All Chapters of ย้อนรักทวงแค้น: Chapter 911 - Chapter 920

ลูกสมุนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ถูกกดลงกับพื้น พวกเขายังคงมีสิ่งปิดบังใบหน้า ซูชิงอู่เดินไปหาหนึ่งในนั้น พลางยกมือขึ้นแล้วดึงผ้าคลุมบนใบหน้าของเขาออกทันใดนั้นสีหน้าของนางก็เจือไปด้วยความสงสัย“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง”องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดรีบเดินเข้ามาและถามว่า “พระชายา มีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ซูชิงอู่กล่าวว่า “พวกเขาดูไม่เหมือนคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ แต่ดูเหมือนกลุ่มโจร!”“เหตุใดพวกโจรถึงได้มีทักษะการต่อสู้สูงเช่นนี้?”เย่เสวียนถิงก็มาด้วยทันใดนั้น อาวุธชิ้นหนึ่งก็ถูกดึงออกมาจากเอวของหนึ่งในนั้นหลังจากสังเกตไปรอบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ดูออกว่าคนเหล่านี้เป็นใคร“คนจากยุทธภพ”เขาหลุบตามองไปยังใบหน้าของคนผู้หนึ่ง ซึ่งเขาคือคนที่สั่งให้ทุกคนหนีในตอนแรก“พูดมา พวกเจ้าเป็นใครกันแน่!”เมื่อเห็นชายชุดดำมากมาย คนผู้นั้นก็ตัวสั่นด้วยความกลัว“ท่านจอมยุทธโปรดไว้ชีวิตด้วย พวกเรา...พวกเราล้วนเป็นกลุ่มผู้ลี้ภัย ได้ยินว่ามีคุณหนูคนหนึ่งจากตระกูลเศรษฐีเดินทางผ่านมาที่นี่ อีกทั้งยังนำเงินมากมายติดตัวมาด้วย ดังนั้นจึงตั้งใจที่จะมา...มาปล้น…”หลายคนมีรอยแผลเป็นมากมายบนใบหน้า ทำให้พวกเขาดูน่ากล

เมื่อเจียงเฟยเอ๋อร์ได้ยินเช่นนั้น นางก็แทบจะหัวเราะด้วยความโกรธเมื่อยี่สิบปีก่อน นางเป็นถึงสตรีศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับความเคารพนับถืออย่างสูงในภูเขาศักดิ์สิทธิ์!“ดูเหมือนว่าเจ้าเองก็เป็นคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์”หรงหย่าเลิกคิ้ว “ข้าโตมาในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มีคนมากมายเคยเจอข้า หากเจ้าไม่เคยเจอข้า ก็แสดงว่าเจ้ามีสถานะต่ำต้อยและไม่มีอะไรให้พูดถึง”แน่นอนว่านางกำลังยั่วยุอีกฝ่ายสีหน้าของเจียงเฟยเอ๋อร์บิดเบี้ยว และนางพูดขึ้นโดยไม่รู้ตัว “เจ้าเป็นใครกันแน่ รู้หรือไม่ว่าในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ข้ามีตำแหน่งอะไร?”ดวงตาของหรงหย่าเป็นประกายขึ้นมาทันทีรอยยิ้มแห่งชัยชนะปรากฏที่มุมปากของนาง “ที่แท้ ก็จับปลาตัวใหญ่ได้หรอกรึนี่!”“เจ้า…”นางประมาทเกินไปจนมองแผนยั่วยุง่าย ๆ ไม่ออกเป็นเพราะความผิดพลาดนี้เองที่ทำให้นางจิตใจว้าวุ่นและสับสนไปโดยสิ้นเชิงแต่แม้นางจะถูกอีกฝ่ายหลอก แต่นั่นไม่สำคัญเลย แต่หากรอให้ซูชิงอู่กลับมา อีกฝ่ายจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของนางอย่างแน่นอนต้องหนี!เจียงเฟยเอ๋อร์กะพริบตาปริบ ๆ พลางมองไปทางหรงหย่า และจู่ ๆ นางก็ลดเสียงลงและพูดว่า “แม้ข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใคร แต่ในเ

“ตอนนั้นที่แคว้นอู๋ตะวันตก ข้ามีตาหามีแววไม่ ข้าจึงจำพวกท่านทั้งสองไม่ได้”หากนางรู้ว่าเป็นสองคนนี้ นางคงจะฆ่าพวกเขาทันทีไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!ซูชิงอู่ยิ้มมุมปากเบา ๆ “มาจำกันได้ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ”นางค่อย ๆ เชิดคางของเจียงเฟยเอ๋อร์ขึ้น ดวงตาของนางเต็มไปด้วยจิตสังหารอันเยือกเย็น“ในเมื่อกุ้ยเฟยมาเยือนตำหนักของข้าในฐานะแขก ข้าก็จะต้อนรับขับสู้ท่านเป็นอย่างดีแน่นอน”เจียงเฟยเอ๋อร์แสดงท่าทางหวาดกลัวเพราะนางเห็นซูชิงอู่จับคางของนางพร้vมกับยัดแมลงตัวหนึ่งเข้าไปในปาก“กรี๊ด!!!”ครู่ต่อมา นางรู้สึกปวดบิดในช่องท้อง บังเกิดความรู้สึกกลัวว่าอวัยวะภายในของตนเหมือนจะถูกกลืนหายไป ทำให้นางดิ้นจนอยากจะกลิ้งตัวไปกับพื้นน่าเสียดายที่เชือกบนตัวของนางจำกัดการเคลื่อนไหวเอาไว้เมื่อเห็นนางค่อย ๆ สงบลง ซูชิงอู่ก็รู้ว่านางไม่เจ็บปวดแล้ว“ข้าคงไม่ต้องบอกว่านี่คือหนอนกู่ชนิดใด พูดมาซิว่าเหตุใดท่านถึงมาจับลูกสาวของข้า ใครเป็นคนสั่งให้ท่านมา?”หน้าผากของเจียงเฟยเอ๋อร์เต็มไปด้วยเส้นเลือดดำปูดโปน ดวงตาของนางเกือบจะถลนออกมาเพราะความเจ็บปวดเมื่อครู่ ริมฝีปากของนางสั่นระรัว เสียงของนางแหบแห้ง

จากการสอบปากคำคนทั้งสองพบว่าพวกเขามีผู้นำ และสถานะของผู้นั้นในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ได้ต่ำต้อยเลย”ซูชิงอู่พยักหน้า “ข้าได้ยินมาว่ากุ้ยเฟยมีศิษย์พี่ เด็กในครรภ์ของนางคงเป็นลูกของคนผู้นั้น เหตุผลที่พวกเขาโจมตีพวกเราในครั้งนี้โดยไม่คำนึงถึงราคาที่จะต้องจ่ายก็เพราะพวกเราเป็นผู้ที่ฆ่าลูกของเขา”เย่เสวียนถิงหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เขาไม่มีความสามารถในการปกป้องลูกของตัวเองด้วยซ้ำ แต่กลับมีความสามารถในการโทษผู้อื่น”ซูชิงอู่ยิ้ม “เหตุใดข้าฟังแล้วถึงคิดว่าคำพูดของท่านอ๋องมีความนัยบางอย่าง นี่ท่านชมว่าตัวเองเก่งกาจรึ?”เย่เสวียนถิงหรี่ตาลงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา “ลั่วเอ๋อร์กลับมาแล้ว เจ้าอยากไปดูนางหน่อยหรือไม่?”แท้จริงแล้วเสี่ยวลั่วเอ๋อร์ออกจากตำหนักมากับนางด้วยแต่นางอยู่กับไทเฮาตลอดซูไทเฮาดูแลนางเป็นอย่างดีและไม่ให้คนอื่นเห็นนางดังนั้นในตอนที่นางนำตุ๊กตาปลอมลงมาจากภูเขา ไม่มีใครคาดคิดว่านางจะซ่อนเด็กน้อยไว้ในวัดเหลียงซานการมาสวดมนต์ขอพรครั้งนี้เป็นของจริง ซูไทเฮาได้พาเหล่าสนมในวังมาสวดภาวนาขอให้ฟ้าฝนตกต้องตามฤดูกาลซูชิงอู่มาที่ห้องบรรทมของซูไทเฮา และเห็นเส

“ขอบคุณพี่สะใภ้ที่คิดเพื่อข้ามากถึงเพียงนี้”ดวงตาของเย่หลิงจูเปลี่ยนเป็นสีแดงรื้นทันทีทันใดนั้นนางก็ยืนขึ้น เดินไปหาซูชิงอู่และจับมืออีกฝ่ายไว้แน่น“หากไม่ใช่เพราะท่าน เขาจะต้องโทษตัดศีรษะด้วยเรื่องของอันกั๋วโหวเป็นแน่ คงจะไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างดีเหมือนตอนนี้ อีกทั้งยังได้เป็นเจ้าเมืองเมืองฉี…”องค์หญิงห้าไม่ใช่คนโง่ นางแค่ไม่รู้ความจริงมาก่อนเท่านั้นหลังจากเข้าใจเรื่องราวในอดีตทั้งหมด นางก็เข้าใจแล้วว่าซูชิงอู่ทำเพื่อนางมากเพียงใดช่วยถานมู่ชิงกอบกู้ชื่อเสียงของเขาและป้องกันไม่ให้การก่อกบฏของอันกั๋วโหวส่งผลกระทบต่อการแต่งงานของพวกเขา ซูชิงอู่ทำมากเกินไปแล้วจริง ๆ ...เย่หลิงจูยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็เช็ดน้ำตา“ข้าเข้าใจหมดแล้ว ข้าเป็นองค์หญิงแห่งแคว้นหนานเย่ ไม่สามารถทำอะไรที่ไม่เหมาะกับสถานะของตัวเองได้ เรื่องแต่งงานก็รอไปก่อนแล้วกัน ภายภาคหน้าหวังว่าจิตใจของเขาจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ”เย่หลิงจูดูเหมือนจะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว พลางหันหลังเดินออกจากห้องไปซูชิงอู่ถอนหายใจ นางกลับหวังว่าเย่หลิงจูจะมีความมุ่งมั่นมากกว่านี้อันกั๋วโหวทำบาปทำกรรมจริง ๆ แม้จะตายไปแต่ก็ไม่ตายไปอย่างสงบ ซ