All Chapters of เศรษฐีสาวขอเอาคืน: Chapter 271 - Chapter 280

"เอาตรง ๆนะ ฉันว่าเป็นอย่างนั้นชัวร์แปดสิบเปอร์เซ็นต์... ทำไมคุณฟู่ต้องหันมาสนใจเลขาฯ ล่ะ ถ้าจะหาคู่ครองทั้งที ก็ควรจะเป็นคนที่ฐานะสมกันอย่างคุณหนูหลีสิถึงจะเหมาะสม""..."หลินซืออี้ยืนอยู่หน้าประตู ฟังพนักงานพูดคุยกัน หัวใจรู้สึกปั่นป่วน มือทั้งสองข้างที่วางอยู่ข้างลำตัวกำแน่นโดยไม่รู้ตัวดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าหมองอีกด้านหนึ่ง หลีเกอและฟู่ซิวเป่ยเดินสำรวจบริษัทจนทั่ว หลีเกอพอจะทำความเข้าใจเกี่ยวกับการดำเนินงานของบริษัทโดยคร่าวแล้วฟู่ซิวเป่ยพูดต่อ "เป็นยังไงบ้าง? คุณหนูหลี สนใจจะร่วมมือหรือยัง"หลีเกอยกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า "ต้องคิดด้วยเหรอคะ อย่าปล่อยให้เงินทองไหลไปสู่มือคนอื่นเลย เราตกลงกันตรงนี้เลยดีกว่า"ฟู่ซิวเป่ยพยักหน้า "ดี! งั้นพรุ่งนี้ก็ให้พนักงานของทั้งสองบริษัทมาประสานงานกัน แล้วรีบเซ็นสัญญากันให้เร็วที่สุด""ได้เลยค่ะ! พี่ซิวเป่ย เราทำงานกันได้มีประสิทธิภาพดีจริง ๆ""..."ทั้งสองคนเดินไปตามทางพลางพูดคุยกัน ฟู่ซิวเป่ยอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "คุยเรื่องงานเสร็จแล้ว ออกไปพักผ่อนข้างนอกกันไหม?"ดวงตาของหลีเกอเต็มไปด้วยความสนใจ "พี่ซิวเป่ย อยากพาฉันไปไหนเหรอคะ?"ฟู่ซิวเป

ประธานหูพยักหน้ารัว"มาเจรจาความร่วมมือกับประธานฮั่วจากฮั่วกรุ๊ปน่ะครับ แล้วถือโอกาสขี่ม้าด้วยสักหน่อย คุณฟู่สนใจไหมครับ? เราไปด้วยกันได้นะ?"แต่ฟู่ซิวเป่ยกลับปฏิเสธทันที"ขอโทษครับ ผมไม่สะดวก"ประธานหูหันไปมองหลีเกอที่ยืนอยู่ข้าง ๆ จากนั้นก็เข้าใจทันที "เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้วครับ งั้นคุณฟู่ ผมขอตัวก่อนนะครับ เอาไว้ค่อยนัดหมายวันว่างกันใหม่"หลังจากทักทายฟู่ซิวเป่ยแล้ว ประธานหูก็จากไป"คุณฮั่ว เราไปกันเถอะครับ"ฮั่วจิ้นเฉิงตอบกลับเสียงเย็นชา "ไม่ไปแล้วครับ ประธานหู ความร่วมมือของเราจบลงเท่านี้"ประธานหูงงเป็นไก่ตาแตก"คุณฮั่ว เมื่อกี้คุณยังไม่ได้พูดแบบนี้เลยนะครับ?"ฮั่วจิ้นเฉิงตอบกลับอย่างไม่ไว้หน้า "คุณก็พูดเองนี่ครับ ว่าเมื่อกี้"ประธานหูก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าตัวเองทำผิดตรงไหน แต่ด้วยอำนาจบารมีของฮั่วกรุ๊ป ทำให้เขาก็ไม่กล้าแสดงความโกรธออกมาอย่างเปิดเผยได้แต่ทำเสียงฮึดฮัดก่อนจะหันหลังเดินจากไปฮั่วจิ้นเฉิงยืนอยู่ข้าง ๆ โดยไม่พูดอะไร แต่สายตาของเขากลับจ้องไปที่หลีเกอราวกับเปลวไฟที่ลุกโชนพร้อมจะแผดเผาเธอหลีเกอรับรู้สายตาของเขา จึงขมวดคิ้วเล็กน้อย เงยหน้าขึ้น แล้วก็สบตาก

"หลีเกอคนนี้เป็นตัวซวยของครอบครัวเราจริง ๆ เลย เราไปทำอะไรให้ เธอถึงได้ทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า""คุณแม่คะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไปทวงความแค้นจากมันให้ได้...""ลูกได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ แม้แต่สนามแข่งม้าก็ต้องรับผิดชอบด้วย"ฮั่วอวิ๋นเจินเหมือนคว้าจุดอ่อนได้ "คุณแม่คะ สนามแข่งม้านั่นก็เป็นธุรกิจของแฟนใหม่นังหลีเกอ พวกมันต้องรวมหัวกันแน่ ๆ""นี่มันเกินไปแล้ว! คิดว่าตระกูลฮั่วของเราเล่นงานได้ง่าย ๆ หรือไง?!"กัวเหลียนโกรธจนหน้าแดง เธอมีลูกสาวคนเดียว ตอนนี้ลูกสาวสุดดวงใจก็ถูกคนอื่นรังแกอย่างโหดเหี้ยม!เมื่อพูดจบ กัวเหลียนก็หุนหันจะออกไปข้างนอก!แต่ในเวลานี้ ฮั่วจิ้นเฉิงกลับยืนขวางอยู่ที่หน้าประตู กัวเหลียนหัวเราะเสียงเย็น "จิ้นเฉิง เธอก็ได้ยินแล้วนี่ว่านังสารเลวหลีเกอนั่นเป็นคนทำ ครั้งนี้เธอต้องไม่ปล่อยมันไปนะ"ฮั่วจิ้นเฉิงยิ้มมุมปาก แต่กลับเป็นรอยเย้ยหยัน "ป้าสะใภ้ใหญ่ ผมว่าคุณไม่ค่อยรู้จักลูกสาวตัวเองเท่าไหร่เลยนะ"กัวเหลียนไม่เข้าใจ "หมายความว่ายังไง?"ฮั่วจิ้นเฉิงพูดตรง ๆ "ตอนนั้นผมเองก็อยู่ที่นั่นด้วย"กัวเหลียนตกใจสุดขีด พูดโดยไม่ทันคิด "จิ้นเฉิง ช่วงเวลาแบบนี้เธอคงไม่เข้าข้าง

ฟู่ซิวเป่ยกลับหัวเราะเสียงเย็น พูดชัดถ้อยชัดคำกลับไป "ถ้าอย่างนั้นก็ต้องมาดูกัน ว่าใครมาก่อน แล้วใครกันแน่ที่มาทีหลัง!"ดวงตาของฮั่วจิ้นเฉิงไหววูบด้วยความสงสัย!"คุณฟู่ คำพูดของคุณหมายความว่ายังไง?"ฟู่ซิวเป่ยไม่คิดจะปิดบังเลย พูดตรงไปตรงมา "สามปีมันนานพอแล้ว ฮั่วจิ้นเฉิง ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมยกหลีเกอให้คุณอีก"คำพูดของฟู่ซิวเป่ยชัดเจนทุกคำ หลีเกอเงยหน้าขึ้นมองเขา รู้สึกเหมือนตัวเองพลาดอะไรบางอย่างไปฮั่วจิ้นเฉิงนิ่งฟังคำพูดของเขาจากนั้นก็ยิ้มหยัน"คุณน่ะเหรอ? คนแซ่ฟู่ อย่าลืมสิว่าที่นี่เป็นอาณาจักรของใคร?"ฟู่ซิวเป่ยตอบกลับอย่างไม่รีบร้อน "ถ้าพูดถึงเมื่อก่อน อำนาจทั้งหมดอาจจะเป็นของตระกูลฮั่ว""แต่ตอนนี้และในอนาคต คุณชายฮั่ว ลองวัดกันได้เลย!"บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นดินปืนมาคุพร้อมจะปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ!ฮั่วจิ้นเฉิงพยักหน้าเล็กน้อย ความรู้สึกเมื่อได้พบกับศัตรูที่สูสีกันนั้นเป็นอะไรที่ชวนให้เอาชนะมาก! เขาไม่ได้ต่อสู้กับใครที่แข็งแกร่งขนาดนี้มานานแล้ว"อยากแข่งกับผมงั้นเหรอ? ผม ฮั่วจิ้นเฉิง ไม่เคยแพ้ใครตั้งแต่เด็กจนโต...""หลีเกอ ผมจะต้องได้คุณคืนมา""ฟู่ซิวเป่ย ผมจะทำให้ค

สายตาของฟู่ซิวเป่ยมืดลงเขากำชับให้หลีเกอหยุดยืนอยู่เฉย ๆแล้วก็เดินอ้อมไปที่เบาะฝั่งคนขับคนขับสวมชุดผู้ป่วยในของโรงพยาบาลสักแห่ง ร่างกายผอมแห้ง เป็นผู้หญิง เลือดไหลออกมาจากบริเวณศีรษะ คว่ำหน้าฟุบพวงมาลัยอยู่ที่เบาะคนขับ ไม่ขยับเขยื้อนจนกระทั่งฟู่ซิวเป่ยผลักเธอให้หงายไปด้านหลัง ถึงมองเห็นใบหน้าของเธอ"เธอนั่นเอง..."หลีเกอก็มองเห็นคนที่อยู่บนเบาะคนขับเช่นเดียวกันฮั่วอวิ๋นเจิน"...เธอออกมาได้ยังไง แล้วเมื่อกี้เธอ…??"ความคิดร้ายแรงผุดขึ้นมาในหัว!"เธอถึงกับจะฆ่าฉันเลยเหรอ?" หลีเกอพึมพำเธอเพิ่งจะรู้ตัวก็ตอนนี้ทั้งหมดนี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ!มีแนวโน้มว่าอาจจะเป็นการฆาตกรรม!ฮั่วอวิ๋นเจินอยากฆ่าเธอ?หัวใจหลีเกอเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว เสี้ยววินาทีเมื่อกี้นี้เธอเกือบ...ถ้าเมื่อกี้ฟู่ซิวเป่ยไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้วช่วยผลักเธอออกไป ปกป้องเธอเอาไว้เธอคงจะ...หลีเกอไม่กล้าคิดฉากต่อจากนั้นแต่หัวใจของเธอกลับเต้นแรงเพราะอกสั่นขวัญแขวน!ฟู่ซิวเป่ยเข้าใจอารมณ์เธอดี เขาเดินไปโอบไหล่พร้อมกับปลอบโยนเธอ "ไม่เป็นไรนะ ผมอยู่ตรงนี้แล้ว!"จังหวะนั้นเธอรู้สึกสบายใจขึ้นทันทีเจ้าหน้าที