บทที่ 35

“ห้าพันล้านมันก็ไม่พอที่แม่ใช้ฟุ่มเฟือยนะ”

เจียงเซิง "..."

เจียงเฉินเฉินก้มหัวลง "อีกอย่างแม่ทำเงินอย่างเหนื่อย ทั้งยังต้องดูแลเรา และแม่ก็ไม่มีผู้ชายที่จะดูแลแม่ ดังนั้นเราแค่อยากแบ่งปันภาระสักหน่อยให้กับแม่นะ"

เจียงเหยียนเหยียนพยักหน้า

เจียงเซิงเห็นว่าทั้งสองคนยังเด็กมากแต่มีไหวพริบมากกว่าเด็กที่มีอายุพอๆ กันเธอไม่รู้ว่าควรจะมีความสุขหรือเศร้าดี

เธอทำงานอย่างหนักเพื่อให้พวกเขามีชีวิตที่ดีที่สุดมาโดยตลอด แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีพ่อ แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยให้ลูกๆ ของเธอถูกดูถูกได้

เธอเองก็รู้ดีว่าเด็กๆ เชื่อฟังเป็นเด็กดีเข้าใจความเช่นนี้ และเธอเลยไม่ต้องใช้เวลามาเป็นห่วงพวกเขามากนัก แต่เธอกลับอยากให้พวกเขาบ่นบ้าง แบบนี้เธอถึงจะรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อย

เธอลดสายตาลงแล้วยิ้มก่อนถอนหายใจเบาๆ "เอาล่ะ แม่รู้ว่าพวกหนูอยากช่วยแม่ แต่การเข้าวงการบันเทิงนั้นเสี่ยงเกินไป"

"รอให้หนูโตขึ้นหน่อยเราค่อยว่ากันนะ ตอนนี้ยังเด็ก วงการบันเทิงไม่เหมาะกับพวกหนู"

วงการบันเทิงเป็นที่ที่ยุ่งยากซับซ้อนมาก หนวนหนวนและเหยียนเหยียนต่างก็อายุน้อย จึงกลัวเจอคนที่มีเจตนาไม่ดีเข้า

"เอาล่ะ พวกหนูเข้านอนเร็วๆ เถอะ เด็ก