All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 281 - Chapter 290

ไห่หลิงเช็ดน้ำตา ปรับอารมณ์ให้เย็นลง และพยายามทำให้ดีเสียงตัวเองฟังดูเป็นปกติ“ฉันก็เดาอยู่นะ แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้”โจวหงหลินนอกใจเธอ แต่เขาเก็บเป็นความลับจากเธอได้ และยังไม่ได้ขอเธอหย่า ถ้าเธอเดาได้อย่างถูกต้องอาจเป็นเพราะ หยางหยาง ตอนนี้หยางหยางยังเด็กและไม่ยังสามารถหย่าร้างได้ พ่อย่าแม่ย่าต้องลูกสาวตัวเองดูแลหลานและทำอาหาร โจวหงหลินเป็นคนตาที่เอาใจใส่ แต่ครอบครัวตัวเองมาโดยตลอดแม้ว่าเขาจะช่วยพี่สาว แต่พ่อแม่ของเขาก็จะช่วยพี่สาวของเขาด้วย ซึ่งเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติเมื่อพวกเขาหย่าร้าง ครอบครัวโจวจะพยายามต่อสู้แย่วชิงสิทธิในการดูแลหยางหยางอย่างแน่นอน แต่ โจวหยางจะรู้สึกเสียใจกับพ่อแม่ของเขาที่ต้องเลี้ยงหลานสองคน เว้นแต่โจวหยางจะไปโรงเรียนอนุบาลแล้วโจวหงหลินอาจจะรอให้ลูกชายเข้าโรงเรียนอนุบาลก่อน หลังจากนั้นจะฟ้องหย่าตอนนี้จึงจะปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา“พี่ ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานอะไร อย่าพูดอะไรออกไป พอเรารวบรวมหลักฐานได้แล้ว ขอย้ำว่า ฉันแค่อยากเตือนพี่ให้เตรียมพร้อมทางจิตใจ เพื่อป้องกันไม่ให้เขาลงมือฆ่าพี่ด้วยใจที่สกปรกของเขา”ไห่ถงได้ยินว่าพี่สาวร้องไห้เล็กน้อย แต่เ

“ดื่มมาหนักมาก กลิ่นก็เหม็นมาก แถมยังไม่ได้อาบน้ำอีก”ไห่หลิงเตะเขาด้วยความรังเกียจรู้ว่าเขานอกใจ ตามคำพูดของพี่น้องอย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และแอบรวบรวมหลักฐานการนอกใจก่อน เพื่อป้องกันให้เขาดิ้นไม่หลุดส่วนเรื่องโจวหงหลินจะฆ่าเธอหรือไม่ ไห่หลิงก็รู้สึกว่าเขายังไม่โหดร้ายถึงขนาดนั้น นอกจากนี้ด้วยความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เทคนิคการสืบสวนของตำรวจก็มีสามารถมากขึ้นเรื่อยๆ ตราบใดที่เขากล้าลงมือทำร้ายเธอ เขาจะถูกลงโทษสักวันแน่เขาจะไม่ยอมที่จะแลกอนาคตและชีวิตของเขาเพื่อเธอโจวหงหลินด่าสาป แต่ก็ยังไปอาบน้ำหลังจากออกมาจากห้องน้ำ เขาก็นอนลงข้างลูกชายอีกครั้ง แต่สองนาทีให้หลัง เขาก็ลุกขึ้นนั่ง ก่อนคลานมาจากใต้เท้าของลูกชาย และแตะต้นน่องของไห่หลิง ความตั้งใจของเขาชัดเจนมากเขาหมดยอารมณ์ไปกับร่างของไห่หลิงแล้ว แต่เย่เจียนีก็ติดอยู่ในความคิด ตอนนี้เขาโกรธจัดและทำได้เพียงอยู่กับไห่หลิงเท่านั้น พวกเขาเป็นสามีภรรยาที่ถูกกฎหมายอยู่ในอดีต ไห่หลิงจะให้ความร่วมมือกับเขาถ้าเขาสัมผัสเธอแบบนี้คืนนี้ เขาเพิ่งแตะน่องของไห่หลิง และถูกไห่หลิงเตะกระเด็นออกไปแ

ทันทีที่เธอลงไปถึงชั้นหนึ่ง เธอก็ได้ยินเสียงผู้ชายตะโกนเรียกบอดี้การ์ดที่แกล้งทำเป็นเดินอยู่บริเวณใกล้ ๆ เมื่อเห็นนายหญิงลงมาชั้นล่าง ก็หมุนกลับตามสัญชาตญาณ โดยแกล้งทำเป็นไม่เห็นไห่ถง และเดินออกไปอย่างช้าๆไม่นานหลังจากนั้น ได้ยินนายน้อยของพวกเขาตะโกนเรียกนายหญิงอีกครั้งไห่ถงหยุดลง และหันหลังกลับไปมองจ้านหยินจ้านหยินหยิบกุญแจรถ แล้วพูดกับไห่ถงว่า "ฉันปกับคุณที่นั่นจะดีกว่า"พี่สะใภ้ต้องเผชิญความรุนแรงในครอบครัวกับโจวหงหลิน ก็รับมือได้อย่างกล้าหาญ และแข้มแข็งไม่ใช่คนที่จะยอมอ่อนข้อให้ใครหลังจากรู้เรื่องสามีนอกใจ ไห่หลิงจะทนไหว?ไม่แน่ว่า บางทีทั้งคู่อาจทะเลาะกันอีกจ้านหยินรู้ว่าภรรยาของเขาเก่งเรื่องชกๆ ต่อยๆ และโจวหงหลินก็ไม่สามารถรังแกเธอได้ แต่เธอก็ยังต้องมีผู้ชายคอยตามอยู่ด้วย อย่างน้อยโจวหงหลินรือครอบครัวโจวก็ไม่กล้าที่ทำอะไร เมื่อเห็นเขาอยู่ที่นั่นเขาเป็นสามีของเธอ และเขาเป็นผู้สนับสนุนของเธออีกเขาหวังว่าเมื่อเธอพบกับความยากลำบากใดๆ เธอก็จะให้โอกาสเขาออกหน้าจ้านหยินเอื้อมมือออกไปหยิบกล่องอาหารกลางวันจากมือของ ไห่ถง จากนั้นจับมือของไห่ถง ดึงเธอไปที่รถของเขา "ฉัน

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่สาวไม่ได้รับสิทธิ์ในการดูแลของ หยางหยาง หลังจากการหย่า?ตระกูลโจวต่างก็เป็นพวกขยะ และสามารถตีคู่มากับญาติ ๆ ในบ้านเกิดได้ ถ้าหยางหยางตกไปอยู่ในตระกูลโจว จินตนาการไม่ออกว่าชีวิตในอนาคตของเขาจะเป็นอย่างไรหยางหยางได้รับการดูแลจากพี่น้องสองคนมาตั้งแต่เขาเกิด ไห่ถงถือว่าหลานชายเป็นของเธอเอง และรู้สึกเจ็บปวดเข้ากระดูกเธอตื่นตระหนก เมื่อคิดว่าหลานชายจะถูกตัดสินให้ไปอยู่กับตระกูลโจว“พี่ถ้าไปถึงจุดนั้นจริงๆ ต้องต่อสู้เพื่อสิทธิ์การดูหยางหยางนะ” ไห่ถงพูดเบา ๆ : “ ให้พวกเขาไป ถ้าหยางหยางจะไม่มีชีวิตที่ดี แถมเขายังจะถูกรังแก”ไห่หลิงกัดริมฝีปากล่าง แล้วพูดเบา ๆ : "ฉันจะทำทุกอย่าง เพื่อต่อสู้เพื่อสิทธิ์เลี้ยงดูหยางหยาง"จ้านหยินพูดขณะขับรถ: "พี่หลังจากหางานได้ ค่อยฟ้องหย่าและขอสิทธิ์เลี้ยงดู ไม่เช่นนั้นจะเสียสิทธิ์ได้ง่าย"แม้ว่า ไห่หลิงจะดูแลลูกมา และเด็กก็สนิทกับแม่มาก แต่ไห่หลิงไม่มีรายได้ ซึ่งจะไม่เอื้อต่อการที่เธอจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงสิทธิ์เลี้ยงดู เว้นแต่ โจวหงหลินจะยอมสละสิทธิ์เลี้ยงดูหยางหยางโดยสมัครใจ“ฉันจะพยายามเพื่อหางานทำ แม้ว่าจะเป็นงานทั่วไปก็ตาม เพื่อ

“ถงถง เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป เธอสามารถไปรับหยางหยางได้ ฉันจะวิ่งไปที่ร้านของเธอ ฉันต้องลดน้ำหนัก!”เธอไม่ได้พยายามรักษาภาพลักษณ์ที่ดี เพื่อยื้อโจวหงหลินเอาไว้ เธอพยายามเพื่อให้ได้งานที่ดีขึ้นในอนาคต"ได้"ไห่ถงบอกพี่สาวแล้วว่าเธอต้องออกกำลังกายต่อไป และอย่าปล่อยให้ตัวเองอ้วนขึ้นอีก"ถงถง"ทันใดนั้น ไห่หลิงก็กอดน้องสาวและร้องไห้ออกมาดัง ๆ สะอื้นอย่างควบคุมไม่ได้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่นหลังจากรักกันมานานหลายปี ก็มาถึงจุดนี้ในวันนี้คงเป็นการโกหกถ้าบอกว่าเธอไม่เจ็บปวดเธอแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง ไม่อยากให้ลูกชายเห็นเธอร้องไห้ไห่ถงกอดพี่สาวแน่น ดวงตาของเธอก็แดงเช่นกันเหมือนกับเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว ตอนที่เธอรู้ว่าทั้งพ่อและแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ พี่สาวมาโรงเรียนเพื่อรับเธอและพาเธอกลับบ้าน ทันทีที่เธอเห็นพี่สาวนอกประตูโรงเรียน ก็กอดเธอและร้องไห้ เธอยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในเวลานั้นพี่สาวพูดว่า: "ถงถง พวกเราไม่มีพ่อแม่แล้ว"ในขณะนั้น สมองของเธอว่างเปล่า จากนั้นเธอก็รู้สึกว่าท้องฟ้าหมุนไป เมื่อเธอกลับมามีสติ เธอเห็นใบหน้าของพี่สาวเต็มไปด้วยน้ำตา และใบหน้าของเ