บทที่ 276 มาก่อนได้ก่อน

คำพูดนี้เต็มไปด้วยความอ่อนแอ

บางสิ่งบางอย่างก็ไม่สามารถชดเชยด้วยคำพูดลอย ๆ ได้

หลีเกอขมวดคิ้ว

มุมปากของเธอปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ "คนที่ทำผิดไม่ใช่คุณฮั่ว คุณฮั่วจะขอโทษแทนทำไมคะ?"

ฮั่วจิ้นเฉิงส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า "คำขอโทษนี้แทนความผิดทั้งหมดของผมในอดีต!"

"พอเถอะ คุณฮั่ว!"

หลีเกอพูดแล้วมองไปยังกัวเหลียนที่อยู่ไม่ไกลนัก "ฉันตั้งใจว่าจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด"

"ได้ ผมสนับสนุนการตัดสินใจของคุณทุกอย่าง"

คำพูดของฮั่วจิ้นเฉิงแสดงให้เห็นถึงทัศนคติของเขาอย่างชัดเจน กัวเหลียนตกใจ "จิ้นเฉิง แกจะร่วมมือกับผู้หญิงคนนี้ลงโทษอวิ๋นเจินงั้นเหรอ? คนที่นอนอยู่บนเตียงคือลูกพี่ลูกน้องของแกนะ!"

ฮั่วจิ้นเฉิงไม่ยอมสบตา "ทุกคนโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง"

"...อวิ๋นเจินไปทำอะไรนักหนาแกถึงได้ทำกับเธอแบบนี้! คนที่นอนเจ็บอยู่นั่นพี่สาวแกนะ!"

กัวเหลียนโกรธจนตัวสั่น "ฉันไม่สนว่าพวกแกจะเข้าขากันยังไง แต่ห้ามแตะอวิ๋นเจินแม้แต่นิ้วเดียว"

หลีเกอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้า "เราไม่ทำอะไรหรอก แต่ตำรวจไม่แน่..."

เมื่อพูดจบ เจ้าหน้าที่ตำรวจในเครื่องแบบสองนายก็เดินเข้ามา

"ทางเราได้รับแจ้งว่า