"Okey din yang Assistant Bodyguard mo ano? Kung nasaan tayo, nando'n din siya. Kung nag-aaway tayo, lagi siyang nandiyan para pagaanin ang loob ko. Mabuti na nga lang talaga nandiyan si Christian, kung wala siguro siyang nagpapalakas sa loob ko, noon pa ako tuluyang bumitaw.""Noon pa naman bumitaw ka na talaga, Irish e. Ngunit ako, di kita puwedeng ibalik sa Palasyo na ganyan pa rin. I still believe the goodness in you kaya naman kahit tuyo na ang pasensiya ko ay pilit kong pinupunan kasi naniniwala akong di talaga ikaw 'yan e. Ewan ko ba, napakalakas kasi ng kutob ko na may kabutihan sa'yo na pilit mong itinatago."Tinamaan siya sa narinig niyang iyon kay Daniel. Iba ang naging dating niyon sa kaniya. Noon lang muli siya nakarinig ng mga ganoong salita. Katagang kahit sarili niyang ama ay hindi niya nahintay na sabihin iyon. Wala na ni sinuman ang nagsabi na mabuti pa rin naman siyang tao. Kaya niya pinanindigan ang pagrerebelde kasi wala naman sa kanya nakaka-appreciate at ngayon,

Tuluyan na niyang inilapat ang labi niya sa labi ni Daniel. Ramdam niya ang kalambutan no'n...ang kaibahan. Ang ilang araw na niyang pinangarap ay bigla na lamang nagkatotoo.Nakakapanibago ang dating niyon kahit pa sabihing ilang lalaki na rin ang nakahalikan niya noon. Lalaking-lalaki ang dating ng labing iyon na lumapat sa kaniyang labi. Naroon ang kiliti ng naahit na bigote at ang nakakadarang na naahit ding balbas na lumapat sa kaniyang baba. Sumasabog ang kaniyang puso. Pinanghihinaan siya ng tukso at sa sandaling iyon ay para siyang biglang ipinaghele sa kalawakan. Nang ibuka niya ang kaniyang labi at hawakan niya ang batok ni Daniel para siilin niya ng mas marubdob na halik ay nagsalita si Daniel."Mali ito! Maling-mali ito!" kasabay nang marahan nitong pagtulak sa kaniya. Nababahiran na naman ng iba ang kanyang pakikisama. Ang pakikipaglapit sa ipinagkatiwala sa kanya. Nangyari na ito noon sa kanila ni Jay at ngayon sa anak mismo ng Presidente. Dahil lang sa utang na loob, pa

Sa di kalayuan ay naroon si Daniel. Iyong ginawa noon ng Tito niya sa kaniya nag-ugat ang mga galit niya. Doon nagsisimula ang kawalan ng tiwala. Doon na nagsimula ang pananahimik niya kahit pa alam niyang hindi niya gusto ang kanyang ginagawa. Naayos na niya iyon noon. Nangako na siya sa kanyang sarili na hindi siya gagawa ng bagay na ikasisira niya at ng tingin sa kanya ng ibang tao. Na hindi niya kailangan manahimik. Hindi niya kailangang gawin ang bagay na ayaw niya dahil lang sa pakikisama at utang na loob. Kinasusuklaman na niya iyong maalala. Nabababuyan siya! Ngunit sa tulong ni Jay, nawala ang galit niya noon sa mga katulad ng Tito niya. Naintindihan niya ang ugaling meron si Irish ngunit hindi ang kanilang ginagawa. Napatawad niya ang Tito niya ngunit hindi na niya makalimutan ang ginawang pagsasamantala sa kaniya. Iba si Jay na kaibigan niya. Iba din ang hatid nitong alaala. At iyon ang ayaw niyang mangyari kay Irish. Kaya naman siya galit na galit dahil natatakot siyang ma

"Bakit kasi ikaw pa? Bakit nga ba minahal kita kahit alam kong hindi puwedeng mahulog ako sa kagaya mo? Bakit ikaw pa na alam ko namang hindi mo na ako puwedeng mahalin."Pinuno niya ang isip niya sa alaalang iyon. Alaala ng pagkalapat ng labi niya sa labi ng natutulog na si Daniel. Mahirap ngang turuan ang puso ngunit may magagawa pa siya para tuluyang makaiwas. Kahit masakit, kahit sobrang hirap, ang mahalaga sa ngayon ay ang paglayo at tuluyang pag-iwas.Umaga na at sumisikat na ang araw nang magising si Daniel. Masakit ang kaniyang ulo. Nakahiga nga pala siya sa kama na tinutulugan ni Irish. Tanging brief lang ang suot niya. Wala na si Irish sa tabi niya."Nalintikan na!" bulong niya sa sarili.Lasing nga siya kagabi ngunit naalala din niya ang kaniyang ginawa! Ang lahat nangyari bago siya tuluyang nakatulog.Isinuot niya ang boxer short niya at tinungo ang bahay nina Christian. Sigurado kasi siyang nandoon na din at tumutulong sa pagluluto ng agahan si Irish. Iyon na kasi ang nak

Nang mga sandaling iyon ay nakaupo si Daniel sa gilid ng daan. Tuluyan na siyang nawalan ng pag-asang mapigilan si Irish. Hindi na kasi niya ito matawagan. Sinapo na lang niya ang ulo niya at ipinasa-Diyos ang kaligtasan ni Irish.Napagkasunduan nila ni Christian na sundan na lang niya sa Tuguegarao at kung nakaalis na si Irish ay babalik na rin siya sa Manila. Pagdating mamaya ng isang jeep, aarkilahin na lang niya iyon para may masakyan siya papunta ng Tuguegarao. Si Christian na lang ang inutusan niyang bumalik sa baryo para kunin ang mga naiwang bagahe nila ni Irish.Huminga siya ng malalim. Nagdadasal siya ng taimtim na sana hindi mangyari kay Irish ang nangyari noon kay Jay. Kung nagkataon, siguradong kahit kailan ay di na niya kayang patawarin ang sarili. Dahil do'n ay unti-unting bumalik sa alaala niya ang lahat.Walang pagsidlan ang kasiyahan nilang tatlo noon sa bus papunta ng Manila. Tatluhan ang upuan noon sa bus at nasa gitna siya. Masaya si Jay at Janna dahil sa wakas ay