เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 540
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 541
เมื่อได้ยินความคิดของซูถิง ทั้งสองก็รีบปรึกษากันเกี่ยวกับวิธีการรับมือพอฟังซูถิงอธิบายเสร็จ กงซุนจื้อก็ได้ชมเธอไม่หยุด หรือเพราะผู้หญิงมักจะเข้าใจผู้หญิงด้วยกันเอง โดยเฉพาะซูถิงที่เป็นเพื่อนสนิทของหลินหว่านหรูเวลานี้ อย่างน้อยเขาก็ถือไผ่เหนือกว่าคิดไปสักพัก โทรศัพท์ของกงซุนจื้อก็ดังขึ้น เขาเห็นแล้วก็นึกไม่ถึงว่าจะเป็นสายจากหลินหว่านหรู ซึ่งเป็นไปตามที่ซูถิงได้บอกไว้เลย เธอกำลังโทรมาเพื่อถามหาความจริงถ้าไม่อย่างนั้น เว้นแต่ว่าเธอมีเรื่องสำคัญอะไร ไม่งั้นคงไม่คิดที่จะโทรมาหาตัวเขาโดยเฉพาะหรอก“ว่าไง！”“คุณชายกงซุน ขอถามอะไรหน่อยเมื่อวานคุณมาที่บ้านตระกูลหลินเพื่อขอแต่งงานใช่ไหม แล้วยังกำหนดเวลาสามวันอีก？” หลินหว่านหรูโกรธจนเลือดขึ้นหน้า จึงพูดเข้าประเด็นตรงๆ กงซุนจื้อสะดุ้งเล็กน้อย มาถามเพราะเรื่องนี้อย่างที่คิดไว้เลยเขาอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งให้กับซูถิง ผู้หญิงคนนี้ คิดได้รอบคอบเสียจริงนึกถึงมาตรการรับมือที่เพิ่งคุยไปเมื่อครู่ กงซุนจื้อรีบพูดราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น “เป็นเรื่องจริง”“เป็นงั้นจริงๆ สินะ กงซุนจื้อ ที่ว่านี่คุณหมายความว่ายังไง นึกไม่ถึงว่าจะมาคุกคามคนใน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 542
กงซุนจื้อพูดเสร็จ ก็ไม่รอคำตอบ แล้วพูดต่อ “ถ้าเป็นอย่างที่พูด เขาก็คงจะเป็นแบบนกเฟิ่งหวง เกิดมาด้วยความยากจน สลักปมด้อยไว้ในกระดูก และมีปณิธานที่มั่นคง”เพราะปมด้อยของตน หวังจะเรียกร้องความสนใจจากคนอื่นด้วยการคุยโว แล้วได้รับความพอใจ ในขณะเดียวกัน เมื่อต้องเผชิญกับบางสิ่งบางอย่าง ก็มักจะคิดว่าตัวเองเก่งกาจอยู่เสมอ“คนแบบนี้ ชัดเจนแล้วว่ามีลักษณะนิสัยที่บกพร่อง เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็จะลงมือกับคุณ ลงมือกับตระกูลหลิน”“ตามนั้น เรื่องของฉันกับเย่เทียนหยู่ คุณไม่ต้องยุ่งหรอก”“คุณนี่เอง รบกวนช่วยยกเลิกคำขอแต่งงานที อย่าว่าแต่สามวันเลย ต่อให้สามเดือน ฉันก็ไม่มีทางเห็นด้วย” หลินหว่านหรูพูดอย่างเย็นชาทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น กงซุนจื้อก็เสียใจมากแล้วพูด “หว่านหรู ไม่คิดเลย นี่ก็ผ่านมาไม่กี่ปี คุณก็ลืมเรื่องที่เคยสัญญากันไว้เมื่อก่อนแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะโหดร้ายกับฉันได้ขนาดนี้”“แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังไม่ยอมแพ้จากเธอ ขอแค่ภายในสามวัน เมื่อเธอหย่ากับเย่เทียนหยู่เมื่อไหร่ ฉันก็ไม่ลังเลเลยที่จะแต่งเธอเข้าบ้านทันที”หลังจากพูดจบ กงซุนจื้อก็วางสายโทรศัพท์ จากนั้นก็ปาโทรศัพท์ลงที่พื้นและพูดสาปแช
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 543
หลินหว่านหรูตัดสินใจแบกรับภาระนี้ไว้เพียงคนเดียว เธอไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงานกับกงซุนจื้อ แต่ปัญหาคือ ตอนนี้คุณปู่ไม่ยอมให้เธอไป แม้กระทั่งยอมขังเธอเอาไว้ในบ้านไม่ได้ เธอจะถูกขังอยู่ที่นี่ตลอดไปไม่ได้หลินหว่านหรูใช้โทรศัพท์โทรหาซูถิง ให้ซูถิงมาอีกรอบ เพื่อดูว่ามีวิธีไหนบ้างที่จะช่วยให้ตัวเธอหนีออกไปจากตระกูลหลินได้สำหรับเธอแล้ว นอกจากเย่เทียนหยู่ ก็มีซูถิงที่เธอไว้ใจมากที่สุดซูถิงมาถึงอย่างรวดเร็ว จึงได้ขอเข้าไปจากการชักชวนในนามของหลินหว่านหรูได้ยินว่าหลินหว่านหรูจะหนีจากการแต่งงานที่กงซุนจื้อเสนอให้ เธอก็แสร้งทำเป็นคิดหาวิธี เพียงแค่คิดวกไปวนมา ไม่ว่ายังไงก็ไม่พอวิธีอะไรที่ดีเลยนี่ไม่ใช่ประเด็นหลักอีกต่อไปแล้วตอนนี้ซูถิงฉลาดขึ้นมาก ไม่พูดตรงๆ อะไรที่ไม่ดีกับเย่เทียนหยู่ แค่พูดยอตระกูลกงซุน และกงซุนจื้อ เพื่อให้เกิดการเปรียบเทียบแต่หลินหว่านหรูก็ได้ยินอย่างรวดเร็ว ซูถิงสนับสนุนเธอให้แต่งงานกับกงซุนจื้อ นี่ทำให้เธอเกิดความหวาดระแวงขึ้นมาไม่น้อยเมื่อได้ยินว่าหลินหว่านหรูปฏิเสธกงซุนจื้อหลังชนฝา ซูถิงก็รีบพูด “อาจจะยังพอมีวิธี ฉันจะหานักสู้ยอดฝีมือ เพื่อพาเธอออกไปให
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 544
ทุกคนอดสงสัยไม่ได้ ที่ผ่านมาหลิวซือซือจงใจทำให้ตัวเองดูไม่สวยสมบูรณ์อย่างนั้นหรือเปล่าณ จุดนี้ พวกเขาเดาไม่ผิดจริงๆหลิวซือซือรู้แก่ใจ ทำการค้าขายต้องเจอกับผู้คนมากมายหลากหลายประเภทถ้าหากตัวเองสวย มันก็เป็นข้อได้เปรียบอย่างหนึ่ง แต่สำหรับตัวเองที่ไม่สนใจกับระเบียบพวกนั้น เกรงว่าอาจจะนำมาซึ่งหายนะครั้งใหญ่ด้วยเช่นกันดังนั้นตัวเธอจึงไม่สนใจที่จะแต่งตัว แม้บางครั้งก็ตั้งใจแกล้งทำเป็นน่าเกลียดด้วยก็ตามแต่ตอนนี้เธอออกไปด้วยกันกับพี่เย่ แน่นอนว่าต้องเผยด้านที่สมบูรณ์แบบที่สุดของตัวเองออกมาทั้งสองขึ้นรถแล้ว ยังไปได้ไม่ถึงสิบนาที โทรศัพท์ของหลิวซือซือก็ดังขึ้น เป็นสายเรียกจากแม่หลิว“ซือซือ เลิกงานหรือยัง พวกเราทุกคนถึงแล้ว รอแค่เธอ”“มาแล้วค่ะ หนูเพิ่งจะเลิกงาน รอหนูอีกสักครึ่งชั่วโมงนะคะ” หลิวซือซือคำนวณจากระยะทาง คาดว่าอีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็จะถึงร้านอาหารริมทะเล “ได้ รีบหน่อยก็แล้วกัน”แม่หลิววางสายแล้วรีบพูด “คุณซ่ง รอสักครู่ อีกครึ่งชั่วโมง ลูกสาวฉันก็จะมาถึงแล้ว คุณวางใจเถอะ เธอสวยกว่าในรูปเยอะเลยล่ะ”ตลอดมา เธออยากให้ลูกสาวได้แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยในสักวันหนึ่ง ที่ส
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 545
แม่หลิวรีบเดินไปข้างหน้าพร้อมกับตะโกนว่า “ซือซือ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ทำไมถึงมาช้าอย่างนี้！”“ช้าที่ไหนกัน หนูก็รีบสุดๆ แล้วนะ”“แม่ ขอแนะนำคุณสักครู่ นี่คือแฟนหนู เย่เทียนหยู่” หลิวซือซือรีบแนะนำให้รู้จักในทันทีอะไรนะ？แฟน？แม่หลิวชะงักไปครู่หนึ่ง ลูกสาวพาแฟนมาจริงๆ หรือนี่ที่เธอพูดในตอนนั้นว่าให้หลิวซือซือมานัดบอดในตอนกลางคืน หลิวซือซือก็บอกเธอมีแฟนแล้วแม่หลิวรีบพูด งั้นก็พาแฟนของเธอมาด้วยแต่ว่า เธอจะไปรู้ได้ยังไง ว่าลูกสาวจะพาแฟนมาจริง ๆเธอได้สติกลับมา ไม่แม้แต่จะหันหน้าไปมองเย่เทียนหยู่ด้วยซ้ำ และพูดด้วยความโกรธ “ซือซือ เธอทำอะไร เธอไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนกัน”“เราเพิ่งจะคบกันเมื่อไม่กี่วันก่อนนี่เอง แล้วก็วางแผนว่าจะบอกคุณพอดี” หลิวซือซือกลัวว่าแม่จะมองข้าม เลยจงใจพูดว่าไม่กี่วัน“ไม่ได้！”แม่หลิวได้ยินดังนั้น ก็รีบคัดค้านในทันที “ฉันไม่เห็นด้วย พวกเธอรีบเลิกกันเดี๋ยวนี้เลย”ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอไม่แม้แต่จะหันไปมองเย่เทียนอยู่เลยสักนิดชันเจนมาก เธอไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าเย่เทียนหยู่จะเป็นคนแบบไหนเพราะไม่ว่ายังไงก็ตาม จะไปเทียบกับคุณชายซ่งผู้มั่งคั่งได้ยังไงกันหลิวซือซ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 546
นึกไม่ถึงว่าคุณซ่งจะพูด “คุณป้า ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็ถือว่าทุกคนเป็นแขก ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ”เพราะระยะทางไม่ไกลกันมาก ซ่งอวี่ก็สังเกตเห็นแล้ว และคาดเดาถึงความเป็นไปได้ ใบหน้าก็ดูไม่ได้ขึ้นมาทันทีแต่เขาเก็บซ่อนมันเอาไว้ และพูดด้วยความเย็นชาอยู่ในใจจะดีมากถ้าหากเจ้าเด็กนี่ไม่ได้แตะต้องหลิวซือซือ ไม่อย่างนั้น เขาจะทำให้เจ้าเด็กน้อยที่น่าสงสารนั่นรู้จักกับคำว่าความกลัวเห็นว่าคุณซ่งออกปาก แม่หลิวก็ทำได้เพียงต้องปล่อยวาง พร้อมกับจ้องไปที่เย่เทียนหยู่อย่างไม่ลดละ และพูดด้วยความโกรธว่า “เจ้าหนู แกระวังคำพูดให้ดีหน่อยล่ะ ไม่อย่างนั้นก็อย่ามาโทษที่ฉันหยาบคาย”เย่เทียนหยู่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ แล้วก็เดินตามไปแม่หลิวรีบแนะนำเขาอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่จะแนะนำว่าลูกสาวตัวเองยอดเยี่ยมแค่ไหน ส่วนเย่เทียนหยู่ บอกแค่ว่าเป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของลูกสาว ที่บังเอิญพบกันพอดีแต่หลิวซือซือรีบพูดทันที “พี่เย่ไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมงานของฉัน พ่อคะ อยากแนะนำให้คุณรู้จักพอดี นี่คือแฟนของหนู เย่เทียนหยู่！”ทันทีที่พูดเสร็จ แม่หลิวก็โกรธขึ้นมาทันที มันสายเกินไปแล้วที่จะหยุดเธอ จึงพูดด้วยความโกรธ “หลิวซือ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 547
“เอ่อ บุหรี่พิเศษที่คนใหญ่คนโตในเมืองหรงตูสูบ？” แม่หลิวชะงักไปครู่หนึ่ง ตัวสั่นแล้วยื่นบุหรี่ให้กับซ่งอวี่“ใช่แล้ว บุหรี่แพนด้าพวกนี้พิเศษจริงๆ หาซื้อข้างนอกไม่ได้ ต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็ตาม แต่ปัญหาคือ บุหรี่แพนด้านี่ไม่ใช่ของจริง”ความจริงแล้วซ่งอวี่ไม่ได้ดูให้ดีเสียก่อน เพราะว่าตัวเขาเองก็ไม่เคยสูบมาก่อน จะบอกถึงความต่างได้อย่างไร“ของปลอมเหรอ？”ได้ยินเช่นนั้น แม่หลิวก็เป็นบ้าไปในทันทีแล้วพูดด้วยความโกรธ “เจ้าหนู แกนี่มันช่างหน้าไม่อายจริงๆ เจอพวกเราครั้งแรก ก็ให้บุหรี่ปลอม？”“หลอกให้พวกเราสับสนเพราะความไม่รู้ใช่ไหม ถ้าวันนี้คุณซ่งไม่อยู่นี่ ดีไม่ดีพวกเราคงจะถูกแกหลอกไปแล้ว”“คุณเตรียมตัวที่จะพูดหรือยัง คุณเป็นคุณชายจากไหนในเมืองหรงตู ใช่แล้ว คุณสกุลเย่ ใช่คุณชายตระกูลเย่หรือเปล่า？”แม่หลิวระเบิดอารมณ์แต่เธอกลับไม่รู้ ที่ตัวเองพูดโดยไม่ใส่ใจก่อนหน้า แต่กลับพูดถูกซ่งอวี่ส่ายหัวเล็กน้อย คุณชายตระกูลเย่？ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เขาก็ต้องรีบคุกเขาลงไปในทันทีไม่ใช่ แม้ว่าจะเป็นคุณชายตระกูลซ่ง ผู้นำตระกูลซ่งมา ยังไงทั้งหมดก็ต้องรีบคุกเข่าลง งั้นคุณชายผู้สูงศักดิ์ ทำไมถึงมาอย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 548
ณ ตอนนี้แม่หลิวลนลาน นี่เป็นความหวังเดียวที่จะได้แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย รีบยืนขึ้นแล้วพูดด้วยความโกรธ “ยังไม่ลุกขึ้นอีก รินเหล้าให้คุณซ่งเพื่อเป็นการขอโทษซะ”ใบหน้าของซ่งอวี่ดูไม่ได้เลย เดิมคิดว่าคืนนี้จะได้สนุกสนานผ่อนคลาย แน่นอนว่า ไม่นานก็หาโรงแรมเพื่อที่จะได้ใช้เวลาร่วมกันทั้งคืนกับสาวสวยคนนี้ให้ได้แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะรับมือด้วยยากขนาดนี้ อย่างแรกเลยคือแฟนที่ปรากฏตัวมา ตอนนี้ยังเมินเฉยต่อการอวดความยอดเยี่ยมของตัวเองอย่างสิ้นเชิงอีก รู้หรือเปล่าว่าพูดกับตัวเขาแบบนี้ มันรนหาที่ตายชัดๆ ณ เวลานี้ เขาเรื่มโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้วต้องเข้าใจ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นายน้อยของตระกูลซ่งที่แท้จริง แต่ก็เป็นถึงทายาทของตระกูลซ่ง สนิทชิดเชื้อกับตระกูลซ่งมาก มีฐานะอันสูงส่งขนาดนี้จะปล่อยให้คนชั้นต่ำคนหนึ่งไม่เชื่อฟังได้ยังไงแม่หลิวสังเกตเห็นได้ชัดเลยว่าคุณซ่งกำลังโกรธ จึงพูดดุไปอีกครั้ง “ซือซือ ยังนิ่งอยู่ทำไม รีบลุกขึ้นไปขอโทษคุณซ่งสักทีสิ”“ไม่เด็ดขาด！”“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรผิด ที่ต้องขอโทษ ก็คือเขาที่ต้องขอโทษกับพี่เย่”หลิวซือซือไม่เห็นด้วย พี่เย่มาที่นี่เพื่อช่วยตัวเธอ เธอจะปล่อย
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1146
ท่ามกลางเสียงร้องฮึกเหิมของฝูงชน ในที่สุดเพลงก็จบลง และคอนเสิร์ตเองก็ได้สิ้นสุดลงเช่นกันปิงเยว่ค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง เธอเติบโตมากับอาจารย์ของเธอ เธอจึงไม่รู้จักเพลงนี้จริง ๆแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อฟังพวกเขาร้องเพลง เธอถึงได้รู้สึกว่าเลือดของเธอนั้นเริ่มเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับว่าความยากลำบากต่าง ๆ นั้นไม่ได้รู้สึกยากลำบากอีกต่อไปเมื่อมองไปยังเย่เทียนหยู่ที่อยู่บนเวทีอีกครั้ง เธอก็กลับไม่รู้สึกเกลียดเขาอีกต่อไป อย่างน้อยผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ ก็เหมือนจะต่างจากผู้ชายน่ารังเกียจคนอื่นอยู่บ้างแน่นอน ว่าเขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจอยู่เหมือนเดิม เขาไม่คู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ กับตนเลยแม้แต่น้อย ยิ่งมีควรค่าให้เพ้อฝันถึงตนด้วยซ้ำ“ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากเลยนะคะ เขาทำให้พวกเรามีช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุดในคอนเสิร์ตนี้” ทันทีที่เฉินเฟยเฟยพูดจบ เธอก็เดินไปข้างหน้า ก่อนที่จะอ้าแขนโอบกอดเย่เทียนหยู่หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินเฟยเฟยพูด ทุกคนต่างก็เห็นด้วย กระทั่งตอนที่เฉินเฟยเฟยเป็นฝ่ายเริ่มกอดชายบนเวทีก่อน พวกเขาก็กลับรู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่รับได้ต้องเข้าใจก่อนว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1145
ปิงเยว่และจูเก่อหลิวหลีต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ธรรมดา เสียงมากมายเหล่านั้นพวกเธอย่อมได้ยินอย่างชัดเจนพอได้ยินคำพูดที่ว่ามีสาวให้โอบซ้ายกอดขวาอะไรนั่นแล้ว จูเก่อหลิวหลีก็รู้สึกพอใจอย่างมาก เธอแทบอยากจะประกาศออกไปเสียด้วยซ้ำถูกต้องแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายแต่ปิงเยว่กลับแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด เธอยิ่งฟังมากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นเท่านั้นไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนนี้ คิดอยากจะโอบกอดตนงั้นเหรอ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริงหากไม่ใช่เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เธอคงฆ่าคนไปนานแล้ว!ไร้สาระทั้งเพ!เฉินเฟยเฟยเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของฝูงชนด้วยเช่นกัน และให้ความสนใจกับสาวงามที่ไม่อาจมีใครทัดเทียมทั้งสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่มากขึ้น คนอื่น ๆ ก็แค่คาดเดาแต่เธอกลับรู้สึกว่า สองคนนี้อาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพี่เย่อยู่จริง ๆแต่ยิ่งเหตุการณ์เป็นแบบนี้มากเท่าไหร่ เฉินเฟยเฟยไม่แค่ไม่อิจฉา กลับกัน เธอยิ่งชอบมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ดี ว่าตัวเธอเองก็มีเสน่ห์เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการเธอส่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1144
“ไม่ได้ ถ้าเป็นเธอ งั้นก็ช่างเถอะ อย่างเธอน่ะนะ เธอจะทำให้คุณชายของฉันตกใจเสียเปล่า” จูเก่อหลิวหลีพูดประชดประชัน“เธอ!”เสี่ยวลู่รู้สึกโกรธอย่างมาก“หลิวหลี ช่างมันเถอะ” เย่เทียนหยู่เองก็หมดคำจะพูด มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าตนจะถูกเชิญขึ้นไปมากขึ้นเรื่อย ๆ ยัยเด็กคนนี้ ถึงขั้นเล่นไม้นี้เลยงั้นเหรอ“เป็นพวกเธอต่างหากที่มั่นหน้าเกินไป แถมยังคิดเองเออเองอีกว่าคุณชายชอบพวกเธอ” จูเก่อหลิวหลีขมวดคิ้วอย่างเย็นชา“คุณชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ!”ปิงเยว่โกรธจัด รัศมีเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างของเธอ อุณหภูมิรอบตัวลดลงสิบองศาได้ในพริบตา จนทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัวจูเก่อหลิวหลีรู้สึกตกตะลึงที่ผู้หญิงคนนี้มีพลังที่น่ากลัวมากขนาดนี้ ที่แท้ความรู้สึกเมื่อสักครู่ก็เป็นเรื่องจริง อีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตนเสียอีกตอนนี้ตัวเองก็อยู่ระดับปรมาจารย์แล้ว แต่เธอกลับแข็งแกร่งกว่าตนอีก ความแข็งแกร่งของเธอจะน่ากลัวขนาดไหนกัน“พอแค่นี้เถอะ!”ในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็รีบพูดขึ้นมา ทันทีที่เขาเปิดปาก ความเย็นยะเยือกในอากาศทั้งหมดก็หายไป และกลับคืนสู่ภาวะปกติหลายคนที่อยู่รอบ ๆ ก็รู้สึก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1143
“ไม่หรอกมั้ง เขาก็ดูใช้ได้อยู่นะ” จางผิงรีบตอบทันที“เป็นแบบนั้นที่ไหนกัน ฉันว่าเขาดูเหมือนคนโรคจิตมากกว่า” เหอฉุนโต้แย้ง“เอ่อ ไม่น่าจะเป็นงั้นนะ ถ้าเขาเป็นคนเลวขนาดนั้น พี่เฟยเฟยก็คงเสียความบริสุทธิ์ไปนานแล้ว”“หมายความว่ายังไง?”“เธอก็ถามพี่เฟยเฟยเองเถอะ” จางผิงไม่ได้พูดอะไรอีกแต่เหอฉุนกลับส่ายหัว เธอมักจะรู้สึกว่าทั้งสองคงยังอ่อนต่อโลกเกินไป เลยอาจจะถูกเย่เทียนหยู่หลอกก็ได้หลังจากนั้นไม่นาน เฉินเฟยเฟยก็ได้เริ่มร้องเพลงที่สองของเธอ สไตล์ของเพลงนี้แตกต่างไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไพเราะจับใจเช่นเดิมเวลาได้ผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ในขณะที่ผู้คนต่างก็กำลังหลงใหลและเพลิดเพลินอย่างสุดขีด มันก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าสู่ช่วงท้ายของคอนเสิร์ตอย่างช้า ๆ“คืนนี้ได้มีโอกาสมาพบกับทุกคนที่นี่ ฉันรู้สึกดีใจมากจริง ๆ ค่ะ แต่เวลาก็กลับผ่านไปอย่างรวดเร็ว การพบกันย่อมมีวันสิ้นสุดเสมอ”“แต่การจากลาในวันนี้ ก็เพื่อที่เราจะได้พบกันใหม่ในวันหน้า ขอส่งบทเพลงแห่งความสุขนี้ให้กับทุกคนค่ะ!”เมื่อเสียงของเธอสิ้นสุดลง เสียงที่ไพเราะของเธอก็ดังออกมา ทำให้ทุกคนกลับเข้าสู่บรรยากาศนั้นอีกครั้ง ค่อย ๆ ผ่านไปช้า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1142
ขณะที่ริมฝีปากของเธอเปิดออก คำพูดที่อ่อนโยนและชวนให้ลุ่มหลงก็หลุดออกมา กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ และถูกสุ่งให้ไปถึงหูของทุกคนทุกคนต่างก็พากันโบกแท่งเรืองแสงไปมา ขณะที่กำลังฟังเสียงร้องอันไพเราะและสมบูรณ์แบบของเธอ ทุกคนต่างก็พากันร้องตามไปด้วยเป็นเพลงที่ค่อนข้างจะเรียบง่าย แต่เมื่อมันออกมาจากปากของเฉินเฟยเฟย มันก็กลับสมบูรณ์จนทำให้ผู้ฟังรู้สึกติดหูมากเสียงอันไพเราะและอ่อนหวานของเธอแทรกซึมเข้าไปในหูของทุก ๆ คน จนทำให้ทุกคนรู้สึกตามอย่างไม่อาจควบคุมได้ และจมดิ่งลึกลงไปเรื่อย ๆในตอนนั้นเอง ใบหน้าของเย่เทียนหยู่ก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีขาว เขารู้สึกแค่ว่าตนได้จมดิ่งเข้าไปอย่างสมบูรณ์แล้วในขณะเดียวกัน เย่เทียนหยู่ก็เข้าใจได้ในที่สุด ว่าทำไมทุกคนถึงได้คลั่งไคล้มากขนาดนี้ เพราะเสียงนี้ของเธอนั้นดูสมจริงและไพเราะมากนี่ถือว่าเป็นเสียงที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาก็จมอยู่กับมันด้วยเช่นกัน สีหน้าและอารมณ์เองก็ดูแตกต่างออกไปจากเดิมบางทีอาจเพราะจมดิ่งกับมันมากเกินไป หรืออาจเพราะรู้สึกชอบมันมาก เลยไม่ทันได้สังเกตว่าตั้งแต่ที่เฉินเฟยเฟยเดินออกมา เธอก็เหมือนจะกำลังมอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1141
ทันใดนั้นผู้หญิงชุดเขียวก็รู้สึกโกรธ และกำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมาแต่หญิงสาวที่อยู่ด้านหน้ากลับดุขึ้นมาทันที “เสี่ยวลู่ เธอเป็นคนผิดก่อนนะ ช่างมันเถอะ”“ค่ะ นายท่าน!”ผู้หญิงชุดสีเขียวพยักหน้า และไม่พูดอะไรอีกไม่รู้ว่าอาจเพราะเธอกลัวจะเกิดความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่าย หญิงสาวคนนั้นจึงนั่งลงตรงที่นั่งที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่ ซึ่งหมายความว่า ที่นั่งของเธออยู่ด้านหลังเยื้องไปทางด้านซ้ายของเย่เทียนหยู่ และผู้หญิงชุดเขียวเองก็นั่งลงตรงที่นั่งซ้ายมือของเธอเช่นกันเย่เทียนหยู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ เดิมทีการปรากฏตัวของหญิงสาวลึกลับเช่นนี้ก็ทำให้เขาประหลาดใจมากพออยู่แล้ว และตอนนี้เธอก็กลับมานั่งอยู่ข้าง ๆ เขาหลังจากนั่งลงแล้ว หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้นมองเย่เทียนหยู่ แต่ก็เบือนหน้าหนีแทบจะในทันทีในสายตาของเธอ เย่เทียนหยู่หล่อมากจริง ๆ แต่นั่นก็มีเพียงเท่านั้นตั้งแต่ที่เธอเริ่มฝึกฝนอย่างหนักจนทำให้หลงลืมอารมณ์ความรู้สึกไป ตัวเธอเองก็เริ่มสนใจเรื่องความรู้สึกน้อยลงไปเรื่อย ๆ เธออุทิศตนให้กับการฝึกฝน และนั่นก็ทำให้เธอไม่รู้สึกสนใจผู้ชายคนไหนเลยนอกเหนือจากการฝึกฝนแล้ว สิ่งเดียวที่สามารถทำให
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1140
“ไม่มีปัญหา!”จูเก่อหลิวหลีรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที เงินแค่ล้านเดียว สำหรับเธอแล้ว แค่นี้ไม่ถึงกับทำให้ขนหน้าแข้งร่วงด้วยซ้ำ เธอไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยหลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงคนนั้นก็เห็นตัวเลขหนึ่งล้านปรากฏบนข้อความที่แจ้งเตือนเข้ามาเธอตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง เธอมองดูหญิงสาวคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ก่อนที่เธอจะรีบถอนเงินเข้าบัญชีธนาคารทันทีที่เงินเข้าบัญชี การโอนครั้งนั้นเธอก็จะถือว่าเป็นเรื่องจริงการฝากถอนเงินในปัจจุบันนี้ค่อนข้างรวดเร็ว ภายในไม่กี่วินาทีเงินก็เข้าบัญชีแล้ว“ขอบคุณ ขอบคุณคุณผู้หญิงมากค่ะ!”หญิงสาวรีบขอบคุณเธอด้วยความซาบซึ้ง จากนั้นก็หันหลังแล้วเดินออกไปโดยไม่ลังเลเย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น และคิดในใจว่า ผู้หญิงคนนี้ช่างขวางโลกเสียจริง เขาส่ายหัวพร้อมกับพูดขึ้นว่า “เธอซื้อตัวของผู้หญิงคนนั้นแล้ว แล้วที่นั่งของเธอล่ะ?”“ฉันไม่มีตั๋วหรอกค่ะ!”“เธอไม่มีตั๋ว แล้วเธอเข้ามาได้ยังไง?” เย่เทียนหยู่รู้สึกประหลาดใจ“ฉันก็แค่มองพนักงานตรวจตั๋ว แล้วเขาก็ให้ฉันเข้ามาค่ะ”“......”เย่เทียนหยู่ทำอะไรไม่ถูก หมดคำจะพูดแล้วจริง ๆ “ถ้าเธอไม่มีตั๋ว แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1139
ในตอนที่เหอฉุนเดินออกมา เดิมทีเธอตั้งใจหยิบตั๋วเพิ่มมาสองสามใบ มีที่นั่งดี ๆ ในแถวแรกแค่หนึ่งที่เท่านั้น ส่วนที่นั่งอื่น ๆ อยู่ถัดลงไปด้านหลังอีกเล็กน้อยเวทีตรงนี้จัดไว้เพื่อที่เวลาทำการแสดง แม้ผู้ชมจะนั่งแถวหน้า ก็ไม่จำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นเลยแม้แต่น้อย เป็นตำแหน่งที่สบายมากแต่เพราะสายตาที่ไม่อยู่นิ่งของเย่เทียนหยู่ เธอเลยหยิบตั๋วแบบลวก ๆ ให้เขาไปหนึ่งใบ เดิมทีตามคำขอของเฉินเฟยเฟยนั้น คือต้องการให้เย่เทียนหยู่นั่งอยู่ตรงกลางของแถวแรกอย่างไรก็ตาม ตำแหน่งที่เย่เทียนหยู่ได้รับนั้นก็ถือว่าค่อนข้างดีเช่นกัน อยู่ในแถวที่สาม ซึ่งอาจจะสบายกว่าด้วยซ้ำแต่การโต้ตอบกับดารานักร้องนั้น ก็อาจจะลำบากไปสักหน่อยเย่เทียนหยู่สังเกตเห็นอารมณ์ร้ายของเหอฉุนได้โดยธรรมชาติ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว แถมอารมณ์ร้ายอีกต่างหาก เธอคงเคยถูกผู้ชายรังแกมาสินะในครั้งนี้ เขานั้นทายถูกแล้วจริง ๆแน่นอนว่าเย่เทียนหยู่ก็ไม่คิดที่จะถือสาเรื่องเล็กน้อยพวกนี้อยู่แล้ว เขาเหลือบมองหมายเลขบนตั๋ว และเดินตามฝูงชนเข้าไปด้านในหลังจากผ่านความยากลำบากในการแหวกฝูงชนเข้ามา ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็พบที่นั่งของเขาที่อยู่ตรง
