All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1231 - Chapter 1240

“น้องชาย ข้าเสียเปรียบแล้ว!”ฉินชีหู่ต่อให้โง่เขลาก็รู้ หยุนเจิงไม่ให้เขาไล่ตามไปเพราะกลัวเขาถูกทัพศัตรูลอบกัด แต่ฉินชีหู่อดตำหนิหยุนเจิงไม่ได้“เสียเปรียบเช่นไร? เจ้าบาดเจ็บแล้ว?”หยุนเจิงสงสัยเขาเห็นอยู่ชัดๆ ฉินชีหู่ไม่ได้รับบาดเจ็บ?หรือว่า ฉินชีหู่ได้รับบาดเจ็บภายในเพราะกังตั๋วแล้ว?“เจ้าดูมีดข้าสิ...”ฉินชีหู่นำดาบของเขาส่งให้หยุนเจิงด้วยใบหน้านิ่วคิ้วขมวดบนดาบใหญ่ ไม่ใช่แค่มีรอยแตกร้าวเท่านั้น ยังมีรอยบิ่นสองรอยด้วย“นี่...”หยุนเจิงหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ “นี่มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ลับสักหน่อย ก็นำมาใช้ได้แล้วกระมัง! ต่อไปต้องเผชิญกับอาวุธประเภทนี้อีก เจ้าก็ต้องหาคนยึดเอากระบองเขี้ยวหมาป่ามา...”มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ต่อให้อาวุธจะสร้างมาจากเหล็กลายบุปผา เผชิญกับอาวุธกระบองเขี้ยวหมาป่าเช่นนี้ ก็ต้องถูกบีบให้พ่ายแพ้ต่อให้เป็นมีดทองผสมโลหะห้ำหั่นกับกระบองเขี้ยวหมาป่าที่ทำจากเหล็กบริสุทธ์ ก็ต้องเสียเปรียบเช่นกัน!“อื้อ ต่อไปต้องเปลี่ยนไปใช้กระบองเขี้ยวหมาป่าแล้ว!”ฉินชีหู่พยักหน้า แม้ทัพศัตรูเป็นฝ่ายตีฆ้องเรียกทหารกลับ แต่ภายในใจเขาก็ยังหงุดหงิดบอกไม่ถูกจับ

อีกด้านหนึ่ง โหลวอวี้หนีกลับเข้าขบวนทัพตัวเองอย่างจนตรอกโหลวอวี้นึกไม่ถึงว่ากระบี่ของเขาจะเปราะบางเช่นนี้กลับถึงขบวนทัพ โหลวอวี้ยังไม่ได้ตั้งหลักกลับมา“องค์ชาย ท่านไม่เป็นไรกระมัง?”อวี้ไท่รีบร้อนควบม้ามา เป็นห่วงสถานการณ์ของโหลวอวี้“ไม่เป็นไร ก็แค่กระบี่ในมือถูกฟันหักเท่านั้น”โหลวอวี้สะบัดศีรษะเกิดตกใจขวัญหนี กล่าวอย่างทอดถอนใจ “ข้อดีของอาวุธและชุดเกราะของต้าเฉียน พวกเราเทียบไม่ได้เลย...”“องค์ชายไม่ต้องกังวล” อวี้ไท่ปลอบใจ “หยุนเจิงเป็นองค์ชายหกแห่งต้าเฉียน แล้วก็เป็นซั่วเป่ยเจี๋ยตู้สื่อ ดาบและกระบี่ในมือเป็นสมบัติล้ำค่าก็เป็นเรื่องปกติ”ช่างฝีมือต้าเฉียนมากมาย ระดับมาตรฐานการผลิตของต้าเฉียนสูงกว่าโฉวฉื่อและแคว้นต้าเย่ว์หยุนเจิงเป็นองค์ชายที่มีอำนาจสูงสุดผู้หนึ่ง ในมือควบคุมทหารเก่งสุดยอดอาวุธก็เป็นเรื่องปกติอย่างมาก“นั่นไม่ใช่หยุนเจิง”โหลวอวี้ส่ายหน้ากล่าว “คนผู้นั้นน่าจะเป็นตัวแทนหยุนเจิง”“ตัวแทน?”อวี้ไท่ตาเป็นประกาย ถามอย่างใจร้อน “องค์ชายรู้ได้เช่นไรว่านั่นคือตัวแทนหยุนเจิง?”โหลวอวี้นัยน์ตาฉายวาวประกายเข่นฆ่า ตอบ “ข้าสังเกตดูเป็นพิเศษ คนผู้นั้นตั้งแต่ต้นจ

ทัพศัตรูยังเดินหน้าไม่หยุดโหลวอวี้และอวี้ไท่สังเกตการจากบริเวณที่สูงภายใต้การคุ้มกันจากทหารจำนวนมากระยะห่างนี้ พวกเขาสามารถเห็นการจัดวางตำแหน่งทั้งหมดของทัพศัตรูได้อย่างชัดเจน“ดูเหมือน ทัพศัตรูต้องการไปทำลายรถยิงหินของพวกเราแล้ว”อวี้ไท่หัวเราะมองทหารม้าต้าเฉียนที่อยู่บริเวณด้านหน้าช่องว่าง ทัพศัตรูตอนนี้ยังไม่จู่โจม และกำลังรอให้พวกเขาเข้าใกล้ถึงเช่นไร พวกเขายิ่งเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ระยะการจู่โจมของทัพศัตรูก็จะยิ่งสั้นลง ส่วนทหารของปีกทั้งสองข้างพวกเขาจะล้อมศัตรูมีโอกาสน้อยมากโหลวอวี้พยักหน้าเล็กน้อย กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ดูเหมือนกำลังรบของทัพศัตรู น่าจะมีสี่ห้าพันคน ต่อให้พวกเราไม่มีทางปิดล้อม อาศัยความได้เปรียบด้านกำลังรบ ก็สามารถกำจัดพวกเขาอย่างน้อยได้ครึ่งนึง”แม้บอกว่าวันนี้เป็นเพียงการทดลองโจมตี แต่พวกเขาก็ยังเคลื่อนทัพสามหมื่นคนอีกทั้ง สองหมื่นคนในนั้นล้วนเป็นทหารม้าขอแค่ทัพศัตรูกล้าบุกทำลายรถยิงหินของพวกเขา พวกเขาก็มีความเชื่อมั่น สามารถกำจัดกำลังรบอย่างน้อยครึ่งนึงของทัพศัตรูออกไปได้ ถึงขั้นทำให้ทำลายทัพศัตรูสิ้นซากรอให้ทัพศัตรูมาทำลายรถยิงหินหกคันของพวกเขาอย่า

ค่อยเป็นค่อยไป ทัพศัตรูกองทัพสามเส้นทางลักษณะคล้ายตัวอักษร “ผิน”กองทัพซ้ายขวาสองเส้นทางอยู่ด้านหน้า เส้นทางตรงกลางอยู่ด้านหลัง หยุนเจิงมองขบวนทัพศัตรูจากที่ไกล อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าหัวเราะทัพศัตรูมั่นใจว่าพวกเขาต้องไปทำลายรถยิงหินแน่นอน!ทัพศัตรูตอนนี้เปิดไพ่แล้วเหลือแค่ตะโกนร้องบอกกับพวกเขาโดยตรง ข้าต้องการล้อมคนที่พวกเจ้าส่งไปทำลายเครื่องยิงหิน พวกเจ้าหากหวาดกลัว ก็อย่าได้คิดสนใจเครื่องยิงหินของข้า!หยุนเจิงยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ถ่ายทอดคำสั่ง “สั่งฉินชีหู่ ใช้เสียงกลองเป็นสัญญาณ นำกองกำลังบุกไปจากด้านหน้า เปลี่ยนเป็นจู่โจมกองทัพใหญ่เส้นทางขวาของโฉวฉื่อ! สั่งเติ่งเป่าที่อยู่เส้นทางซ้าย หาโอกาสเหมาะสมเปิดฉากจู่โจมพร้อมกันกับฉินชีหู่! บอกพวกเขา แค่แสร้งโจมตี ห้ามรับศึกทัพศัตรูเด็ดขาด! ผู้ฝ่าฝืนคำสั่ง ประหาร!”ทหารถ่ายทอดคำสั่งออกไปถ่ายทอดคำสั่งอย่างรวดเร็วแสร้งโจมตี?เมี่ยวอิรมองหยุนเจิงอย่างไม่เข้าใจอยู่ดีๆ เหตุใดหยุนเจิงต้องแสร้งโจมตี?เมี่ยวอินอยากเอ่ยปากถาม หยุนเจิงช้อนตามองไปยังต่งกังที่ยืนด้านข้าง “เจ้าบอกมา เหตุใดข้าส่งทหารไปแสร้งโจมตีกองกำลังโฉวฉื่อ?”ต่งกังเดิมท

อวี้ไท่แม้จะยังสับสน ทว่าทัพศัตรูล่าถอยแล้ว เขาดีใจมากพวกเขาไม่มีการสูญเสีย แผนการบุกโจมตีครั้งนี้ก็ยังไม่ถูกทำให้ยุ่งเหยิงอย่างมากก็แค่เสียเวลาเล็กน้อย ให้ทุกหน่วยรวมตัวสร้างขบวนใหม่อีกครั้งเท่านั้นผลลัพธ์เช่นนี้ สำหรับอวี้ไท่แล้ว เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างมาก“แม่เฒ่าผู้เฒ่าอวี้ ท่านคิดว่าทัพศัตรูกำลังถ่วงเวลาหรือ?”เวลานี้ โหลวอวี้เป็นฝ่ายเอ่ยปากถาม“ข้าไม่รู้เช่นกัน”อวี้ไท่ส่ายหน้าเล็กน้อย “ข้าคิดว่า ทัพศัตรูต่อให้ถ่วงเวลา ให้ตายก็ถ่วงได้แค่ครึ่งชั่วยามเท่านั้น ข้าคิดไม่ออกว่าทัพศัตรูถ่วงเวลาเช่นนี้มีความหมายใด”“ใช่แล้ว! ข้าก็ไม่เข้าใจเช่นกัน!” ใบหน้าโหลวอวี้มึนงง“คิดไม่ออกก็ช่างเถอะ บางทีทัพศัตรูอาจจงใจรบกวนสายตาของพวกเรา”อวี้ไท่ไม่สนใจปัญหานี้แล้ว เปลี่ยนเป็นกล่าวด้วยความจริงจัง “องค์ชาย ข้าคิดว่า ระหว่างกองทัพพวกเรา ควรรวมแรงกันดีกว่า ไม่อาจต่างคนต่างสู้ มิฉะนั้น เกรงว่าทัพศัตรูจะหาโอกาสโจมตีพวกเราแต่ละกอง!”รวมแรงกัน?โหลวอวี้ชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มกล่าว “คำพูดของแม่ทัพผู้เฒ่าอวี้มาจากที่ใด พวกเราสองกองกำลังก็ร่วมแรงกันมาตลอดไม่ใช่หรือ?”“หวังว่าจะเป็นเช่นน