รถม้ากำลังแล่นอยู่บนเส้นทางในป่า ตัวรถสะเทือนเล็กน้อยเนื่องจากผ่านหลุมและบ่อเห็นได้ชัดว่าซูชิงอู่อารมณ์ดีมาก และนางก็ยกยิ้มมุมปากโดยไม่ได้ตั้งใจเย่เสวียนถิงหันมามองนางแล้วพูดว่า “อาอู่คิดจะทำอย่างไรต่อไปรึ?”ซูชิงอู่เงยหน้ามองท้องฟ้าดวงอาทิตย์ที่ตั้งตรงศีรษะส่องแสงเจิดจ้า ซึ่งแสงแดดในยามบ่ายนั้นแยงตาเล็กน้อย“แม้เจียวกุ้ยเฟยจะตายไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะไม่รู้ความลับนี้ ต้องตามหาสตรีนางนั้นให้เจอก่อนแล้วค่อยตัดสินใจว่าจะจัดการอย่างไร ทางที่ดีที่สุดควรปล่อยให้เย่ชิวหมิงเป็นคนจัดการเอง”เหตุผลที่นางพูดอย่างมั่นใจถึงเพียงนี้ก็เพราะนางรู้ว่าเจียวกุ้ยเฟยจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยนางโรยผงล่อสัตว์มาตลอดทาง และยังโรยผงนั้นลงบนตัวของเจียวกุ้ยเฟยไว้ด้วยเพื่อดึงดูดสัตว์ป่าและทำให้พวกมันบ้าคลั่งขอเพียงเจียวกุ้ยเฟยเข้าใกล้หมาป่าเหล่านั้น นางก็จะถูกโจมตีแน่และในที่รกร้างไร้ผู้คนเช่นนี้ไม่มีใครสามารถช่วยนางได้...นางคงหนีไม่พ้นถูกสัตว์ป่าฉีกเป็นชิ้น ๆตนให้โอกาสอีกฝ่ายแล้ว แต่น่าเสียดายที่เจียวกุ้ยเฟยไม่ได้รู้ค่าของมันในเมื่อเย่ชิวหมิงทำไม่ได้ นางก็จะลงมือเอง...ใครก็ต
Read more