บททั้งหมดของ ภูพาจุติราชามังกร: บทที่ 531 - บทที่ 540

เฉินเข่อซินตะลึงไปหมด แต่ในเมื่อเย่เทียนหยู่เปลี่ยนไปแบบนี้ เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นกว่าเดิม และทำตามสิ่งที่เขาพูดโดยไม่ตั้งใจ“ฮ่าฮ่า......”“เคยเห็นคนปัญญาอ่อนมาเยอะ แต่ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน”“อืม เกรงว่าเขาจะยังไม่รู้ ว่าพวกเราเคยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มา แม้จะเป็นยอดฝีมือระดับพลังผลัดเปลี่ยนก็ตามที เมื่อพวกเราร่วมมือกัน ยังไงก็ตายอย่างแน่นอน”“ในเมื่อเขารนหาที่ตายขนาดนี้ พวกเราก็จะสงเคราะห์ให้เขาเอง”ขณะที่พูด หนึ่งในนั้นก็พุ่งตรงไปยังเย่เทียนหยู่ ใช้กริชที่อยู่ในมือฟาดฟันไปยังที่คอของเย่เทียนหยู่ แต่วินาทีต่อมา เขาแค่รู้สึกเจ็บลำคอนิดหน่อย ความหวาดกลัวเกิดขึ้นบนใบหน้าเมื่อมองไปที่เย่เทียนหยู่ พูดอะไรไม่ออกแล้วทรุดตัวลงไปกองอยู่กับพื้นจนเสียชีวิตเขาไม่เห็นเย่เทียนหยู่ลงมือเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมกริชของตัวเองถึงไปอยู่ที่มือของอีกฝ่ายได้อย่างไรชายนิรนามที่เป็นหัวหน้าถึงกับหน้าถอดสี ไม่น่าเชื่อ นี่คือนักสู้ยอดฝีมือ แล้วจึงพูดด้วยความโกรธ “ทุกคนระวังให้ดี！”แต่ก็สายเกินไปแล้ว เย่เทียนหยู่ปลดปล่อยพลังในร่าง คนทั้งคนเปรียบเหมือนเงาลวงตา พุ่งผ่านทุกคน และเชือดคอทุกคน

“ถอดเสื้อออกก่อนสิ” เฉินหมิ่นกล่าวเย่เทียนหยู่ประมาทนิดหน่อย แต่เขาก็ยังถอดเสื้อออกอย่างช้าๆ ตามที่บอกเฉินหมิ่นก้าว ไปที่ด้านหลังของเขา สังเกตเห็นปานแดงเล็กๆ ที่กลางหลังอย่างรวดเร็ว มันไม่ได้ชัดเป็นพิเศษ ถ้ามองให้ดีถึงจะเห็นชัดขึ้นไม่ผิดแน่ คือไอ้เจ้านี่แหละรอยแผลอื่นสามารถปลอมขึ้นมาได้ แต่อันนี้ปลอมขึ้นมาไม่ได้ต่อมา เขาก็ยังคงถามคำถามต่อไปอีกหลายชั่วโมง เย่เทียนหยู่ตอบกลับได้ทั้งหมดณ เวลานี้ เฉินหมิ่นก็ยืนยันตัวตนของเย่เทียนหยู่แล้ว กล่าว“เสี่ยวเทียน ในตอนนั้นแม่พาคุณมาที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า และยังได้ทิ้งจี้หยกเอาไว้ให้”“แม่ของเธอบอกว่ามันสูงส่งมาก อย่าทำหายง่ายๆ ให้ฉันห้อยเก็บไว้ที่คอ”“เดิมทีอยากรอให้คุณโตกว่านี้อีกหน่อยถึงจะมอบให้คุณ ใครจะรู้ได้ว่าเหตุเพลิงไหม้ในปีนั้น พวกเราก็แยกกระจายกันหมด ตอนนี้ ถึงเวลาที่ต้องคืนให้กับเจ้าของเดิมแล้ว”ขณะที่พูด เฉินหมิ่นก็ถอดจี้หยกที่คอออก จากนั้นก็มอบให้เย่เทียนอยู่ช้าๆ อย่างระมัดระวังเย่เทียนหยู่รับจี้หยกไว้ กำไว้ในมือรู้สึกว่าวัสดุธรรมดามาก สีเองก็ไม่ได้สะดุดตาเป็นพิเศษ แม้กระทั่งจี้หยกธรรมดาก็ยังดีกว่านิดหน่อยด้วย“เส

เย่เทียนหยู่ไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมด หลังจากกลับมาที่บริษัท ก็เบื่อนิดหน่อย แต่ไม่สามารถระบายออกมาที่นี่ได้ จึงทำได้เพียงแค่หยิบมือถือขึ้นมาหาเกมเล่นเท่านั้นในตอนนี้มีคนมาเคาะที่ประตู ต่อมาหลิวซือซือก็ได้เดินเข้ามา“พี่เย่！”“อืม มีธุระอะไร？”เย่เทียนหยู่ไม่เงยหน้า เอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถือตัวเองหลิวซือซือรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของจางเหยียน ก็คิดว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีจึงพูดว่า “พี่เย่ คืนนี้พี่ว่างหรือเปล่า？”“ว่าง ไม่สิ ไม่ว่าง”“พี่เย่เกลียดฉันเหรอ？” หลิวซือซือเสียใจ น้ำตาไหลพลาก แค่ได้ยินน้ำเสียงก็ทำให้รู้สึกสงสารแล้ว“ไม่ใช่ คุณก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ใครมองแล้วจะไม่ชอบ ฉันจะเกลียดคุณได้ไง”ที่เย่เทียนหยู่พูดเป็นความจริงหลิวซือซือหน้าตาดี ตากลมโต ผิวขาวราวกับหิมะ เอวบางร่างเล็ก ขาก็เซ็กซี่เป็นพิเศษแม้หน้าอกของเธอจะไม่ได้ใหญ่อะไรมาก โดยรวมแล้วยังน่ามองมาก หากชายคนไหนได้พบเธอ เกรงว่าคงไม่มีใครที่จะไม่ชอบ“งั้นเพราะอะไรเวลาที่พูดถึงไม่มองหน้าฉันแม้แต่นิดเดียวเลยล่ะ”“นั้นเพราะ ฉันกำลังเล่นเกมอยู่ มันหยุดไม่ได้”“อ่อ งั้นฉันรอคุณเล่นเสร็จแล้วกัน”

“เย่เทียนหยู่ ได้ยินหรือยัง แกควรเข้าใจในสิ่งที่พ่อพูดนะ”“คนที่ไม่มีอะไรเลยอย่างแก ควรออกจากตระกูลหลินไปตั้งนานแล้ว ทำไมถึงยังอวดดีหน้าด้านหน้าทนมาอยู่ข้างลูกสาวฉัน？”แม่หลินพูดด้วยท่าทีเยาะเย้ย“ถูกต้อง ที่วันนี้แกสามารถมายืนพูดอวดดีอยู่ที่นี่ได้ ก็เพราะความใจดีของพ่อหรอกนะ ”“ไม่อย่างนั้น ถ้าเป็นวิธีของพวกเรา กลัวว่าแกคงจะไม่มีแม้แต่โอกาสมาเหยียบธรณีประตูบ้านตระกูลหลินของพวกเรา และฉันยังมีวิธีการที่จะทำให้แกตายอย่างน่าสังเวชได้อีกมากมายเลยล่ะ” ผู้อาวุโสหลินข่มขู่ทันที“ถูกต้อง เทียนหยู่ แกอย่ามาทำไม่รู้ผิดชอบชั่วดี อำนาจตระกูลหลินของพวกเรา แกเองก็น่าจะรู้ดี ถ้าเราต้องการจะกำจัดแกขึ้นมาจริงๆ ละก็วันนี้แกไม่มีทางรอดออกไปได้หรอกนะ”พ่อหลินแม่หลินทั้งสองพูดพร้อมกัน ทุกคำพูดล้วนเต็มไปด้วยการข่มขู่ถ้าหากเขาไม่ยอมฟังที่พูด ชะตาก็จะขาดในทันทีสุดท้ายคุณชานกงซุนก็แสดงเจตนาที่จะแต่งงาน ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาชักช้ากันอยู่ ลูกสาวทำงานตามที่ใจนึกไม่ได้ ทำได้เพียงบังคับให้เย่เทียนหยู่จัดการเท่านั้นในครั้งนี้ ผู้อาวุโสเย่ยังคงเงียบเฉย เห็นได้ชัดว่าแอบสนับสนุนอย่างเงียบๆเพราะเขาก็คิ

“คุณ！”“บ้าไปแล้ว！”“ทำไมถึงคุยโวโออวดได้งงขนาดนี้！”“ลืมไปเถอะ ฉันขี้เกียจพูดมากกับคุณ ตอนนี้คุณควรรีบกลับมาที่บริษัทมากกว่านะ”หลินหว่านหรูพูดเสร็จ ก็วางสายโทรศัพท์ไปสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดนั้น ยังไงก็ไม่เชื่อเด็ดขาดเย่เทียนหยู่ท่าทีหมดหนทาง เขาเตรียมตัวเล่าความจริง และเปิดเผยพลังของตัวเองเสียหน่อย แต่หลินหว่านหรูไม่ยอมเชื่อ เลยไม่มีทางเลือกเห็นว่าหลินหว่านหรูโกรธมากตอนบอกให้เขากลับไปที่บริษัท เขาเองก็ไม่มีทางเลือก ทำได้แค่กลับไปที่บริษัทอย่างซื่อสัตย์หลินหว่านหรูเพิ่งจะวางโทรศัพท์ แต่โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมาอีก เป็นคุณปู่ที่โทรมา“คุณปู่！”หลินหว่านหรูตะโกนอย่างร้อนรน ตั้งแต่เด็กจนโต คุณปู่รักและเอ็นดูตัวเขามาก และยังคอยสนับสนุนตัวเขา เกี่ยวกับเรื่องที่เธอต้องอยู่กับเย่เทียนหยู่ตามลำพัง สองครั้งที่ความคิดเห็นของเธอไม่ตรงกันครั้งแรกให้เธอกับเย่เทียนหยู่อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นก็ดีอยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับยังต้องการให้พวกเขาหย่ากันอีก“คุณปู่ หนูไม่เห็นด้วยกับการที่ต้องหย่ากับเย่เทียนหยู่”“ตอนนี้หนูไม่ได้อยู่ด้วยกันกับเขาแล้ว แต่ยังไม่หย่าในทันทีหรอก หนูอยากให้เวลาเขาดูอีกส