แชร์

บทที่ 283

ไห่หลิงร้องไห้อยู่นาน หลังจากที่โจวหงหลินกลับมา เธอก็เช็ดน้ำตาและแสร้งทำเป็นหลับแล้ว แต่เธอก็เงี่ยหูฟังเสียงจากภายนอก

ตั้งแต่เหตุการณ์คการลงไม้ลงมือในครอบครัวทั้งคู่ก็นอนแยกห้องกัน โจวหงหลินกลัวว่าไห่หลิงจะสับเขาเป็นชิ้น ๆ ในตอนที่เขานอนหลับ

ประตูถูกผลักเปิดออก แต่โจวหงหลินไม่ได้เข้ามา เขาแค่ยืนอยู่ที่ประตูแล้วมองดูเท่านั้น เมื่อเห็นว่าภรรยาและลูกหลับอยู่ เขาจึงปิดประตูแล้วหันกลับไปที่ห้องนอนข้างๆ

ทันทีที่ประตูปิดลง เขาก็โทรหาเย่เจียนนี่

"ผู้จัดการโจวคะ"

“ไม่ได้อยู่ในบริษัทแล้ว เรียกฉันว่าหงหลินเถอะ”

เสียงของโจวหงหลินเบามาก อาจเป็นเพราะเขากลัวว่าภรรยาที่อยู่ข้างห้องจะได้ยิน

“หงหลินถึงบ้านแล้วเหรอคะ? ฉันเป็นห่วงคุณมาก ดื่มหนักมาก แถมยังขับรถกลับบ้านคนเดียวอีก ฉันกังวลแทบตาย ต่อไปจะทำแบบนี้อีกไม่ได้แล้วนะคะ เมาแล้วขับอันตรายมาก ถ้าคุณโดนตำรวจจับได้ มันจะเดือดร้อน”

เย่เจียนีแสดงความกังวลต่อโจวหงหลินทางโทรศัพท์ ใช้คำหวานหยดย้อยเพื่อพูดเอาใจโจวหงหลิน

“ฉันจะเชื่อฟังคุณ คราวหน้าฉันจะไม่ดื่มแล้วขับอีก คราวหน้าฉันจะจ้างคนขับ เจียนี่ไปนอนเร็วเข้า ฉันแค่อยากจะบอกว่าราตรีสวัสดิ์กับคุณเอง”
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status