All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 361 - Chapter 370

ถังหว่านยิ้มพูด: “จู่ ๆ ตอนนี้ฉันเหมือนจะเข้าใจแล้วว่าทำไมหลินเฟิงจะต้องช่วยคุณอย่างเต็มที่ทุกครั้ง”“คุณโง่จนน่ารักจริง ๆ”หลี่ฮุ่ยหรานชะงักงัน: “คุณหมายความว่าอย่างไร?”“ไม่ได้หมายความว่าอะไร ฉันเพียงแค่อยากจะบอกคุณว่า ตั้งแต่ต้นจนจบฉันไม่เคยเลี้ยงดูหลินเฟิงมาก่อน”ถังหว่านโบกมือด้วยความน่าเบื่อ“ไม่ได้เลี้ยง?” เห็นได้ชัดว่าหลี่ฮุ่ยหรานไม่เชื่อคำพูดของถังหว่าน“งั้นทำไมคุณถึงช่วยเหลือหลินเฟิงอยู่ตลอด?”“ฉันเพียงแค่ชื่นชมความสามารถและนิสัยของหลินเฟิงเฉย ๆ”ถังหว่านยันคางเอาไว้แล้วพูดขึ้นหลี่ฮุ่ยหรานกลับไม่เชื่อคำพูดบ้าบอกของเธอถังหว่านมองสีหน้าแบบนี้ของเธอแล้วรู้สึกขำ: “ฉันบอกกับคุณตั้งนานแล้ว ความสามารถของหลินเฟิงมีเกินกว่าที่คุณคิดไว้ แต่น่าเสียดาย ที่คุณไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน”“ถ้าหากคุณหลี่ไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันก็ขอตัวก่อนนะคะ”ถังหว่านลุกขึ้นช้า ๆ“นี่ งั้นต่อไปคุณห้ามตามตื๊อหลินเฟิงอีก” หลี่ฮุ่ยหรานรีบพูด“หึหึ คุณหลี่ คุณกับหลินเฟิงหย่าร้างกันแล้ว หลินเฟิงจะคบกับใครก็เป็นอิสระของเขา”ถังหว่านยิ้มเหยียดหยาม: “คุณควรจะไปเกลี้ยกล่อมเขา ไม่ใช่มาข่มขู่ฉัน”หลี่ฮุ่ยห

“เพล้ง” เครื่องลายครามสีฟ้าขาวที่อยู่ในมือแตกละเอียดในทันที“แม่งเอ๊ย”หลี่ว์เจิ้งหยางโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จากนั้นก็หันหน้ามองไปทางหลินเฟิงที่อยู่ห่างจากเขาสองเมตรเต็ม ๆ“ไอ้สกุลหลิน แกกล้าขัดขาฉันเหรอ?”หลินเฟิงได้ยินคำพูดนี้ก็หัวเราะเยาะทันที: “คุณเนี่ยนะน่าขำซะจริง ๆ ตัวเอง ตัวเองเดินล้มเอง ยังมีหน้ามาโทษผมอีก?”“แกพูดจาไร้สาระ ฉันเดินอยู่ดี ๆ จู่ ๆ จะล้มลงได้อย่างไร?”หลี่ว์เจิ้งหยางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันและถลึงตาใส่หลินเฟิง: “ต้องเป็นแกที่เล่นไม่ซื่อลับหลังแน่นอน”“วันนี้แกต้องชดใช้เครื่องลายครามของฉัน”หลินเฟิงพูดด้วยใบหน้าเย็นชา: “นายเอาหน้ามาจากไหนที่จะเอาเงินจากฉัน? ไสหัวไป”หลี่ว์เจิ้งหยางเห็นหลินเฟิงจะเดินไป เขาก็เข้าไปห้ามเอาไว้ทันที จากนั้นก็เอะอะโวยวาย: “วันนี้แกต้องชดใช้เงินให้ฉัน ไม่ชดใช้เงินก็อย่าคิดที่จะจากไป”“ใครก็ได้ ทุกคนมาดูสิ ไอ้หมอนี่ทำแจกันดอกไม้ของผมแตก แต่กลับไม่อยากชดใช้เงิน นี่ยังมีกฎหมายอยู่ไหม”คนที่อยู่รอบ ๆ ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของหลี่ว์เจิ้งหยาง ก็ล้อมรอบเข้ามาดูความครึกครื้นหลินเฟิงหัวเราะเยาะ และจ้องมองหลี่ว์เจิ้งหยาง อยากจะให้เขาชดใช้เงินนั

หลินเฟิงจ้องมองไป คนที่มาถึงก็คือหลิวไฮ่เทาเขาพูดอย่างเย็นชา: “ไม่มีอะไร ก็แค่มีไอ้พวกไม่ดูตาไม้ตาเรือใส่ความผมว่าทำแจกันของเขาแตก แล้วก็หาคนกลุ่มหนึ่งมาสั่งสอนผม”“อะไรนะ? มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ?”หลิวไฮ่เทาเดือดดาลอย่างมากคิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าใส่ความผู้มีพระคุณที่ช่วยรักษาพ่อของเขา แบบนี้จะยอมได้อย่างไร?“พวกนายเป็นใครกัน? ถึงได้กล้าลงมือทำร้ายคน?” หลิวไฮ่เทามองไปทางหานเต๋อหย่งและคนอื่น ๆ จากนั้นก็ตวาดด้วยน้ำเสียงโมโห“เกี่ยวอะไรกับแกด้วย? รีบไสหัวไปซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะสั่งสอนแกด้วย”หานเต๋อหย่งตวาดด้วยน้ำเสียงโมโห เขาไม่ได้เห็นหลิวไฮ่เทาอยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ“นาย...”หลิวไฮ่เทาโมโหเป็นอย่างมาก อย่างน้อยเขาก็เป็นถึงลูกชายของท่านผู้ว่าหลิวนะคิดไม่ถึงว่าจะถูกพวกเสเพลกระจอก ๆ ด่าเข้าให้“คุณฟาง”เขาหันหน้ามองไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างหลังคนผู้นี้ก็คือฟางเหวินบอดี้การ์ดของหลิวไฮ่เทา เขาเข้าใจได้ในทันทีจากนั้นก็วิ่งตรงไปทางหานเต๋อหย่งอย่างรวดเร็วลูกน้องที่อยู่รอบ ๆ เห็นแบบนี้แล้วอยากจะขัดขวางเอาไว้แต่ในตอนที่เพิ่งจะสัมผัสถึงตัวของฟางเหวินพวกเขาก็ถูกชกจนกระเด็นออกไป

“ไม่จำเป็นครับ ครั้งนี้เป็นงานวันเกิดของคุณปู่ของผม จะรบกวนให้คุณหลิวช่วยเหลือได้อย่างไร” หลินเฟิงยิ้มแล้วพูดปฏิเสธอย่างสุภาพ“คุณปู่?” หลิวไฮ่เทาได้ยินแบบนี้ก็ตกตะลึงอย่างมากทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าหลินเฟิงมีคุณปู่ด้วย?หลินเฟิงพูดอธิบาย: “คุณปู่ของอดีตภรรยาของผม ท่านมีบุญคุณต่อผมอย่างมาก ถึงแม้ผมจะหย่าร้างกับอดีตภรรยาแล้ว แต่ว่างานวันเกิด ผมก็ยังต้องไป”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”หลิวไฮ่เทาประสานมือแล้วพูดขึ้น: “คุณหลินเฟิงเป็นคนที่รู้จักบุญคุณคนจริง ๆ นะครับ”“พูดตามตรงนะครับคุณหลิน สถานที่นี้ถึงแม้จะเป็นแหล่งขายวัตถุโบราณ แต่ก็ไม่ได้มีของแท้อะไร ในบ้านของผมมีของสะสมอยู่มากมาย”“อีกอย่างปกติแล้วพ่อของผมก็มีความชอบในการเก็บสะสมวัตถุโบราณอยู่แล้ว ของที่บ้านของผมเป็นของจริงแน่นอน คุณเลือกของสักสองชิ้นไปได้ตามใจชอบเลยครับ”หลินเฟิงคิดไม่ถึงว่าหลิวไฮ่เทาจะใจกว้างขนาดนี้แต่มีคนแนะนำให้ ก็ดีกว่าตัวเองสุ่มสี่สุ่มห้าหาอยู่ตรงนี้“นี่...เกรงใจมาก ๆ เลยครับ”หลิวไฮ่เทายิ้มแล้วพูด: “คุณหลิน ดูคุณพูดซะ คุณเป็นถึงผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพ่อของผมนะครับ วัตถุโบราณสองชิ้นแลกกับชีวิตคุณพ่อของผ

เลขาผู้ว่าได้พบกับหลี่ฮุ่ยหรานก็ยิ้มบาง ๆ: “คุณหลี่ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันครับ ผมเหลียงอัน เคยได้ยินมานานแล้วว่าคุณหลี่ฉลาดและสวยงามอย่างมาก วันนี้ได้พบก็โดดเด่นจริง ๆ ด้วยครับ”หลี่ฮุ่ยหรานชะงักงัน และยิ้มด้วยความเก้กังตอนนี้ตัวเองมีชื่อเสียงขนาดนี้แล้วเหรอ? เลขาผู้ว่าก็ยังเคยได้ยินชื่อของเธอด้วย?“เอาเถอะค่ะ เลขาเหลียงพวกเราอย่ามัวแต่ยืนเฉยอยู่ที่หน้าประตูเลยค่ะ มีอะไรพวกเราเข้าไปคุยกันในบ้านเถอะค่ะ” จางซินพูดขึ้นทันทีหลี่ฮุ่ยหรานก็ตั้งสติขึ้นมา และรีบพยักหน้าพูดขึ้น: “ใช่ค่ะ ใช่ค่ะ เลขาเหลียงพวกเราเข้าไปคุยกันในบ้านเถอะค่ะ”เหลียงอันกลับส่ายหน้าพูดขึ้น: “ไม่ต้องครับ ที่ผมมาในครั้งนี้เพื่อจะมาทำธุระแทนท่านผู้ว่า”หลี่ฮุ่ยหรานถามด้วยความระมัดระวัง: “ไม่ทราบว่าท่านผู้ว่ามีรับสั่งอะไรคะ?”เหลียงอันยิ้มพูด: “คุณหลี่ไม่ต้องวิตกกังวลครับ เป็นเรื่องมงคล ท่านผู้ว่าได้ยินว่าเป็นวันเกิดของคุณปู่ตระกูลหลี่ จึงได้จัดแจงห้องส่วนตัวเทียนหลงที่ชั้นบนสุดของโรงแรมอิ๋งปินเมืองเจียงโจวให้พวกคุณได้ใช้”“ค่าใช้จ่ายทุกอย่างมีท่านผู้ว่าเป็นคนชำระ”“ห๊ะ?”ข่าวนี้ทำให้คนตระกูลหลี่ตกตะลึงเป็นอย่างม