LOGINShare
บทที่ 732
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 733
วันนี้เย่ซิวให้พวกเธอทั้งหมดลางาน ไม่สามารถไปทำงานได้เลย เพราะฝึกตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ แม้ร่างกายจะไม่ล้า แต่จิตใจรู้สึกเหนื่อยล้ามากเพื่อรักษาประสิทธิภาพของพลังต่อสู้และยกระดับความแข็งแกร่งให้พวกเธอไปในเวลาเดียวกัน เย่ซิวจึงได้นำน้ำพุวิญญาณจำนวนห้าสิบกิโลกรัมออกมาและเติมใส่เข้าไปไม่ขาดเวลาล่วงมาจนถึงตอนกลางคืน ความแข็งแกร่งของทุกคนเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดลู่เสวี่ยเอ๋อร์มาถึงจอมยุทธ์ขั้นต้นระดับเก้าแล้วหลิ่วเมิ่งอิ๋นมาถึงขั้นสูงระดับแปดไป๋อวี้เจี๋ยมาถึงขั้นต้นระดับแปดหลัวอีอีกลับมาถึงขั้นกลางระดับหกการเพิ่มขึ้นของความแข็งแกร่งนี้เรียกได้ว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง แถมยังไม่มีอันตรายแม้เพียงนิดด้วยหลังจากบำเพ็ญตนอย่างหนักยกหนึ่ง สาว ๆ ไม่กี่คนก็หลับสนิทเย่ซิวช่วยห่มผ้าห่มให้พวกเธอ จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเขาได้รับข้อความเยอะมาก ในบรรดาทั้งหมดนั้นมีข้อความซึ่งเกี่ยวกับที่หลิวคุนโอนทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อของเขามาด้วยเขาส่งข้อความถึงเวินหว่านเอ๋อร์ทันที เพื่อขอให้เธอขายทรัพย์สินเหล่านี้เงินที่แลกเปลี่ยนมาจะถูกโอนเข้าบัญชีของบริษัท......ทางตอนเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 734
เฉินซิ่วน่าพยักหน้าและเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินออกไปข้างนอกการเดินทางไปยังเมืองข้าง ๆ ของเธอในครั้งนี้ ก็เพื่อไปทำเรื่องใหญ่และพบปะกับบุคคลที่สำคัญมากบุคคลหนึ่งถ้าเธอทำสำเร็จได้ เช่นนั้นส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนการใหญ่ในใจเธอก็จะเป็นจริงก่อนขึ้นรถ เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีครามและพูดด้วยเสียงที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยิน“คุณเย่ บุญคุณที่คุณมีต่อฉันฉันจดจำมันไว้ในใจตลอด รอครั้งหน้าเมื่อเราพบกัน ฉันจะมอบเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้กับคุณอย่างแน่นอน ”......เย่ซิวแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูจากนั้นเขาก็มาถึงอีกห้องหนึ่งที่เซี่ยชิงชิงพักอยู่ประตูปิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่เคาะประตู แต่ใช้วิชาทะลุกำแพงทะลุผ่านเข้าไปโดยตรงภายในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้ บรรยากาศจึงน่าขนลุกเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เห็นเซี่ยชิงชิงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างทำท่าประสานแปลก ๆข้างหน้าเธอ มีเตาทองแดงขนาดเท่ากาน้ำใบหนึ่งวางอยู่ในเตาทองแดง ตะขาบ งูพิษ คางคก และสิ่งที่มีพิษอื่น ๆ กำลังกัดกินกัน จากนั้นปลดปล่อยก๊าซสีดำออกมาซึ่งก็ถูกเธอดูดซับไว้ทันใดนั้นเซี่ยชิงชิงรู้สึกใจวูบโหวง เธอเงยหน้าขึ้นและเห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 735
เซี่ยชิงชิงเดาได้ว่าเย่ซิวกำลังจะทำอะไร เธอก็รู้สึกรังเกียจ แต่ก็ทำได้เพียงอ้าปากอย่างเชื่อฟังแต่สิ่งที่คาดเดาไว้กลับไม่ได้เกิดขึ้นเย่ซิวโยนโอสถเม็ดหนึ่งเข้าไปในปากของเธอแทนเซี่ยชิงชิงเผยสีหน้าหวาดกลัว และอยากจะอาเจียนมันออกมาโดยไม่รู้ตัวแต่การเคลื่อนไหวของเธอไม่เร็วเท่าเย่ซิว ปากของเธอถูกปิดไว้ และวินาทีถัดมาโอสถก็ละลายโอสถที่เขาใส่เข้าไปในปากของเซี่ยชิงชิงนั้น มันคือสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในเตาเพลิงปฐพีหลังจากเปิดเตาแล้วจนถึงตอนนี้เย่ซิวยังไม่มีเวลาทำการทดสอบมัน พอดีเลย งั้นก็ใช้ผู้หญิงคนนี้ลองยาสักหน่อย ดูสิว่ายาจะมีผลอย่างไร“คุณให้ฉันกินอะไร? กรี๊ดดด!"เซี่ยชิงชิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไม่หยุด คนทั้งคนกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นไฟจำนวนมหาศาลระเบิดออกมาจากรูขุมขนของเธอเปลวไฟเป็นสีฟ้าอ่อนเหมือนสีไฟจากเตาแก๊สที่ใช้ในครัวเรือนเย่ซิวปลดปล่อยพลังจิตของเขา และสังเกตอาการของเซี่ยชิงชิงอย่างใกล้ชิดเขาพบว่าแม้เธอจะกรีดร้องอย่างน่าสมเพช แต่พลังชีวิตของเธอกลับเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากสัมผัสกับความเจ็บปวดแสนสาหัสในช่วงแรก เซี่ยชิงชิงพอจะปรับตัวได้บ้างแล้ว เสื้อผ้าทั้งร่างของเธ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 736
ใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดว่า "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เซี่ยชิงชิงพูดซ้ำในสิ่งที่เย่ซิวพูดกับเธอเมื่อครู่นี้ถ้ำโบราณอะไรนั่นได้กระตุ้นความสนใจของเซี่ยชิงชิงอย่างแท้จริงแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เธอสนใจเรื่องการฆ่าเย่ซิวมากกว่า ดังนั้นเธอจึงบอกข่าวนี้ให้เขาฟังโดยไม่ลังเลเลยเมื่อคุณลี่ซึ่งอยู่ปลายสายได้ยินข่าวนี้ เขาก็ถูกทำให้ตกใจอย่างหนักอีกครั้งจากนั้นก็พึมพำกับตัวเองว่า "มิน่าเล่าความแข็งแกร่งของเขาถึงได้ยกระดับขึ้นอย่างน่าสยดสยองเพียงนั้น แถมบนตัวยังมีของดีอยู่มากมาย ที่แท้ก็ได้มาจากถ้ำที่ผู้บำเพ็ญตนในสมัยโบราณทิ้งเอาไว้”ความคิดต่าง ๆ แล่นเข้ามาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ถามไปว่า "เธอแน่ใจใช่ไหมว่ามันเป็นเรื่องจริง"ด้วยความระมัดระวังตามธรรมชาติ เขาจึงไม่เชื่อสิ่งที่เซี่ยชิงชิงพูดอย่างเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ กระทั่งเกิดความคิดที่ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกเย่ซิวซื้อตัวไปแล้วหรือเปล่า ถึงได้จงใจมาล่อเขาให้ออกไป “แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้น เขาจะนำโอสถออกมาแล้วช่วยฉันให้ทะลวงระดับได้ยังไง”“เอาแบบนี้ ตอนนี้เธอหาโอกาสออกมา ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้เธอ พวกเรามาเจอแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 737
เย่ซิวติดตามหุ่นเชิดมายังสถานที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เห็นว่าหุ่นเชิดตัวนี้ลุกไหม้ ถูกเผาทำลายจนเหลือเพียงกองขี้เถ้าเย่ซิวได้แต่ส่ายหัวอย่างจนใจ หมอนั่นระวังทุกกระเบียดนิ้วจริง ๆ ไม่ถึงร่องรอยใด ๆ เอาไว้เลยช่วยไม่ได้ เย่ซิวทำได้เพียงล้มเลิกความคิดที่จะขุดรากถอนโคนพวกนั้นทั้งหมดจากนั้นเขาก็ใช้วิชาล่องหน เหินกระบี่แล้วมุ่งไปยังชานเมืองเพื่อหาสถานที่หนึ่งและเริ่มขุดลงไปขุดจนได้ถ้ำแห่งหนึ่งออกมา จากนั้นไปที่ถนนขายของเก่าแล้วกว้านซื้อของเก่าจำนวนมาก รวมถึงประตูที่ดูเก่ามากอีกบานหนึ่งโดยบนประตูบานนี้ เย่ซิวยังได้ใช้พลังจิตของตัวเองวาดลายเส้นจำนวนมากลงไปเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้มันด้วยใช้เวลาเกือบครึ่งวันถึงทำเสร็จถัดมาเขาก็หยิบหยกโลหิตออกมาและสร้างค่ายกลอำพราง ซ่อนร่องรอยทั้งหมดที่นี่ไว้ต่อจากนี้ รอจนถึงวันมะรืน ดาบนั้นจะคืนสนองอีกฝ่ายไป และจะได้กำจัดอันตรายที่ซ่อนเร้นนี้โดยสมบูรณ์มองดูเวลา เย่ซิวกลับไปที่สวนสมุนไพรก่อนหนึ่งรอบทอดสายตามองไป สมุนไพรเจริญที่นี่เติบโตกันอย่างเขียวชอุ่มมากลมปราณที่แทรกซึมอยู่ในอากาศเองก็มีความเข้มข้นยิ่งขึ้นเช่นกันตอนนี้เย่ซิวไม่จำเป
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 738
เย่ซิวมองเธอแล้วยิ้ม "มาที่ห้องทำงานของผม"มีคนอื่นอยู่ในห้องน้ำชานี้ด้วย ชูตงไม่กล้าชักสีหน้ากับเย่ซิวมาก ดังนั้นจึงระงับความโกรธลงไป แล้วเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินตามหลังเย่ซิวไประหว่างทางมีพนักงานหญิงจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกอิจฉาเมื่อได้เห็นฉากนี้ ชูตงดูเหมือนจะใกล้ชิดกับท่านประธานมากอันที่จริงมีข่าวลือเรื่องนี้แพร่สะพัดไปในบริษัทพักหนึ่งแล้ว เพียงแค่ว่าทุกคนยับยั้งชั่งใจกันได้ค่อนข้างดี จึงไม่มีใครกล้าพูดกันอย่างโต้ง ๆ แม้แต่เซี่ยซิ่วซิ่ว ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ เองก็ได้ยินข่าวลือนี้แล้วเช่นกันเพียงแต่พวกเธอไม่สนใจมากนักตอนนี้เย่ซิวทรงพลังมากเกินไป อาศัยพวกเธอพี่สาวน้องสาวไม่กี่คนร่วมออกรบพร้อมกัน ในด้านการบำเพ็ญตนก็ยังไม่อาจเอาชนะเย่ซิวซึ่งมีเพียงคนเดียวได้กระทั่งตั้งตารอด้วยซ้ำว่าจะมีน้องสาวมากขึ้น เพื่อมาช่วยกันแบ่งเบาภาระเย่ซิวมีลิฟต์พิเศษที่มุ่งตรงไปยังห้องทำงานของเขาโดยตรงหลังจากเข้าไปในลิฟต์ ชูตงก็แยกเขี้ยวใส่เขา "ไอ้คนสารเลว คนสารเลว คุณก็รู้แต่รังแกผู้หญิง!"เย่ซิวเหยียดสองนิ้วไปตรงหน้าเธอชูตงชะงักกึก "นี่หมายความว่าอะไร?"เย่ซิวยิ้มแล้วพูดว่า "ด่าเจ้าน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 739
มีบางสิ่งที่อาจไม่เคยเกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นอย่างนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อมีการเริ่มต้น ก็มักจะเกิดขึ้นเสมอเช่นเดียวกับตอนนี้ เย่ซิวโอบชูตงไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง แล้วจูบลงไปด้วยท่าทางที่แข็งกร้าวอย่างยิ่งหนึ่งนาทีต่อมา ชูตงก็รีบวิ่งออกไปนอกประตู เช็ดปากแรง ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่าริมฝีปากชา เธอต้องรีบไปแปรงฟันให้เร็วที่สุด“แหวะ แหวะ แหวะ...”ภายในห้องน้ำชูตงอาเจียนออกมาเป็นระลอก นี่เป็นครั้งที่ห้าแล้วที่เธอบ้วนปากเธอยังคงรู้สึกว่ามันยังไม่สะอาด เมื่อมองดูตัวเองในกระจก ก็เห็นใบหน้าแดงเถือกไปหมดเธอมองเห็นความอัปยศอดสู ความโกรธ และความเขินอายในดวงตาของเธอเดี๋ยวนะ ทำไมเธอต้องอายด้วยเธอส่ายหัวอย่างแรง ขับไล่ความคิดไร้สาระนี้ออกจากหัวสมอง“น่ารังเกียจ สารเลว ไอ้คนลามก” ชูตงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สบถอย่างดุเดือด "อย่าให้ฉันมีโอกาสบ้างนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้นายได้เห็นดี ถือเสียว่าถูกหมากัดก็แล้วกัน"หลังจากการสะกดจิตตัวเอง เธอก็รู้สึกดีขึ้นมากเธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่า ความโกรธของเธอที่มีต่อเย่ซิวที่กลั่นแกล้งเธอนั้นมันน้อยกว่าครั้งแรกมากในสำนักงาน เย่ซิวกลับมานั่งในที่นั่งของตัวเอง นึกถึง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 740
ผิวพรรณที่ปรากฏออกมานั้นขาวผุดผาดจนแทบจะเปล่งประกายได้ดวงตาคู่นั้นสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาวมีผ้าคลุมหน้าปิดหน้า ทำให้มองเห็นใบหน้าของเธอเพียงราง ๆ ทว่ามีบุคลิกที่โดดเด่น สง่างามและบริสุทธิ์เหมือนดอกกล้วยไม้ป่าที่บานในหุบเขาลึก ซึ่งหาได้ยากยิ่งในโลกคุณลี่ปรายหางตามองผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว นัยน์ตาฉายแววชื่นชมอย่างไม่อาจปกปิดได้“ศิษย์น้องหญิง เธอคิดว่ามีในถ้ำโบราณนั้น มีโอสถที่สามารถช่วยให้เราทะลวงระดับจินตานได้ไหม”ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนและไพเราะราวกับเสียงร้องของนกขมิ้น "ดูจากวรยุทธ์ของเย่ซิวที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เขาต้องได้รับโอสถตกทอดมาเป็นจำนวนมากแน่ ๆ และความเป็นไปได้ก็มีไม่น้อยแต่คิดว่าคงไม่ใช่ถ้ำโบราณเก่าแก่อะไร คงเป็นถ้ำเมื่อห้าหรือหกร้อยปีก่อน”คุณลี่หัวเราะเบา ๆ "ถ้ามันมีอยู่จริง เช่นนั้นจะให้ศิษย์น้องหญิงรับไปก่อน หลังจากที่เธอทะลวงระดับจินตานแล้วค่อยวางแผนขั้นต่อไป"หญิงสาวตอบรับเบา ๆ สายตามองตรงไปข้างหน้า ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่คุณลี่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว แต่ทัศนคติของอีกฝ่ายกลับเย็นชาและไม่แยแส ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจในส่วนใหญ่แต่
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 906
หยางถิงถิงนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เพราะท่านี้ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้เมื่อเห็นเย่ซิวเดินออกมาพร้อมกับถังอวิ้น เธอก็เตรียมตัวจะลุกขึ้นแต่ทันใดนั้นก็ชะงักไปเพราะเธอเห็นเย่ซิวเดินเข้าไปในห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถึงกับกระโดดลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็วเนื่องจากการเคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไป ทำให้แผลเจ็บจนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ในตอนนี้เธอไม่สนใจความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว แม้แต่รองเท้าก็ไม่ทันใส่ รีบวิ่งตรงไปที่ห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถือว่าถังอวิ้นเป็นเหมือนพี่สาวของตัวเอง แล้วเธอจะปล่อยให้ถังอวิ้น ‘เป็นเนื้อเข้าปากเสือ’ ไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร?ขณะที่ถังอวิ้นกำลังจะปิดประตู หยางถิงถิงก็พุ่งเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว “พี่คะ พี่กำลังจะทำอะไร? ทำไมถึงปล่อยให้เจ้าหมาป่าลามกตัวนี้เข้ามาได้!”ถังอวิ้นหัวเราะและตอบว่า “ฉันกับคุณคนนี้มีเรื่องต้องพูดคุยกันนิดหน่อย ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก”หยางถิงถิงยังคงไม่เชื่อ “จะคุยเรื่องอะไรถึงคุยกันข้างนอกไม่ได้ จำเป็นต้องเข้ามาในห้องพี่ ฉันบอกเลยว่าเขาไม่ใช่คนดีอะไรเขาคงเห็นว่าพี่ทั้งสวยทั้งหุ่นดีเหมือนฉัน เลยใช้วิธีการบางอย่างหลอกล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 905
เมื่อถังอวิ้นได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเย่ซิว เธอถึงกับรู้สึกสับสนขึ้นมาเล็กน้อยเธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่ไม่เคยเจออะไรเลยตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธอได้พบเห็นชายหนุ่มรูปงามมากมาย รวมถึงเจ้าชายจากต่างประเทศด้วยแต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปลักษณ์หรือออร่าของพวกเขา ก็ไม่มีใครเทียบกับเย่ซิวได้เลยที่สำคัญเธอรู้สึกว่าเย่ซิวดูคุ้นหน้าคุ้นตา แต่ในตอนนั้นกลับคิดไม่ออกว่าเคยเห็นเขาที่ไหนถึงแม้ถังอวิ้นจะเป็นเพียงหัวหน้าแม่บ้าน แต่เพราะความสามารถที่โดดเด่น ทำให้หยางเฟิงเปิดเผยความลับหลายอย่างให้เธอรับรู้แม้กระทั่งภาพการต่อสู้ในตอนนั้น เธอก็เคยได้ดูหลังจากได้ดูภาพการต่อสู้นั้น ถังอวิ้นก็ถึงกับตื่นเต้นจนใจเต้นแรง แม้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต เธอจะเติบโตในประเทศจ้านอิงตี้แต่เธอก็ยังคงคิดว่าตัวเองเป็นคนของประเทศหลงเถิง และฝันว่าวันหนึ่งเธอจะได้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิด“คุณผู้ชาย คุณดูคุ้นหน้ามากเลยนะคะ”หยางเฟิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นว่า “แน่นอนว่าต้องคุ้นอยู่แล้ว ไม่นานมานี้ฉันไม่ได้เอาภาพการต่อสู้นั้นให้เธอดูหรอกหรือ?”ร่างของถังอวิ้นถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาเบิกกว้าง ในที่สุดเธอก็นึกอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 904
เย่ซิวลูบคาง พลางพินิจมองหยางถิงถิงถึงแม้ว่านิสัยจะเอาแต่ใจและมีนิสัยคุณหนูหนักอยู่สักหน่อย แต่พรสวรรค์ของเธอก็ถือว่าโดดเด่นไม่น้อยแม้ว่าจะเทียบกับเย่ซิวไม่ได้เลย แต่ถ้าเปรียบเทียบกับคนธรรมดา เธอก็จัดว่าเป็นอัจฉริยะหากได้รับการฝึกฝนอย่างเหมาะสม เธออาจจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง"นาย... นายมองอะไร" ภายใต้สายตาของเย่ซิว หยางถิงถิงรู้สึกไม่สบายใจ เธอบิดตัวด้วยความกระสับกระส่าย เย่ซิวยิ้มเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร และยังไม่คิดจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้เธอรู้ในตอนนี้รอให้มีเวลา เขาค่อยหาวิธีฝึกฝนเธอให้ดีเสียก่อนไม่นานถังอวิ้นก็กลับมา และหยางเฟิงก็กลับมาด้วยเช่นกันเย่ซิวพูดขึ้นก่อนที่หยางเฟิงจะทันได้เอ่ยปากว่า "ไปคุยกันที่ห้องทำงานของคุณเถอะ"หยางเฟิงพยักหน้า "เชิญตามฉันมา"ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องทำงาน หยางเฟิงล็อกประตู แล้วหยิบแฟ้มเอกสารหนาเตอะออกมาจากตู้เซฟ ยื่นให้เย่ซิว"นี่คือทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ในชื่อฉัน ตอนนี้มีมูลค่ารวมประมาณสองล้านหกแสนล้านบาท ผมจะขายทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เร็วที่สุดและจะเปลี่ยนมันเป็นทองคำ"เย่ซิวเปิดอ่านเอกสารเมื่ออ่านจบ เ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 903
เย่ซิวเดิมทีก็แค่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เล่น ๆ เท่านั้นแต่เมื่อได้รู้ว่าเธอเรียนสาขาอะไร และไม่มีคนในครอบครัวอีก เขาจึงคิดจะดึงตัวเธอไปทำงานด้วยถังอวิ้นนั้นเหมาะสมกับตำแหน่งผู้จัดการที่เขาต้องการในทุก ๆ ด้านเธอเองก็เป็นคนจากประเทศหลงเถิงเหมือนกัน ซึ่งสถานะที่ไร้พันธะใด ๆ ของเธอนั้นดูสะอาดสะอ้านในระดับหนึ่ง เย่ซิวจึงคิดจะพาเธอกลับไปที่สำนักโอสถตอนนี้ที่นั่นกำลังขาดบุคลากรที่มีความสามารถในการบริหารจัดการอย่างมาก เนื่องจากธุรกิจขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ จึงขาดแคลนทรัพยากรบุคคลระดับสูงเมื่อพูดออกไปเช่นนี้ ทั้งอลิสและถังอวิ้นต่างก็หันมามองเย่ซิวเป็นตาเดียวถังอวิ้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงตอบกลับอย่างสุภาพว่า “ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย ฉันทำงานที่นี่มีความสุขมากแล้วท่านประธานและครอบครัวของพวกเขาก็ดีกับฉันมาก ตอนนี้ยังไม่มีความคิดที่จะย้ายออกไปค่ะ”“ผมให้เงินเดือนปีละห้าสิบล้านบาท” เย่ซิวพูดอย่างตรงไปตรงมา “และยังจะมอบบางสิ่งที่คุณคาดไม่ถึงให้อีกด้วย”ถังอวิ้นเป็นเพียงคนธรรมดา แต่ดูจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว เธอน่าจะออกกำลังกายเป็นประจำเย่ซิวสามารถช่วยเธอปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย ให้เปลี่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 902
“นี่จะเป็นไปได้ยังไง?” หยางถิงถิงรู้สึกไม่เชื่อในตอนแรกแต่ในวินาทีต่อมา เธอก็เห็นฉากตรงหน้าและตกตะลึงจนแทบอาเจียน พลางปิดปากตัวเองแล้วพูดขึ้นว่า “คุณปู่ นี่มันเรื่องอะไรกันคะ?!” หยางเฟิงส่ายศีรษะ พร้อมสั่งกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตอนนี้...หลานพาเขากลับบ้านเราไปก่อน รอให้ปู่จัดการเรื่องตรงนี้เสร็จแล้วค่อยว่ากัน”“อะไรนะ?!” หยางถิงถิงถึงไม่พอใจในทันที “คุณปู่ล้อเล่นหรือเปล่าคะ? ให้หนูพาเขากลับบ้านเนี่ยนะ! นี่มันเหมือนเอาหมาป่าเข้าบ้านเลยนะคะ! คุณปู่ไม่กลัวเหรอว่าหลานสาวของคุณจะโดนไอ้หมอนี่รังแกหรือทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง?” หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ “ถ้ามีเรื่องแบบนั้นจริง ก็ดีสิ” หยางถิงถิง “???” สุดท้ายหยางถิงถิงก็ถูกบังคับให้พาเย่ซิวกลับบ้าน หยางเฟิงให้เธอเลือกสองทาง คือจะพาเย่ซิวกลับบ้าน หรือจะอยู่ช่วยกันยกศพอยู่ที่นี่ หยางถิงถิงตัดสินใจเลือกทางแรกทันที เธอขับรถเอสยูวีสุดหรู โดยมีเย่ซิวกับอลิสนั่งอยู่ด้านหลัง หยางถิงถิงเงียบไปตลอดทาง ไม่หยิ่งยโสเหมือนตอนที่อยู่กับหยางเฟิงก่อนหน้านี้เลย แถมเธอยังขับรถเร็วมากด้วยเหตุผลก็มีเพียงข้อเดียว เพราะจุดที่โด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 901
ในขณะที่รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลจากทุกอณูของร่างกายตนเองหลังจากการปลดปล่อยพลังออกมา หยางถิงถิงรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเองอีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอทำคือพุ่งเข้าไปหาเย่ซิว โดยหวังจะสั่งสอนเขาให้เข็ดหลาบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจมานานหยางเฟิงที่เห็นแบบนั้นถึงกับหน้าซีด รีบตะโกนห้ามปรามทันที “ถิงถิง หยุดนะ!”แต่หยางถิงถิงนอกจากจะไม่สนใจคำห้ามปรามแล้ว เธอยังเร่งความเร็วขึ้นอีก “คุณปู่ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูก็แค่จะสั่งสอนเขานิดหน่อย จะไม่ทำให้ถึงตายหรอก!”หยางเฟิงได้แต่ยกมือขึ้นกุมหน้า เขาไม่อยากมองเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหยางถิงถิงยกมือขึ้นหมายจะตบใบหน้าเย่ซิวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมแต่ก่อนที่มือของเธอจะฟาดถึงใบหน้าเขา อยู่ดี ๆ เธอก็รู้สึกว่าเอวของเธอถูกเย่ซิวจับไว้แน่นแล้วร่างของเธอก็หมุนเคว้ง ก่อนตัวเธอจะถูกเย่ซิวหนีบไว้ใต้แขน“เพียะ!”เสียงฝ่ามือกระทบชัดเจนดังขึ้นในห้องหยางถิงถิงตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำราวกับสีตับหมูทันที พลันกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น พร้อมดิ้นรนสุดชีวิต “ไอ้บ้า! นายกล้าตีฉันเหรอ! ฉันจะสับนายเป็นพัน ๆ ชิ้น!”หยางถิง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 900
ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะสู้ชนะ แต่ก่อนหน้านั้นที่ถูกลอบโจมตี เขาก็สูญเสียคนไปถึงเกือบหนึ่งในสามเดิมทีในห้องโถงมีผู้มีพลังวิเศษมากกว่าหนึ่งพันคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสองร้อยกว่าคนเท่านั้น และแต่ละคนก็ล้วนบาดเจ็บทั้งสิ้นเย่ซิวปรบมือเบา ๆ ดึงดูดสายตาของทุกคน จากนั้นจึงกล่าวว่า “ต่อไปนี้ ผมหวังว่าทุกคนจะพูดตามผม ใครที่ไม่พูด ก็จะลงเอยเหมือนกับศพที่กองอยู่บนพื้นตรงนี้”ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นไปถึงหัวใจ หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของเย่ซิว ก็ไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย พากันพูดตามอย่างว่าง่ายหยางถิงถิงในตอนนี้ยังคงอยู่ในสภาพปิดกั้นตัวเอง ไม่มีสติรับรู้ จึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ซิวตั้งใจให้พวกเขาสาบานด้วยพันธสัญญาที่ร้ายแรงที่สุดตราบเท่าที่พวกเขาคิดจะเปิดเผยสิ่งใดเกี่ยวกับวันนี้ พวกเขาจะถูกกลืนกินทันทีและเสียชีวิต ณ ที่ตรงนั้นแม้แต่หยางเฟิงก็รวมอยู่ในนั้นด้วย เย่ซิวไม่เชื่อใจพวกเขา หากไม่สาบาน เขายอมฆ่าทิ้งทั้งหมดเสียดีกว่าหลังจากที่พวกเขากล่าวคำสาบานกันครบแล้ว ใบหน้าของเย่ซิวจึงปรากฏรอยยิ้มอีกครั้ง พร้อมกับสลายจิตสังหารที่แผ่ออกมาก่อนหน้าหยางเฟิงถอนหายใจโล่งอกทันที และรีบสั่งคนให้เริ่มเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 899
สีหน้าของแคสซี่ย์เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เธอพบว่าตัวเองไม่อาจประเมินความแข็งแกร่งของเย่ซิวได้เลยเมื่อนึกถึงตอนก่อนหน้านี้ที่เย่ซิวแทบไม่ต้องขยับตัว แต่กลับทำลายการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย ความคิดหนึ่งพลันก็ผุดขึ้นมาในหัว"หรือว่าคนที่ถูกทั่วทั้งเมืองตามล่าเมื่อไม่กี่วันก่อนก็คือนาย!"เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ปล่อยหยางเฟิงไป แล้วผมจะให้คุณได้ตายอย่างมีศักดิ์ศรี"แคสซี่ย์หัวเราะเย้ยหยัน "ถึงนายจะเป็นคนคนนั้น แต่แล้วจะยังไงล่ะ? ที่นี่คือสมาคมผู้มีพลังวิเศษ!อีกอย่างหยางเฟิงยังอยู่ในมือฉัน ถ้านายไม่อยากให้เขาตาย ก็ยืนอยู่ตรงนั้นเฉย ๆ แล้วอย่าขยับตัว!"เย่ซิวหยุดอยู่ห่างจากเธอสามเมตร พร้อมเผยรอยยิ้มเย้ยหยันตรงมุมปาก "คุณลองเดาดูสิว่าทำไมผมถึงพล่ามเรื่องไร้สาระกับคุณมากมายขนาดนี้?""แย่แล้ว..."แคสซี่ย์เกิดความระแวดระวังขึ้นทันที โดยไม่ต้องหยุดคิดอีก เธอก็ชักมีดที่เสียบอยู่ในท้องของหยางเฟิงออกมา จากนั้นกระหน่ำแทงไปที่หัวใจของเขาอย่างแรง"พรวด!"เลือดพุ่งกระฉูดออกมาร่างของแคสซี่ย์ก็แข็งค้างอยู่ตรงนั้น เธอก้มลงมองช้า ๆ ก็พบว่าร่างกายของเธอถู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 898
แคสซี่ย์ยกมือขวาขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะกดลงอย่างแรงพร้อมพูดว่า “ลงมือซะ! ฆ่าทุกคนที่เป็นคนของหยางเฟิง อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”"ฉึก ฉึก ฉึก!"เลือดพลันก็สาดกระเซ็น บางคนถูกโจมตีจากคนที่อยู่ข้าง ๆ อย่างไม่ทันตั้งตัวและเสียชีวิตในทันทีหยางเฟิงตกตะลึงและโกรธจัด เขาอยากจะต่อต้าน แต่ในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงมองดูพี่น้องร่วมชาติของเขาถูกฆ่าไปทีละคนด้วยสายตาเจ็บปวดเขาหลั่งน้ำตาเลือด เสียใจภายหลังเหลือจะกล่าวไม่เคยคาดคิดเลยว่าแคสซี่ย์จะโหดเหี้ยมและไร้ความปรานีถึงเพียงนี้สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความโกลาหลในพริบตา“ไปเถอะ ถึงเวลาที่เราต้องแสดงบ้างขึ้นเวทีแล้ว”เย่ซิวจับมือของอลิส เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและมั่นคง พลังไร้รูปปกคลุมรอบตัวเขาในระยะสองเมตร ทำให้ทุกสิ่งที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือพลังวิเศษต่างๆ ล้วนถูกสะท้อนออกไปดวงตาของอลิสเปล่งประกายเจิดจ้า เธอหลงรักชายตรงหน้าอย่างหัวปักหัวปำเย่ซิวเดินไปถึงหน้าเวทีสำคัญ จับเชือกเส้นหนึ่งไว้ และส่งพลังวิญญาณอันทรงพลังและดุดันของเขาเข้าไปอย่างรุนแรงพลังนั้นเหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ไหลทะลักอย่างไม่หยุดยั้ง สร
