บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 11 - บทที่ 20

วันถัดมาบนอินเทอร์เน็ต ภาพถ่ายของแบรนด์"ถงเหยียน"ที่เจียงหนวนหนวนและเจียงเหยียนเหยียนเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ ได้รับความนิยมอย่างมากในทวิตเตอร์ และด้วยหน้าตาที่ดีแต่กำเนิดจึงทำให้พวกเขาติดอันดับสามในโลกออนไลน์ได้อย่างรวดเร็ว#สนุกไร้ขีดจำกัด# รูปชุดนี้สุดยอดจริงๆ!#ไม่ใช่บัวลอยไส้งาดำ# โอ้มายก็อต อะไรจะหล่อขนาดนี้ ใจจะละลาย~#uหน้าร้อนu# ฉันอยากรู้ว่าพ่อแม่พวกเขาหน้าตาเป็นยังไง อย่าตีเรานะ#นางฟ้าโหนสลิง# ทั้งๆที่เป็นเสื้อผ้าเด็กแท้ๆ แต่เมื่อเด็กสองคนนี้ใส่แล้วรู้สึกได้ถึงความหรูหราราคาแพงขึ้นมาทันที เป็นเพราะถงเหยียนเหรอ?...คอมเมนต์ข้างล่างแทบระเบิด ส่วนใหญ่มุ่งไปที่หน้าตาของเด็กน้อยทั้งสองซือเย่เจ๋วนั่งอยู่ที่ห้องผู้บริหารของTG บังเอิญเห็นหัวข้อการค้นหาที่ร้อนแรงนี้ในภาพเด็กทั้งสองไม่เพียงไม่ตื่นเวทีขณะถ่ายทำ แต่ยังให้ความร่วมมืออย่างสมบูรณ์แบบ ราวกับว่าพวกเขาเกิดมาเพื่ออยู่กับแสงสีเพียงแต่ไม่รู้ทำไม ตัวเขาถึงได้สนใจในตัวพวกเขาอย่างไม่รู้ตัวในเวลานี้เองหลัวเชว่เคาะประตู แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน "ท่านซือครับ ยอดขายของแบรนด์'ถงเหยียน'พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าเราจะค

เมื่อเห็นว่าซือเย่เจ๋วโกรธจริงๆ เซียวหลานก็รู้ดีว่าการทำให้เขาโกรธนั้นไม่ส่งผลดีใดๆเธอกัดฟันกรอดๆ ก้มศีรษะลงให้กับเด็กทั้งสอง "ฉันขอโทษ หนูน้อยทั้งสอง มันเป็นความผิดของป้าเอง ยกโทษให้ป้าด้วยนะ"ให้ตายเถอะ เรื่องราวยังไม่ชัดเจนเธอจะต้องไม่ประมาทเด็ดขาดหากพวกเขาเป็นทายาทของนังเจียงเซิงจริงๆ จะปล่อยพวกเขาไว้ไม่ได้เป็นอันขาด!หลังจากที่เซียวหลานจากไป ซือเย่เจ๋วก็จ้องมองไปที่เจียงหนวนหนวนทันใดนั้นเจียงหนวนหนวนก็จริงจังขึ้นมา จูงมือของเจียงเฉินเฉิน "ขอโทษนะคะคุณอา เราไม่อยากทานอาหารแล้ว เราอยากกลับบ้าน"ซือเย่เจ๋วตกใจ แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เด็กๆคงจะตกใจเข้าเสียแล้ว "อืม อาจะไปส่งที่บ้านนะ""ไม่เป็นไรค่ะ เราจะกลับเองได้"เจียงหนวนหนวนจับมือของเจียงเฉินเฉินแล้วจากไปอย่างรวดเร็วหลัวเชว่จ้องมองด้วยความงุนงง "ท่านซือครับ เด็กสองคนนี้ทำไมจะแตกคอก็แตกคอแบบนี้เลยล่ะ"ซือเย่เจ๋วไม่พูดอะไร จ้องมองร่างเล็กทั้งสองจากด้านหลังโดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่หลังจากออกมาจากโรงแรม น้ำตาของเจียงเฉินเฉินก็แห้งหายไปหมดแล้ว เขาพูดกับเจียงหนวนหนวนด้วยรอยยิ้ม "เป็นยังไงบ้าง การแสดงของ

เจียงเซิงสูดหายใจเข้า เพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนจะฉีกยิ้ม "ไม่ทราบว่าคุณซืออยากจะเห็นเรายังไง หากต้องการคำขอโทษ ถ้างั้นฉันต้องขอโทษคุณแทนเธอด้วยนะคะ"เขาแค่อยากเห็นเธอขอโทษไม่ใช่เหรอ?เจียงเซิงปรับทีท่าของตนเอง โค้งคำนับเขา "ขอโทษค่ะ คุณซือ"เมื่อเห็นว่าเธอมีทีท่านอบน้อม ซือเย่เจ๋วกลับพูดประชดไปเล็กน้อยว่า "ไม่คิดเลยว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลเจียงจะยอมขอโทษเพื่อเพื่อน ดูไม่ออกเลยว่า คุณจะทำเรื่องที่ทำร้ายพี่สาวตัวเองได้"เจียงเซิงยืดตัวขึ้นด้วยความสับสน "คุณซือหมายความว่ายังไงคะ?"เธอทำร้ายพี่สาวของตัวเองงั้นเหรอ?เขากำลังพูดถึงเจียงเวยเหรอ?ซือเย่เจ๋วโน้มตัวเข้าใกล้ใบหน้าของเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ผมคิดว่าคุณกล้าทำกล้ารับ ดูเหมือนว่ามันก็คงเป็นแบบแหละนะ"ขณะที่พูด เขาก็หันหลังกลับอย่างเฉยเมย "เรื่องวันนี้ช่างเถอะ"จับจ้องแผ่นหลังของพวกเขาที่จากไป ในที่สุดเซียวเถียนเถียนก็หายใจหายคอขึ้นมาได้ แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาพูดกับเจียงเซิงเมื่อสักครู่นี้ "เซิงเซิง คำพูดของท่านซือหมายความว่ายังไง?""ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?"เจียงเซิงหัวเราะ "อาจจะเป็นเพราะคิดว่าฉันหาเรื่องเจียงเวยมั้ง เป็นผู้ชาย

"คุณซือ ฉันตั้งใจยังไง? ฉันหวังดีจับคู่ให้คุณกับเจียงเวยนะ?" เธอพูดพร้อมพยายามสลัดมือของเขาออกซือเย่เจ๋วกระชากอย่างแรง จนเจียงเซิงแทบจะเซเข้าสู่อ้อมกอดของเขาเขาพูดอย่างเย็นชา "คุณให้เจียงเวยเชิญผมไปที่บ้านตระกูลเจียง นี่ใช่ไหมที่คุณต้องการ?"เจียงเซิงนิ่งงันด้วยความสงสัยเธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอย่างขบขันเล็กน้อย "ฉันให้เจียงเวยเชิญคุณไปที่บ้านตระกูลเจียง? ถ้างั้นคงเป็นเกียรติของฉันมากนะคะ?"ดวงตาของซือเย่เจ๋วเย็นชา "เจียงเซิง เรื่องของผมกับเจียงเวยคุณไม่ต้องมาชี้นิ้วสั่ง ผมไม่สนว่าคุณจะทำอะไร อย่าอวดฉลาดให้มากนัก""ซือเย่เจ๋ว วันนี้ฉันจะบอกอะไรให้ ฉันไม่ได้ให้เจียงเวยเชิญคุณมา แม้ฉันจะไม่รู้ว่าเจียงเวยพูดอะไรกับคุณบ้าง แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"เจียงเซิงสะบัดมือของเขาออกแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม "เรื่องของพวกคุณสองคนฉันไม่อยากยุ่ง กลับไปบอกผู้หญิงคนนั้นของคุณด้วย อย่าโยนทุกเรื่องมาที่ฉัน ฉันเจียงเซิงไม่ใช่คนที่จะถูกรังแกได้ง่ายๆ!"เธอโกรธจัด เจียงเซิงไม่สนใจภาพลักษณ์อีกต่อไปเธอหมุนตัวคิดจะจากไป แต่จู่ๆซือเย่เจ๋วก็กระชากเธอเข้าไปในรถ"สกุลซือ คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ!" เจ

เจียงเซิงเหลือบมองไปที่เจียงเวย วางสร้อยมุกในมือลงแล้วยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "ของปลอมล็อตนี้ ฉันไม่ได้เป็นคนนำเข้า ฉันไม่เป็นแพะรับบาปหรอกนะ"เจียงเวยเดินเข้ามา จับมือของเจียงเซิงเอาไว้ "เซิงเซิง พูดความจริงเถอะนะ ยังไงซะไวน์เนอร์จิวเวลรี่ ก็เป็นบริษัทของพ่อเธอ เธอคงไม่ทำลายเลือดเนื้อของพ่อเธอจริงๆหรอกใช่ไหม?""ฉันพูดความจริง" เจียงเซิงชักมือกลับด้วยสีหน้าเฉยชา หยิบสร้อยมุกขึ้นแล้วเดินไปทางหญิงสาว "คุณผู้หญิงคะ คุณซื้อเครื่องประดับปลอมในไวน์เนอร์ ฉันรู้ว่าคุณเองก็อารมณ์ไม่ดี ยังไงซะก็ควักกระเป๋าเสียเงินไปก้อนหนึ่งแล้ว""แต่พวกคุณไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันไม่ปล่อยให้ชื่อเสียงของไวน์เนอร์ต้องมามัวหมองเพราะของปลอมอย่างแน่นอน หลังจากที่ฉันเปิดเผยความจริงเรื่องของปลอม ฉันรับประกัน ไม่เพียงแต่คืนเงินเท่านั้น แต่พวกคุณยังนำของจริงกลับไปได้อีกด้วยนะคะ"หญิงสาวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ได้เงินคืนแถมยังนำเครื่องประดับสุดรักกลับบ้านได้ เธอต้องยินยอมอยู่แล้ว"ก็ได้ เธอว่ามาเลย ของปลอมพวกนี้มันอะไรกัน วันนี้เราต้องการคำอธิบาย"เจียงเซิงเดินไปหาพนักงานแผนกจัดซื้อ "ตอนที่ฉันเอาใบจัดซื้อให้เธอได้บอกเธอแล้ว ห