All Chapters of บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ: Chapter 1 - Chapter 10

สายตาของจ้าวซีซีมีการเยาะเย้ยแวบเข้ามาครู่หนึ่ง หากเปลี่ยนเป็นเมื่อก่อน เธอก็คงจะรู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอได้หย่ากับฮั่วหานฮุ่ยไปแล้ว ผู้หญิงคนไหนจะมาอยู่ที่นี่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเองอีกต่อไปจ้าวซีซีก้าวไปข้างหน้า “สวัสดีค่ะ…”เธอพูดยังไม่ทันจับ สาวสวยคนนั้นก็เมินเธอ แล้วเดินไปรอบ ๆ ห้องโถง จากนั้นก็สั่งแม่บ้านขึ้นว่า “สีผ้าม่านไม่โอเค ยังมีโซฟาอีกที่ไม่โอเค และก็ยังมีเตียงในห้องนอนด้วย ทั้งหมดนี้ไปเปลี่ยนเป็นแบรนด์ที่ฉันชอบมาให้หมด”มองไปที่แขกผู้มีเกียรติที่มาชี้นิ้วสั่งการส่งเดชกับเรือนหอ จ้าวซีซีก็เอ่ยขึ้นว่า “คุณเป็นใครเหรอคะ? บ้านหลังนี้ไม่ได้เตรียมจะปรับปรุงใหม่ค่ะ”“ฉันจะแนะนำตัวเองหน่อยนะ ฉันชื่อว่าหลินซี ในอนาคตจะมาเป็นนายหญิงของเรือนหอแห่งนี้ ดังนั้นสไตล์ของการตกแต่งวิลล่านี้ ก็ต้องทำตามที่ฉันพูดอยู่แล้วล่ะค่ะ”“คุณก็คือหลินซี?”หัวใจของจ้าวซีซีรู้สึกขมขื่น ไม่น่าแปลกใจที่จู่ ๆ ฮั่วหานฮุ่ยก็ขอหย่า ที่แท้ก็เป็นเพราะหลินซีกลับมาแล้วนี่เองคนรักเก่าที่เขาไม่เคยลืมกลับประเทศมาแล้ว เธอที่เป็นของทดแทนก็ต้องถอยไป“ดูเหมือนว่าเธอจะเคยได้ยินเรื่องฉันมาก่อน รีบลงนามหย่าไปให้เร็

หลินซีดีใจสุดขีด ก่อนจะพูดด้วยท่าทางจอมปลอมว่า “เห็นแก่หน้าพี่หานฮุ่ยหรอกนะ ฉันถึงยกโทษให้เธอ”จ้าวซีซียืดหลังตรง มองไปยังฮั่วหานฮุ่ย “ฉันไปได้แล้วใช่ไหมคะ?”เธอไม่อยากอยู่ต่อแม้เพียงสักเสี้ยววินาทีเดียวเธอก้มเก็บหนังสือข้อตกลงการหย่าที่พื้นยื่นส่งให้เขา ครั้งนี้ท่าทางของเธอแน่วแน่กว่าทุกครั้งฮั่วหานฮุ่ยเหลือบมองหนังสือข้อตกลงการหย่า ขมวดคิ้วด้วยจิตใต้สำนึก คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เธอยอมเซ็นด้วยความเด็ดเดี่ยวขนาดนี้ หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงไปขอให้คุณย่าช่วย เดิมทีเขาคิดไว้แล้วว่าจะพูดโน้มน้าวใจคุณย่าอย่างไร แต่ตอนนี้คงไม่ต้องแล้วชายหนุ่มรู้สึกแย่ขึ้นมาในใจอย่างบอกไม่ถูก เขามองเห็นกระเป๋าเดินทางที่พื้น เธอเตรียมตัวจะไปแล้วงั้นเหรอ?ฮั่วหานฮุ่ยยกสายตาขึ้น “หาที่พักได้แล้วเหรอ?”“ยังค่ะ”หลังจากจ้าวซีซีตอบกลับด้วยสัญชาตญาณ ก็มองเขาด้วยความแปลกใจ เมื่อกี้เขาเป็นห่วงเธออยู่เหรอ?ฮั่วหานฮุ่ยรีบมองไปทางอื่น “ไปหยิบน้ำแข็งมาประคบเย็นให้ซีซี เธอข้อเท้าพลิกเพราะคุณ คุณคิดจะไปทั้งอย่างนี้เนี่ยนะ?”เหอะ ทำเพื่อหลินซีตามคาดเมื่อกี้มีอยู่ชั่ววินาทีหนึ่งที่เธอคิดว่าฮั่วหานฮุ่ยเป็นห่วงตน แต่งง

เขาเห็นของที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ล้วนเป็นเสื้อผ้าธรรมดา ๆ เธอไม่ได้หยิบของหรูหราแบรนด์เนมไปสักชิ้นเดียวเธอแต่งงานกับฉันไม่ใช่ว่าต้องการสิ่งเหล่านี้หรอกเหรอ? คิดไม่ถึงว่าจะไม่เอาอะไรไปสักชิ้นสายตาของฮั่วหานฮุ่ยมองไปที่ถุงกระสอบที่สกปรก พร้อมขมวดคิ้วและพูดว่า “ใช้แผนนี้อีกแล้วเหรอ ครั้งนี้ทำเป็นน่าสงสารให้ใครเห็นเหรอ? คุณย่าไม่อยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ!”แต่งงานมาสามปี นอกจากไม่ชอบเธอแล้ว ในทางการเงินเขาไม่เคยปฏิบัติกับเธอไม่ดีเลยการหย่าร้างยังให้ค่าชดเชยกับเธอเป็นจำนวนมาก เพียงพอที่จะให้เธอใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย เธออยากที่จะไปจริง ๆ หรือเป็นเพียงแค่การแสดงกันแน่นะ?จ้าวซีซีจับโทรศัพท์ที่แบตหมดไว้แน่น เธอยังไม่เข้าใจข่าวที่ป้าสะใภ้ใหญ่ได้เล่าให้เธอฟังว่าเธอได้พบกับครอบครัวแล้ว เธอยังเคยเพ้อฝันว่าครอบครัวของเธอหาเธอพบแล้ว ตั้งแต่นี้เธอจะไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไปจ้าวซีซีเหม่อลอยเล็กน้อย แต่ในสายตาของฮั่วหานฮุ่ยนั้นราวกับยอมรับแล้วหลินซีแกล้งทำเป็นเดินกะโผลกกะเผลกและตามออกมา “พี่หานฮุ่ยคะ เมื่อกี้เธอเก็บข้าวของจะออกไป แต่ว่าเธอแค่เอาถุงกระสอบที่สกปรกออกมาจากห้องครัว ฉันพยายามโน้มน้าวเธ

รับเธอไป?จ้าวซีซีมองดูเฮลิคอปเตอร์ตรงหน้า พลันนึกขึ้นได้ว่าเมื่อครู่ป้าสะใภ้ใหญ่โทรมาบอกตนว่าตามหาครอบครัวของตนเจอแล้ว!หรือว่าเป็นคนที่บ้านส่งคนมารับเธอแล้วจริงๆ?จ้าวซีซีหยิกแก้มตัวเองเบา ๆ ยังนึกว่าตนฝันไป ไม่งั้นมีเฮลิคอปเตอร์ลงมาจากฟากฟ้า แล้วรับเธอกลับบ้านจริงเหรอ?ฝันแบบนี้มา 20 ปี ตอนนี้เป็นจริงแล้วงั้นสิ?หลินซีใบหน้าเต็มไปด้วยความเหน็บแนม “จ้าวซีซี เธอนี่ช่างเล่นละครเก่งจริงๆ เธอไปหากลุ่มนักแสดงมาจากที่ไหน เล่นได้สมจริงดีนี่ ไก่ป่าก็คือไก่ป่าอยู่วันยังค่ำ แปลงโฉมยังไงก็เปลี่ยนแปลงกลิ่นอายความยากจนบนตัวเธอไม่ได้หรอก แล้วยังมาทำเป็นอวดเฮลิคอปเตอร์ เดาว่าชั่วชีวิตนี้เธอคงยังไม่เคยได้ลองนั่งเฮลิคอปเตอร์สักครั้งเลยมั้ง ยัยบ้านนอกเอ๊ย!”จ้าวซีซียังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดอะไร บอดี้การ์ดข้างกายเธอก็ง้างมือตบออกไปทันที จนหลินซีถึงกับโซซัดโซเซล้มหน้าคะมำหลินซีกรีดร้องพลันปริปากพูด “จ้าวซีซี เธอกล้าสั่งให้คนตบฉันเหรอ เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? รู้หรือเปล่าว่าพี่ชายฉันเป็นใคร? ฉันจะเอาชีวิตของเธอทั้งครอบครัวเลยคอยดู!”จ้าวซีซีเห็นสภาพย่ำแย่ของหลินซี เธอเผยยิ้มจางๆ ออกมา “พี่ชายฉันชื่อ

จ้าวซีซีมองพ่อแม่บุญธรรม รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไป “พวกคุณยังมีหน้าพูดว่าเป็นผู้มีพระคุณของฉันอีกเหรอ? ตอนนั้นฉันเกือบหิวตายอยู่ในบ้าน เป็นป้าสะใภ้ใหญ่ที่เอาข้าวมาให้ฉันกิน หลังจากนั้นพวกคุณก็ทิ้งฉันให้ป้าสะใภ้ใหญ่เลี้ยงดูจนเติบใหญ่”ป้าสะใภ้ใหญ่ตกตะลึงเล็กน้อย “พวกเธอหาที่นี่เจอได้ยังไง ทั้งที่ฉันไม่ได้บอกกับใครเลย”แม่บุญธรรมสองมือเท้าสะเอว “พี่สะใภ้ ยังมีหน้ามาพูดอีก ทั้งที่พวกเราต่างหากเป็นคนรับเลี้ยงซีซี ตอนนี้พี่อยากเอาความดีความชอบนี้ใส่ตัวคนเดียวเหรอ? ไม่มีทางหรอก!”พ่อบุญธรรมถุยเสลดเหนียวออมา “ถูกต้อง ครอบครัวของจ้าวซีซีอยู่ที่ไหน? ในเมื่อพักโรงแรมที่แพงขนาดนี้ได้ ก็คงต้องมีเงินมากแน่นอน ต้องขอให้พวกเขาจ่ายค่าชดเชยให้เราถึงพอใจ”คิดไม่ถึงว่าเด็กที่เก็บมาอย่างไม่คิดอะไร ครอบครัวเธอจะร่ำรวยขนาดนี้ พวกเขากำลังจะแล้วจ้าวซีซีปกป้องป้าสะใภ้ใหญ่ มองพ่อแม่บุญธรรมอย่างเย็นชา “ฝันไปเถอะ ฉันจะไม่ให้เงินสักแดงเดียวกับพวกคุณ ตอนนั้นคุณลุงมีปากเสียงก็เพราะพวกคุณ และเกิดอุบัติเหตุรถยนต์เนื่องจากปัญหาที่พวกคุณสร้าง ผลสุดท้ายพวกคุณติดค้างเงินแล้วไม่คืน ถ้าไม่ใช่เพราะทำให้พลาดเวลาในการ ค