All Chapters of Chasing Athena: Chapter 1 - Chapter 10

Parang ayokong bumangon dahil tinatamad akong pumasok sa school. Alas syete na ng umaga pero hindi pa 'ko nag-ayos. Ewan ko, basta tinatamad ako ngayon.Second year high school pa lang ako pero katamaran na ang pinapairal ko. Hindi naman ako tamad mag-aral, mataas naman lagi ang mga scores ko sa quiz at exam, at lagi ring mataas ang scores ko sa mga recitations at projects. Pero minsan talaga umiiral ang pagiging tamad ko."Hays, kapagod," tanging naisambit ko at nagdesisyon ng bumangon mula sa higaan ko. Kinuha ko na rin ang tuwalya ko at pumasok na sa banyo para maligo.Hays, ang ending papasok pa rin pala ako."Nak, Athena."Boses 'yon ni tiya Rosa, kapatid ni mama na siyang bumuhay at nagpalaki sa'kin simula no'ng namatay ang kapatid niya, ang mama ko.Maliligo na sana ako pero hindi na natuloy. Hawak ko na ang tabo na may lamang tubig nang marinig ko siyang pumasok sa kwarto ko. Ano kaya ang kailangan niya?"Po, tiya? Nasa loob po ako ng banyo, may kailangan po ba kayo?" Tanong k

"Hoy, Athena!"Nagising ako sa reyalidad dahil sa ginawa ni Vanessa. Loka talaga 'tong kaibigan ko. Sa tuwing may iniisip ako lagi niya na lang sinisira."O bakit? Nag-iisip ako rito 'e, ikaw talaga epal ka minsan," inis na sambit ko pero tinawanan niya lang ako."Sorry bespren, ang layo kasi ng tingin mo. Ano ba kasi 'yan? Iniisip mo na naman ba secret admirer mo? Diyos ko kalimutan mo na 'yon, first year college na tayo pero hindi pa rin nagpapakilala sa'yo," aniya at nilapag ang isang cup ng kape sa harapan ko.Hays, tama nga naman siya, college na kami pero hindi ko pa rin nakikilala 'yong unang lalaking nagpatibok ng puso ko. Hindi naman kasi ako sigurado kung ang lalaking nakilala ko 3 years ago ay siya na 'yong secret admirer ko.After nung nangyari sa pagitan naming dalawa, never ko na siyang nakita ulit at hanggang ngayon hindi ko pa rin nasasauli sa kan'ya 'yong damit na pinahiram niya sa'kin. Ewan ko nga kung nasa'n na siya ngayon pero sa pagkakaalam ko pumunta raw siya ng

WARNING! SPG SCENES!Wala na rin akong nagawa kundi ang manatili rito. Sa totoo lang gusto ko nang umalis dahil nakakaramdam na ako ng kakaibang enerhiya rito dumagdag pa na nahihilo na 'ko. Pero ayaw niya 'kong paalisin kahit ilang beses na 'kong nagpumilit sa kan'ya.Hindi talaga tama 'tong naging desisyon ko na ihatid siya. Sana talaga iniwan ko na lang siya ro'n sa baba at ang guard na ang bahala sa kan'ya. Pero kakainin ako ng konsensiya kapag may nangyaring masama sa kan'ya.Naglakad siya papunta sa kwarto niya, sinundan ko na lang siya ng tingin habang nakaupo ako rito sa sofa. Nakahinga ako ng maluwag nang makapasok na siya sa loob na hindi man lang natutumba.Chance ko na para makaalis.Dahan-dahan akong naglakad patungo sa pinto pero nakailang hakbang pa lang ako ay bigla akong nakarinig ng lagapok sa loob ng kwarto niya.Napahilamos na lang ako ng mukha sa sobrang inis habang naglalakad papunta sa kwarto niya.Kapag minamalas ka nga naman, Athena.Napa-sign of the cross pa

Isang linggo na ang nakalipas simula no'ng may nangyari sa pagitan naming dalawa ng lalaking 'yon. At mag-iisang linggo na rin akong pinagtsitsismisan ng mga tao rito sa amin. Mga tsismis na hindi naman totoo pero nakakasira ng pagkatao.Dahil sa pangyayaring 'yon, akala ng lahat nagtatrabaho ako sa bar para ibenta ang katawan ko, sa madaling salita p*okpok. Ewan ko kung bakit humantong sa gano'n. Tanging si tiya Rosa at Vanessa lang ang sinabihan ko pero paanong umabot sa buong barangay namin? Wala namang pinagsabihan si tiya Rosa o maging si Vanessa pero nagkalat ang gano'ng tsismis."Anak, kumusta ang pakiramdam mo?" Tanong ni tiya Rosa nang makita ako nitong pababa ng hagdan mula sa kwarto ko."Gano'n pa rin po, tiya, pero ayos lang po ako. Huwag na po kayong mag-alala sa'kin," tugon koKakagising ko lang dahil sa masama ang pakiramdam ko. Ewan ko ba kung bakit pero sa tingin ko dahil lang 'to sa pagod at puyat."Mabuti naman kung gano'n pero mamaya 'wag ka munang uminom ng gamot,

"Thank you," naisambit ko habang nakatingin sa malayo.Nahihiya akong tumingin sa kan'ya, ewan ko ba kung bakit pero siguro sa kadahilanang ngayon lang ulit kami nagkita pagkalipas ng tatlong taon.Nandito kaming dalawa ngayon sa taas ng stage malapit sa field. Nawalan na 'ko nang ganang pumasok sa klase dahil sa mga nangyari kanina. Nasa kalagitnaan na rin naman ng second period at maya-maya uwian na rin. Hihintayin ko na lang na matapos ang klase bago ako umuwi sa bahay."Are you okay?" Tanong niya, kaagad ko siyang nilingon at naabutan ko siyang nakatingin sa akin.Nag-aalala siya, nakikita ko sa mga mata niya pero .. bakit?"Probably you're not, it's written on your face," aniya at nag-iwas ng tingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako at pinipigilan ang sarili na huwag umiyak."I saw that post circulating in the social media that's why every students here in campus were talking and badmouthing about you."Nakita niya na rin pala 'yon, sabagay nagkalat na 'yon sa social media