Sa di kalayuan ay naroon si Daniel. Iyong ginawa noon ng Tito niya sa kaniya nag-ugat ang mga galit niya. Doon nagsisimula ang kawalan ng tiwala. Doon na nagsimula ang pananahimik niya kahit pa alam niyang hindi niya gusto ang kanyang ginagawa. Naayos na niya iyon noon. Nangako na siya sa kanyang sarili na hindi siya gagawa ng bagay na ikasisira niya at ng tingin sa kanya ng ibang tao. Na hindi niya kailangan manahimik. Hindi niya kailangang gawin ang bagay na ayaw niya dahil lang sa pakikisama at utang na loob. Kinasusuklaman na niya iyong maalala. Nabababuyan siya! Ngunit sa tulong ni Jay, nawala ang galit niya noon sa mga katulad ng Tito niya. Naintindihan niya ang ugaling meron si Irish ngunit hindi ang kanilang ginagawa. Napatawad niya ang Tito niya ngunit hindi na niya makalimutan ang ginawang pagsasamantala sa kaniya. Iba si Jay na kaibigan niya. Iba din ang hatid nitong alaala. At iyon ang ayaw niyang mangyari kay Irish. Kaya naman siya galit na galit dahil natatakot siyang ma
Nahiga si Irish sa matigas na kama niya at si Daniel ay ayaw pumasok sa kubo. Nanatili itong nakaupo sa hagdanan. Ramdam ni Irish na sadyang nagkaroon na ng bakod sa pagitan nilang dalawa ni Daniel. Pagkarating nga nila sa kubo kanina ay kaagad itong nagdamit patalikod sa kaniya na para bang ayaw na niyang ipakita ang kaniyang kahubdan. Kahit kapag nagtatanong siya ay hindi siya nito tinitignan. Para bang isang malaking kasalanan ang titigan siya ni Daniel. Masakit man iyon sa kaniya ngunit iyon na siguro ang bunga ng kaniyang ginawa. Paano nga ba siya mamahalin ng katulad ni Daniel may iba nang laman ang puso? Alam niyang mali pero hindi pa naman sila kasal ni Janna ah?Kahit sa pananghalian ay dumidistansiya sa kaniya si Daniel. Madalas man itong panakaw na tumitingin sa kaniya na para bang naninigurado na hindi siya malingap dito pero alam kasi niyang bahagi lang iyon ng pagiging PSG nito. Iyon ang masakit, nililingon siya ng lalaking mahal niya hindi dahil nagkakagusto ito sa kani
"Bakit kasi ikaw pa? Bakit nga ba minahal kita kahit alam kong hindi puwedeng mahulog ako sa kagaya mo? Bakit ikaw pa na alam ko namang hindi mo na ako puwedeng mahalin."Pinuno niya ang isip niya sa alaalang iyon. Alaala ng pagkalapat ng labi niya sa labi ng natutulog na si Daniel. Mahirap ngang turuan ang puso ngunit may magagawa pa siya para tuluyang makaiwas. Kahit masakit, kahit sobrang hirap, ang mahalaga sa ngayon ay ang paglayo at tuluyang pag-iwas.Umaga na at sumisikat na ang araw nang magising si Daniel. Masakit ang kaniyang ulo. Nakahiga nga pala siya sa kama na tinutulugan ni Irish. Tanging brief lang ang suot niya. Wala na si Irish sa tabi niya."Nalintikan na!" bulong niya sa sarili.Lasing nga siya kagabi ngunit naalala din niya ang kaniyang ginawa! Ang lahat nangyari bago siya tuluyang nakatulog.Isinuot niya ang boxer short niya at tinungo ang bahay nina Christian. Sigurado kasi siyang nandoon na din at tumutulong sa pagluluto ng agahan si Irish. Iyon na kasi ang nak
Pagkababa niya sa naghatid sa kaniya na traysikel ay dumiretso na kaagad siya sa bilihan ng ticket. 10:30 pa raw ang susunod na biyahe papuntang Maynila at 9:45 na sa pambisig niyang orasan. Minabuti niyang mag-agahan na muna sa kalapit na fastfood. Maraming nakapila at isa sa mga natutunan niya ang matiyagang maghintay at pumila. Bakit gano'n? Sa lahat ng gagawin niya ngayon, si Daniel pa rin ang nasa isip niya. Two weeks lang silang magkasama pero bakit ganoon kalaki ang impact niya sa kaniyang buhay? Siguro kasi marami siyang natutunan dito sa totoong buhay. Paano kung magku-krus muli ang landas nila ng lalaking bumago sa kaniyang buhay sa Malakanyang? Kaya pa rin kaya niyang panindigan ang pag-iwas?Kumakain na siya nang tumunog ang kaniyang cellphone."God! Malapit na din akong malowbat!" bulong niya sa sarili.International Call ang nag-appear sa screen ng phone niya."Hello!" Nakilala niya kaagad ang boses na iyon.Si Kurt."Hello! I'm sorry I wasn't able to call you na kasi wa
Nang mga sandaling iyon ay nakaupo si Daniel sa gilid ng daan. Tuluyan na siyang nawalan ng pag-asang mapigilan si Irish. Hindi na kasi niya ito matawagan. Sinapo na lang niya ang ulo niya at ipinasa-Diyos ang kaligtasan ni Irish.Napagkasunduan nila ni Christian na sundan na lang niya sa Tuguegarao at kung nakaalis na si Irish ay babalik na rin siya sa Manila. Pagdating mamaya ng isang jeep, aarkilahin na lang niya iyon para may masakyan siya papunta ng Tuguegarao. Si Christian na lang ang inutusan niyang bumalik sa baryo para kunin ang mga naiwang bagahe nila ni Irish.Huminga siya ng malalim. Nagdadasal siya ng taimtim na sana hindi mangyari kay Irish ang nangyari noon kay Jay. Kung nagkataon, siguradong kahit kailan ay di na niya kayang patawarin ang sarili. Dahil do'n ay unti-unting bumalik sa alaala niya ang lahat.Walang pagsidlan ang kasiyahan nilang tatlo noon sa bus papunta ng Manila. Tatluhan ang upuan noon sa bus at nasa gitna siya. Masaya si Jay at Janna dahil sa wakas ay
"Kuya, wala pa ba yung jeep?" Nagulat siya sa tinurang iyon ni Christian.Nasa tabi na pala niya ito. Ibinababa niya ang mga mga bagahe nila ni Irish sa kariton na hila ni Damulag. Ilang oras na din siya doong naghihintay sa pagdating ng jeep.“Wala pa eh. Antagal nga.”Nakaramdam siya ng pagkauhaw at gutom."Heto nga pala kuya, nagdala ako ng makakain mo at maiinom." Inabot niya ang pagkaing binalot sa dahon ng saging at tubig na inilagay sa lumang bote ng mineral water. "Mamaya darating na rin yung jeep. Ikaw na lang bahalang kakausap kuya. Pera-pera lang naman ang labanan dito.""Sige Bok, salamat dito ha?"Tahimik siyang kumain samantalang si Bok ay nagbasa sa dala nitong English pocketbook.Ilang sandali pa ay dumating na rin ang jeep na aarkilahin niya. Pumayag naman ang driver pero may kalakihan ang sinisingil. Okey na 'yun basta masundan lang niya si Irish. “Paano Bok, mauna na ako ha?”“Pasensiya na kuya, failed ang ating mission.”“Okey lang iyon. Nangyayari talaga ‘yan. Pa
Para sa kaniya, imposible ang tungkol sa kanila ni Jay. Siya nga mismo ay hindi nagsasabing mahal siya. Pakiramdam niya libog lang sa katawan ang namamagitan sa kanila. Naibibigay muna ni Jay ang di niya kayang gawin sa babae. Ngunit dahil desidido siyang gawin ang alam niyang tama lang na gawin ng katulad niyang lalaki, Pinagbigyan niya ang sarili niyang mahalin lang ng lihim si Janna. Iyon ang gusto niya, ang binubulong ng isip niya. Mas magandang tignan na sa babae siya magkakagusto at hindi sa kapwa niya lalaki."Sigurado kang magsusundalo ka talaga?" tanong ni Jay sa kaniya ilang araw bago siya aakyat ng Baguio para sa training niya sa PMA.Si Jay ay nag-enrol sa kilalang University sa Manila at kukuha ng Engineering kaya magkakahiwalay na rin sila sa wakas."Oo, pangarap ko 'yun, e" sagot niya.Gusto rin kasi ng Daddy ni Jay na may susunod sa yapak nito at bilang respeto sa nagpapaaral sa kaniya ay siya na ang nagkusa na pumasok sa PMA."Paano tayo?""Anong tayo?”“Yung tungkol
Ngayon, panibagong buhay sa katauhan naman ni Irish. Mas masalimuot ang pagdating nito sa kaniyang buhay. Sila na ni Janna at nakatakda na ang kanilang kasal ngunit ayaw rin naman niyang basta na lang talikuran si Irish. Paano nga kung hindi nga talaga si Janna ang para sa kanya? Paano kung huli na naman ang kaniyang pagsisisi? Lalo na ngayon at nasa pangangalaga niya si Irish. Sa kaniya naiatang ang kaligtasan nito. Paano niya kakayanin iyon kunsakali lalo pa't sa sandaling pinagsamahan nila ay naramdaman niya ang kabutihan nito. Naramdaman din niya ang pagmamahal nito sa kaniya.Si Irish!Hindi siya puwedeng magkakamali.Si Irish nga!Siya ang nakatitigan niyang nakasakay sa nakasalubong nilang jeep."Pakihinto lang ho sandali, Manong!" malakas niyang nasabi iyon sa driver.Agad naman siyang sinunod ng driver na halatang nabigla sa lakas ng boses nito.Tumingin siya sa side mirror. Nakita niya na tumigil din ang jeep na nakasalubong nila sa hindi kalayuan.Mabilis siyang bumaba.Nak