บททั้งหมดของ ภูพาจุติราชามังกร: บทที่ 181 - บทที่ 190

เมื่อเย่เทียนหยู่เห็นว่าหลิวอิ๋งอิ๋งนิ่งเงียบ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “ไม่มีเหรอครับ?”เขาเห็นว่าชุมชนแห่งนี้ไม่เพียงแต่มีหรูหรา แต่ยังมีแผนผังที่เป็นระบบแล้ว ถ้าหากซื้อมาก็สามารถปรับปรุงตกแต่งและย้ายเข้ามาอยู่ได้อย่างรวดเร็ว“มีค่ะ มี คุณลองมาดูตรงนี้ก่อนสิคะ” หลิวอิ๋งอิ๋งพาพวกเขาไปด้านข้างของห้องโถงเพื่อแนะนำทันทีอันที่จริงคอมมูนิตี้แห่งนี้ขายไปเกือบหมดแล้ว จะเหลือก็ที่ราคาสูงลิบอีกเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น แถมทำเลยังค่อนข้างด้อยกว่าราคาไปบ้างในเวลานี้ พนักงานขายหลายคนที่อยู่ไม่ไกลออกไปได้ยินบทสนทนาของเย่เทียนหยู่ต่างทำสีหน้ารังเกียจ โดยเฉพาะตอนที่พวกเขาได้ยินเรื่องการซื้อวิลล่า สีหน้าของพวกเขาก็ยิ่งเผยความเยาะเย้ยเขาขึ้นไปอีก“เหอะ ๆ ดูสิ เหมือนว่าหลิวอิ๋งอิ๋งจะพบลูกค้ารายใหญ่ซะแล้วนะ ยังพาไปดูวิลล่าด้วย”“อย่างพวกนั้นเหรอจะซื้อวิลล่า? นี่กะให้ฉันขำตายเลยหรือเปล่า ดูท่าทางประหม่าของผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขากับกระโปรงฟอกขาวมาจนสว่างขนาดนั้นก็บอกได้เลยว่าใส่มากี่ปีแล้ว”“ใช่ ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ นั่นก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนักหรอก ถึงจะดูสะอาดและเรียบร้อย แต่ก็เห็นชัด ๆ ว่าเขา

หลิวอิ๋งอิ๋งยืนตกตะลึงอยู่กับที่ เธอเองเห็นว่าลูกค้ากำลังรีบขาย เธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “หมอเย่คะ คุณลองต่อรองราคาหน่อยดีไหมคะ มันง่ายมาก ๆ เลยนะคะ”“ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากแบบนั้นหรอกครับ!”“รีบโทรศัพท์ไปเถอะ”เย่เทียนหยู่กล่าวด้วยความหงุดหงิด ถึงแม้ว่าเขาจะมีเวลาเหลือเฟือ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้“ก็ได้ค่ะ!”โดยไม่มีทางเลือก หลิวอิ๋งอิ๋งโทรหาผู้จัดการหวังจากแผนกขายทันที เธอไม่มีกระทั่งข้อมูลติดต่อของลูกค้าด้วยซ้ำเมื่อผู้จัดการได้ยินว่ามีคนต้องการซื้อวิลล่าหลังนี้และเสนอเงินห้าร้อยล้าน เขาก็ดีใจมากและรีบโทรหาซู่เหวินฮวาทันที ถ้าหากสะดวกก็ให้เธอไปพร้อมเอกสารที่เกี่ยวข้องทั้งหมดทันทีซูเหวินฮวาเองก็ต้องการเงินเร่งด่วนเช่นกัน เธอจึงตอบตกลงทันทีในเมื่อดูบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว เย่เทียนหยู่และคนอื่น ๆ ก็เดินทางกลับมารวมกันเพียงแต่หลิวอิ๋งอิ๋งยังไม่สามารถเรียกสติของเธอกลับคืนมาได้ยันตอนที่เธอกลับไปถึงสำนักงานขาย แม้ว่าจะเห็นท่าทางมั่นใจของแพทย์เซียนเย่ และคิดว่ามีโอกาสที่อาจจะปิดดีลได้แต่เธอไม่ได้คิดเลยว่า จะสามารถปิดดีลการขายได้จริง ๆ แถมยังง่ายมากขน

เมื่อได้ยินดังนั้น เย่เทียนหยู่ก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดเป็นเพราะหลิวอิ๋งอิ๋งพูดทวงความยุติธรรม ถึงได้ทำให้เธอเกิดอันตรายจริง ๆ!ในสายตาคนอื่น เหตุการณ์ในโรงพยาบาลมาถึงจุดนี้แล้วถือว่าจบลงได้อย่างสวยงาม แต่ในมุมมองของเย่เทียนหยู่ เป็นแบบนี้มันยังไม่พอเขารู้สึกว่า หม่าจวี๋ ลูกพี่ลูกน้องของหม่าจุนต้องเป็นคนที่ถูกลากเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง ดังนั้น การลงโทษเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วเดิมทีถ้าเขาปฏิบัติต่อหลิวอิ๋งอิ๋งอย่างดี เย่เทียนหยู่อาจไม่รู้เรื่องนี้ก็ได้ และเขาคงไม่มีทางทำอะไรมากไปกว่านี้ แต่วันนี้เป็นพวกเขาเองที่ทำตัวเอง“หลิวอิ๋งอิ๋ง ไม่ต้องกังวล ผมจะคืนความยุติธรรมให้คุณในเรื่องนี้อย่างแน่นอน” เย่เทียนหยู่ยืนยัน“อย่าดีกว่าค่ะ ถึงยังไงพวกเขาก็มีอำนาจมาก ฉันได้ยินมาว่านายกเทศมนตรีสื่อก็ช่วยเหลือพวกเขาด้วย หมอเย่ คุณเก่งแค่ทักษะทางการแพทย์เท่านั้น และตอนนี้พวกเขาก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากคุณนนะคะ อย่าให้เรื่องนี้มันไปทำร้ายคุณเลยนะคะ”หลิวอิ๋งอิ๋งกล่าวเป็นแค่หมอเหรอ?ผู้จัดการหวังขมวดคิ้ว หมอคนหนึ่งจะซื้อวิลล่าได้เหรอ?ดูท่าว่าที่อู๋ลี่ทำไปเมื่อกี้ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไ

เย่เทียนหยู่ตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหวงโหยวเหว่ย เขาไม่คิดว่าจะได้พบเขาที่นี่เมื่อเห็นกลุ่มคนที่เดินเข้ามา หลิวอิ๋งอิ๋งก็ยืนขึ้นโดยเพื่อทักทายพวกเขาตามสัญชาตญาณ ถึงจะยังไงซะฐานะของคนที่มาก็ไม่ธรรมดา พวกเขาเป็นถึงนายน้อยหวงและนายน้อยซูเย่เทียนหยูไม่ได้ห้ามเธอ ถึงเขาจะไม่ได้ใส่ใจ แต่หลิวอิ๋งอิ๋งก็ไม่ใช่เขา“นายน้อยหวง!”หลิวอิ๋งอิ๋งทักทายด้วยความเคารพเมื่อคุณชายหวงเห็นคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่ลุกขึ้น เขาก็พยักหน้าและเดินอย่างเข้าไปอย่างรวดเร็วหลิวอิ๋งอิ๋งเองก็กล่าวทักทายซูเหวินฮวาด้วยคราวนี้ซูเหวินฮวาตอบรับอย่างสุภาพ จากนั้นจึงเดินไปที่ตำแหน่งของเย่เทียนหยู่กับผู้จัดการหวัง“แพทย์เซียนเย่ คุณมาที่นี่ได้ยังไงกันครับ?”หวงโหยวเหว่ยเผยรอยยิ้มประจบประแจงบนใบหน้าของเขา หลังจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ในระยะนี้รวมกับที่พ่อของเขายังเพิ่งเตือนเขามาเมื่อคืนนี้ ว่าในอนาคตเขาจะต้องให้ความเคารพเย่เทียนหยู่ถึงที่สุดพ่อยังบอกอีกว่าไม่เพียงแต่ตระกูลซาเท่านั้นที่ถูกทำลายโดยเย่เทียนหยู่ แต่แม้แต่ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อย่างซาป้าเทียนก็เสียชีวิตด้วยน้ำมือของแพทย์เซียนเย่เช่นกันหวงโหยวเหว่ยในตอนนั้นต

ขณะที่อู๋ลี่กำลังรู้สึกเสียใจ โดยเฉพาะเมื่อได้ยินคำพูดของซูเหวินฮวา ซึ่งแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาจะสนับสนุนหลิวอิ๋งอิ๋งในอนาคตอย่างแน่นอนเธอไม่รู้ว่าต้นที่มาที่ไปของแพทย์เซียนเย่คนนี้คืออะไร แต่เขาน่าเกรงขามมากสิ่งที่ทำให้พวกเธอหวาดกลัวยิ่งกว่านั้นคือผู้จัดการหวังมีสีหน้าไม่พอใจและโกรธเคืองมาก เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์นี้ ผู้จัดการหวังอาจกำลังคิดวิธีจัดการเธอไม่เหนือไปกว่าความคาดหมาย ในเวลานี้ ผู้จัดการหวังตะโกนเสียงดัง: “อู๋ลี่ พวกเธอไสหัวเข้ามาหาผมเดี๋ยวนี้!”ท่าทีของอู๋ลี่และคนอื่น ๆ เปลี่ยนไป และพวกเธอแต่ละคนเดินเข้ามาด้วยท่าทางเรียบร้อย จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงและไม่มีใครกล้าพูดอะไรแม้แต่คำเดียว“แพทย์เซียนเย่ เมื่อครู่พวกเธอทำให้คุณขุ่นเคืองเพราะพวกเธอไร้ความรู้! คุณอยากจัดการกับพวกเธอยังไงดีครับ? ได้โปรดบอกเราได้เลยครับ” ผู้จัดการหวังกล่าวเย่เทียนหยู่เหลือบมองผู้จัดการหวัง แม้ว่าผู้จัดการหวังจะสงสัยตัวเขา แต่เขาก็ยังรักษาท่าทีของเขาได้ไม่เลว จะตำหนิเขาก็ไม่ได้ แต่ผู้หญิงพวกนี้ทำให้เขารังเกียจจริง ๆ“หลิวอิ๋งอิ๋ง คุณบอกเถอะ ว่าอยากให้จัดการยังไง?” เย่เทียนหยู่ถามหลิวอิ๋งอ