นึกไม่ถึงว่าคุณซ่งจะพูด “คุณป้า ในเมื่อมาแล้ว งั้นก็ถือว่าทุกคนเป็นแขก ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ”เพราะระยะทางไม่ไกลกันมาก ซ่งอวี่ก็สังเกตเห็นแล้ว และคาดเดาถึงความเป็นไปได้ ใบหน้าก็ดูไม่ได้ขึ้นมาทันทีแต่เขาเก็บซ่อนมันเอาไว้ และพูดด้วยความเย็นชาอยู่ในใจจะดีมากถ้าหากเจ้าเด็กนี่ไม่ได้แตะต้องหลิวซือซือ ไม่อย่างนั้น เขาจะทำให้เจ้าเด็กน้อยที่น่าสงสารนั่นรู้จักกับคำว่าความกลัวเห็นว่าคุณซ่งออกปาก แม่หลิวก็ทำได้เพียงต้องปล่อยวาง พร้อมกับจ้องไปที่เย่เทียนหยู่อย่างไม่ลดละ และพูดด้วยความโกรธว่า “เจ้าหนู แกระวังคำพูดให้ดีหน่อยล่ะ ไม่อย่างนั้นก็อย่ามาโทษที่ฉันหยาบคาย”เย่เทียนหยู่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ แล้วก็เดินตามไปแม่หลิวรีบแนะนำเขาอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่จะแนะนำว่าลูกสาวตัวเองยอดเยี่ยมแค่ไหน ส่วนเย่เทียนหยู่ บอกแค่ว่าเป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของลูกสาว ที่บังเอิญพบกันพอดีแต่หลิวซือซือรีบพูดทันที “พี่เย่ไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมงานของฉัน พ่อคะ อยากแนะนำให้คุณรู้จักพอดี นี่คือแฟนของหนู เย่เทียนหยู่!”ทันทีที่พูดเสร็จ แม่หลิวก็โกรธขึ้นมาทันที มันสายเกินไปแล้วที่จะหยุดเธอ จึงพูดด้วยความโกรธ “หลิวซือ
“เอ่อ บุหรี่พิเศษที่คนใหญ่คนโตในเมืองหรงตูสูบ?” แม่หลิวชะงักไปครู่หนึ่ง ตัวสั่นแล้วยื่นบุหรี่ให้กับซ่งอวี่“ใช่แล้ว บุหรี่แพนด้าพวกนี้พิเศษจริงๆ หาซื้อข้างนอกไม่ได้ ต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็ตาม แต่ปัญหาคือ บุหรี่แพนด้านี่ไม่ใช่ของจริง”ความจริงแล้วซ่งอวี่ไม่ได้ดูให้ดีเสียก่อน เพราะว่าตัวเขาเองก็ไม่เคยสูบมาก่อน จะบอกถึงความต่างได้อย่างไร“ของปลอมเหรอ?”ได้ยินเช่นนั้น แม่หลิวก็เป็นบ้าไปในทันทีแล้วพูดด้วยความโกรธ “เจ้าหนู แกนี่มันช่างหน้าไม่อายจริงๆ เจอพวกเราครั้งแรก ก็ให้บุหรี่ปลอม?”“หลอกให้พวกเราสับสนเพราะความไม่รู้ใช่ไหม ถ้าวันนี้คุณซ่งไม่อยู่นี่ ดีไม่ดีพวกเราคงจะถูกแกหลอกไปแล้ว”“คุณเตรียมตัวที่จะพูดหรือยัง คุณเป็นคุณชายจากไหนในเมืองหรงตู ใช่แล้ว คุณสกุลเย่ ใช่คุณชายตระกูลเย่หรือเปล่า?”แม่หลิวระเบิดอารมณ์แต่เธอกลับไม่รู้ ที่ตัวเองพูดโดยไม่ใส่ใจก่อนหน้า แต่กลับพูดถูกซ่งอวี่ส่ายหัวเล็กน้อย คุณชายตระกูลเย่?ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เขาก็ต้องรีบคุกเขาลงไปในทันทีไม่ใช่ แม้ว่าจะเป็นคุณชายตระกูลซ่ง ผู้นำตระกูลซ่งมา ยังไงทั้งหมดก็ต้องรีบคุกเข่าลง งั้นคุณชายผู้สูงศักดิ์ ทำไมถึงมาอย
ณ ตอนนี้แม่หลิวลนลาน นี่เป็นความหวังเดียวที่จะได้แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย รีบยืนขึ้นแล้วพูดด้วยความโกรธ “ยังไม่ลุกขึ้นอีก รินเหล้าให้คุณซ่งเพื่อเป็นการขอโทษซะ”ใบหน้าของซ่งอวี่ดูไม่ได้เลย เดิมคิดว่าคืนนี้จะได้สนุกสนานผ่อนคลาย แน่นอนว่า ไม่นานก็หาโรงแรมเพื่อที่จะได้ใช้เวลาร่วมกันทั้งคืนกับสาวสวยคนนี้ให้ได้แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะรับมือด้วยยากขนาดนี้ อย่างแรกเลยคือแฟนที่ปรากฏตัวมา ตอนนี้ยังเมินเฉยต่อการอวดความยอดเยี่ยมของตัวเองอย่างสิ้นเชิงอีก รู้หรือเปล่าว่าพูดกับตัวเขาแบบนี้ มันรนหาที่ตายชัดๆ ณ เวลานี้ เขาเรื่มโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้วต้องเข้าใจ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นายน้อยของตระกูลซ่งที่แท้จริง แต่ก็เป็นถึงทายาทของตระกูลซ่ง สนิทชิดเชื้อกับตระกูลซ่งมาก มีฐานะอันสูงส่งขนาดนี้จะปล่อยให้คนชั้นต่ำคนหนึ่งไม่เชื่อฟังได้ยังไงแม่หลิวสังเกตเห็นได้ชัดเลยว่าคุณซ่งกำลังโกรธ จึงพูดดุไปอีกครั้ง “ซือซือ ยังนิ่งอยู่ทำไม รีบลุกขึ้นไปขอโทษคุณซ่งสักทีสิ”“ไม่เด็ดขาด!”“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรผิด ที่ต้องขอโทษ ก็คือเขาที่ต้องขอโทษกับพี่เย่”หลิวซือซือไม่เห็นด้วย พี่เย่มาที่นี่เพื่อช่วยตัวเธอ เธอจะปล่อย
เมื่อมองไปยังลูกสาวที่กำลังครุ่นคิดอย่างวิตกกังวลแบบนี้ แม่หลิวก็โกรธแล้วพูด “ซือซือ เธอยังลังเลอะไรอีก”“เย่เทียนหยู่เป็นเพียงพนักงานบริษัทคนหนึ่ง ถูกกำหนดให้เป็นลูกจ้างไปตลอดชีวิต คบกับคนแบบนี้ ต่อไปก็ไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปาก”เมื่อเทียบกันแล้ว คุณซ่งเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นนายน้อยตระกูลซ่ง อำนาจก็มี บุคลิกก็ดี ใครที่ได้แต่งงานกับเขา นั่นคงจะมีความสุขที่สุดแล้วล่ะได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซ่งอวี่ก็มีสีที่หน้าภูมิใจตามที่คาดไว้ ยังต้องย้ายพวกนี้ออกไปถึงจะปกติที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คุณชายตระกูลกงซุนจริงๆ แต่สุดท้ายก็ยังมีความเกี่ยวพันธ์กันอยู่บ้าง แต่ก็เป็นญาติกันห่างๆพ่อหลิวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ภายในใจของเขาจริงๆ แล้วก็ไม่ได้ชอบซ่งอวี่เท่าไหร่นัก โดยเฉพาะตอนนี้ที่ซ่งอวี่กำลังข่มขู่ในที่สาธารณะ ถ้าอย่างนั้น ลูกสาวแต่งงานไปแล้ว เกรงว่าก็คงจะไม่ได้มีชีวิตที่สุขสบายหรอกไม่อยากพูดเลย ทายาทเศรษฐีแบบนี้ ท่าทีแบบนี้ ไม่แน่ว่าจะแต่งงานกับลูกสาวตัวเองแน่นอนไหมแต่แม่หลิวในสายตาหมกมุ่นอยู่แต่กับเงิน โดยเฉพาะอะไรหลายพันล้าน ที่มันทั้งคนดีแล้วก็คนเลว แท้จริงแล้วทั้งทรงอำนาจท
ซ่งอวี่ท่าทางภูมิใจมาก มองเยาะเย้ยไปที่เย่เทียนหยู่ เจ้าเด็กนี่จำได้สักทีว่าตัวเขามีฐานะเป็นคุณชายตระกูลซ่ง ตอนนี้ก็คงจะกลัวจนฉี่ราด แล้วคุกเข่าขอความเมตตาแน่“สาย?”“ไม่เห็นสายเลยสักนิด!”เย่เทียนหยู่หัวเราะฮึฮึแล้วพูด “ที่ฉันพูดแบบนี้ เพราะว่าฉันรู้จักคุณชายตระกูลซ่งคนหนึ่งอยู่พอดี ไม่รู้ว่าคุณพอจะรู้จักไหม?”“ยังมีคุณชายตระกูลซ่งไหนอีก?”“เย่เทียนหยู่ ใกล้จะตายอยู่แล้วแกยังทำอะไรแบบนี้อีก ฉันจะบอกแกไว้นะ วันนี้ไม่ว่าใครจะมา แกก็จบแล้ว มิตรภาพอะไรก็ไม่ช่วยหรอก” ซ่งอวี่ท่าทางมั่นใจไอ่เจ้าสารเลวนี่ กล้าดียังไงมาขโมยหัวใจของเทพธิดาที่ตัวเขาชอบ แม้กระทั่งเต็มใจยอมเสียสละครั้งใหญ่เพื่อเขา เขาจะยอมทนได้ยังไงกันเย่เทียนหยู่พูดไม่ออก มองดูคนอื่นๆ แม้กระทั่งหลิวซือซือเองก็คิดว่าตัวเขากำลังพยายามสร้างสัมพันธ์ แล้วพูดตรงๆ ว่า “ฉันพูดตรงๆ เลยนะ ฉันรู้จักซ่งหยางนายน้อยตระกูลซ่ง ไม่รู้ว่าคุณรู้จักไหม? ”ซ่งหยาง?นั่นไม่ใช่คุณชายใหญ่ของพวกเขาตระกูลซ่งหรอกหรือ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูล ทำไมเขาจะไม่รู้จักเพียงแต่บุคคลแบบนั้น เดิมทีเขาก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้ติดต่อมากนัก แม้ว่าซ่งหยางจะอยู่นั
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ซ่งหยางก็โกรธขึ้นมาจริง ๆไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร หากกล้าทำลายความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกับคุณชายเย่ เขาสัญญาว่าจะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสมเพชแน่นอน สุดท้าย ถ้าหากคุณชายเย่ไม่ให้ความช่วยเหลือ ตระกูลของพวกเขาก็คงจบสิ้นแล้วล่ะปรากฏว่าเมื่อไม่นานมานี้ ตระกูลซ่งต้องเจอกับหายนะครั้งใหญ่น้องสาวของเขาไปยั่วโมโหคุณชายหลี่ว์เจิ้งแห่งตระกูลหลี่ว์เข้า แม้ว่าคุณชายคนนี้จะมีชื่อเสียงที่ดี แต่ในฐานะมนุษย์แม้จะโกรธเคืองเล็กน้อยก็เอาคืนอย่างสาสม จิตใจโหดเหี้ยมอัมหิตตระกูลซ่งพยายามคิดหาทางออกอย่างเต็มที่ อีกฝ่ายไม่เพียงเรียกค่าเสียหายพันล้นเท่านั้น แต่ยังต้องการให้ซ่งหลิงคอยติดตามเขาอีกหนึ่งเดือน เพื่อให้เขาได้เล่นสนุกเสียก่อนเมื่อเป็นแบบนี้ พ่อลูกซ่งหยางจะยอมรับปากได้อย่างไรไม่ต้องพูดเลยว่ายังไงพวกเขาก็ไม่มีทางยอมเสียสละซ่งหลิงแบบนี้แน่นอน แค่พูดถึงเงินพันล้าน ต้องการให้พวกเขาเอาออกมาจริงๆ ก็ไม่ต่างจากการฆ่าตระกูลซ่งไปครึ่งแล้วแม้ว่าตระกูลซ่จะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้าน แต่ทรัพย์สินก็คือทรัพย์สิน เทียบกับเงินจริงแล้วไม่เหมือนกันยิ่งไปกว่านั้นก็คือ อีกฝ่ายให้เวลาเพียงห
อีกอย่าง พี่เย่เองก็เป็นคนดีไม่เลวเลยดังนั้น เธอจึงอยากที่จะแก้ต่างให้เย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เปิดปากพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ใครบอกพวกคุณว่าฉันเสแสร้งกัน”“ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ เมื่อกี้แกบอกว่าจะโทรศัพท์นี่ ทำไมยังแสร้งแกล้งทำเป็นรับโทรศัพท์อยู่ล่ะ ไม่ใช่ว่าไม่มีเบอร์ตั้งแต่แรกหรอกนะ”ซ่งอวี่หัวเราะเยาะ“เสแสร้งแกล้งทำ?”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว พูดผ่านโทรศัพท์อย่างใจเย็น “ซ่งหยาง คุณคงต้องบอกเขาเองแล้วล่ะ ว่าฉันแกล้งคุยโทรศัพท์หรือเปล่า?”เมื่อพูดจบ หลายคนก็ต่างตะลึงไปพักหนึ่งแต่ไม่นานซ่งอวี่ก็ระเบิดหัวเราะพูดจาเสียงดัง “จนถึงตอนนี้แกก็ยังเสแสร้งอยู่อีกนะ แกกำลังหมายถึง เมื่อกี้ซ่งหยางโทรหาแกงั้นเหรอ?”“ฮ่าฮ่า ฉันหัวเราะจะตายอยู่แล้ว นี่มันตลกดีจริงๆ ”“ตลกมาหรือไง?” เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก“ก็ต้องตลกอยู่แล้วน่ะสิ แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน แถมซ่งหยางยังโทรหาแกอีก แล้วอีกอย่าง จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนั้นบนโลกนี้ด้วยเหรอ เมื่อกี้เราให้แกโทรหาซ่งหยาง ซ่งหยางก็โทรหาแกพอดี ”ซ่งหยางที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็โกรธมาก พูดด้วยความโกรธ “ฉันคือซ่งหยาง แกคือตระกูลซ่งไหนกัน ถึงได้กล้าพูดแบบนี้กับคุณชายเ
ซ่งอวี่รู้สึกหวาดกลัวสุดขีดด้านตระกูลซ่งนอกจากสายเลือดหลักแล้ว ก็มีญาติห่างๆ อีกมากในหมู่เคลือญาติก็มีที่โดดเด่นไม่น้อย ต่ำแหน่งก็ใช้ได้ เหมือนกับพวกเขา เกือบจะจัดเป็นตระกูลรองแล้ว ที่สำคัญหากไม่มีความสามารถไม่มีผลงาน เดิมทีก็จะไม่ได้รับความสนใจเลยแต่เมื่อกี้เขาทำอะไรไป พูดว่าซ่งหยาง นั่นไม่ใช่นายน้อยของตระกูลซ่งที่ปกติเขาจะเรียกด้วยความเครพนับถือตลอดไม่ใช่หรือต่อหน้าเย่เทียนหยู่วันนี้ เพราะไม่สามารถควบคุมได้ พูดมั่วซั่วมากจนเกินไป แม้แต่กล่าวหาด่าว่าอีกฝ่ายโกหกสารพัดนั่นคือสิ่งที่ตัวเองทำลงไปในวันนี้ แม้ว่านายน้อยซ่งจะไล่ตัวเขาออกจากแผนผังตระกูลซ่งก็ตาม เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดแก้ตัวทั้งนั้นในสถานการณ์เช่นนี้ จะไม่ให้เขากลัว ไม่กังวลได้ยังไงเขากลัวกระทั่งตัวเองก็สติหลุดลอยหัวว่างเปล่าไปหมด ไม่รู้ว่าเดิมทีตัวเองอยู่ที่ไหนแต่แม่หลิวกลับไม่รู้ แม้กระทั่งคิดว่าเย่เทียนหยู่คนนี้ก็ช่างหน้าไม่อายเสียจริง ทั้งหมดถูดเปิดโปงแล้วว่าเป็นของปลอมแล้ว ยังจะเสแสร้งแกล้งทำอยู่ที่นี่อีกนึกไม่ถึงว่าจะตั้งใจหาคนมาสวมรอยเป็นซ่งหยาง“พอที เย่เทียนหยู่ แกเสร็จหรือยัง ตัวเองเป็นนักต้มตุ๋นไม่พอ