All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1221 - Chapter 1230

แม้พวกเขาจะพักรบกับต้าเฉียนสองสามเดือนแล้ว ขวัญกำลังใจทหารของพวกเขาก็ยังเป็นปัญหา“องค์หญิง พวกเราต้องจู่โจมกองทัพกุ่ยฟางหรือ?”ปู้ตูไม่ยอมแพ้จากมุมมองเขา หากครั้งนี้พันธมิตรสามแคว้นร่วมมือกัน เป็นไปได้สูงว่ากองทหารมณฑลทางเหนือจะแพ้เมื่อกองทหารมณฑลทางเหนือเสียหายหนัก เป่ยหวนก็สามารถพลิกตัวได้แล้วหากกองกำลังจู่โจมกุ่ยฟาย เกิดเอาชนะกองทหารมณฑลทางเหนือ เป่ยหวนก็จะตกอยู่ในวงล้อมพันธมิตรสามแคว้น!ถึงเวลานั้น แม้แต่สถานที่สุดท้ายของดินแดนเป่ยหวนคงรักษาเอาไว้ไม่ได้แล้วไม่ว่ามองเช่นไร ร่วมมือกับพันธมิตรสามแคว้น ล้วนเป็นประโยชน์กับเป่ยหวน“อาจารย์ ข้ารู้ท่านไม่ยินดี ข้าก็ไม่ยินดีเช่นกัน”เจียเหยาสีหน้าสับสนมองปู้ตู “แต่ว่า ขออาจารย์เชื่อในการตัดสินของข้า ทัพพันธมิตรสามแคว้นคิดเอาชนะกองทหารมณฑลทางเหนือ โดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้เลย! พวกเราครั้งนี้ทรยศหยุนเจิง รอให้ทัพพันธมิตรสามแคว้นล่าถอย หยุนเจิงก็จะไม่สนใจทุกสิ่งทุกอย่าง ทำลายพวกเราจนถึงที่สุด...”หยุนเจิงและกองทหารมณฑลทางเหนือ จัดการง่ายดายเพียงนั้นหรือ?อีกทั้ง นางกล้ายืนยัน หยุนเจิงต้องป้องกันเป่ยหวนร่วมมือกับพันธมิตรสามแคว้

อวี้ไท่ในฐานะแม่ทัพอันดับหนึ่งของโฉวฉื่อ มีมาตรฐานอย่างมากแม้โหลวอวี้ในใจจะรู้ว่าเกิดเรื่องใดขึ้น ทว่าคำอธิบายของอวี้ไท่ เขาหาข้อบกพร่องไม่ได้แม้แต่น้อยโหลวอวี้ดูออกทะลุปรุโปร่งแต่ไม่ชี้ให้กระจ่าง เพียงแค่กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “แม่ทัพอวี้ ความสำคัญของศึกครั้งนี้ ก่อนหน้านี้ข้าบอกกับเจ้านานมากแล้ว ข้าหวังว่า เจ้าข้าร่วมมือกันด้วยความจริงใจ เอาชนะกองทหารมณฑลทางเหนือในคราวเดียว อย่าเอาแต่คิดรักษาความแข็งแกร่ง...”“องค์ชายวางใจ ข้าไม่ใช่คนสายตาคับแคบอวี้ไท่พยักหน้าหนักแน่น “ปล่อยให้กองทหารมณฑลทางเหนือเติบโตต่อไป พวกเราสองแคว้นต้องถูกกลืนกินไม่ช้าก็เร็ว!”“อื้ม! แม่ทัพอวี้เข้าใจก็ดีแล้ว” โหลวอวี้หัวเราะอย่างพอใจ “อีกอย่าง ขอให้แม่ทัพอวี้ส่งหน่วยสอดแนมเยอะหน่อย อย่าปล่อยโอกาสให้ทัพศัตรูจู่โจมพวกเรา เรื่องก่อนหน้านี้ หากมีอีกครั้งที่สอง ข้าเองก็ไม่อาจอธิบายกับทหารภายในค่ายได้”กล่าวถึงเรื่องก่อนหน้านี้ รอยยิ้มบนใบหน้าโหลวอวี้ค่อยๆ หายไปหลายคืนก่อน กองกำลังของแคว้นต้าเย่ว์พบการโจมตีตามรายงานของคนในค่าย คนเหล่านั้นล้วนสวมชุดเกราะของทัพโฉวฉื่อแม่ทัพมากมายภายในค่ายหลังจากรู้เรื่

กลุ่มคนห้อมล้อมไปมารอบเครื่องยิงหินที่ประกอบเสร็จแล้ว เดี๋ยวลูบตรงนี้ เดี๋ยวเคาะตรงนั้น ทุกคนทำอย่างกับสมบัติน่าอัศจรรย์คนไม่รู้ คงคิดว่าพวกเขาเห็นเครื่องยิงหินเป็นครั้งแรก!“ได้ เช่นนั้นก็ลองดู!”หยุนเจิงอยากรู้เช่นกันว่าอนุภาพของเครื่องยิงเห็นเป็นเช่นไร สั่งคนเริ่มบรรจุหินในตุ้มถ่วงน้ำหนักทันทีบอกตามตรง ภายในใจหยุนเจิงไม่มีความมั่นใจมากมายเครื่องยิงหินที่เขาทำออกมา มีลักษณะของเครื่องยิงหินโบราณ ทว่าด้านโครงสร้างน่าจะยังมีส่วนที่ขาดไปอนุภาพเป็นเช่นไรก็เป็นปัญหา ความเสถียรของโครงสร้างก็เป็นอีกปัญหาหากของสิ่งนี้ใช้ไม่กี่ครั้งก็พังแล้ว เช่นนั้นก็ผิดต่อเวลาที่พวกเขาเสียไปมากมายแล้วหลังเตรียมการทุกอย่างแล้ว หยุนเจิงสั่งให้คนบริเวณโดยรอบออกไปทันที เหลือไว้เพียงคนดึงสลักคนเดียวเท่านั้นหลังจากทุกคนถอยไปอยู่ในระยะที่ปลอดภัยแล้ว หยุนเจิงออกคำสั่งทันที “ดึง!”สิ้นเสียงคำสั่งหยุนเจิง คนที่เหลือไว้ก็ดึงสลักออกอย่างแรงหลังสลักถูกดึงออก หินอีกก้อนของเครื่องยิงหินร่วงลงมาด้วยความเร็ว ขณะเดียวกันก้อนหินหนักประมาณห้าสิบชั่งในกระเป๋าหนังก็ถูกเหวี่ยงออกไปก้อนหินลอยออกมาเป็นมุมโค้ง ข้

การต่อสู้ ไม่มีผู้ใดหวังให้ความเสียหายมากเกินไปพวกเขาครั้งนี้ทุ่มเทความพยายามทั้งหมดของแคว้นในการต่อสู้ครั้งนี้หากทำให้พลังหยวนของพวกเขาบาดเจ็บหนักแล้ว ชัยชนะก็ไม่แตกต่างกับการพ่ายแพ้แล้ว“องค์ชาย ความเห็นของท่าน ศึกครั้งนี้ควรสู้เช่นไร?”อวี้ไท่เป็นฝ่ายเอ่ยปากถามความเห็นโหลวอวี้แม้โหลวอวี้จะเกิดทีกลัง แต่เขาอวี้ไท่เคารพเลื่อมไสโหลวอวี้คนรุ่นหลังผู้นี้มากสู้เช่นไร?โหลวอวี้เลยรอยยิ้มเหยเก “สถานการณ์ตรงหน้า นอกจากใช้กำลังบุกโจมตีแล้ว เดิมก็ไม่มีวิธีอื่น...”ใช้กำลังบุกโจมตีหรือ?อวี้ไท่ขมวดคิ้วแน่น เผชิญกับการจัดรูปแบบของทัพศัตรูเช่นนี้ ความเสียหายของการบุคคลที่ได้กำลังไม่มีทางเล็กน้อยลังเลชั่วครู่ อวี้ไท่สุดท้ายก็เอ่ยปากกล่าว “ข้าคิดว่า การใช้กำลังบุกโจมตีไม่ใช่วิธี ข้าคิดว่า ให้กองทัพทหารม้าสองหมื่นของข้าไปยังด่านเทียนฉง ค่อยรวมมือกับกองทัพประจำการของด่านเทียนฉง เปิดฉากโจมตีจากทั้งนั้น...”ระหว่างที่กล่าว อวี้ไท่สังเกตสีหน้าโหลวอวี้อย่างทนไม่ไหวไม่ผิดจากที่คาด สีหน้าของโหลวอวี้ดูไม่ดีนักผลลัพธ์เช่นนี้ ก็อยู่ในการคาดการณ์ของอวี้ไท่“แม่ทัพอวี้ กองทัพข้ายังมีทหารม

เสียงของคนชั่วนี่ดังมากสูสีกับฉินชีหู่หยุนเจิงได้ยิน กลับอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าเรื่องการต่อสู้ ก็คือดาบสองคมชนะแล้ว ย่อมสามารถทำลายขวัญกำลังใจอีกฝ่ายได้แพ้แล้ว ก็สามารถทำลายขวัญฝ่ายกำลังของตัวเองสำหรับกำลังทหารป่าเถื่อนของฉินชีหู่ หยุนเจิงมีความมั่นใจอย่างมากสู้เถอะ!ดูว่าใครจะตีใคร!หยุนเจิงคิดเช่นนี้ จากนั้นก็สั่งต่งกังที่อยู่ข้างกาย “สั่งคนตีกลอง! บอกฉินชีหู่ จับเป็นดีที่สุด! หากไม่ได้จริงๆ จับตายก็ได้!”ต่งกังรับคำสั่งจากไปทันที“ตึงๆๆ...”ไม่นาน เสียงกลองของพวกหยุนเจิงทางนี้ดังขึ้นตามมาด้วย ฉินชีหู่ควบม้าออกมา“โจรจะอาละวาด ให้ปู่ได้เจอกับเจ้าหน่อย!”ฉินชีหู่เปิดลำคอ คำรามเกรี้ยวกราด“โจรชั่วบอกนามมา ปู้จะไม่ไม้ต้องโทษฆ่าคนไร้นาม!”ศัตรูคำราม“ไปบ้านป้าเจ้าสิ!”ฉินชีหู่ควบม้าหยุดลง ระยะห่างกันสองร้อยกว่าลี้จ้องตากับแม่ทัพศัตรู “มีสิทธิ์ใดให้ปู้ขานนาม? เหตุใดเจ้าไม่บอกนามมาก่อน?”ทั้งสองคนยังไม่ทันปะทะศึก ก็ปะทะฝีปากกันแล้ว“ข้าคือนักรบอันดับหนึ่งของโฉวฉื่อ กังตั๋ว!”กังตั๋วตอบสีหน้าดำคร่ำเคร่ง“นักรบอันดับหนึ่งไร้สาระ! ไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วยซ้ำ!”ฉิน