บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 31 - บทที่ 40

ชายที่อยู่ด้านข้างจ้องมองไปที่ร่างอันสง่างามของเจียงเซิงอย่างไม่ละสายตาเมื่อผู้ชายมองผู้หญิงคนหนึ่ง เขามักจะดูที่รูปร่างก่อนแล้วค่อยดูที่ใบหน้า ผู้ชายคนไหนล่ะที่จะไม่ชอบผู้หญิงที่มีรูปร่างดีและใบหน้าสวย?แต่หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ เขาก็รู้สึกถึงถูกสายตาใครจ้องมองทันทีจนตัวสั่นไปทั่วทั้งตัว เขาคิดว่าทิศทางของสายตาดูเหมือนมาจาก...สถานที่ที่ยืนของท่านเจ๋วเลย!เมื่อการเต้นรำเพลงนี้จบลงก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นเจียงเซิงรีบเดินออกจากฝูงชนเพื่อมองหาเซียวเถียนเถียน ทันใดนั้นก็มีคนคว้าเธอแล้วเธอก็กลับมาหาซือเย่เจ๋วอีกครั้ง"คุณ..."ก่อนที่เธอจะพูดจบ เสื้อคลุมตัวหนึ่งก็ร่วงหล่นลงมาจากศีรษะของเธอเจียงเซิงถอดเสื้อคลุมของเขาออกและถามอย่างสงสัยว่า "คุณจะทำอะไร?""ใส่ไว้"ในน้ำเสียงของซือเย่เจ๋วดูเหมือนกำลังออกคำสั่งอยู่เจียงเซิงยิ้ม "เดี๋ยวนะ ชุดออกงานนี้ก็เป็นแบบนี้ ทำไมฉันต้อง..."จู่ๆ ซือเย่เจ๋วก็ผลักเธอไปหลังม่าน วางมือของเขาไว้กับกำแพงแล้วให้เธออยู่ในอ้อนแข็นของเขา "คุณตั้งใจแต่งตัวแบบนี้ คุณอยากดึงอ่อยชายคนไหน"ผู้หญิงคนนี้น่าโมโหจริงๆ ไม่รู้เหรอว่ามีผู้ชายมากแค่ไหนกำลังจ้องมอง

ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกันเนี่ย?เขาเปิดประตูรถแล้วพูดด้วยน้ำเสียงราวกับออกคำสั่ง "ผมจะไม่ใช้เหตุผลกับคุณ ขึ้นรถ"เจียงเซิงยิ้ม เธอเคยเห็นผู้หญิงงี่เง่า แต่เธอไม่เคยเห็นผู้ชายงี่เง่ามาก่อนเลย!เธอขึ้นรถด้วยสีหน้าหงุดหงิดเมื่อเขาถามที่อยู่ เจียงเซิงก็อึ้งไปชั่วคราว เหมือนคิดอะไรได้เลยตอบว่า "จอดรถที่สี่แยกในเขตเจียงไห่เลยก็พอ"เธอไม่มีทางที่ให้เขาไปส่งถึงหน้าบ้านได้ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้วเล็กน้อย เขตเจียงไห่ นั่นไม่ใช่ที่อยู่ของโซนวิลล่าไห่บินเหรอซือเย่เจ๋วหยุดรถที่สี่แยกในเขตเจียงไห่จริงๆ หลังจากที่เจียงเซิงลงจากรถ เธอก็กล่าวขอบคุณอย่างไม่แยแสและจากไปซือเย่เจ๋วไม่ได้ออกไปทันที แต่ยังคงมองไปยังทิศทางที่เธอกำลังเดินใช่แล้วนั่นคือบริเวณวิลล่าไห่บินจริงๆ!เจียงเซิงเดินเข้าไปในโซนวิลล่า เธอคอยระแวงไว้ เมื่อเธอถึงหน้าบ้านแต่ไม่ได้เข้าไป กลับเดินออกไปยังข้างในอีกซือเย่เจ๋วขับรถจอดอยู่นอกบริเวณวิลล่าและเห็นร่างนั้นเดินเข้าไปด้านในอีก สีหน้าที่ตึงเครียดนั้นก็คลายออกเล็กน้อยดูเหมือนว่าเขาจะคิดมากไปจริงๆ แต่เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะอาศัยอยู่ในบริเวณวิลล่าเดียวกันกับเด็กสองคนนั้นหลังจากรอซื

แฟรงค์เงยหน้าขึ้นมอง "แต่พ่อของเธอยกหุ้นให้เจียงเวยตั้งนานแล้ว มันคงเป็นเรื่องยากที่เธอให้เจียงเวยเอาหุ้นคืนกลับมา ยิ่งไปกว่านั้น มีบุคคลนั้นอยู่ข้างหลังเธอ"บุคคลนั้นหมายถึงท่านเจ๋วริมฝีปากเจียงเซิงโค้งงอเล็กน้อย "ช่วงเวลาที่ฉันกลับมานี้ ฉันได้สังเกตเห็นความสัมพันธ์ของพวกเขาแล้ว แม้ว่าเจียงเวยได้รับการหนุนหลังจากซือเย่เจ๋ว แต่เขาจะปกป้องเจียงเวยได้นานแค่ไหนเชียวล่ะ?""คุณหมายความว่า?""ซือเย่เจ๋วอยู่กับเจียงเวยมาหกปีแล้ว แต่เขาไม่ยอมแต่งงานกับเธอสักที แม้ว่าฉันจะไม่ทราบเหตุผล แต่ฉันสามารถบอกอย่างหนึ่งได้"ดวงตาของเจียงเซิงเย็นชาเล็กน้อย "เขาไม่พอใจกับการแต่งงานกับเจียงเวย ซึ่งแสดงว่าเขาไม่อยากแต่ง เจียงเวยสามารถพึ่งพาซือเย่เจ๋วได้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งหรอก ด้วยฐานะของซือเย่เจ๋ว เขาต้องหาผู้หญิงที่มีคุณสมบัติดีกว่าเจียงเวยสินะ?""ดังนั้นฉันอยากเอาหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่จากเจียงเวยกลับคืนมาอย่างเปิดเผยตามกฏหมาย คงเป็นเรื่องๆ เวลาเท่านั้น"แฟรงค์รู้ว่าคำพูดของเธอมีความจริงอยู่บ้าง แต่เขายังคงมีความกังวล "เรื่องแบบนี้มันไม่แน่นอนนะ บางทีท่านเจ๋วอาจจะแต่งงานกับเธอจริงๆ ในอนาคตก็

เจียงเซิงหันไปมองเธอ "คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะไป?"ไปที่จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ด้วยเธอคนเดียวอาจยังมีโอกาสบ้างที่หารือได้สำเร็จ แต่ถ้าเจียงเวยไปด้วย แค่ไม่แม้แต่จะเห็นหน้าลูกค้าได้เลยมั้งเจียงเวยยิ้ม "จะปล่อยให้คุณทำทุกอย่างและฉันก็ไม่ทำอะเลย แบบนี้ก็ไม่ดีนะ"เจียงเซิงยิ้มเยาะในใจ เพื่อที่จะให้ซือเย่เจ๋วกลับมารู้สึกดีกับเธอ เธอนี่แสดง "ความปรารถนาในความรู้" ได้ยิ่งมากขึ้นจริงๆ นะ"ก็ได้นะ""เซิงเซิง..." แฟรงค์กำลังจะพูดอะไรนั้น แต่เจียงเซิงได้มอบสัญญาให้เธอแล้ว "ถ้าอย่างนั้นช่องทางที่ทำความร่วมมือกับจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ก็ฝากผู้อำนวยการเจียงไปหารือให้สำเร็จด้วยตนเองนะ"ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้วและเม้นริมฝีปากของเขาเป็นเส้นแน่นเมื่อเห็นว่าเจียงเวยเต็มใจที่จะมอบสัญญาให้เธอไปหารือเรื่องความร่วมมือนั้น เธอก็แอบรู้สึกได้ใจ ตราบใดที่เธอเจรจาสัญญาได้สำเร็จ ซือเย่เจ๋วจะมองเธอด้วยความชื่นชมอย่างแน่นอนนังเลวคนนี้ยอมยกโอกาสให้เธอ งั้นก็อย่ามาโทษเธอแล้วนะ!เจียงเซิงกลับมาที่ออฟฟิศเพียงลำพัง แต่กลับมีเสียงทุ้มดังมาจากด้านหลัง "คุณรู้ดีว่าเธอไม่สามารถเจรจาความร่วมมือของ จิ่นซุ่ยได้ แต่คุณยังตกลงที่จะปล่อยเ

เมื่อเซียวหลานเห็นว่าเธอไม่สนใจตนเอง ก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดเธอ "แกทำอะไรน่ะ... ""ไปให้พ้น" เจียงเซิงผลักเธอออกไปโดยไม่สนใจเสียงพึมพำข้างหลังเธอ แล้วเดินตรงขึ้นไปห้องหนังสือในชั้นบนจากนั้นฟาดเอกสารอย่างแรงบนโต๊ะเจียงเซิ่นก็ตกใจกับการเคลื่อนไหวของเธอเช่นกัน จากนั้นใบหน้าของเขาก็อดไม่ได้ที่จะมืดลง "เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ?""คุณคิดว่าฉันอยากกลับมาเหรอ ที่ฉันกลับมาเพื่อถามอะไรคุณ" เจียงเซิงหยิบเอกสารในมือขึ้นมา "เรื่องหุ้นของแม่ฉันมันเป็นยังไงกันแน่"เจียงเซิ่นตกตะลึง ราวกับว่าเขาไม่คาดคิดว่าเธอจะถามเรื่องนี้เมื่อเห็นว่าเจียงเซิ่นเงียบ เจียงเซิงกล่าวเสริมว่า "ไวน์เนอร์เป็นบริษัทที่แม่ของฉันก่อตั้งมา และเป็นทรัพย์สินร่วมกันกับพ่อ หลังจากที่แม่เสียชีวิต ทำไมหุ้นของเธอกลายเป็นของคุณหมดล่ะ""เธอกำลังถามจี้ฉันอยู่หรือ" เจียงเซิ่นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเซียวหลานซึ่งซ่อนตัวอยู่นอกประตูและกำลังแอบฟังเพื่ออยากรู้ว่า เจียงเซิงมาหาเจียงเซิ่นด้วยเรื่องอะไร แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงทะเลาะกัน เธอก็รู้สึกได้ใจ ใช่ แล้ว ต้องอย่างนี้สิ พ่อลูกสองคนนี้ยิ่งทะเลาะกันอย่างรุนแรงมันยิ่งดี"ถ้าอย่างนั้