All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1211 - Chapter 1220

พวกหยุนเจิงอยู่ที่หุบเขารอหนึ่งวันสุดท้าย ก็รอไม่ถึงอูต๋าย้อนกลับมานักรบภูตเก้าที่สำรวจใกล้ด่านเทียนฉงส่งคนกลับมารายงาน ด่านเทียนฉงไม่มีความผิดปกติใด“ดูเหมือน อูต๋าเผยพิรุธแล้ว เถี่ยสงไม่มีทางส่งทหารมาจู่โจมสังหารพวกเรา”หยุนเจิงยิ้ม จากนั้นก็สั่งนักรบภูตสิบเอ็ดที่กลับมารายงาน “แจ้งพวกนักรบภูตเก้ากลับมาทันที เตรียมตัวล่าถอย!”รอนักรบภูตสิบเอ็ดรับคำสั่งจากไปแล้ว ฉินชีหู่ถามอย่างไม่ยอมแพ้ “พวกเรารออีกหน่อยดีหรือไม่?”“ไม่จำเป็นต้องรอแล้ว”หยุนเจิงส่ายหน้ากล่าว “หากเถี่ยสงจู่โจมฆ่าพวกเรา ก็ควรฉวยโอกาสไปนานแล้ว ไม่ใช่ไม่เคลื่อนไหวอยู่เช่นนี้! เจ้าคิดดูสิ อูต๋าไปตั้งนานไม่กลับมา หรือพวกเราไม่ควรสงสัยหรือ? แม้แต่พวกเราล้วนเดาได้แล้วว่าอูต๋าเผยพิรุธ ย่อมคาดเดาได้ว่าพวกเขาจะส่งคนจู่โจมสังหารพวกเรา! เถี่ยสงตอนนี้ไม่เคลื่อนไหว ก็เท่าบอกกับข้า เขามองแผนการข้าออกแล้ว”ฉินชีหู่ครุ่นคิด ดูเหมือนนี่จะมีเหตุผล“ให้ตายสิ เช่นนี้พวกเราไม่เสียเวลาไปสูญเปล่าหลายวันหรือ?”ฉินชีหู่มองทิศทางด่านเทียนฉงอย่างโหดร้าย “หากมีโอกาส ข้าต้องบุกด่านเทียนฉงแน่นอน ตัดหัวสุนัขเถี่ยสง!”“ไม่จำเป็นต้องโกรธ!”

หลายวันต่อมา ทุกหน่วยถึงแล้วหยุนเจิงระดมแม่ทัพทุกหน่วยงานประชุมกันที่ชายแดนต้าเฉียนและเป่ยหมัวถัวเป็นอันดับแรกจู่หลู่หัวหน้าเป่ยหมัวถัวก็ถูกเรียกมาด้วยภายในกระโจมใหญ่ หยุนเจิงและแม่ทัพทุกหน่วยยังไม่ได้นั่งกลางกระโจมใหญ่ เป็นถาดทรายที่หยุนเจิงทำด้วยความเร่งรีบง่ายๆไม่มีการกล่าวมากความ หยุนเจิงตรงเข้าประเด็น แจ้งนโยบายเชิงกลยุทธ์ของเขาให้ทุกหน่วยทราบอย่างชัดเจน“ฮ่าๆ องค์ชานแผนการนี้ดี!”“คราวนี้ พวกเราเท่ากับโยนปัญหายากไปให้ทัพศัตรูแล้ว!”“เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าทัพศัตรูจะโจมตีหรือไม่ สำหรับพวกเราแล้วล้วนเป็นประโยชน์!”“ยึดตามแผนการขององค์ชาย พวกเราก็เท่ากับกลับมาเป็นฝ่ายกุมอำนาจในการต่อสู้ครั้งนี้อีกครั้ง”“เป็นองค์ชายที่สายตามองการณ์ไกล พวกเราคนมากมาย กลับไม่มีสักคนคิดถึงจุดนี้...”เมื่อฟังแผนการของหยุนเจิงจบ ทุกคนต่างตบมือร้องว่าดี จากนั้นก็ถือโอกาสประจบหยุนเจิงมองขาดเรื่องนับพันหมื่น ยกเว้นเพียงประจบสอพลอแม้หยุนเจิงจะไม่มีมาดใด แล้วก็ไม่ต้องการให้ใครมาประจบสอพลอ แต่ได้รับการประจบสอพลอบ้างก็ไม่ได้เลวร้ายอีกทั้ง แผนการนี้ยอดเยี่ยมจริงๆรอจนศัตรูได้รับข่าวพวกเขาส

ไม่นาน ขุนนางใหญ่ของโฉวฉื่อทยายกันมาในพระราชวังหยวยซู่นั่งบนบัลลังก์ ให้เหยาชั่วบอกสถานการณ์เคร่าๆ กับขุนนางทุกคนความจริง ต่อให้เหยาซูไม่พูด คนมากมายต่างรู้เรื่องนี้ถึงเช่นไร โฉวฉื่อสถานที่เล็กเพียงเท่านี้เรื่องเทวะรูปสำแดงฤทธิ์ ได้แพระสะพัดไปทั้งเมืองหลวงแล้วขุนนางใหญ่มากมายถึงขึ้นนำเรื่องนี้เขียนฎีกาเสร็จแล้ว ตั้งใจว่าพรุ่งนี้ค่อยถวายฎีกาของตัวเองนึกไม่ถึง หยวนซู่ตจะเรียกระดมพวกเขามาหารือเรื่องนี้ก่อนหนึ่งก้าวแล้วรอเหยาชั่วกล่าวจบ หยวนซู่ไม่ได้ถามเรื่องคำทำนายกับเหล่าขุนนาง เพียงถามทุกคน มีวิธีใดสามารถทำให้เทวะรูปงอกสูงขึ้นตามธรรมชาติทุกวันหรือไม่หยวนซู่แม้จะไล่ตามความปรารถในการเป็นอมตะและบรรลุเซียนดั่งเช่นกษัตริย์คนอื่นๆ แต่เขาไม่ใช่กษัตริย์ที่โง่เขลาโดยสมบูรณ์เรื่องนี้ เขาเองก็เคยสงสัยว่าสายต้าเฉียนแทรกซึมเข้ามาก่อความวุ่นวายที่โฉวฉื่อแต่ภารกิจที่เร่งด่วนที่สุดที่ต้องทำให้กระจ่าง ก็คือเหตุใดเทวะรูปจึงงอกสูงขึ้นตามธรรมชาติทุกวันหากมีคนสร้างความวุ่นวาน เรื่องนี้ก็สามารถกลายเป็นแค่เรื่องขบขันแต่หากเป็นคำทำนายจากสวรรค์จริง เช่นนั้นเขาก็จำเป็นต้องให้ความสำคัญแล้ว

รายงานกองทัพด่วนที่มากะทันหันอีกครั้งทำให้เหล่าขุนนางสงบลงเป็นรายงานกองทัพด่วนของอวี้ไท่?กองทหารมณฑลทางเหนือเริ่มบุกโจมตีแล้วหรือ?ไม่นาน รายงานกองทัพด่วนที่อวี้ไท่ส่งกลับมาก็อยู่ในมือหยวนซู่หยวนซู่เปิดรายงานกองทัพด่วน อ่านรายละเอียดเนื้อหาอ่านไปอ่านมา สีหน้าของหยวนซู่เปลี่ยนไปทันทีเห็นสีหน้าของหยวนซู่ไม่ถูกต้อง ภายในใจของเหล่าขุนนางหวาดหวั่นเห็นได้ชัด สิ่งที่หยวนซู่ได้รับไม่ใช่ข่าวดีอีกทั้งยังเป็นรายงานกองทัพด่วน!หรือว่า เป็นเหมือนที่พวกเขาคิด ต้าเฉียนเริ่มเคลื่อนไหวโจมตีแล้ว?กองทัพแนวหน้าพ่ายแพ้แล้ว?กองกำลังหลักของโฉวฉื่อรวมพลอยู่ที่แนวชายแดนของแคว้นต้าเย่ว์เพื่อรวมกองหนุน เมืองมากมายด้านหลังของพวกเขาโดยพื้นฐานนับว่าไร้การป้องกันหากกองทัพของอวี้ไท่พ่ายแพ้ โฉวฉื่อก็จบเห่แล้ว!คราวนี้ ไม่ว่าเป็นขุนนางจงรักภักดีหรือขุนนางชั่วต่างก็ตึงเครียดขึ้นมาทุกคนต่างก็มองหยวนซู่ตาปริบๆ อยากรู้อยากเห็นเนื้อหาในรายงานด่วนทว่า หยวนซู่เดิมทีก็ไม่ได้สนใจกลุ่มขุนนางความสนใจทั้งหมดล้วนอยู่ที่รายงานกองทัพด่วนจนกระทั่งหยวนซู่พลิกอ่านจดหมายในมือหลายรอบ จากนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน

แม่น้ำซัวเล่ยหยุนเจิงได้พาคนเดินหน้าไปสำรวจด้านบนแม่น้ำซัวเล่ยแล้วด้านบนแม่น้ำสามารถขุนแหล่งน้ำได้ ทว่าปริมาณนั้นไม่อาจกักเก็บได้มากเกินไปอย่างน้อย เขาไม่จำเป็นต้องกังวลทัพศัตรูจะใช้น้ำทำลายทัพหลังยืนยันเรื่องนี้ หยุนเจิงจึงได้สั่งคนเลือกสถานที่ตั้งค่ายและสร้างกำแพงป้อมปราการหยุนเจิงครั้งนี้กำลังทหารระดมเอาไว้ไม่นับว่ามากกองทัพรับใช้ของฟู่เทียนเหยียนและฮั่วกู้ต่างมีหนึ่งหมื่นห้าพันคน รวมกับกองกำลังทหารม้าห้าพันคนของเฝิงอวี้ บวกกับกองทหารโลหิต กองกำลังเติ่งเป่า แล้วก็ทหารองครักษ์ของเขาห้าพันคนอีกอย่าง ยังมีกองทัพเป่ยหมัวถัวสามพันคนของจู่หลู่นับอย่างเต็มจำนวน ก็มีจำนวนสี่หมื่นคนโฉวฉื่อและแคว้นต้าเย่ว์ระดมกำลงทหารมีถึงสองแสนคนต่อให้ตัดพลเมืองขนส่งเสบียงอาหารออก ทหารที่ทำศึกได้ของทั้งสองแคว้นน่าจะมีหนึ่งแสนกว่าคนยังคงมีความเหลื่อมล้ำทางอำนาจอีกทั้ง ศักยภาพกำลังศึกของกองทัพรับใช้ของฟู่เทียนเหยียนไม่อาจกล่าวได้แม้กองทัพรับใช้เหล่านี้ฝึกฝนมาเป็นเวลานานแล้ว แต่สุดท้ายสมาชิกก็ซับซ้อนบนสนามรบ กองทัพประเภทนี้สามารถใช้กำลังรบได้มากเพียงใด ใครก็ไม่อาจรู้ได้ชัดเจนเวลาผ่