เมื่อมองไปยังลูกสาวที่กำลังครุ่นคิดอย่างวิตกกังวลแบบนี้ แม่หลิวก็โกรธแล้วพูด “ซือซือ เธอยังลังเลอะไรอีก”“เย่เทียนหยู่เป็นเพียงพนักงานบริษัทคนหนึ่ง ถูกกำหนดให้เป็นลูกจ้างไปตลอดชีวิต คบกับคนแบบนี้ ต่อไปก็ไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปาก”เมื่อเทียบกันแล้ว คุณซ่งเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นนายน้อยตระกูลซ่ง อำนาจก็มี บุคลิกก็ดี ใครที่ได้แต่งงานกับเขา นั่นคงจะมีความสุขที่สุดแล้วล่ะได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซ่งอวี่ก็มีสีที่หน้าภูมิใจตามที่คาดไว้ ยังต้องย้ายพวกนี้ออกไปถึงจะปกติที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คุณชายตระกูลกงซุนจริงๆ แต่สุดท้ายก็ยังมีความเกี่ยวพันธ์กันอยู่บ้าง แต่ก็เป็นญาติกันห่างๆพ่อหลิวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ภายในใจของเขาจริงๆ แล้วก็ไม่ได้ชอบซ่งอวี่เท่าไหร่นัก โดยเฉพาะตอนนี้ที่ซ่งอวี่กำลังข่มขู่ในที่สาธารณะ ถ้าอย่างนั้น ลูกสาวแต่งงานไปแล้ว เกรงว่าก็คงจะไม่ได้มีชีวิตที่สุขสบายหรอกไม่อยากพูดเลย ทายาทเศรษฐีแบบนี้ ท่าทีแบบนี้ ไม่แน่ว่าจะแต่งงานกับลูกสาวตัวเองแน่นอนไหมแต่แม่หลิวในสายตาหมกมุ่นอยู่แต่กับเงิน โดยเฉพาะอะไรหลายพันล้าน ที่มันทั้งคนดีแล้วก็คนเลว แท้จริงแล้วทั้งทรงอำนาจท
ซ่งอวี่ท่าทางภูมิใจมาก มองเยาะเย้ยไปที่เย่เทียนหยู่ เจ้าเด็กนี่จำได้สักทีว่าตัวเขามีฐานะเป็นคุณชายตระกูลซ่ง ตอนนี้ก็คงจะกลัวจนฉี่ราด แล้วคุกเข่าขอความเมตตาแน่“สาย?”“ไม่เห็นสายเลยสักนิด!”เย่เทียนหยู่หัวเราะฮึฮึแล้วพูด “ที่ฉันพูดแบบนี้ เพราะว่าฉันรู้จักคุณชายตระกูลซ่งคนหนึ่งอยู่พอดี ไม่รู้ว่าคุณพอจะรู้จักไหม?”“ยังมีคุณชายตระกูลซ่งไหนอีก?”“เย่เทียนหยู่ ใกล้จะตายอยู่แล้วแกยังทำอะไรแบบนี้อีก ฉันจะบอกแกไว้นะ วันนี้ไม่ว่าใครจะมา แกก็จบแล้ว มิตรภาพอะไรก็ไม่ช่วยหรอก” ซ่งอวี่ท่าทางมั่นใจไอ่เจ้าสารเลวนี่ กล้าดียังไงมาขโมยหัวใจของเทพธิดาที่ตัวเขาชอบ แม้กระทั่งเต็มใจยอมเสียสละครั้งใหญ่เพื่อเขา เขาจะยอมทนได้ยังไงกันเย่เทียนหยู่พูดไม่ออก มองดูคนอื่นๆ แม้กระทั่งหลิวซือซือเองก็คิดว่าตัวเขากำลังพยายามสร้างสัมพันธ์ แล้วพูดตรงๆ ว่า “ฉันพูดตรงๆ เลยนะ ฉันรู้จักซ่งหยางนายน้อยตระกูลซ่ง ไม่รู้ว่าคุณรู้จักไหม? ”ซ่งหยาง?นั่นไม่ใช่คุณชายใหญ่ของพวกเขาตระกูลซ่งหรอกหรือ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูล ทำไมเขาจะไม่รู้จักเพียงแต่บุคคลแบบนั้น เดิมทีเขาก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้ติดต่อมากนัก แม้ว่าซ่งหยางจะอยู่นั
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ซ่งหยางก็โกรธขึ้นมาจริง ๆไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร หากกล้าทำลายความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกับคุณชายเย่ เขาสัญญาว่าจะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสมเพชแน่นอน สุดท้าย ถ้าหากคุณชายเย่ไม่ให้ความช่วยเหลือ ตระกูลของพวกเขาก็คงจบสิ้นแล้วล่ะปรากฏว่าเมื่อไม่นานมานี้ ตระกูลซ่งต้องเจอกับหายนะครั้งใหญ่น้องสาวของเขาไปยั่วโมโหคุณชายหลี่ว์เจิ้งแห่งตระกูลหลี่ว์เข้า แม้ว่าคุณชายคนนี้จะมีชื่อเสียงที่ดี แต่ในฐานะมนุษย์แม้จะโกรธเคืองเล็กน้อยก็เอาคืนอย่างสาสม จิตใจโหดเหี้ยมอัมหิตตระกูลซ่งพยายามคิดหาทางออกอย่างเต็มที่ อีกฝ่ายไม่เพียงเรียกค่าเสียหายพันล้นเท่านั้น แต่ยังต้องการให้ซ่งหลิงคอยติดตามเขาอีกหนึ่งเดือน เพื่อให้เขาได้เล่นสนุกเสียก่อนเมื่อเป็นแบบนี้ พ่อลูกซ่งหยางจะยอมรับปากได้อย่างไรไม่ต้องพูดเลยว่ายังไงพวกเขาก็ไม่มีทางยอมเสียสละซ่งหลิงแบบนี้แน่นอน แค่พูดถึงเงินพันล้าน ต้องการให้พวกเขาเอาออกมาจริงๆ ก็ไม่ต่างจากการฆ่าตระกูลซ่งไปครึ่งแล้วแม้ว่าตระกูลซ่จะมีทรัพย์สินมูลค่าหลายพันล้าน แต่ทรัพย์สินก็คือทรัพย์สิน เทียบกับเงินจริงแล้วไม่เหมือนกันยิ่งไปกว่านั้นก็คือ อีกฝ่ายให้เวลาเพียงห
อีกอย่าง พี่เย่เองก็เป็นคนดีไม่เลวเลยดังนั้น เธอจึงอยากที่จะแก้ต่างให้เย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่เปิดปากพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ใครบอกพวกคุณว่าฉันเสแสร้งกัน”“ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ เมื่อกี้แกบอกว่าจะโทรศัพท์นี่ ทำไมยังแสร้งแกล้งทำเป็นรับโทรศัพท์อยู่ล่ะ ไม่ใช่ว่าไม่มีเบอร์ตั้งแต่แรกหรอกนะ”ซ่งอวี่หัวเราะเยาะ“เสแสร้งแกล้งทำ?”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว พูดผ่านโทรศัพท์อย่างใจเย็น “ซ่งหยาง คุณคงต้องบอกเขาเองแล้วล่ะ ว่าฉันแกล้งคุยโทรศัพท์หรือเปล่า?”เมื่อพูดจบ หลายคนก็ต่างตะลึงไปพักหนึ่งแต่ไม่นานซ่งอวี่ก็ระเบิดหัวเราะพูดจาเสียงดัง “จนถึงตอนนี้แกก็ยังเสแสร้งอยู่อีกนะ แกกำลังหมายถึง เมื่อกี้ซ่งหยางโทรหาแกงั้นเหรอ?”“ฮ่าฮ่า ฉันหัวเราะจะตายอยู่แล้ว นี่มันตลกดีจริงๆ ”“ตลกมาหรือไง?” เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก“ก็ต้องตลกอยู่แล้วน่ะสิ แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน แถมซ่งหยางยังโทรหาแกอีก แล้วอีกอย่าง จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนั้นบนโลกนี้ด้วยเหรอ เมื่อกี้เราให้แกโทรหาซ่งหยาง ซ่งหยางก็โทรหาแกพอดี ”ซ่งหยางที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็โกรธมาก พูดด้วยความโกรธ “ฉันคือซ่งหยาง แกคือตระกูลซ่งไหนกัน ถึงได้กล้าพูดแบบนี้กับคุณชายเ
ซ่งอวี่รู้สึกหวาดกลัวสุดขีดด้านตระกูลซ่งนอกจากสายเลือดหลักแล้ว ก็มีญาติห่างๆ อีกมากในหมู่เคลือญาติก็มีที่โดดเด่นไม่น้อย ต่ำแหน่งก็ใช้ได้ เหมือนกับพวกเขา เกือบจะจัดเป็นตระกูลรองแล้ว ที่สำคัญหากไม่มีความสามารถไม่มีผลงาน เดิมทีก็จะไม่ได้รับความสนใจเลยแต่เมื่อกี้เขาทำอะไรไป พูดว่าซ่งหยาง นั่นไม่ใช่นายน้อยของตระกูลซ่งที่ปกติเขาจะเรียกด้วยความเครพนับถือตลอดไม่ใช่หรือต่อหน้าเย่เทียนหยู่วันนี้ เพราะไม่สามารถควบคุมได้ พูดมั่วซั่วมากจนเกินไป แม้แต่กล่าวหาด่าว่าอีกฝ่ายโกหกสารพัดนั่นคือสิ่งที่ตัวเองทำลงไปในวันนี้ แม้ว่านายน้อยซ่งจะไล่ตัวเขาออกจากแผนผังตระกูลซ่งก็ตาม เขาก็ไม่มีอะไรจะพูดแก้ตัวทั้งนั้นในสถานการณ์เช่นนี้ จะไม่ให้เขากลัว ไม่กังวลได้ยังไงเขากลัวกระทั่งตัวเองก็สติหลุดลอยหัวว่างเปล่าไปหมด ไม่รู้ว่าเดิมทีตัวเองอยู่ที่ไหนแต่แม่หลิวกลับไม่รู้ แม้กระทั่งคิดว่าเย่เทียนหยู่คนนี้ก็ช่างหน้าไม่อายเสียจริง ทั้งหมดถูดเปิดโปงแล้วว่าเป็นของปลอมแล้ว ยังจะเสแสร้งแกล้งทำอยู่ที่นี่อีกนึกไม่ถึงว่าจะตั้งใจหาคนมาสวมรอยเป็นซ่งหยาง“พอที เย่เทียนหยู่ แกเสร็จหรือยัง ตัวเองเป็นนักต้มตุ๋นไม่พอ
“ใช่ใช่ ผมเอง นั่นผมเอง” ซ่งอวี่รีบพูดทันทีเพราะว่าเปิดสปีกเกอร์โฟนอยู่ แม่หลิวและคนอื่นก็ได้ยินเช่นกัน สักพักก็มีท่าทางตกตะลึงไปหมดนึกไม่ถึงเลยว่าคุณซ่งคนนี้จะเป็นผีพนัน แถมยังโดนนักทวงหนี้ตามล่าอีกและฟังจากน้ำเสียงของนายน้อยซ่งตัวจริงแล้ว เดิมทีก็ไม่ได้รู้จักเขาเลย ถ้าอย่างนั้นเขาเป็นคุณซ่งอะไรกันล่ะเย่เทียนหยู่ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ซ่งหยาง เขาบอกเขาเป็นนายน้อยตระกูลซ่ง นายไม่รู้สึกคุ้นเคยกับเข้าบ้างเหรอ?” คำถามนี้ เป็นคำถามเดียวกับที่แม่หลิวและคนอื่นๆ อยากรู้เช่นกัน“นายน้อยตระกูลซ่ง?”“ไร้สาระ!ไม่ใช่สิ คุณชายเย่ ไม่ได้หมายถึงคุณนะ แค่หมายถึงว่าเขาเป็นนายน้อยซ่งที่ไหนกันน่ะ!”“เจ้าคนนี้อันที่จริงนิสัยไม่ดีนัก ชอบเล่นพนัน ก่อนหน้านี้มีหนี้สินก้อนโต อันที่จริงก็เพราะพ่อของผมเห็นแก่หน้าเหล่าสมาชิก ถึงได้ยอมช่วยแก้ปัญหาให้เขา”“ด้วยนิสัยของเขา ทั้งยังชอบเล่นพนันมาก นึกไม่ถึงว่าจะยอมขายผู้หญิงของตัวเองให้กับไนต์คลับเพื่อแลกกับเงิน คนแบบนี้ยังเป็นนายน้อยซ่งอยู่อีก แถมเขายังไม่ถูกไล่ออกจากวงศ์ตระกูล เขาควรที่จะจุดธูปขอขมาได้แล้ว”ซ่งหยางโกรธมาก จนหยุดต่อว่าไม่ได้ซ่ง
“คุณชายเย่ ต้องขอโทษจริงๆ ไม่ว่ายังไง เขาก็คือคนของตระกูลซ่ง กล้าดียังไงถึงได้กล้าทำให้คุณขุ่นเคือง ผมจะต้องให้คำอธิบายกับคุณแน่นอน”“ส่วนคนนั้นที่มันกล้าดูถูกคุณอย่างซ่งอวี่ ปล่อยให้คุณจัดการก็แล้วกันครับ!”“ไม่ว่าคุณจะฆ่าเขาก็ได้ ผมซ่งหยางจะรับผิดชอบเอง!”ซ่งหยางพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำทันทีที่พูดจบ ซ่งอวี่ก็แทบจะฉี่ราดอยู่ตรงนั้นแล้ว เขาที่ยืนอยู่ก็แขนขาอ่อนแรงจนล้มลงไปแม่หลิวอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านในใจ ต้องโหดเหี้ยมขนาดนี้เลยหรือ แค่ทำให้ต้องขุ่นเคืองแบบนี้ ถึงกับต้องฆ่าแกงกันเลยหรือไง มาคิดดูถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปเมื่อครู่ คงทำให้เย่เทียนหยู่ไม่พอใจจนตายแน่เลยไม่ใช่ว่าต้องถูกดาบนับพันนับหมื่นสับเป็นชิ้นๆ หรอกนะ ไม่ได้ ต้องรีบให้ลูกสาวช่วยตัวเธอร้องขอความเมตตาหลิวซือซือเองก็ตกตะลึงครู่หนึ่ง“ก็ดี งั้นวางสายก่อนแล้วกัน” เย่เทียนหยู่วางสายโทรศัพท์ลงซ่งหยางที่อยู่อีกฝั่งก็ทำอะไรไม่ถูก เดิมทีเขาจะขอความช่วยเหลือ ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น มองไปทางพ่อและคนในตระกูลที่อยู่ข้างเขาแล้วสรุปสถานการณ์อย่างเรียบง่ายพวกเขาฟังจบ ก็โกรธกันมาก มีหลายคนที่ต้องการให้จัดการกับ
เพียงแต่แม้ว่าตัวเองจะไม่ได้จัดการเขา เขาก็จบสิ้นอยู่แล้ว ขี้เกียจที่จะลงมือก็เท่านั้นปัง!แก้วเหล้ากระแทกเข้าที่หัวของซ่งอวี่โดยตรง แตกออกเป็นเสี่ยงๆ หน้าผากเลือดไหลไม่หยุดแม่หลิวตกใจอย่างมาก ดูเย่เทียนหยู่พูดง่ายขนาดนี้ เธอต้องเตรียมสืบหาอย่างละเอียดเสียหน่อย ดูว่าจริงๆ แล้วมีอะไรอยู่แต่ตอนนี้กังวลนิดหน่อย อารมณ์แปรปรวนมากๆ น่ะอีกอย่าง ตัวเองก็เคยสร้างความขุ่นเคืองมาก่อน จะทำยังไงถ้ามีการคิดบัญชีย้อนหลังด้วย นี่ทำให้เธอหวาดกลัวและกังวลนิดหน่อยซ่งอวี่ถึงกับหน้าถอดสี แต่เขาก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่หน้าผากเลย เอาแต่พูดขอโทษซ้ำๆ “ครับ ครับ ขออภัยครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ จะออกไปตอนนี้เลยครับ”พูดจบ ก็หันกลับแล้วรีบเดินไปทันทีไม่รู้ว่าเพราะประหม่า หรือเพราะความกลัว ไม่ระวังจนไปชนเข้ากับบางอย่าง ล้มลงอย่างจัง แต่ก็ลุกขึ้นทันทีอย่างรวดเร็ว แล้วรีบเดินออกไปทุกคนมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น แววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกันแน่ขณะที่ซ่งอวี่เดินจากไป แม่หลิวก็ประหม่า ลังเลที่จะพูดพ่อหลิวใช้แขนจับเธอไว้สักพักแม่หลิวรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไปในที่สุด “คือว่า เย่