All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 821 - Chapter 830

จ้าวหมิงเจี๋ยพูดอย่างรวดเร็ว“ชิงหลง ถ้านายยังไม่มาช่วย จอมยุทธคนนี้มันบ้าไปแล้ว และยืนกรานที่จะฆ่าพวกเราทุกคน และเพื่อนพ้องของพวกเราที่อยู่ข้างนอก ได้ตายด้วยน้ำมือของคนคนนี้ไปหมดแล้ว ถ้านายไม่ช่วยเราตอนนี้ พวกเราทุกคนจะตายกันหมดในไม่ช้า!”ทั้งสี่คนออกไปก่อน โดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และตอนนี้ทางเข้าหอคอยเงาทมิฬก็เต็มไปด้วยซากศพมีทั้งคนจากต้าเซี่ยที่เข้าสู่ดินแดนเร้นลับ และคนจากหอคอยเงาทมิฬหวู่หยิงเห็นฉู่เฉินเขาก็ยังตกตะลึงจากนั้นก็พูดขึ้นมา“เหยียนเฉิน ช่วยข้ากำจัดพวกเขาซะ แล้วข้าจะช่วยเจ้าขอรางวัลจากผู้นำหอคอยในภายหลัง!”“ฉันชื่อฉู่เฉิน จำเอาไว้!”ฉู่เฉินตะโกนตอบกลับอย่างเย็นชา ซึ่งทำให้หวู่หยิงเห็นการกระทำทันทีและถาม: “แกก็เป็นพวกคนป่าบุกรุกโลกของพวกเรางั้นรึ?”“สำหรับพวกเรา แกต่างหากคือคนป่า”ฉู่เฉินพูดออกมาอีกครั้งเพื่อตอบคำถามของหวู่หยิง“บังอาจ! ไอ้หนู แกเป็นแค่นักสู้ระดับมหากาฬ แต่ยังกล้าที่จะเผยตัวตนของแกต่อหน้าข้า แกกำลังรนหาที่ตาย!”ในขณะนี้หวู่หยิงทิ้งคนไว้สี่คนเอาไว้ และพุ่งตรงไปที่ฉู่เฉินตัวเขาช่วยเหยียนเฉินอย่างสุดความสามารถ โดยไม่คาดคิดว่าเขาจะเ

“กะ… แกลงมือตั้งแต่เมื่อไหร่?”ฉู่เฉินไม่ตอบแค่สัมผัสได้ถึงลูกแก้วรุ่งอรุณในมือของสิ่งนี้น่ากลัวจริงๆ ไม่คิดเลยว่าลูกแก้วเล็กๆ นี้จะมีพลังที่น่ากลัวอยู่ภายในแม้แต่เหยาหลิงเฉิน ก็อดไม่ได้ที่จะพูดอะไรบางอย่าง"สิ่งนี้เทียบเท่ากับการโจมตีอย่างเต็มกำลังของฉัน!"จากการประเมินของเหยาหลิงเฉินเช่นนี้ เกินจริงไปมากแล้วต้องรู้ว่าตัวเหยาหลิงเฉินเป็นนักรบที่แข็งแกร่งมาในระดับเซียนวรยุทธ!“ฉู่เฉิน ไว้ชีวิตพวกเราเถอะ! ฉันสัญญาว่าจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่สักคำ ฉันสาบานได้เลย!” เจิ้งหยางจื่อเสียของต่อรองของเขาไป จึงเปลี่ยนท่าทีของเขาให้อ่อนลงอย่างรวดเร็ว และเริ่มร้องขอความเมตตาเห็นได้ชัดว่าเจิ้งหยางจื่อเริ่มกังวลว่าฉู่เฉินจะฆ่าทุกคน เพื่อปิดปากและป้องกันไม่ให้เหตุการณ์ที่นี่ถูกเปิดเผยตราบใดที่ข่าวในนี้หลุดออกไปถึงต้าเซี่ย ฉู่เฉินจะถูกไล่ล่าโดยตระกูลใหญ่ของเมืองหลวงอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะต้องแลกอะไรก็ตามโดยเฉพาะจากพวกตระกูลของอัจฉริยะที่ถูกฉู่เฉินสังหารเซี่ยหยางจื่อเข้าใจและร้องขอความเมตตาโดยพูด: "ฉู่เฉิน คฤหาสน์เจิ้งหยางของพวกเราไม่มีความแค้นใดๆ กับนาย ตราบใดที่นายไว

หลังจากพูดแล้ว ผู้อาวุโสโบกมือและพาศิษย์ทั้งสามออกไปผู้นำตระกูลในเมืองหลวงที่เหลือมองหน้ากันด้วยความสับสนอะไรกัน?ลูกศิษย์ฝีมือดีจากคฤหาสน์เจิ้งหยางที่มีคนมากกว่าสิบคน กลับรอดมาเพียงสามคนเท่านั้นหรือเหล่าผู้นำตระกูลมุ่งความสนใจไปที่ทางเข้าทันที โดยหวังว่าคนต่อไปที่ปรากฏตัวออกมาจะเป็นอัจฉริยะตระกูลพวกเขาภายในดินแดนเร้นลับจ้าวหมิงเจี๋ยกำลังจะก้าวออกไปข้างนอกทันใดนั้นก็พบว่าตัวเองถูกขวางเอาไว้เขาก็เข้าใจว่าเป็นการกระทำของฉู่เฉิน: "ฉู่เฉิน นี่นายหมายความว่าอะไร?”ฉู่เฉินยิ้มอ่อน“จ้าวหมิงเจี๋ยกรีดเลือดสาบานซะ แล้วฉันจะปล่อยนายออกไป”แม้ว่าฉู่เฉินจะมีรอยยิ้มบนใบหน้าแต่จ้าวหมิงเจี๋ยก็ไม่สงสัยเลยว่าถ้าเขาไม่เห็นด้วย ฉู่เฉินจะฆ่าเขาปิดปากแน่นอนว่าไม่มีทางให้หนีใบหน้าของจ้าวหมิงเจี๋ยมืดมนปัจจุบันทางออกอยู่ตรงหน้าเรา แต่หากไม่ตกลง ทางออกก็อาจอยู่อีกซีกโลกหนึ่งเช่นกัน“ฉู่เฉิน นายก็จะให้พวกเขากรีดเลือดสาบาน ก่อนที่จะปล่อยเขาออกไปเหมือนกันใช่ไหม?”จ้าวหมิงเจี๋ยชี้ไปที่ชิงหลง เหยียนอู๋ซวงและคนอื่นๆ ด้วยความโกรธ“ไม่ พวกเขาไม่จำเป็นต้องทำซวี่เหว่ยและเฉินเหนิงลัวได้เข้าร่

“ผู้ฝึกฝนแสงนภานี้ ไม่เคยได้ยินมาก่อน รวมถึงแม้แต่ในโลกยุทธภพอีกด้วย”ทุกคนอุทานด้วยความประหลาดใจแม้แต่ปรมาจารย์ลึกลับทั้งสองบนท้องฟ้า ก็ยังจ้องมองลงมา“ก็แค่จอมยุทธขั้นสาม แล้วแกได้เป็นเจ้าของดินแดนเร้นลับนี้หรือเปล่า?”หนึ่งในนั้นมองที่ฉู่เฉินและพูดอย่างเย็นชา“ถ้าใช่แล้วจะทำไม?” ฉู่เฉินตอบอย่างไม่แยแสก่อนหน้านี้ ชายชราสองคนนี้ดูลึกลับและไม่อาจหยั่งรู้ได้ แต่ตอนนี้อาจเป็นเพราะพวกเขาอยู่ใกล้ทางออกของดินแดนเร้นลับ ฉู่เฉินจึงสามารถสัมผัสได้ถึงรัศมีของพวกเขาได้อย่างคลุมเครือ ซึ่งวรยุทธอยู่ในช่วงกลางของระดับจอมยุทธเท่านั้น มากที่สุดคือขั้นหก“เป็นแกจริงๆ สินะ! ช่างกล้าจริงๆ ไอ้หนู เพิ่งก้าวผ่านจิตมาแท้ๆ แต่แกก็เย่อหยิ่งและไม่เคารพผู้อาวุโสซะแล้ว แกคิดว่าเพียงเพราะแกเข้าสู่ระดับจอมยุทธแล้ว แกก็สามารถท้าท้ายพวกเราได้งั้นเรอะ?”ชายชราเปล่งเสียงออกมาด้วยความโกรธ เมื่อได้ยินแบบนั้น“แกนั่นแหละที่พูดจาวางมาดอยู่เสมอ ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ จะอะไรอีก เมื่อรู้แล้วว่าฉันได้ครอบครองดินแดนเร้นลับแล้ว แกก็ยังอยากจะบังคับฉันให้อยู่ที่นี่เหรอ?”ฉู่เฉินยังคงไม่ถ่อมตัวหรือเย่อหยิ่ง และมองต

“ใช่แล้ว ใครจะคิดว่าฉู่ซวนหวู่จะเด็ดเดี่ยวและกล้าบ้าบิ่นได้ขนาดนี้ น่าเสียดาย หากเขาสามารถรอดไปจากหายนะครั้งนี้ได้ และจากการที่เขาครอบครองดินแดนเร้นลับนี้ ตระกูลฉู่ในเมืองหลวงก็จะกลับมารุ่งโรจน์ดังเช่นในอดีตอีกครั้ง”“จริงสิ น่าเสียดายนะ เฮ้อ”ทุกคนถอนหายใจแม้ว่าจะไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาสองคนแต่ตอนนี้ ท่าทีที่ไร้เหตุผลของฉู่เฉินได้ประจักษ์ต่อสายตาของทุกคน ดังนั้นจึงถูกการวิพากย์วิจารณ์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่เพียงแต่ผู้ฝึกฝนอิสระเท่านั้นแม้แต่ชิงหลงและผู้อาวุโสเฉินที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉู่เฉิน ก็ยังตระหนักถึงอันตรายในขณะนี้สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ฉู่เฉินเสียสติไปแล้วแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมามัวคิดเรื่องนี้“ฮึ่ม กล้าที่จะโจมตีบรรพบุรุษของตระกูลฉิน ฉู่เฉินถึงคราวตายแล้ว!” ฉินลี่ชุนเยาะเย้ยอย่างเย็นชา มองไปทางชิงหลงกับผู้อาวุโสเฉินอย่างยียวน“ใช่ แม้ว่าพวกเราทั้งสองตระกูลจะขัดแย้งกันมาโดยตลอด แต่ฉันก็ยังเห็นด้วยกับสิ่งที่นายพูดในประเด็นนี้”หานฉวนซิงก็อยู่ข้างๆ มีท่าทางเหมือนชมการแสดงดีๆบนท้องฟ้าบรรพบุรุษของตระกูลฉินจงใจล่อฉู่เฉินมาที่นี่ เพื่อฆ่าเมื่อเห็นฉ