แต่ส่ายหัวอย่างจนใจ หมอนั่นระวังทุกกระเบียดนิ้วจริง ๆ ไม่ถึงร่องรอยใด ๆ เอาไว้เลยช่วยไม่ได้ เย่ซิวทำได้เพียงล้มเลิกความคิดที่จะขุดรากถอนโคนพวกนั้นทั้งหมดจากนั้นเขาก็ใช้วิชาล่องหน เหินกระบี่แล้วมุ่งไปยังชานเมืองเพื่อหาสถานที่หนึ่งและเริ่มขุดลงไปขุดจนได้ถ้ำแห่งหนึ่งออกมา จากนั้นไปที่ถนนขายของเก่าแล้วกว้านซื้อของเก่าจำนวนมาก รวมถึงประตูที่ดูเก่ามากอีกบานหนึ่งโดยบนประตูบานนี้ เย่ซิวยังได้ใช้พลังจิตของตัวเองวาดลายเส้นจำนวนมากลงไปเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้มันด้วยใช้เวลาเกือบครึ่งวันถึงทำเสร็จถัดมาเขาก็หยิบหยกโลหิตออกมาและสร้างค่ายกลอำพราง ซ่อนร่องรอยทั้งหมดที่นี่ไว้ต่อจากนี้ รอจนถึงวันมะรืน ดาบนั้นจะคืนสนองอีกฝ่ายไป และจะได้กำจัดอันตรายที่ซ่อนเร้นนี้โดยสมบูรณ์มองดูเวลา เย่ซิวกลับไปที่สวนสมุนไพรก่อนหนึ่งรอบทอดสายตามองไป สมุนไพรเจริญที่นี่เติบโตกันอย่างเขียวชอุ่มมากลมปราณที่แทรกซึมอยู่ในอากาศเองก็มีความเข้มข้นยิ่งขึ้นเช่นกันตอนนี้เย่ซิวไม่จำเป
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 738
เย่ซิวมองเธอแล้วยิ้ม "มาที่ห้องทำงานของผม"มีคนอื่นอยู่ในห้องน้ำชานี้ด้วย ชูตงไม่กล้าชักสีหน้ากับเย่ซิวมาก ดังนั้นจึงระงับความโกรธลงไป แล้วเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินตามหลังเย่ซิวไประหว่างทางมีพนักงานหญิงจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกอิจฉาเมื่อได้เห็นฉากนี้ ชูตงดูเหมือนจะใกล้ชิดกับท่านประธานมากอันที่จริงมีข่าวลือเรื่องนี้แพร่สะพัดไปในบริษัทพักหนึ่งแล้ว เพียงแค่ว่าทุกคนยับยั้งชั่งใจกันได้ค่อนข้างดี จึงไม่มีใครกล้าพูดกันอย่างโต้ง ๆ แม้แต่เซี่ยซิ่วซิ่ว ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ เองก็ได้ยินข่าวลือนี้แล้วเช่นกันเพียงแต่พวกเธอไม่สนใจมากนักตอนนี้เย่ซิวทรงพลังมากเกินไป อาศัยพวกเธอพี่สาวน้องสาวไม่กี่คนร่วมออกรบพร้อมกัน ในด้านการบำเพ็ญตนก็ยังไม่อาจเอาชนะเย่ซิวซึ่งมีเพียงคนเดียวได้กระทั่งตั้งตารอด้วยซ้ำว่าจะมีน้องสาวมากขึ้น เพื่อมาช่วยกันแบ่งเบาภาระเย่ซิวมีลิฟต์พิเศษที่มุ่งตรงไปยังห้องทำงานของเขาโดยตรงหลังจากเข้าไปในลิฟต์ ชูตงก็แยกเขี้ยวใส่เขา "ไอ้คนสารเลว คนสารเลว คุณก็รู้แต่รังแกผู้หญิง!"เย่ซิวเหยียดสองนิ้วไปตรงหน้าเธอชูตงชะงักกึก "นี่หมายความว่าอะไร?"เย่ซิวยิ้มแล้วพูดว่า "ด่าเจ้าน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 739
มีบางสิ่งที่อาจไม่เคยเกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นอย่างนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อมีการเริ่มต้น ก็มักจะเกิดขึ้นเสมอเช่นเดียวกับตอนนี้ เย่ซิวโอบชูตงไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง แล้วจูบลงไปด้วยท่าทางที่แข็งกร้าวอย่างยิ่งหนึ่งนาทีต่อมา ชูตงก็รีบวิ่งออกไปนอกประตู เช็ดปากแรง ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่าริมฝีปากชา เธอต้องรีบไปแปรงฟันให้เร็วที่สุด“แหวะ แหวะ แหวะ...”ภายในห้องน้ำชูตงอาเจียนออกมาเป็นระลอก นี่เป็นครั้งที่ห้าแล้วที่เธอบ้วนปากเธอยังคงรู้สึกว่ามันยังไม่สะอาด เมื่อมองดูตัวเองในกระจก ก็เห็นใบหน้าแดงเถือกไปหมดเธอมองเห็นความอัปยศอดสู ความโกรธ และความเขินอายในดวงตาของเธอเดี๋ยวนะ ทำไมเธอต้องอายด้วยเธอส่ายหัวอย่างแรง ขับไล่ความคิดไร้สาระนี้ออกจากหัวสมอง“น่ารังเกียจ สารเลว ไอ้คนลามก” ชูตงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สบถอย่างดุเดือด "อย่าให้ฉันมีโอกาสบ้างนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้นายได้เห็นดี ถือเสียว่าถูกหมากัดก็แล้วกัน"หลังจากการสะกดจิตตัวเอง เธอก็รู้สึกดีขึ้นมากเธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่า ความโกรธของเธอที่มีต่อเย่ซิวที่กลั่นแกล้งเธอนั้นมันน้อยกว่าครั้งแรกมากในสำนักงาน เย่ซิวกลับมานั่งในที่นั่งของตัวเอง นึกถึง
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
