Share

บทที่ 732

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
เนื่องจากไม่ได้ปิดซ่อนออร่าไว้ ดังนั้นเซี่ยซิ่วซิ่วจึงสัมผัสได้ในทันที

เธอหันหน้าไปมอง เมื่อเห็นเย่ซิวก็โยนแล็ปท็อปทิ้ง แล้วโผขึ้นไป กระโดดเบา ๆ ก็กระโดดขึ้นไปเกาะบนตัวเย่ซิว

ใช้ขายาวคู่นั้นพันรอบเอวของเย่ซิ่วไว้ แค่นเสียงฮึ่มที่แสนออดอ้อนออกมา "ฉันรอนายนานมาก สมควรถูกลงโทษ"

เย่ซิวยิ้มอย่างรักใคร่ "ขอโทษที ทำให้คุณต้องรอนานแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะชดเชยให้คุณอย่างเต็มที่เลย"

เซี่ยซิ่วซิ่วกัดริมฝีปากสีชมพูของเธอเบา ๆ และถามอย่างรู้อยู่แก่ใจว่า "นายจะชดเชยให้ฉันยังไง?"

เย่ซิวใช้มือดึงหูของเธอ "คืนนี้ผมจะให้คุณก้าวเข้าสู่จอมยุทธ์ระดับเก้า"

“อ้า...” เซี่ยซิ่วซิ่วร้องอุทานออกมา ชักจะตั้งตารอเล็กน้อยแล้ว แต่ก็กลัวอยู่บ้างเหมือนกัน "นั่นไม่เท่ากับฉันต้องบำเพ็ญตนตลอดทั้งสัปดาห์เลยเหรอ ฉันจะไหวได้ยังไง"

ตอนนี้เธอเป็นจอมยุทธ์ระดับแปด ภายใต้สถานการณ์ปกติ จำเป็นต้องใช้เวลานานขนาดนั้นจริง ๆ

แต่ตอนนี้เย่ซิวมีทรัพยากรเหลือเฟือแล้ว บวกกับด้วยความช่วยเหลือจากน้ำพุวิญญาณ ในด้านของเวลาจึงสามารถย่นให้สั้นลงได้

เขาอุ้มเซี่ยซิ่วซิ่วเดินไปที่ข้างเตียง ก้มตัวแล้ววางเธอลงไป

เย่ซิวหยิบกาน้ำขนาดใหญ่มา และเติม
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 733

    วันนี้เย่ซิวให้พวกเธอทั้งหมดลางาน ไม่สามารถไปทำงานได้เลย เพราะฝึกตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ แม้ร่างกายจะไม่ล้า แต่จิตใจรู้สึกเหนื่อยล้ามากเพื่อรักษาประสิทธิภาพของพลังต่อสู้และยกระดับความแข็งแกร่งให้พวกเธอไปในเวลาเดียวกัน เย่ซิวจึงได้นำน้ำพุวิญญาณจำนวนห้าสิบกิโลกรัมออกมาและเติมใส่เข้าไปไม่ขาดเวลาล่วงมาจนถึงตอนกลางคืน ความแข็งแกร่งของทุกคนเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดลู่เสวี่ยเอ๋อร์มาถึงจอมยุทธ์ขั้นต้นระดับเก้าแล้วหลิ่วเมิ่งอิ๋นมาถึงขั้นสูงระดับแปดไป๋อวี้เจี๋ยมาถึงขั้นต้นระดับแปดหลัวอีอีกลับมาถึงขั้นกลางระดับหกการเพิ่มขึ้นของความแข็งแกร่งนี้เรียกได้ว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง แถมยังไม่มีอันตรายแม้เพียงนิดด้วยหลังจากบำเพ็ญตนอย่างหนักยกหนึ่ง สาว ๆ ไม่กี่คนก็หลับสนิทเย่ซิวช่วยห่มผ้าห่มให้พวกเธอ จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเขาได้รับข้อความเยอะมาก ในบรรดาทั้งหมดนั้นมีข้อความซึ่งเกี่ยวกับที่หลิวคุนโอนทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อของเขามาด้วยเขาส่งข้อความถึงเวินหว่านเอ๋อร์ทันที เพื่อขอให้เธอขายทรัพย์สินเหล่านี้เงินที่แลกเปลี่ยนมาจะถูกโอนเข้าบัญชีของบริษัท......ทางตอนเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 734

    เฉินซิ่วน่าพยักหน้าและเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินออกไปข้างนอกการเดินทางไปยังเมืองข้าง ๆ ของเธอในครั้งนี้ ก็เพื่อไปทำเรื่องใหญ่และพบปะกับบุคคลที่สำคัญมากบุคคลหนึ่งถ้าเธอทำสำเร็จได้ เช่นนั้นส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนการใหญ่ในใจเธอก็จะเป็นจริงก่อนขึ้นรถ เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีครามและพูดด้วยเสียงที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยิน“คุณเย่ บุญคุณที่คุณมีต่อฉันฉันจดจำมันไว้ในใจตลอด รอครั้งหน้าเมื่อเราพบกัน ฉันจะมอบเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้กับคุณอย่างแน่นอน ”......เย่ซิวแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกจากห้องแล้วปิดประตูจากนั้นเขาก็มาถึงอีกห้องหนึ่งที่เซี่ยชิงชิงพักอยู่ประตูปิดอยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่เคาะประตู แต่ใช้วิชาทะลุกำแพงทะลุผ่านเข้าไปโดยตรงภายในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้ บรรยากาศจึงน่าขนลุกเล็กน้อยจากนั้นเขาก็เห็นเซี่ยชิงชิงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างทำท่าประสานแปลก ๆข้างหน้าเธอ มีเตาทองแดงขนาดเท่ากาน้ำใบหนึ่งวางอยู่ในเตาทองแดง ตะขาบ งูพิษ คางคก และสิ่งที่มีพิษอื่น ๆ กำลังกัดกินกัน จากนั้นปลดปล่อยก๊าซสีดำออกมาซึ่งก็ถูกเธอดูดซับไว้ทันใดนั้นเซี่ยชิงชิงรู้สึกใจวูบโหวง เธอเงยหน้าขึ้นและเห

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 735

    เซี่ยชิงชิงเดาได้ว่าเย่ซิวกำลังจะทำอะไร เธอก็รู้สึกรังเกียจ แต่ก็ทำได้เพียงอ้าปากอย่างเชื่อฟังแต่สิ่งที่คาดเดาไว้กลับไม่ได้เกิดขึ้นเย่ซิวโยนโอสถเม็ดหนึ่งเข้าไปในปากของเธอแทนเซี่ยชิงชิงเผยสีหน้าหวาดกลัว และอยากจะอาเจียนมันออกมาโดยไม่รู้ตัวแต่การเคลื่อนไหวของเธอไม่เร็วเท่าเย่ซิว ปากของเธอถูกปิดไว้ และวินาทีถัดมาโอสถก็ละลายโอสถที่เขาใส่เข้าไปในปากของเซี่ยชิงชิงนั้น มันคือสิ่งที่หลงเหลืออยู่ในเตาเพลิงปฐพีหลังจากเปิดเตาแล้วจนถึงตอนนี้เย่ซิวยังไม่มีเวลาทำการทดสอบมัน พอดีเลย งั้นก็ใช้ผู้หญิงคนนี้ลองยาสักหน่อย ดูสิว่ายาจะมีผลอย่างไร“คุณให้ฉันกินอะไร? กรี๊ดดด!"เซี่ยชิงชิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไม่หยุด คนทั้งคนกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นไฟจำนวนมหาศาลระเบิดออกมาจากรูขุมขนของเธอเปลวไฟเป็นสีฟ้าอ่อนเหมือนสีไฟจากเตาแก๊สที่ใช้ในครัวเรือนเย่ซิวปลดปล่อยพลังจิตของเขา และสังเกตอาการของเซี่ยชิงชิงอย่างใกล้ชิดเขาพบว่าแม้เธอจะกรีดร้องอย่างน่าสมเพช แต่พลังชีวิตของเธอกลับเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากสัมผัสกับความเจ็บปวดแสนสาหัสในช่วงแรก เซี่ยชิงชิงพอจะปรับตัวได้บ้างแล้ว เสื้อผ้าทั้งร่างของเธ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 736

    ใช้เวลาสักพักก่อนที่เขาจะเอ่ยปากพูดว่า "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เซี่ยชิงชิงพูดซ้ำในสิ่งที่เย่ซิวพูดกับเธอเมื่อครู่นี้ถ้ำโบราณอะไรนั่นได้กระตุ้นความสนใจของเซี่ยชิงชิงอย่างแท้จริงแต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เธอสนใจเรื่องการฆ่าเย่ซิวมากกว่า ดังนั้นเธอจึงบอกข่าวนี้ให้เขาฟังโดยไม่ลังเลเลยเมื่อคุณลี่ซึ่งอยู่ปลายสายได้ยินข่าวนี้ เขาก็ถูกทำให้ตกใจอย่างหนักอีกครั้งจากนั้นก็พึมพำกับตัวเองว่า "มิน่าเล่าความแข็งแกร่งของเขาถึงได้ยกระดับขึ้นอย่างน่าสยดสยองเพียงนั้น แถมบนตัวยังมีของดีอยู่มากมาย ที่แท้ก็ได้มาจากถ้ำที่ผู้บำเพ็ญตนในสมัยโบราณทิ้งเอาไว้”ความคิดต่าง ๆ แล่นเข้ามาในหัวของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ถามไปว่า "เธอแน่ใจใช่ไหมว่ามันเป็นเรื่องจริง"ด้วยความระมัดระวังตามธรรมชาติ เขาจึงไม่เชื่อสิ่งที่เซี่ยชิงชิงพูดอย่างเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ กระทั่งเกิดความคิดที่ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกเย่ซิวซื้อตัวไปแล้วหรือเปล่า ถึงได้จงใจมาล่อเขาให้ออกไป “แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้น เขาจะนำโอสถออกมาแล้วช่วยฉันให้ทะลวงระดับได้ยังไง”“เอาแบบนี้ ตอนนี้เธอหาโอกาสออกมา ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้เธอ พวกเรามาเจอแ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 737

    เย่ซิวติดตามหุ่นเชิดมายังสถานที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เห็นว่าหุ่นเชิดตัวนี้ลุกไหม้ ถูกเผาทำลายจนเหลือเพียงกองขี้เถ้าเย่ซิวได้แต่ส่ายหัวอย่างจนใจ หมอนั่นระวังทุกกระเบียดนิ้วจริง ๆ ไม่ถึงร่องรอยใด ๆ เอาไว้เลยช่วยไม่ได้ เย่ซิวทำได้เพียงล้มเลิกความคิดที่จะขุดรากถอนโคนพวกนั้นทั้งหมดจากนั้นเขาก็ใช้วิชาล่องหน เหินกระบี่แล้วมุ่งไปยังชานเมืองเพื่อหาสถานที่หนึ่งและเริ่มขุดลงไปขุดจนได้ถ้ำแห่งหนึ่งออกมา จากนั้นไปที่ถนนขายของเก่าแล้วกว้านซื้อของเก่าจำนวนมาก รวมถึงประตูที่ดูเก่ามากอีกบานหนึ่งโดยบนประตูบานนี้ เย่ซิวยังได้ใช้พลังจิตของตัวเองวาดลายเส้นจำนวนมากลงไปเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้มันด้วยใช้เวลาเกือบครึ่งวันถึงทำเสร็จถัดมาเขาก็หยิบหยกโลหิตออกมาและสร้างค่ายกลอำพราง ซ่อนร่องรอยทั้งหมดที่นี่ไว้ต่อจากนี้ รอจนถึงวันมะรืน ดาบนั้นจะคืนสนองอีกฝ่ายไป และจะได้กำจัดอันตรายที่ซ่อนเร้นนี้โดยสมบูรณ์มองดูเวลา เย่ซิวกลับไปที่สวนสมุนไพรก่อนหนึ่งรอบทอดสายตามองไป สมุนไพรเจริญที่นี่เติบโตกันอย่างเขียวชอุ่มมากลมปราณที่แทรกซึมอยู่ในอากาศเองก็มีความเข้มข้นยิ่งขึ้นเช่นกันตอนนี้เย่ซิวไม่จำเป

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 738

    เย่ซิวมองเธอแล้วยิ้ม "มาที่ห้องทำงานของผม"มีคนอื่นอยู่ในห้องน้ำชานี้ด้วย ชูตงไม่กล้าชักสีหน้ากับเย่ซิวมาก ดังนั้นจึงระงับความโกรธลงไป แล้วเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินตามหลังเย่ซิวไประหว่างทางมีพนักงานหญิงจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกอิจฉาเมื่อได้เห็นฉากนี้ ชูตงดูเหมือนจะใกล้ชิดกับท่านประธานมากอันที่จริงมีข่าวลือเรื่องนี้แพร่สะพัดไปในบริษัทพักหนึ่งแล้ว เพียงแค่ว่าทุกคนยับยั้งชั่งใจกันได้ค่อนข้างดี จึงไม่มีใครกล้าพูดกันอย่างโต้ง ๆ แม้แต่เซี่ยซิ่วซิ่ว ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ เองก็ได้ยินข่าวลือนี้แล้วเช่นกันเพียงแต่พวกเธอไม่สนใจมากนักตอนนี้เย่ซิวทรงพลังมากเกินไป อาศัยพวกเธอพี่สาวน้องสาวไม่กี่คนร่วมออกรบพร้อมกัน ในด้านการบำเพ็ญตนก็ยังไม่อาจเอาชนะเย่ซิวซึ่งมีเพียงคนเดียวได้กระทั่งตั้งตารอด้วยซ้ำว่าจะมีน้องสาวมากขึ้น เพื่อมาช่วยกันแบ่งเบาภาระเย่ซิวมีลิฟต์พิเศษที่มุ่งตรงไปยังห้องทำงานของเขาโดยตรงหลังจากเข้าไปในลิฟต์ ชูตงก็แยกเขี้ยวใส่เขา "ไอ้คนสารเลว คนสารเลว คุณก็รู้แต่รังแกผู้หญิง!"เย่ซิวเหยียดสองนิ้วไปตรงหน้าเธอชูตงชะงักกึก "นี่หมายความว่าอะไร?"เย่ซิวยิ้มแล้วพูดว่า "ด่าเจ้าน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 739

    มีบางสิ่งที่อาจไม่เคยเกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นอย่างนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อมีการเริ่มต้น ก็มักจะเกิดขึ้นเสมอเช่นเดียวกับตอนนี้ เย่ซิวโอบชูตงไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง แล้วจูบลงไปด้วยท่าทางที่แข็งกร้าวอย่างยิ่งหนึ่งนาทีต่อมา ชูตงก็รีบวิ่งออกไปนอกประตู เช็ดปากแรง ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่าริมฝีปากชา เธอต้องรีบไปแปรงฟันให้เร็วที่สุด“แหวะ แหวะ แหวะ...”ภายในห้องน้ำชูตงอาเจียนออกมาเป็นระลอก นี่เป็นครั้งที่ห้าแล้วที่เธอบ้วนปากเธอยังคงรู้สึกว่ามันยังไม่สะอาด เมื่อมองดูตัวเองในกระจก ก็เห็นใบหน้าแดงเถือกไปหมดเธอมองเห็นความอัปยศอดสู ความโกรธ และความเขินอายในดวงตาของเธอเดี๋ยวนะ ทำไมเธอต้องอายด้วยเธอส่ายหัวอย่างแรง ขับไล่ความคิดไร้สาระนี้ออกจากหัวสมอง“น่ารังเกียจ สารเลว ไอ้คนลามก” ชูตงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สบถอย่างดุเดือด "อย่าให้ฉันมีโอกาสบ้างนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้นายได้เห็นดี ถือเสียว่าถูกหมากัดก็แล้วกัน"หลังจากการสะกดจิตตัวเอง เธอก็รู้สึกดีขึ้นมากเธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่า ความโกรธของเธอที่มีต่อเย่ซิวที่กลั่นแกล้งเธอนั้นมันน้อยกว่าครั้งแรกมากในสำนักงาน เย่ซิวกลับมานั่งในที่นั่งของตัวเอง นึกถึง

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 740

    ผิวพรรณที่ปรากฏออกมานั้นขาวผุดผาดจนแทบจะเปล่งประกายได้ดวงตาคู่นั้นสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาวมีผ้าคลุมหน้าปิดหน้า ทำให้มองเห็นใบหน้าของเธอเพียงราง ๆ ทว่ามีบุคลิกที่โดดเด่น สง่างามและบริสุทธิ์เหมือนดอกกล้วยไม้ป่าที่บานในหุบเขาลึก ซึ่งหาได้ยากยิ่งในโลกคุณลี่ปรายหางตามองผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว นัยน์ตาฉายแววชื่นชมอย่างไม่อาจปกปิดได้“ศิษย์น้องหญิง เธอคิดว่ามีในถ้ำโบราณนั้น มีโอสถที่สามารถช่วยให้เราทะลวงระดับจินตานได้ไหม”ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนและไพเราะราวกับเสียงร้องของนกขมิ้น "ดูจากวรยุทธ์ของเย่ซิวที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เขาต้องได้รับโอสถตกทอดมาเป็นจำนวนมากแน่ ๆ และความเป็นไปได้ก็มีไม่น้อยแต่คิดว่าคงไม่ใช่ถ้ำโบราณเก่าแก่อะไร คงเป็นถ้ำเมื่อห้าหรือหกร้อยปีก่อน”คุณลี่หัวเราะเบา ๆ "ถ้ามันมีอยู่จริง เช่นนั้นจะให้ศิษย์น้องหญิงรับไปก่อน หลังจากที่เธอทะลวงระดับจินตานแล้วค่อยวางแผนขั้นต่อไป"หญิงสาวตอบรับเบา ๆ สายตามองตรงไปข้างหน้า ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่คุณลี่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เป็นครั้งคราว แต่ทัศนคติของอีกฝ่ายกลับเย็นชาและไม่แยแส ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจในส่วนใหญ่แต่

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1034

    ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งที่เคยดูทรงพลังและน่าเกรงขาม ตอนนี้กลับดูซูบเซียวและอ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัดมันรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ดันไปหาเรื่องกับเย่ซิวซึ่งเป็นตัวอันตรายเข้าหากรู้แต่แรกว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ มันคงเลือกที่จะเงียบและทำตัวเป็นม้าโปร่งแสงไปเสียตั้งแต่ต้นวิชาแปรมังกรขั้นที่สามต้องบำเพ็ญให้เกิดกรงเล็บมังกร หางมังกร และเขามังกรขึ้นมาเย่ซิวไม่มีทางหยุดแน่นอน โอกาสแบบนี้ถ้าพลาดไปก็คงไม่มีวันหาได้อีกหนึ่งวันผ่านไป เขาก็ฝึกขั้นที่สามสำเร็จตอนนี้เขากลายเป็นมังกรทองในร่างมนุษย์ไปแล้วกรงเล็บมังกรสีทองแหลมคมราวกับสุดยอดศาสตราวุธ สามารถฉีกกระชากทุกสิ่งได้อย่างง่ายดายเขามังกรทั้งสองเส้นชี้ขึ้นฟ้า และมันไม่ได้มีไว้แค่ประดับเท่านั้นแต่มันช่วยเพิ่มการรับรู้และเร่งการดูดซับพลังจากฟ้าดินอีกด้วยส่วนหางมังกรก็มีประโยชน์ไม่น้อยมันเปรียบเสมือนแขนที่สามของเขา สามารถใช้เป็นอาวุธลับในสถานการณ์สำคัญได้และพอจะก้าวไปสู่ขั้นที่สี่ เขาก็ต้องใช้พลังงานมากกว่าขั้นที่สามถึงสิบเท่าเย่ซิวก้มลงมองม้าศึกเพลิงน้ำแข็งและพบว่าตอนนี้มันผอมแห้งเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก คงใกล้จะหมดสภาพเต็มทีแ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1033

    เย่ซิวค้นพบว่าภายในเสาทั้งสิบสามต้นนี้ฝังอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ อาจเป็นค่ายกลหรืออย่างอื่นที่ซับซ้อนกว่านั้นพวกมันเชื่อมโยงกับสิ่งที่อยู่ใต้ดินและคอยดูดซับพลังจากร่างของมันจากนั้นก็ใช้พลังเหล่านั้นกดมันเอาไว้มันคล้ายกับเครื่องสูบน้ำที่ดูดน้ำจากบ่อขึ้นมาแล้วเทกลับลงไป วนเวียนเป็นวงจรซ้ำไปซ้ำมาจากนั้นเย่ซิวก็เกิดความคิดขึ้นมาอย่างหนึ่งแต่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถแอบขโมยพลังจากม้าศึกเพลิงน้ำแข็งได้หรือเปล่าหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจลองดูเจ้าแก่นี่เกือบทำให้เขาตกอยู่ใต้อำนาจมัน ถ้าไม่เอาคืนบ้างก็คงรู้สึกขัดใจไม่น้อยคิดได้ดังนั้น เย่ซิวก็วางมือลงบนเสาต้นหนึ่งก่อนจะเร่งพลังวิชาแปรมังกรทันทีศาสตร์นี้สามารถกลั่นพลังงานทุกประเภทในโลกให้เป็นของตนเองได้ทันทีที่เริ่มใช้งาน ฝ่ามือของเขาก็เกิดแรงดูดอันทรงพลังและดูดซับพลังวิญญาณบริสุทธิ์จำนวนมากจากเสาศิลาวิญญาณเสาเองก็ตอบสนองโดยการเร่งดูดพลังจากม้าศึกเพลิงน้ำแข็งมากขึ้นดวงตาของเย่ซิวเปล่งประกายขึ้น พร้อมกับที่เขาพยายามรักษาสมดุลเอาไว้ในขณะที่ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งถึงกับสบถออกมา พลังที่มันปลดปล่อยออกมานั้นเต

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1032

    แค่เสาทั้งสิบสามต้นนี้ก็มีมูลค่ามหาศาลแล้วเทียบได้กับทรัพย์สินทั้งหมดของเย่ซิวก่อนที่เขาจะเริ่มบำเพ็ญวิชาเก้าวัจนะลึกลับเลยทีเดียว“นั่นคืออะไรน่ะ? ฉันรู้สึกได้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้าในร่างกายเลย” พรีเอลล์จ้องมองเสาศิลาวิญญาณเหล่านั้นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสนจากนั้นเธอก็ก้าวเดินไปข้างหน้าแต่ถูกเย่ซิวขวางเอาไว้สีหน้าของสองพี่น้องดูแปลกไปเหมือนถูกอะไรบางอย่างครอบงำในขณะที่โซเฟียกลับไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ทั้งสิ้น“จงตื่น!”เสียงของเย่ซิวดังขึ้นเบา ๆ สองพี่น้องได้สติทันที พร้อมกับเหงื่อเย็นที่ผุดขึ้นเต็มตัว“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”“เมื่อกี้เหมือนฉันถูกควบคุมเลย”เย่ซิวใช้พลังเนตร มองทะลุผ่านพื้นลงไปสายตาของเขาค่อย ๆ เจาะลึกลงไปนับพันเมตร จนกระทั่งพบว่าที่ใต้ดินลึกลงไปมีค่ายกลขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ภายในค่ายกลนั้นขังบางสิ่งเอาไว้มันคือม้าศึกตัวหนึ่งที่สูงเกือบสองเมตร ทั้งร่างขาวโพลนราวหิมะบนหัวมีเขาเกลียวชี้ขึ้นด้านบนกีบเท้าทั้งสี่ลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงสีขาวดวงตาของมันลึกลับดุจห้วงเหวลึกทันใดนั้นเอง ม้าศึกตัวนั้นก็เงยหน้าขึ้นสบตากับเย่ซิวเข้าเต็ม ๆโครม!เย่ซิวรู้สึกเ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1031

    “ข้างในมีของสำคัญสำหรับฉันมาก ฉันเข้าไปด้วยได้ไหม?”เสียงของโซเฟียไพเราะจับใจเหมือนกับเสียงน้ำพุใสกระทบหิน มีความลึกซึ้งและก้องกังวานแค่เสียงของเธอก็ทำให้ผู้ชายมากมายหัวใจเต้นแรงได้แล้วเย่ซิวมองหญิงสาวที่สวยจนดูราวกับภาพลวงตาตรงหน้า “ถ้าปล่อยให้เธอเข้าไปแล้วฉันจะได้อะไร?”“บนตัวนายมีป้ายอันหนึ่งที่เต็มไปด้วยรอยร้าว เอามาให้ฉัน แล้วฉันจะทำให้มันกลับมาเหมือนเดิม”เย่ซิวมีสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะหยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากแหวนผนึกของมันเป็นของที่ตกมาจากเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นตอนที่เขาช่วยเธอเอาไว้ตอนนั้นเขาไม่ได้สังเกตว่ามันมีค่าอะไรเลยเก็บมันไว้ก่อนจากนั้นเขาก็ยื่นมันให้โซเฟียเธอวางมันลงบนฝ่ามือ ก่อนจะกดมือทั้งสองข้างเข้าหากันแสงสีขาวสว่างออกมาจากรอยต่อของมือและคงอยู่เช่นนั้นต่อเนื่องเป็นสิบกว่าวินาทีพอเธอคลายมือออกก็มีแผ่นหยกเรืองแสงอ่อน ๆ ปรากฏอยู่ในฝ่ามือเย่ซิวรับแผ่นหยกนั้นมาแนบไว้ที่หว่างคิ้วจากนั้นก็มีข้อมูลมากมายก็ไหลทะลักเข้าสู่สมองของเขาก่อนจะปรากฏเป็นเคล็ดวิชาหนึ่งขึ้นมาในหัวเขาทันทีวิชาแปรมังกร!เป็นศาสตร์ฝึกฝนที่ลึกล้ำเป็นอย่างยิ่งตามเนื้อหาที่บันทึกไว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1030

    แค่กระบี่นี้ หากเล็งไปที่เมืองสักแห่ง เมืองนั้นคงถูกทำลายจนสิ้นในพริบตาหากฟันกระบี่นี้ออกไปอีกไม่กี่ครั้ง ประเทศจ้านฉงตี้คงได้รับความเสียหายอย่างหนักจนยากจะฟื้นตัวหรือไม่แน่ อาจถูกประเทศจ้านอิงตี้ฉวยโอกาสเข้ายึดครองไปเลยก็ได้อย่าดูแค่ภายนอกว่าทั้งสองประเทศเหมือนพี่น้องที่ดีต่อกัน แต่ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแสดงจุดอ่อนขึ้นมา อีกฝ่ายจะต้องฉวยโอกาสกลืนกินอย่างแน่นอนเย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อยซากโบราณสถานแห่งนี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาจริง ๆเขาใช้วิชาอัดปราณกระบี่ไปถึงเก้าครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายมันได้เย่ซิวเก็บกระบี่หงส์โบยบิน โดยไม่สนใจคนรอบข้างที่กำลังตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเขาประสานมือทั้งสองเข้าด้วยกัน แสงสีทองสว่างไสวเหมือนเปลวเพลิง ก่อนที่ร่างขนาดมหึมาจะค่อย ๆ ปรากฏขึ้นด้านหลังเขาตู้ม!ตู้ม!ตู้ม!เมื่อร่างที่ทรงพลังและครอบงำทุกสิ่งจนแทบไร้เทียมทานปรากฏขึ้นท้องฟ้าอันแจ่มใสพันลี้พลันถูกปกคลุมด้วยเมฆดำมืดในทันทีไม่ต้องพูดถึงคนรอบข้างที่กำลังยืนอยู่ตรงนี้เลยแม้แต่จักรพรรดิหมีเหล็ก ที่อยู่ห่างออกไปกว่าหลายมันไมล์ และกำลังชมวิดีโออยู่ ยังสัมผัสได้ถึงพลังอันหนักอึ้งและกดดันมหาศ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1029

    ร่างกายของโซเฟียเย็นเล็กน้อยสัมผัสคล้ายกับการบีบเยลลี่เมื่อเผชิญกับสายตาแข็งกร้าวของเย่ซิว เธอกลับแสดงออกอย่างสงบนิ่ง“คุณเป็นคนของโลกนี้หรือเปล่า”โซเฟียไม่ได้ตอบอะไรเธอเพียงแค่มองเขาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกเคย์ฟี่ที่เห็นฉากนี้ เกิดความอิจฉาขึ้นมาเป็นครั้งแรกทำไมตัวเธอพยายามสารพัด แต่เย่ซิวกลับไม่ยอมมองเธอแม้แต่แวบเดียวขณะที่โซเฟียเพียงแค่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น แต่กลับได้รับความสนใจจากทุกคน“ไม่พูดสินะ?” เย่ซิวเพิ่มแรงบีบที่ปลายคางของเธอเล็กน้อยผิวของเธอบอบบางเกินไป เพียงบีบเบา ๆ ก็เกิดรอยช้ำขึ้นมาแล้ว“ถ้าไม่พูดก็ถือว่ายอมรับ ผมจะฆ่าคุณ”เย่ซิวไม่ได้ขู่เธอในขณะนั้น ความกระหายสังหารพลันปะทุขึ้นในใจของเขาแต่ทันทีที่ความคิดฆ่าฟันเกิดขึ้น เขากลับสัมผัสได้ถึงอันตรายที่แผ่ออกมาจากตัวหญิงสาวภายในร่างกายของเธอ มีบางสิ่งที่น่ากลัวซ่อนอยู่หากเธอเผชิญกับอันตรายจริง ๆ สิ่งนั้นจะถูกกระตุ้นออกมาเองเย่ซิวยิ้มเล็กน้อยก่อนจะปล่อยมือจากเธอ ความตั้งใจจะฆ่าที่แผ่ออกมาก่อนหน้านี้ก็ค่อย ๆ หายไปเขาไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องฆ่าเธอทันทีที่เจอหน้าเย่ซิวเดินผ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1028

    ภายใต้ความโกรธเกรี้ยวสุดขีด พลังของอ็อคก็พุ่งทะยานขึ้นอีกครั้งแรงกดดันจากร่างกายของเขารุนแรงจนส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวผู้สนับสนุนอ็อคหลายคนเผยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ เมื่อเห็นว่าเขาสามารถทะลวงขีดจำกัดได้อีกครั้งภายใต้ความโกรธในตอนนี้ พลังที่แผ่ออกมาจากอ็อคเทียบเท่ากับระดับจินตานขั้นสมบูรณ์ ตัวเขาเองก็เต็มไปด้วยความดีใจสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง อ็อคเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกลับมาอยู่เหนือทุกสิ่งอีกครั้งสองข้าวิ่งทะยาน ความเร็วพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจนทะลุกำแพงเสียงในพริบตาร่างของเขาพุ่งเข้าหาเย่ซิวราวกับอุกกาบาตที่ลุกไหม้เต็มไปด้วยพลังแห่งความบ้าคลั่งและไร้เทียมทานแต่แม้จะต้องเผชิญกับการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ เย่ซิวก็ยังคงยืนนิ่ง ไม่แม้แต่จะขยับจนกระทั่งอ็อคใกล้เข้ามา เขาถึงได้เอ่ยออกมาเพียงคำเดียว“หยุด!”วาจาศักดิ์สิทธิ์!อ็อคที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุดก็พลันหยุดนิ่ง ถูกพลังบางอย่างตรึงร่างไว้โดยสมบูรณ์ เขาหยุดอยู่ห่างจากเย่ซิวเพียงครึ่งเมตรเท่านั้นในดวงตาของอ็อคเต็มไปด้วยความมึนงงและไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเย่ซิวยื่นมื

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1027

    พลังแห่งปฐพี!พลังแห่งปฐพีในรัศมีร้อยลี้ถูกอ็อคควบคุมและรวบรวมเข้าสู่ร่างกายของเขาทำให้หมัดที่ปล่อยออกมาทรงพลังและน่าสะพรึงกลัวถึงขีดสุดผู้คนรอบข้างพากันยกมือขึ้นปิดหูโดยสัญชาตญาณบางคนที่พลังอ่อนแอกว่าถึงกับเลือดไหลออกจากเจ็ดทวาร ร่างกายสั่นสะท้านจนควบคุมตัวเองไม่ได้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!ให้ความรู้สึกราวกับมีระเบิดเอชระเบิดขึ้นข้าง ๆดวงตาของอ็อคเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นและความกระหายในเลือดเขาเชื่อมั่นว่าหมัดนี้ ต่อให้เย่ซิวแข็งแกร่งแค่ไหนก็คงรับไว้ไม่ได้ และต้องบาดเจ็บสาหัสแน่นอนเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเย่ซิว หวังจะเห็นความหวาดกลัวแต่เขากลับต้องผิดหวังดวงตาของเย่ซิวลึกดั่งบ่อน้ำเย็นยะเยือกที่ไม่มีจุดสิ้นสุดไม่ว่าโลกภายนอกจะโหมกระหน่ำเพียงใด ก็ไม่อาจทำให้เกิดระลอกคลื่นใด ๆ ได้เย่ซิวขยับแล้วมือขวากำหมัดแน่นเผชิญหน้ากับหมัดที่สามารถทำลายท้องฟ้าของอ็อค เขาใช้พลังเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้นตู้ม!สองหมัดปะทะกัน ก่อให้เกิดเสียงดังกึกก้องสะเทือนฟ้าดินจากนั้นก็เห็นว่าเย่ซิวไม่ได้ขยับแม้แต่น้อยแต่อ็อคกลับเริ่มแตกสลายจากหมัดของตัวเอง และรอยแตกนั้นลามขึ้นไปทั

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1026

    เมื่ออ็อคเข้าใกล้ แรงกดดันอันมหาศาลที่แผ่ออกมาจากตัวเขาทำให้พูท พรีเอลล์ และเคย์ฟี่ถึงกับสะดุ้ง หายใจติดขัดราวกับต้องเผชิญหน้ากับศัตรูร้าย!"เย่ซิว! นายมาที่นี่ทำไม? ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายควรมา!"เสียงของอ็อคดังกึกก้อง ราวกับฟ้าร้อง"หลีกไป อย่ามาขวางทางฉัน"เย่ซิวพูดอย่างไม่ไว้หน้า ขณะที่ยังคงจับจ้องไปที่โซเฟียเขากำลังคาดเดาว่าเธออาจจะมาจากโลกภายนอกนี่เป็นความเป็นไปได้ที่เขาคิดว่าน่าเชื่อถือที่สุด"อวดดีนัก! อยากตายรึไง!""เย่ซิว! ที่นี่ไม่ใช่สำนักโอสถ และไม่ใช่ประเทศหลงเถิงด้วย! นายมาคนเดียว อย่าทำตัวอวดดีให้มากนัก!""ใช่! ไม่งั้นนายอาจจะไม่ได้กลับออกไปจากที่นี่!"……เหล่าผู้ติดตามของอ็อคต่างพากันล้อมเย่ซิว สีหน้าของแต่ละคนล้วนเต็มไปด้วยความไม่เป็นมิตรและความเย็นชาถ้าเป็นเมื่อสัปดาห์ก่อน พวกเขาคงไม่กล้าพูดจาแบบนี้กับเย่ซิวแต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้วการปรากฏตัวของอ็อคทำให้พวกเขามั่นใจและกล้าแสดงออกมากขึ้นเพราะพวกเขาเคยเห็นฝีมือของอ็อคมาก่อน จึงรู้ว่าผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขามั่นใจ แม้แต่เย่ซิวมาเอง อย่างมากก็คงทำได้เพียงเสมอกันยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status