บททั้งหมดของ แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ: บทที่ 231 - บทที่ 240

ขณะที่พูด ซ่งจิ่วอี้ก็โบกมือ ส่งสัญญาณให้ลูกน้องคนและหญิงสาวออกไปในห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ เหลือเพียงแค่ซ่งจิ่วที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความลามก และซูหว่านที่นอนวิงเวียนศีรษะอยู่บนพื้นในขณะนี้ซ่งจิ่วก็ลุกขึ้น เดินไปหาซูหว่านทีละก้าว ปลดเข็มขัดกางเกงของตนเองออก แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มอันลามกว่า: “ประธานซู สาวงามอย่างคุณ ผมรอแทบไม่ไหวแล้วจริงๆ ขอใช้ปากเล็กๆของคุณ ทำให้ผมมีความสุขก่อนแล้วกัน”“คุณ คุณอย่าเข้ามานะ!”เมื่อซูหว่านเห็นดังนี้ ก็ตะโกนด้วยความหวาดกลัว หยิบสเปรย์ป้องกันคนชั่วที่หลี่เซียวลี่ให้มาออกจากกระเป๋า และฉีดใส่ซ่งจิ่วสองครั้ง!“โอ๊ยยยย! ตาของผม…”ซ่งจิ่วรีบเอามือปิดตาทันที และร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดนอกประตู ลูกน้องที่เฝ้าอยู่ ก็ได้ยินเสียงร้องโอ๊ยของซ่งจิ่วดังออกมาจากห้องส่วนตัว“โอ้โห ท่านจิ่วเล่นเร่าร้อนขนาดนี้เลยเหรอ?” ลูกน้องกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ลามก“แกไม่รู้อะไร! มีครั้งไหนที่ท่านจิ่วเล่นไม่เร่าร้อนบ้าง? คราวที่แล้วมีหญิงสาวคนหนึ่ง เล่นจนขาดน้ำไปเลย…” ลูกน้องอีกคนหนึ่งกล่าวในขณะนี้ ในห้องส่วนตัว ดวงตาทั้งคู่ของซ่งจิ่วแดงก่ำ และบวมแดง เดินง้างมือไป ตบเพียะเข้าไปที่บ

ซ่งจิ่วสัมผัสน่องอย่างตะกละตะกลาม แล้วสัมผัสขึ้นไปข้างบนซูหว่านดิ้นรนสุดฤทธิ์ ผลักซ่งจิ่วออกไปอย่างอ่อนแรง และตะโกน: “อย่านะ อย่านะ ท่านจิ่วได้โปรด อย่าทำอย่างนี้เลย...”อย่างไรก็ตาม ยิ่งซูหว่านดิ้นรนมากเท่าไร ก็ยิ่งกระตุ้นความใคร่ที่ป่าเถื่อนของซ่งจิ่วมากขึ้นเท่านั้น!“ประธานซู ตะโกนให้มากกว่านี้ ผมชอบท่าทางที่คุณขอร้องผมมากเลย” ซ่งจิ่วกล่าวด้วยยิ้มที่โรคจิต ยื่นมือออกมา และเริ่มสำรวจหน้าอกของซูหว่านเป็นลำดับต่อไปปังปัง!ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังมาจากนอกประตูซ่งจิ่วก็สะดุ้งทันที และตะโกนว่า: “ทำเชี่ยอะไรวะ!”วินาทีต่อมา ก็มีเสียงดังปัง ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกถีบให้เปิดออก ประตูใหญ่ๆทั้งบานก็ระเบิดจนแตกกระจุยในทันที และล้มลงบนพื้นจากนั้น ร่างหนึ่งที่มีรูปร่างเหมือนอสูร ร่างกายที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัว ก็รีบเข้ามาจากนอกประตู!เกรี้ยวโกรธสุดขีด!โดยเฉพาะตอนที่เห็นสภาพของซูหว่านที่อยู่บนโซฟา จิตสังหารที่อยู่บนตัวของเซียวเป่ย ก็เดือดพล่านทันที!สายตา ราวกับว่าเป็นเสือที่ดุร้าย ที่อยากจะกินคน“ไอ้เวร! แกเป็นใครน่ะ? ใครใช้ให้แกบุกเข้ามา? ไสหัวออกไปซะ!”ซ่งจิ่วตะ

หลังจากพูดจบ หลิวอวิ๋นก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย แล้วจึงวิ่งออกไปที่ห้องรับรองซ่งจิ่วที่ยังคงอยู่ก็อึ้งไปในชั่วขณะปรมาจารย์หลิวจะหนีไปแบบนี้น่ะเหรอ?เฮ้ย!เมื่อสายตามองไปเห็นเซียวเป่ยกำลังก้าวเข้ามาหาตนเอง ซ่งจิ่วก็กระวนกระวายพร้อมกับตะโกนออกไปว่า: “คุณ คุณจะทำอะไร? ผมเป็นถึงซ่งจิ่วแห่งเจียงจงเชียวนะ! ถ้าคุณกล้าแตะต้องตัวผม ลูกน้องของผมไม่ปล่อยคุณไว้แน่! แล้วก็จะไม่ยอมปล่อยคนที่อยู่ข้างกายคุณไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!”“หนวกหู!”เซียวเป่ยพูดแล้วยกมือขึ้นพร้อมกับถิ่มเข็มเงินไปที่คอและช่องว่างระหว่างคิ้วของซ่งจิ่วจนนับไม่ถ้วน!ทันใดนั้น ดวงตาของซ่งจิ่วเบิกกว้าง ไม่สามารถแม้แต่จะเปล่งเสียงร้องครวญครางออกมา เขาหงายหลังล้มลงไปกับพื้น กลายเป็นร่างไร้ลมหายใจขึ้นมาในชั่วพริบตาเดียวเซียวเป่ยไม่อยากที่จะทำแบบนี้แต่ยังไงก็เถอะ มังกรยังคงมีเกล็ดอยู่วันยังค่ำ เดี๋ยวเขาจะแว้งกลับมาเอาคืนได้!ถึงแม้ว่าซูหว่านจะเป็นแค่อดีตภรรยา แต่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนจะมาแตะต้องตัวเธอได้!ในขณะเดียวกัน หวังหู่และจ้าวหงจงรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับลูกศิษย์หลายร้อยคนเมื่อพวกเขาเห็นเหตุการณ์ในล็อบบี้ชั้นหนึ่งและหน้าบันได

“แล้วคุณล่ะ? ยังกล้าพูดแบบนี้กับประธานซูอีก ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณมันถูกสุนัขกลืนกินไปจนหมดแล้ว!”เซียวเป่ยตอบกลับไปอย่างเย็นชาว่า: “ถ้าพวกคุณไม่ตัดสินใจมาที่นี่โดยพลการ จะเกิดเรื่องพวกนี้ไหม?”“คุณนี่มัน! งี่เง่าสิ้นดี! คนเนรคุณ!” หลี่เซียวลี่สาปแช่งเขาแล้วหันหลังวิ่งตามซูหว่านเซียวเป่ยมองเงาของซูหว่านที่กำลังเดินจากไป เขาถอนหายใจพร้อมกับพูดขึ้นว่า: “ยัยโง่เอ้ย...พวกเราหย่ากันแล้ว คุณไม่ควรเอาตัวเองมาลงเล่นอะไรแบบนี้ด้วยซ้ำ”คำพูดไร้เยื่อใยที่เซียวเป่ยพูดออกมาเมื่อครู่นี้ ทำเพื่อให้ซูหว่านล้มเลิกความคิดที่จะเข้ามาช่วยเขาแบบนี้ ต่อไปตัวเขาเองก็จะสามารถทำอะไรได้หลาย ๆ อย่าง ไม่ต้องมากังวลอะไรมากแล้ว ซูหว่านจะได้ไม่ต้องตกอยู่ในอันตรายหรือเสี่ยงชีวิตตัวเองเพียงเพราะเธอเป็นอดีตภรรยาของเขาผ่านไปได้ไม่นานหวังหู่ออกมาจากหอหมื่นเซียนและเห็นเซียวเป่ยยืนอยู่หน้าประตู จึงรีบพูดขึ้นว่า: “ปรมาจารย์เซียว ทุกอย่างจัดการเรียบร้อยแล้วครับ”“ขอบคุณมาก” เซียวเป่ยพูดเสร็จแล้วเดินจากไปหวังหู่มองไปที่แผ่นหลังของเซียวเป่ยแล้วเช็ดเหงื่อของเขา พร้อมกับถามจ้าวหงจงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ว่า: “อาจ

ทุกคนต่างก็จ้องมองไปที่ชายร่างใหญ่ผู้นั้น“จักรพรรดิใต้ดินแห่งเจียงจง! ผู้มีอำนาจที่แท้จริง!”“ท่านหู่!”“เขาก็มาด้วย!”ทันทีที่หวังหู่ปรากฏตัวบนเวที ผู้คนทั้งสนามมวยต่างก็ตกใจท่านหู่เป็นผู้ทรงอิทธิพลที่เป็นตำนานที่สุดในบรรดาผู้ทรงอิทธิพลใต้ดินแห่งเจียงจง และเขาเป็นผู้ครอบครองอำนาจครึ่งหนึ่งในเจียงจง!นอกจากนี้ยังมีบริษัทจดทะเบียนหลายแห่ง และบริษัทที่มีอิทธิพลมากที่สุดนั่นก็คือต้าฟากรุ๊ป ซึ่งมีมูลค่าในตลาดมากกว่าหนึ่งพันล้าน!เมื่อเห็นหวังหู่ปรากฏตัวบนเวที ผู้มีอิทธิพลใต้ดินของเจียงจงที่กำลังนั่งอยู่ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจ แต่ก็ยืนขึ้นโค้งคำนับหวังหู่แล้วพูดขึ้นว่า: “ท่านหู่”หวังหู่พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับพาคนกลุ่มหนึ่งและจ้าวหงจงนั่งลงอย่างรวดเร็วคนอื่นต่างก็ไม่รู้ แต่หวังหู่กลับรู้ดีว่าหลังจากคืนนี้ไป เขาอาจจะได้เป็นผู้นำของผู้ที่มีอิทธิพลใต้ดินแห่งเจียงจงที่ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ หรือไม่เขาจะต้องตายอยู่ที่นี่และกลายเป็นช่วงเวลาหนึ่งของประวัติศาสตร์ในเจียงจง!แต่ตอนจบของเรื่องทั้งหมดนี้ เขาเดิมพันกันกับเซียวเป่ยหลังจากผ่านไปได้ไม่นาน ผู้มีอิทธิพลแต่ละคนก็เริ่มหมดความอดท