All Chapters of ย้อนรักทวงแค้น: Chapter 901 - Chapter 910

หลังจากได้ยินสิ่งที่องค์รัชทายาทพูด บรรดาขุนนางก็ตกใจเป็นอย่างมากความหมายของคำพูดขององค์รัชทายาทไม่ต่างจากการยึดอำนาจโดยสมบูรณ์อำนาจที่ได้รับมามีหรือจะยอมส่งคืนโดยง่าย...ยังไม่ทันที่จะสิ้นเสียง องค์รัชทายาทก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เหยียนจั๋วพ่ายแพ้สงครามครั้งแล้วครั้งเล่า ซ้ำยังไม่ฟังคำสั่งของข้า ข้าสงสัยว่าอาจครอบครองกองกำลังไว้แต่เพียงผู้เดียวและท้าทายอำนาจราชสำนัก ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะถูกปลดออกจากตำแหน่งแม่ทัพ และย้ายกลับเมืองหลวงเพื่อรอการลงโทษ!”ว่ากันว่าเมื่อขุนนางเข้ารับตำแหน่งต้องทำเรื่องที่เสี่ยงอันตรายเพื่อพิสูจน์ความสามารถ และเรื่องเสี่ยงอันตรายครั้งแรกนี้ก็ได้ทำให้เหยียนจั๋วเดือดร้อนจนได้ขุนนางทุกคนเข้าใจทันทีว่าองค์รัชทายาทต้องการจะเชือดไก่ให้ลิงดูทันทีที่องค์รัชทายาทเลิกว่าราชการก็นำองครักษ์ไปที่พระที่นั่งหย่างซินกุ้ยเฟยยังคงนั่งกินขนมอยู่ข้าง ๆ ในขณะที่ฮ่องเต้เฒ่าหลับไปแล้วเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวนอกประตู กุ้ยเฟยก็สะดุ้งทันที และเห็นองค์รัชทายาทพาคนบุกเข้ามาด้วย“องค์รัชทายาท นี่ท่านมาทำอะไรเพคะ?”“ทหาร จงจับสตรีนางนี้เสีย!”บรรดาองครักษ์ก

สงครามครั้งนี้กินเวลานานกว่าหนึ่งปีและจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของแคว้นอู๋ตะวันตกในที่สุดบรรดาผู้คนที่เคยคิดว่าแคว้นหนานเย่ไม่เจียมตัวและยั่วยุแคว้นหนานเย่ต่างตกตะลึงทั้งสองแคว้นยุติการสู้รบ และองค์รัชทายาทแห่งแคว้นอู๋ตะวันตกซึ่งเป็นผู้ถืออำนาจได้ลงนามในสัญญาสงบศึกด้วยตนเองจากนี้ไป แคว้นอู๋ตะวันตกไม่เพียงแต่ส่งตัวเชลยกลับไปยังดินแดนของแคว้นหนานเย่เท่านั้น แต่ยังจะให้เมืองชายแดนทั้งสิบสองเมืองส่งเครื่องบรรณาการให้ทุกปีกองทัพเขตเจิ้นเป่ยได้รับชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ ไม่ช้าข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปยังเมืองหลวงของแคว้นหนานเย่หลังจากที่เย่ชิวหมิงผู้เป็นฮ่องเต้ได้รับข่าว เขาก็สั่งแต่งตั้งอ๋องเสวียนให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนแม้ต้องแบ่งใต้หล้าให้เขาก็ยินดีหนึ่งเดือนต่อมา ซูชิงอู่และเย่เสวียนถิงนำชัยชนะกลับมายังราชสำนักพร้อมกับกองทัพเขตเจิ้นเป่ยบางส่วนและคนที่ติดตามซูชิงอู่กลับมาด้วยก็ยังมีซูเชียนหมิงพี่รองของนางหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสในครั้งก่อน ซูเชียนหมิงก็ได้พักฟื้นอยู่ในกองทัพ ด้วยความที่เขายังหนุ่มแน่นสุขภาพดี ตอนนี้จึงฟื้นตัวกลับมาได้มากกว่าครึ่ง และไม่ส่งผลกระทบกับการเคลื่อนไหวที

ข้างในมีแต่ความเงียบหรงหย่าที่ได้ยินเสียงฝีเท้าก็ลุกขึ้นมา นางรีบเงยหน้ามองมาอย่างมีความสุขทันทีทว่านางไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ แต่กลับทำท่าบอกให้เงียบ ๆ และกระซิบว่า “พระชายา องค์หญิงน้อยกำลังหลับอยู่เพคะ”องค์หญิงน้อย?ลูกสาวของนางกลายเป็นองค์หญิงตั้งแต่เมื่อไร?เมื่อเห็นความสับสนในดวงตาของซูชิงอู่ หรงหย่าจึงยิ้มและลดเสียงพูด“ไม่นานมานี้ ฝ่าบาททรงแต่งตั้งท่านอ๋องให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทน และทรงพระราชทานคำเรียกว่าองค์หญิงให้กับท่านหญิงน้อย ได้รับการปรนนิบัติดุจองค์หญิงในราชวงศ์เพคะ”ซูชิงอู่พยักหน้าเล็กน้อยสื่อว่าเข้าใจนี่เป็นการซื้อใจนางของเย่ชิวหมิงต้องบอกว่าเย่ชิวหมิงเป็นคนที่มีความสามารถจริง ๆ หลังจากได้เป็นฮ่องเต้แล้ว นิสัยของเขาก็เปลี่ยนไปซูชิงอู่มองไปยังเด็กน้อยสองคนแล้วทาบนิ้วที่ริมฝีปาก “เงียบเสียงหน่อยนะ น้องสาวกำลังหลับอยู่”เจ้าหนูคนโตเลียนแบบการท่าทางของซูชิงอู่พลางพูดกับเจ้าหนูคนรอง “น้อง... หลับ”เจ้าหนูคนรองเบิกตากลมโตของตนเองแล้วยกมือน้อย ๆ เนื้อขาวผ่องขึ้นมาปิดปากทันทีจากนั้นเขาก็ขยับตัวเหมือนหนูตัวน้อยที่มาขโมยของและเดินเข้าไปในห้องทีละก้าวเด็กน้อยท

ทันใดนั้นดวงตาของซูชิงอู่ก็เบิกกว้าง และนางก็ลุกขึ้นยืนอย่างเด็ดเดี่ยว“ข้าจะไปตรวจสอบอะไรหน่อย”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หรงหย่าก็ถามอย่างสงสัย “พระชายาคิดอะไรออกหรือ?”“อืม ข้ากำลังคิดว่ามีเงื่อนไขอะไรในการคัดเลือกสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ มีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้น ความพิเศษของลูกสาวของข้าและตัวข้าอาจจะสืบทอดมาจากท่านแม่ของข้า แต่ท่านแม่เสียชีวิตไปนานแล้ว และตอนนั้นข้าก็ยังเด็กมาก จึงไม่รู้ความจริงของเรื่องนั้น”ถึงอย่างไรหรงหย่าก็ไม่ได้เป็นคนในของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นสิ่งที่นางเข้าใจจึงไม่ชัดเจนแต่นางก็จับประเด็นสำคัญได้“พระชายา ท่านมีสายเลือดของสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์หรือ?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซูชิงอู่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วพยักหน้าเบา ๆ “ไม่เพียงแค่นั้น ข้ายังคิดว่าทางภูเขาศักดิ์สิทธิ์รู้ตัวตนของลั่วเอ๋อร์กับข้ามานานแล้ว”กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาเป็นศัตรูในเงามืดและพวกนางก็อยู่ในที่แจ้งมาโดยตลอดหมอตำแยที่ถูกติดสินบนตอนที่ทำคลอดนาง รวมไปถึงการลอบสังหารนับหลายครั้ง ล้วนมุ่งเป้าไปที่นางและลูกสาวของนางสายเลือดของทั้งสองมีบทบาทสำคัญต่อภูเขา

“?”ซูชิงอู่จ้องเข้าไปในดวงตาของเย่เสวียนถิง“ท่านอ๋อง ท่านเอาจริงรึ?”“อืม คิดว่าข้าล้อเล่นหรือ?”ท่าทางของเย่เสวียนถิงจริงจังมาก ดูไม่เหมือนว่าเขากำลังล้อเล่นซูชิงอู่คิดวิธีแก้ปัญหาไว้นับไม่ถ้วน แต่นางคาดไม่ถึงเลยว่าเย่เสวียนถิงจเป็นฝ่ายออกความเห็น อีกทั้งยังบอกว่าเขาจะปลอมตัวเป็นนาง“แต่...ส่วนสูงท่านอ๋องกับข้านั้นห่างกันมาก มันจะถูกจับได้ง่าย ๆ เอานะ”เย่เสวียนถิงดูเหมือนจะคิดแผนมาดี“นั่งในรถม้าก็มองไม่ออกหรอก”โอ้นี่คือสิ่งที่ซูชิงอู่คิดไม่ถึงเย่เสวียนถิงวางท่าพลางมองไปที่ซูชิงอู่และพูดอย่างจริงจัง“ข้าจะจับทุกคนที่กล้าเข้ามาหา”ซูชิงอู่กะพริบตาปริบ ๆ“ท่านอ๋อง ท่านคิดว่ากำลังจับแมลงวันหรือ?”เย่เสวียนถิงหัวเราะเบา ๆจากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปเกาจมูกของซูชิงอู่ด้วยความรักใคร่“การปกป้องเจ้าและเด็ก ๆ ให้ปลอดภัยเป็นสิ่งเดียวที่ข้าสามารถทำเพื่อพวกเจ้าได้”คำพูดเหล่านั้นทำให้ซูชิงอู่ประทับใจเพราะเย่เสวียนถิงไม่เคยทำแค่พูด“ก็ได้ คราวนี้ข้าจะทำตามแผนของท่านอ๋อง”ครั้งนี้งานเลี้ยงฉลองก็เสร็จสิ้นไปด้วยดีเช่นกันนี่เป็นครั้งแรกที่แคว้นหนานเย่ได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ใน