บททั้งหมดของ สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์: บทที่ 1171 - บทที่ 1180

อินชิงเสวียนถอนหายใจเบาๆ ก้มศีรษะลงแล้วพูดว่า “ข้ารู้แล้ว”เมื่อเห็นหญิงสาวก้มหน้าหดหัวอันแสดงท่าทางจำนน หัวใจของเย่จิ่งอวี้ก็เต้นรัว ไม่ได้ที่จะโน้มตัวลงหานาง“เด็จพ่อ เด็จแม่~”เสียงแหลมใสไร้เดียงสาแบบเด็กๆ ของเสี่ยวหนานเฟิงดังมาจากด้านหลัง ใบหน้าของอินชิงเสวียนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงนางกระแอมไอเบาๆ แล้วหันกลับมาอุ้มเสี่ยวหนานเฟิง“ลูกรักหลับสบายดีหรือไม่”เสี่ยวหนานเฟิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ยิ้มเห็นฟันแล้วกล่าวว่า “ดี อุ่นสบาย”เสี่ยวหนานเฟิงหันตัวกลับมาพิงร่างของอินชิงเสวียน ทันใดนั้นก็เห็นลูกกลมๆ เรืองแสงที่เหนือศีรษะ จึงอดไม่ได้ที่จะตะโกนอย่างตื่นเต้น “เด็จแม่ เด็จพ่อ อาทิตย์ขึ้น~”ครั้นมองตามทิศทางปลายนิ้วของเสี่ยวหนานเฟิง ก็เห็นดวงตะวันลอยอยู่บนท้องฟ้า เปล่งรัศมีอันอบอุ่นออกมาอินชิงเสวียนรู้สึกประหลาดใจเป็นดวงอาทิตย์จริงๆ เมื่อแสงตะวันสาดส่องพืชผลที่เติบโตอย่างดุเดือด ก็รู้สึกประหลาดใจอีกครั้งนางหลับตาลง และพบว่ามีดวงตะวันดวงเล็กๆ อยู่ในร่างกายหรือว่ามิติถึงขั้นสูงสุดนั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงตามสภาพร่างกายของนาง? ที่ทำให้มิติเกิดการเปลี่ยนแปลงไปด้วยเย่จิ่งอวี้ก็ประหล

เย่จิ่งหลานหงุดหงิด แต่ก็ยังพูดอย่างอดทน “ข้าเองก็ไม่รู้ สิ่งเดียวที่ผิดแปลกก็มีแค่เรื่องนี้ ส่วนเรื่องอื่น ข้าไม่รู้อะไรเลย”อินชิงเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนว่า “ตามสุภาษิตที่กล่าวไว้ว่า เมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น ย่อมมีสาเหตุบางอย่าง ในเมื่อโมริตะคาวาสึบาเมะเป็นคนที่ถูกเนรเทศ เช่นนั้นจึงต้องเป็นคนชั่วช้าสามานย์อย่างที่สุด เขาสามารถซ่อนตัวอยู่ในเกาะตงหลิวมานานหลายปี กระทำความชั่วร้ายนับไม่ถ้วน แต่กลับไม่กระตุ้นศิลาตอบสวรรค์ เขาต้องมีวิธีการบางอย่างเป็นแน่ ตอนนี้เกาะตงหลิวถูกทำลายไปแล้ว เขาจะเกลียดแค้นเย่จิ่งหลานก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้” เย่จิ่งอวี้พยักหน้าและกล่าวว่า “เสวียนเอ๋อร์วิเคราะห์สมเหตุสมผล ท่านนักพรตโปรดตรวจสอบอย่างละเอียดด้วย”ชิงหมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เรื่องนี้อาตมภาพไม่สามารถตัดสินใจได้ จะส่งจดหมายถึงอาจารย์เพื่อให้ท่านตัดสินใจ หากมีความจำเป็นต้องขอความร่วมมือจากโยม ก็โปรดอย่าหลบเลี่ยง”เย่จิ่งหลานได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ ขณะที่กำลังจะอ้าปาก อินชิงเสวียนก็ห้ามเขาไว้“หากท่านนักพรตปฏิบัติด้วยความยุติธรรม เราจะให้ความร่วมมือเป็นแน่ หากเจ้ามี

“ฉะนั้น ข้าถึงได้บอกว่าคนผู้นี้น่าสงสัยมาก ถ้าเขารู้วิชาฝังโลหิตจริงๆ อาจจะเป็นไปได้หรือไม่ว่า ความจริงแล้วเขาเป็นคนอื่น?”หลังจากได้ยินคำพูดของอินชิงเสวียน หัวใจของเย่จิ่งอวี้ก็เต้นรัว“เป็นไปได้ไหม...ว่าเขาคือตู้เยี่ยน?”อินชิงเสวียนหันหน้ามอง ดวงตาทั้งสองคู่มองสบตากัน และทั้งคู่ก็พยักหน้าพร้อมกัน“เป็นไปได้”น้ำเสียงของเย่จิ่งอวี้เย็นชาเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “ต้องหาวิธีทดสอบเขา ถ้าเขาคือตู้เยี่ยนจริงๆ เราควรแก้ไขโดยเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา”อินชิงเสวียนพยักหน้า“อื้ม แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ตู้เยี่ยน แต่เขาไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน”“คืนนี้ข้าจะลองทดสอบเขาดู”อินชิงเสวียนส่ายหัว“ไม่ได้ ในตำหนักเทพหอทองคำ ฉางเฮิ่นเทียนไม่มีความสำคัญ หากท่านลงมือ จะดึงดูดความสนใจจากเขาอย่างแน่นอน”เย่จิ่งอวี้เลิกคิ้วขึ้น“แล้วจะทำอย่างไรล่ะ”“ข้ายังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย ถึงอย่างไรเราก็ยังไม่จากเร็วๆ นี้ ค่อยๆ คิดก็ได้”เย่จิ่งอวี้ถอนหายใจเบาๆ และพูดว่า “ผู้อาวุโสเหมยดูเหมือนจะไม่ต้อนรับข้า”อินชิงเสวียนจับมือของเขา แล้วพูดด้วยสีหน้ารักลึกซึ้ง “ไม่หรอก ถ้านางไม่ต้อนรับท่าน ข้าก็จะไม่อยู่

มื้อนี้เป็นมื้ออาหารที่หรูหรามาก อินชิงเสวียนได้รังสรรค์รายการอาหารที่นางชอบกินในยุคปัจจุบันออกมาทั้งปิ้งย่าง หม้อไฟ เบอร์เกอร์ พิซซ่า ซูชิ และเค้กชิ้นเล็กหลากหลายรสชาติ นอกจากนี้ ยังแลกเปลี่ยนกาแฟ สาคูมะม่วงนมสดหน้าส้มโอและเครื่องดื่มอื่นๆ อีกด้วยเย่จิ่งอวี้ไม่ใช่ผู้ที่ชอบร่ำสุรา แต่เขาสนใจเครื่องดื่มเหล่านี้มาก เมื่อเห็นอาหารมากมาย ดวงตาของเสี่ยวหนานเฟิงเบิกกว้าง ท่าทางเต็มไปด้วยความตื่นเต้นจู่ๆ อินชิงเสวียนก็นึกถึงเย่จิ่งหลานทันทีเขาไม่ได้ทำการผ่าตัดบ่อยนัก คงมีคะแนนสะสมในมิติไม่มาก ของที่มาจากสมัยใหม่เหล่านี้เข้าต้องชอบมากแน่ๆ“อาอวี้ ทำไมเราไม่เอาสิ่งเหล่านี้ออกไป แล้วเรียกจิ่งหลานกับเสด็จอามากินข้าวด้วยกัน!”เย่จิ่งอวี้ย่อมเห็นด้วยอยู่แล้ว“จะให้ข้าช่วยอะไรหรือไม่”“ไม่ต้อง ข้าสามารถเคลื่อนย้ายสิ่งเหล่านี้ออกไปได้”อินชิงเสวียนนึกในใจ และทุกสิ่งก็ปรากฏขึ้นในห้องหินเย่จั้นกำลังพูดคุยกับอินหลี เมื่อเห็นสิ่งของและคนปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน นางก็รู้สึกตกใจไปชั่วขณะเย่จั้นพูดขึ้นโดยเร็ว “นี่คือของวิเศษของฮองเฮา อาหลีอย่ากังวลไป”อินหลีพูดว่าโอ้ แต่ก็ยังไม่เข้าใจโลกขอ

ราชาแห่งสงครามมีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วต้าโจว แม้แต่ในสำนักแม่ชี อินหลีก็เคยได้ยินเรื่องนี้เมื่อใดก็ตามที่เหล่าแม่ชีน้อยเอ่ยถึงคำว่า “ราชาแห่งสงคราม” หัวใจก็เต็มไปด้วยความหวั่นไหว ดวงตาเป็นประกาย ในสายตาของพวกนาง ราชาสงครามนั้นไม่มีวันพ่ายแพ้ ชนะทุกการต่อสู้ มีอำนาจทุกอย่าง มีภาพลักษณ์ที่สูงส่งราวกับเทพเจ้าอินหลีได้ฟังจนเบื่อหน่าย เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ตัวเองเป็นเพียงเศษฝุ่นเล็กๆ ที่ไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึงจริงนางกัดมุมปากแล้วกระซิบ “บุคคลเช่นเขา ข้าจะคู่ควรได้อย่างไร”ถ้าเป็นคุณชายจากครอบครัวธรรมดา อินหลีคงจะกล้าคิดเรื่องนี้ ตอนนี้เมื่อเขารู้ว่าเขาเป็นราชาแห่งสงครามของต้าโจว อินหลีก็ไม่มีความมั่นใจ“ทำไมจะไม่คู่ควร นอกจากเจ้าแล้ว ในโลกนี้ก็ไม่มีผู้ใดคู่ควรกับข้า!”กระแสเสียงทุ้มต่ำและเด็ดเดี่ยวดังขึ้นที่ประตู อินหลีรู้สึกตกใจเล็กน้อย หันขวับทันทีเย่จั้นสวมชุดสีขาวเดินเข้ามาจากด้านนอกประตู น้ำเสียงหนักแน่นเป็นจังหวะน่าเชื่อถือเย่จิ่งอวี้ยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้และพูดว่า “ข้าได้ตัดสินใจเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้แล้ว เมื่อกลับเมืองหลวง ข้าจะจัดพิธีแต่งงานให้พวกท่าน”เย่จั้นฉุดข