All Chapters of บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน: Chapter 121 - Chapter 130

เฉียวซีซีออกมาจากห้องด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนักพูดติดอ่าง “ฉันฉันนำเอกสารนั้นแนบไว้กับสมุดเล่มหนึ่งแต่สมุดเล่มนั้นจู่ ๆ ฉันก็หาไม่เจอแล้ว”ประโยคนี้ทำให้เรื่องที่ไร้สาระแบบนี้น่าตลกขึ้นไปอีกเสิ่นซู่ชิงขมวดคิ้วมองไปที่โหลวฉางเยว่โหลวฉางเยว่แค่กระตูกมุมปากเล็กน้อยไม่มีอารมณ์ใดๆและยังมีเหวินเหยียนโจวที่ไม่มีอาการใดๆเฉียวซีซีพยายามอย่างร้อนรนที่จะพิสูจน์ว่าหนังสือเล่มนี้มีอยู่จริงไม่ใช่เรื่องที่เธอแต่งขึ้นมา “เยว่เยว่เธอรู้จักสมุดเล่มสีน้ำเงินของฉันใช่ไหมหน้าปกเขียนชื่อฉันอยู่เธอยังเคยหัวเราะเยาะว่าฉันเหมือนตอนสมัยเรียนเขียนชื่อตัวเองในสมุดทุกเล่มเธอจำได้ไหม?”โหลวฉางเยว่รู้จักสมุดเล่มนั้นแต่พวกเธออยู่คนละห้องปกติเธอจะไม่ไปห้องของเฉียวซีซีและไม่รู้ว่าสมุดเล่มนั้นของเธออยู่ไหนไป๋โหยวยืนอยู่ด้านหลังของเหวินเหยียนโจวบนใบหน้ามีผ้าปิดแผลพูดเสียงเบา “ความหมายก็คือไม่มีหลักฐานใช่ไหม?”ประโยคนี้พูดออกมาอุณหภูมิในคอนโดลดลงมาหนึ่งองศาอีกครั้งเฉียวซีซียังคงยืนยันว่าตัวเองไม่ได้โกหกและโหลวฉางเยว่ก็ไม่อยากไปมองเหวินเหยียนโจวอีกเดิมทีเขาก็ไม่เชื่อว่าเธอเคยทำแท้งครั้งนี้คิดว่าคงมั่นใจว่าทุ

“ไม่เชื่อการแพทย์แผนจีนเหรอครับ?” เสิ่นซู่ชิงเลิกคิ้ว การแพทย์แผนจีนเป็นความรู้ที่บรรพบุรุษของเราได้สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นมาเป็นเวลาหลายพันปี”“เชื่อค่ะ ฉันแค่เชื่อในความลึกซึ้งของการแพทย์แผนจีน ดังนั้นจึงคิดว่า ศาสตราจารย์เสิ่นคงไม่สามารถเรียนรู้วิชาแบบนี้ได้ง่าย ๆ” ไม่งั้นการแพทย์แผนจีนจะง่ายเกินไปสามารถรู้อาการร่างกายเธอได้แค่ผ่านการจับชีพจร นอกจากเป็นอัจฉริยะด้านการแพทย์ ไม่งั้น พยายามเรียนรู้อย่างลำบากมา10กว่าปี ก็อาจจะไม่สามารถเรียนรู้ทักษะนี้ได้ และเสิ่นซู่ชินยังเป็นถึงศาสตราจารย์ เขาคงเรียนรู้สองอย่างในเวลาเดียวกันไม่ได้เสิ่นซู่ชินยิ้ม และยอมรับ “ใช่ ผมจับชีพจรไม่เป็น ไม่เป็นเลยสักนิด”โหลวฉางเยว่พูดเสียงเบา “คุณโกหกเหรอ”เสิ่นซู่ชินมองดูเธอ “ผมโกหก ก็เพราะว่าผมเชื่อว่าคุณไม่ได้โกหก”คิ้วของโหลวฉางเยว่อดกระตุกไม่ได้เสิ่นซู่ชิน คนหนึ่งที่รู้จักเธอได้ไม่ถึงเดือน ก็เชื่อใจเธอช่วยเธอ เหวินเหยียนโจวล่ะ?กระทั่งรู้สึกว่า เธอนำเรื่องแท้งมาโกหกเขาโหลวฉางเยว่กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก จับเบียร์ในมือสิ่นซิ่นมา เสิ่นซู่ชินจะแย่งกลับไปโหลวฉางเยว่หลบ “ตอนนี้ฉันอยากดื่มเบียร์ ศาสตร

เหวินเหยียนโจวลดกระจกลง เรียวข้อนิ้วมือที่ยื่นดีดขี้บุหรี่ออกจากหน้าต่างเขาพูดกับจ้าวเตี้ยนที่อยู่ด้านหน้า “ไปเอากล้องวงจรปิดหน้าประตูใหญ่ของโรงพยาบาลมา”แน่นอนว่าคือกล้องวงจรช่วงที่โหลวฉางเยว่กับเฉียวซีซีลงมือกับไป๋โหยว เกรงว่าตกไปอยู่ในมือคนอื่นจะเป็นเรื่องใหญ่เจตนาทำร้ายถ้าเอาเรื่องขึ้นมา อย่างน้องก็ต้องถูกคุมขังจ้าวเตี้ยนตอบรับอย่างเข้าใจเหวินเหยียนโจวพูดขึ้นอีก “เรียกคุณหมอผ่าตัดของแม่โหลวฉางเยว่กับพ่อของไป๋โหยวมาให้หมด”จ้าวเจี้ยน “ครับ”ความบางเอิญที่ไม่นับว่าบังเอิญ หมอผ่าตัดของพ่อไป๋และแม่โหลวเป็นคนเดียวกันพอดีคุณหมอที่สามารถทำการปลูกถ่ายหัวใจล้วนเป็นคุณหมอระดับผู้อำนวยการ โรงพยาบาลประชาชนอันดับหนึ่งแผนกผ่าตัดหัวใจมีทั้งหมดแค่สองคน ไม่คนใดก็คนหนึ่งต่อหน้าคนอื่น ผู้อำนวยการซ่งถูกยกยอถูกให้ความเคารพ แต่เมื่อมาอยู่ต่อหน้าของเหวินเหยีนโจว แม้แต่รถยังไม่กล้าขึ้น ทำได้เพียงถือร่มยืนกลางฝน อธิบายอย่างตั้งใจ“ระบบการบริจาคหัวใจ ไม่ได้อิงว่าหนุ่มสาวหรือแก่และไม่ได้อิงตามว่าใครมาก่อนมาหลัง แต่อิงตามอาการป่วยหนักเบาตามระดับอาการโรคของผู้ป่วยมาตัดสินว่าใจให้คนไข้คนไหน ไม่ว

“โซเชียล? โหลวฉางเยว่งง “ใช่”　　หลี่ซิงรั่วพูด “คุณไปดูหน่อย ตามที่ผมได้ดู คุณไม่ต้องทำอะไรอีก ความคิดเห็นในตอนนี้เปลี่ยนทิศทางแล้ว”หมายความว่าอย่างไร?โหลวฉางเยว่รีบสลับหน้าจอเล็ก เปิดประเด็นร้อนในเมืองตอนนี้ ประเด็นร้อนอันดับหนึ่งคือ #คำแถลงของโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเธอเข้าไปดู ก็ปรากฎขึ้นมาประมาณช่วงเช้าสิบโมง อยู่ ๆ โรงพยาบาลประชาชนอันดับหนึ่งก็แถลงการณ์ อธิบายถึงเรื่องการใช้เส้นสายปัญหาทาการแพทย์เนื้อหาสำคัญทั้งหมดคือ พวกเรายอมรับ เป้นทางเราที่ไม่ได้สื่อสารในทันที ไม่ได้ทำการแจ้งคนไข้หรือญาติเรื่องการเปลี่ยนหัวใจของคนไข้ ทำให้พวกเขาต้องเสียเวลามาอีกทั้งยังไม่ได้อธิบายระบบการปลูกถ้ายหัวใจให้กับครอบครัวคนไข้อย่างชัดเจน ทำให้ครอบครัวคนไข้ไม่สามารถระงับอารมณ์ได้เรื่องราวก็เปลี่ยนมาถึงจุดนี้ ทางด้านโรงพยาบาลพวกเขาต้องรับผิดชอบอย่างแน่นอน เนื่องด้วยข้าพเจ้าทำให้ครอบครัวคนไข้และคนไข้ได้รับความบาดเจ็บทางอารมณ์ รวมถึงขอกราบขอโทษเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ด้วย...ในเมื่อมีคำแถลงการณ์ของทางโรงพยาบาล คำวิจารณ์ก็เปลี่ยนไปอย่างแน่นอน“…” โหลวฉางเยว่นึกอย่างไรก็นึกไม่ถึง เมื่อวานยังพูดกั

แล้วมันไม่ควรมากเหรอโหลวฉางเยว่ดำรวตำแหน่งเป็นเลขาของเหวินเหยีนโจวมาสามปี รู้ดีที่สุด ทุกวันจันทร์จะเป็นวันที้เขายุ่งมากที่สุดและที่เขาไม่อยากกลับตระกูลเหวินขนาดนั้น ทำไมถึงอยู่ ๆ มาอยู่ในชวงที่มันอึดอัดอย่างนี้ล่ะ?โหลวฉางเยว่ขมวดคิ้วทันที ไม่เจอกันสองเดือน เขากลับไม่ได้เปลี่ยนไปเลยเมืองเฉินเฉิงเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว อุณหภูมิปรับตัวตำลงถึงสิบองศา เขาสวมชุดโค้ทสูทสีดำยาวผ้าขนแกะ เห็นได้ชัดตอนเข้าประตูมา กำลังถอดส่งให้คนรับใช้เธอเดินออกมาจากห้องครัว สายตาของเหวินเหยียนโจวเองก็จดจ้องไปที่ตัวเธอสองสายตาประสานกันห้าถึงหกวิ เหวินเหยียนโจวก็สะบัดออกไปก่อน รับผ้าร้อนที่คนรับใช้ให้มาเช็ดมือ สีหน้าเรียบเฉย　โหลวฉางเยว่เองก็รู้สึกไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไร　เธอนำซุปไปวางไว้บนโต๊ะอาหาร คุณนายเหวินกำลังจัดวางชามตะเกียบด้วยตนเอง เห็นแล้วก็ชม “ซุปหอยมัสตาร์ด แค่เห็นก็รู้ว่าอร่อย อากาศอย่างนี้ต้องกินซุปใหม่ ๆ อย่างนี้”โหลวฉางเยว่ยิ้มคุณเหวินเห็นเธอมีสีหน้าเหมือนบังคับกลาย ๆ ก็เข้าใจว่าทำไม พูดอย่างกระซิบ “เหล่าเหวินมีเรื่องบริษัทจะคุยกับเหยียนโจว ดังนั้นโทรให้เธอกลับมากินข้าวเที่ยงด้วยกัน เ