All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1241 - Chapter 1250

ก้อนหินหนักราวห้าสิบชั่งสามก้อนถูกโยนเข้าใส่กองทัพแคว้นโฉวฉื่อและแคว้นต้าเย่ว์ที่ยืนประจันหน้ากันอย่างหนาแน่นในสถานการณ์ที่ทหารศัตรูเบียดเสียดกันแน่นหนาเช่นนี้ ไม่มีความจำเป็นต้องปรับมุมยิงให้ยุ่งยากก้อนหินทั้งสามพุ่งลงสู่ฝูงคนอย่างแม่นยำหนึ่งในนั้น กระแทกเข้ากับเครื่องยิงหินของศัตรูโดยตรงตูม!เสียงดังสนั่นสะเทือน เครื่องยิงหินส่งเสียงแตกร้าวออกมาทันทีต่อมา เครื่องยิงหินเริ่มสั่นคลอน ราวกับจะพังทลายลงในไม่ช้า“เร็วเข้า! เครื่องยิงหินจะพังแล้ว!”“กระจายตัว! ทุกคนกระจายตัวออกไป!”“รีบหลบหนี!”เหล่าทหารที่ควบคุมเครื่องยิงหินของศัตรูต่างตื่นตระหนก พากันตะโกนเสียงดังและหนีออกไปในทิศทางต่างๆในช่วงเวลาที่พวกเขาเพิ่งหนีออกมา เครื่องยิงหินก็เริ่มพังทลายลงอย่างช้าๆเสียง “แกรก” ดังขึ้น ก่อนที่เครื่องยิงหินจะพังลงอย่างสมบูรณ์โชคดีที่ทหารที่ควบคุมเครื่องยิงหินของศัตรูหลบหนีได้ทัน ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บก้อนหินอีกสองก้อนที่พุ่งลงฝูงคน มีเพียงก้อนเดียวที่ฆ่าศัตรูได้หนึ่งคน ส่วนอีกก้อนตกลงระหว่างช่องว่างของทหารม้าสองนาย ทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นตกใจกลัวหยุนเจิง ซึ่งยืนอยู่บน

โฉวฉื่อและแคว้นต้าเย่ว์ไม่ได้โจมตีอีกครั้ง แต่กลับเลือกตั้งหม้อทำอาหารทั้งยังทำกันในระยะที่เรียกได้ว่าอยู่ใต้จมูกของพวกเขาเลยทีเดียวเมื่อเห็นศัตรูทำเช่นนี้ฉินชีหู่ทนไม่ไหวเป็นคนแรก เขาเอ่ยว่า“น้องชาย ศัตรูช่างหยิ่งยโสนัก! นี่มันไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลย! จะให้ข้านำกองทหารโลหิตบุกเข้าไปฆ่าฟันพวกมันเสียหน่อยไหม ขณะที่พวกมันมัวตั้งหม้อทำอาหาร?”“ศัตรูก็แค่รอให้เราเข้าไปบุกนี่แหละ!”หยุนเจิง ส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกล่าวเตือนฉินชีหู่ด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ข้าจะบอกเจ้าอีกครั้ง กองทหารโลหิตของเราต้องไม่ขยับเคลื่อนไหวโดยพลการ! ตอนนี้ ต้องซ่อนกองทหารโลหิตให้ดี หากถึงเวลาที่ต้องใช้กองทหารโลหิต เจ้าจะไม่พลาดได้แสดงฝีมือแน่นอน!”เขายังคงซ่อนกองทหารโลหิตไว้อย่างมิดชิดกองทหารโลหิตเป็นไพ่ตายของเขา ไม่อาจเปิดเผยต่อหน้าศัตรูได้ก่อนเวลาอันควรเมื่อใดที่กองทหารโลหิตปรากฏตัว จะต้องสร้างความสูญเสียอย่างหนักแก่ศัตรู หรือเปลี่ยนสถานการณ์ในสนามรบ หรือแม้แต่เป็นการตัดสินชัยชนะในทันทีก่อนหน้านี้ เขาเป็นกังวลว่าทหารที่บุกโจมตีศัตรูจะตกไปอยู่ในมือของศัตรูและถูกสอบสวนอย่างรุนแรงจนเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับกอ

เมื่อยามรัตติกาลมาเยือน โหลวอี้และอวี้ไท่ก็ยังคงไม่ออกคำสั่งให้โจมตีพวกเขากำลังรอรอจนกระทั่งศัตรูผ่อนคลายการระวังตัว หรืออยู่ในสภาพอิดโรย จากนั้นจึงเปิดฉากการโจมตีการใช้แผน "ม้าเพลิงบุกทะลวง" เช่นนี้ สามารถทำได้เพียงครั้งเดียวหากครั้งแรกไม่สำเร็จ ศัตรูย่อมเตรียมการป้องกันในครั้งต่อไปเมื่อถึงตอนนั้น การใช้แผนเดิมเพื่อเจาะแนวป้องกันของศัตรูคงยากยิ่งนักรบในสนามรบล้วนรู้ดี ช่วงเวลาที่ใกล้รุ่งสาง คือเวลาที่ผู้คนมักเผลอไผลและลดการระมัดระวังมากที่สุดและนี่คือเวลาที่พวกเขากำลังรออยู่!ตราบใดที่กองทหารมณฑลเหนือไม่ออกมาบุกโจมตี พวกเขาก็จะรอต่อไปจากสถานการณ์ในตอนนี้ กองทหารมณฑลเหนือดูเหมือนจะไม่มีความคิดที่จะโจมตีเช่นกันในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็รอต่อไป“สั่งการทุกหน่วยให้ผลัดกันพักผ่อน แต่เกราะและอาวุธต้องอยู่ติดตัวเสมอ!”โหลวอี้ออกคำสั่ง จากนั้นก็เดินเข้าไปในกระโจมใหญ่พร้อมกับอวี้ไท่เมื่อทั้งสองเพิ่งนั่งลง อวี้ไท่ก็พูดแนะนำทันที“กระหม่อมเห็นว่าควรส่งกำลังเสริมอีกห้าพันนายจากค่ายใหญ่เป็นกองหนุน ท่านอ๋องเห็นว่าอย่างไร?”“แม่ทัพอาวุโสอวี้เกรงว่าแผนโจมตีตอนใกล้รุ่งอาจไม่สำเร็จใ

“รายงาน!”“กราบทูลท่านอ๋อง กองทัพของเราโดนศัตรูซุ่มโจมตี กองกำลังที่โจมตีด้านหน้าสูญเสียหนัก และสถานการณ์วุ่นวายอย่างมาก…”ทหารส่งสารวิ่งเข้ามารายงานอย่างเร่งรีบโหลวอี้และอวี้ไท่ที่อยู่ห่างจากแนวหน้าพอสมควร แม้จะมองเห็นว่าการโจมตีทางปีกไม่ประสบความสำเร็จ แต่พวกเขาก็ยังไม่รู้รายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากฟังทหารส่งสารอธิบายอย่างละเอียด ทั้งสองก็เข้าใจสถานการณ์แนวหน้า“ศัตรูมันอ่านแผนของเราออกแล้ว!”โหลวอี้ใบหน้าเย็นเยียบ หันไปมองอวี้ไท่ที่สีหน้ามืดครึ้มไม่แพ้กัน“แม่ทัพอาวุโสอวี้ ท่านคิดว่าเราควรสั่งถอนกำลังออกมาหรือควรโจมตีต่อ?”กับดักม้าล้มและฆ้องทองแดง!นี่มันถูกเตรียมไว้เพื่อรับมือกับแผนม้าเพลิงของเราโดยเฉพาะ!เมื่อวานนี้ ทหารม้าศัตรูเพิ่งบุกจากปีกทั้งสองแสดงว่าตอนนั้น พวกมันยังไม่ได้ขุดกับดักม้าล้มเลยด้วยซ้ำกับดักเหล่านี้ถูกขุดขึ้นภายหลังอย่างแน่นอน!ศัตรูวางแผนไว้ล่วงหน้าเพื่อรับมือกับเราโดยเฉพาะ!แย่จริง!แผนการที่ข้าทำขึ้นอย่างรอบคอบ กลับถูกศัตรูมองออกล่วงหน้า!เมื่อเผชิญคำถามของโหลวอี้ อวี้ไท่ตกอยู่ในความลังเลตามหลักการ ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาควรถอนกำล

เมื่อเห็นภาพตรงหน้า หยุนเจิงหรี่ตาลงทันทีศัตรูกำลังใช้กลยุทธ์โจมตีเป็นระลอกอย่างต่อเนื่อง เพื่อกดดันพวกเขา ไม่เปิดโอกาสให้ได้พักหายใจศัตรูต้องการทะลวงแนวป้องกันของพวกเขาให้ได้ในรวดเดียว โดยไม่สนใจความสูญเสียโหดเหี้ยม!หากการต่อสู้ดำเนินต่อไปเช่นนี้ กองทัพข้ารับใช้จะยิ่งเหนื่อยล้า และความสูญเสียก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อกองกำลังใหม่ของศัตรูเริ่มบุกเข้ามา กองกำลังโจมตีระลอกแรกที่สูญเสียหนักก็เริ่มถอยขณะที่ศัตรูถอยกลับ กองทัพข้ารับใช้ที่ต่อสู้อย่างหนักมานานก็ได้รับโอกาสหายใจหายคอหลายคนฉวยโอกาสดื่มน้ำจากกระบอกน้ำ บ้างช่วยกันหามผู้บาดเจ็บหนักกลับไปยังแนวหลัง และบางส่วนเริ่มเก็บกวาดศพจากสนามรบหยุนเจิงตั้งใจจะให้กองทัพข้ารับใช้ทางปีกทั้งสองต้านทานการโจมตีระลอกที่สองของศัตรูแต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจเปลี่ยนแผนกองทัพข้ารับใช้ได้แสดงความสามารถอย่างดีเยี่ยม แต่ตอนนี้พวกเขาเหนื่อยล้าจนเกินไปหากบังคับให้พวกเขาต่อสู้ต่อ ความสูญเสียจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแม้พวกเขาจะเป็นกองทัพข้ารับใช้ที่มาจากชนเผ่าอื่น แต่ก็ถือเป็นกำลังสำคัญของตนหากปล่อยให้พวกเขาสูญสิ้นจนหมดสิ้